Alþýðublaðið - 21.11.1970, Síða 3

□ „Eftir fimm ár eða árið 1975
getum við kamnski varpað önd-
inni léttara gágnvart íþtessum
sjúkdómi,“ sagði Sigurður Sig-
urðarson dýráláeknir í Tilrauna-
Stöðinni á Keldum í viðtali við'
Alþýðublaðið, þegar við inntum
hann leftir, hvort maaðivleikin
illræmda væri ekki úr sögunni
|og ifrekari aauðfjárvieiilkivarnirj
ípþarfar. Útdráttur úr viðtalinu
jfer hér á eftir.
— HCefur orðið vart nofckurra
tnæðíveikitilfiella í haust?
i ;— Nei, það hefúr ekkert verið
Staðfest núna í haust, og engin
inæðiveiki verið staðfieSt síðan
skorið var niður fé á einum bæ
í Norðuirárdal 1965.
— Hvenær barst veikin hing-
að?
— Þessi veifci barst hingað til
landsins með karafcúlfénu fræga
1933, og það sem hefur Verið
!fca]lað mæðiveiki var í raunimni
tveir óskyldir sjúkdómar svo-
köl'luð votamæði og þurramæði.
Votamæðinni var útrýmt í fjár-
skiptunum, síðasta tilfellið var í
Mýrdal í Sfcaftafiellssýslu 1951,
en þá var skorið niður þar.
— En þurramæðin?
— Þurramæðin lifði af fjár-
skiptin eða hélzt við lengur,
lengst i Dölum og hefur sénni-
le-ga borizt svo úr Dölunum og
Suður í Mýrasýsluna,
— Hvenær getum við vænzt
þess að hún verði örugglega úr
sögunni?
— Reynslan hefur sýnt það
um þurnamæðinu, að víða hafa
liðið upp í sex og sjö ár frá því
hún b'erst á nýjan stað, þangað
til hægt er að staðfesta hana eða
finna hana. Þetta er veirusjúk-
dómur, ákaflega hægfara í býrj-
un, mörg. ár sóttdvö'lin eða' tím-
inn frá smiti til einkenna, og það
Wefúr þótt nauðsyn að fyrlgja&t
með þeim svæðum, þafi sem hún
hefur komið upp ög hugsanlteg-
um stöðum, sem hún gáit borizt
á, í tíu ár frá síðasta tilfelli. —
Þannig að eftir . svona þrjú ár
gétum við farið að segja, að
kannski .séum
Við lau'si'r við
hana, og eftir fimm ár eða eftír
1975, þá getum við kannski varþ
að öndinni léttara ga'gnvárt. þless
urn sjúkdómi.......... .....
En það bárust fleiri sjúkdómar
m'eð karakúlfénu, þair á meðal
garnaveikin, og það hefur efcki
verið aúðvelt við hana að fást.
Hún er lífca þrálát og nautgrip-
ir veikjast af henni eins og saúð-
fé. Vegna þessara sjúfcdóma
bteggja hefur þótt nauðsynltegt
að hafa álla gát á m!eðan einhver
grunur leikur á, að þek kunni
að leynast í landinu.
— Hvernig er eftirlitinu á
Keldum háttað í stórum drátt-
um? .
— Segja má að sín aðferðin
eigi við hvað éina, en við hæg-
fara og ólæknandi. sjúkdómi er
mikilvægafia. en annað að finna
smitaða gripi eða hjarðir áður en
dr'eifing verður á nýja bæi eða
ný svæði. Því gildir að fara og
leita og beita þeim prófum, sem
tiltæk eru. Eftirlitið er ekki ein-
skorðað viðKeldur. Eftirlitsmenn
Frh. á bls. 4.
□ Alþýðúblaðið hefur frétt, að
fcærur frá lögrteglunni og al-
menningi hrannist nú upp hjá
Sakadómi R'eykjavíkur vegna
hundahalds í höfuðborginni, t.d.
tenunu embæt'tinu hatfiai boirizt
a.m.k. 15 kærur þessa efnis fyrri
hluta þes.s'arar viku. Að sögn
hefur enginn þessara hunda gert
sig sekan um að bíta fólk eða
valda öðrum óþægindum; bafia
hundarnir sézt í bandi mieð ei'g-
endum sínum eða í bílum þeirra.
Samkvæmt upplýsinigum, sem
blaðið hefur aflað sór, gangá
lögr'egluþjónar þessa dagana í
hús hundaeigenda í borginni og
tilkynna þeim, að þeir Verði
kærðir fyrir hundahald, og að-
vara þá um að losa sig við hunda
sína út úr borginni eða sjá sjálf-
ir um að þeir vterði aflífáðir inn-
an ákveðins tíma, ella muni lög-
reglan sjá um, að þeim verði
iógað. Þess skal getið, að á sama
tímia og þessi „herferð“ er gerð
af hálfu lögrte'glunnar, er borgar-
ráð að fjalla um beiðni frá
Hundaviniafél'aginu þess efnis,
að hundabald verði heimilað í
borginni að ákveðnum skilyrð- | samtali við Alþýðublað'ið í gær,
um uppfylltum. i að ekki yæri rétt að tálá um lier-
Þett'a mun Vera í fyrsta sinn, ferð í þessu efni, en hinu væri
sism hundeigendum er beinlínis ekki að leyna, að flteiri kvartan-
jhótsað sekturn vegna hundahalds, ir vegna hunda rækju nú á fjör-
j o'g er að orði haft, að misnn ur lögrteglunnar en áður. Um-
! muni ekki aðra meiri herferð ræður um hundahaid í blöðúm
;gegn hundum I Reykjavík áður. og. yfklýsingar Hundavinafélags
Guðmundur Hermannsson, að'ú'ns, sl&n: bíriaa: haíi verið opin-
! stoðaryfirlögriegluþjónn, sagði í Frh. á bls. 4.
LAllGARDáGUR 21. KÓVEM3ER 1970 i