Alþýðublaðið - 15.02.1971, Qupperneq 4

□ Kverjir eru jafnaffarmenn?
!□ Þetta sem kemur upp um
íhaldssálina
□ 30 þúsund hörn deyja úr sulti
á dag.
Hver dirfist aff halda fyrir
þeim réttmætu lífsviffurværi?
*
í MÍNUM AUGUM er jafnað-
‘arstefna fyrst og frem: t lífsfíló-
'sófía. Þ:ar með er eJcki sagt aS
3n'm sé ekki Jifea teoría um sam-
féiag mianna. Ein terórían bygg-
rist á ákveðinni lífsútsýn sem
meren aðHiytlaist af sjálfum sér,
’afþví það er einlwern veginn
'eðli þeirra, — ellegar þeirn
finníst ekkert tn hennar koma.
Þaasi grundvallar Mfsútsýn jafn
aðamrannsins vil ég skýra þann
ig á einfaldan máta að allir
menn séu bornir til söm.u rétt-
inda og skyldjj', emginn eigi nieitt
sérstaklega hieJdur tiilheyri aMt
manninum í h.eild og enginn
geti nei‘st sína hamingiu eða vel-
gengni á óhamingju og ófarnaði
anrtarra.
ÞETTA ER KANTJSKI alltof
almenn.s eðiis. En maður með
þ;essa lífsútsýn er, eimsog einn
vinur minn sagði við mig eftir
kasni'ngarnai' í sumar er leið,
jafnaðarmaðmr í hjarta sínu.
Margvísöegar teóríur hafa verið
saman settar ti'i að gera þetta
viðhorf að veruleika í samfélagi
imannanna, og þær hafa reynzt
misjafnlega, því teóríur reyn-
ast alltaf mlisiafniega, en þótt
þær gefist ekki altar vel er jafn-
aðarstsfnan ekki úr sögunni.
viegna þesis að hún er ekki aðeins
teóría, heldur þessi lófsútsýn,
mang ,um rædda og þeir s!em eru
jafnaðarmenn í hjarta sínu leita
stöðugt að nýjum aðferðum þeg-
■ar svo vill til að gamlar tilraunir
hafa misheppnazt.
EG HELD að menn hefðu gott
af að gena sér grei.n fyrir þessu
í eilifri deiíu uim lwer.iir séu
,irifnaðariri3im o-g hverjir ekki.
PrÖfsfcsinn á jafnaðarmanninn
er 'hjvernig hann litur á eignar-
i-éttinn. Á auðmaður sína auð-
legð eða geymir hann bana? Og
cif hann er bara gæziVi.maður fjár
miuna er bá etoki alil't bezt kom-
ið í heildansióði? Það að aðhyli-
refcstlir á ýmsiuim atvinnu.grein-
uim. planckonómí og annað þass>
'háttar (sena barizit var um af
hörku fyrir 40 ártom) sannar
ekkert í dag rm bað að maður
isé iafnaðarimaður, eða réttara
sagt: það er ekki naeg sönnun
þess að s.vo sé. Hvað er íhald:
Að viliia halda óbreyttu ástandi:
bannig má orða þetta einfalt 02
efVwennt. Það sem er kcmið, vi'll
íhaldið hafa. því á þeim grund-
vsili vin-nur það. og kapftalism-
inn sk'-iður í lki nv? kvikindis
þegar þe®s gerist þörf.
)
EN SÚ LtFSÚTSÝN sem kem-
ur fram í því hvemig m-enn að-
hyllest almanwatryiggingar k’em-
ur upp um. íhaldsnálina. Því bá
©r ekiki trygginigiasibanfir'eimi jafn-
andi útdeiling þess sem aMir
eiga og s.Ilir skri’iu hafa sem
imest eftir þörfum. sínuim, held'ur
Styrkur, ölmusa, góðgerðiarstarf-
semi. Við vilijum jú ekki láta
það særa siálfsgleði okkar og
ánægju yfir óétniuim krásium og
ihálfnot’uðuim vöQduim að þurfa
að horfa upp á neyð og þján-
iingu á næsta göttahorni! Þess
veignia gefum við af sjáilfs'eilsku
®sm er nærri því eins viðöjóðs-
legt og geifa ekki. Sá málstaður
'sem heldur því fram að almanna
trygginigar séu þana fyrir hina
ífátæku er ekki jafnaðarsíefna
íhfeldur sótsvart íhaid, skriðið í
líki nýs kvikindiis og alVtaf að
hugsa uim sjálft sig.
í ÞESSARI VERÖLD okkar
déyja 30 þúsund börn úr sulti
á dag. Hvsir er sá sem dirfist
að hatda fyrir -þeim þeirra við-
urværi, því sem þeim ber sem
mannverum um leið og þau eru
borin i þennan hsi.m? Hver er
sá sem dirfist að segja að hann
eigi eitthvað og ráði yfir ein-
hverj-u sjálfur framm.i fýrir
sÝkri staðreynd? Eg ætíla ekki
að fara að s.egia að við eiguin
að „gefa“ þessuim börnum mat.
Það þarf ekkert að gefa beim,
iþaju eiga iafn mikið og við sem
ekki dsyium úr sulti. En ég
ætla að segia að við eigum
beirf.ínis sök á dauða beirra með
því skipula.gi sem við höfuim á
samfélagi mannanna á iörðinnj.
— Þetta s’ónarmið skuli.m við
yfirfæra á a®t sem við kemar
almiannatryggingum. Sá „ríki“ á
að njóta almannatrygginga 4il
jafns við alla aðra, af því bein-
línis að hann er jalfn fátækur
og sá „fátæki".
SIGVALDI
Hin sanna full-
komnun mannsins
ligRur ekki í því
sem'hanná, heldur
hinu sem hann er.
Oscar
Wilde.
Minning
EGILL ÖRN EGILS
Fæddur 27. apríl 1967.
Dáinn 5. febrúar 1971.
Jarðsettur frá Lágafellskirkju
laugardaginn 13. febrúar s.I.
EINS og veröldin ljómar á
vetrardegi, þegar blessuð sólin.
skín skamma hríð, kom Egill
inn í líf fólksins á Álfaskeiði
16, eins og geisli frá guði send-
ur og bláu augun hans brostu
við hverjum manni, hraustur
og tápmikill dren.gur, alltaf
umvafinn ástríki foreldra og
systkina.
Hann komst aðeins á fjórða
;ár, þá slitnaði lífsþráðurinn
um örlaganótt. Efitir standa
ástvinir með útrétta arma og
hjarta eins og opna und.
Ó, að guð gefi þeim þrleik
og huggun í miklum harmi og
gefi að þau megi öðlast hugg-
un og gleöi við yl minninganna
Snjóflóðil
um litl'a drenginn sinn, sem nú
er fjarri soi’g og þnaut.
Frænka.

sögn Hjörleifs Magnússonar full-
trúa á bæjarfcgetaskrifstofunni
féll önnur skriða nokkru norðan
við IHíðarveginn úr stað. þar sem
heitir Grófnir. Féll bún þétt upp
að smurstöð, sem þar er, en féll
ekki inn í húsið enrja engir glugg-
ar á þeirri hliff, sem aff fjallinu
snýr. Sagffi Hjörleifur, aff þyngsli
hefffu ekki veriff mikil í snjónum
enda nýfallinn. Þá frétti blaffiff
einnig, að verkfæraskúr i kirkju-
garffinum hefffi þurrkazt út í snjó
flóffi í gær og einnig sumarbústaff
ur úti við ströndina.
Kjartan Bjarnason sagffi. aff
mildi væri, aff ekki fór verr og
þakkaffi hann harmónikkuhurð,
sem var á milli borðstofunnar cg
þar, sem íjölskyldan sat og hefffi
hún tekiff viff hcgginu og glerbrot-
um, sem hefffu kastazt við b.öggiff
af snjónum.
Strax eftir snjóflóffiff dreif aff
hjálpfúst fclk sem b.reinsiaffi snjó-
inn út. Voru þaff um 39 manns
og tók verkiff nm þaff bil eina
klukkustund. Kom . í Ijós, aff
skemmdir á innanslokksmunum
voru föluverðar og einnig
skemmdist húsiff eitthvað, en cít-
ir er að kanna skemmdir nánar.
ÁTTRÆÐUR
Ingimar Jónsson
fyrrv. skólastjóri
□ Ingimar Jónsson, fyrrver-
andi slíólastjóri, er áttræður
í dag. Hann fæddist í Hörgs-
holti í Hrunamannahreppi 15.
febrúar 1891 og foreldrar hans
voru Jón Jónsson, bóndi og
kona hans Sesselja Guðmunds
dóttir.
Ingimar er í senn kennarl
cg guctfræðingur Oiff mennt.
Ilann lauk kennaraprófi ár-
ið 1913 en hóf svo mennta-
hkólanám og lauk stúdents-
prófi frá Menntaskólanum í
Reykjavík áriff 1916. Gufffræði
próíi frá Háskóla íslands lauk
hann svo. fjórum ári’.m síðar.
Á seinni námsárum sínum
hafði Ingimar fengizt við
kennslu og kennt um eins árs
skeið við Flensborgarskóla í
Hafnarfirffi, þeim skóla, sem
hann hafði sjálfur nt’.mið vifl
og lokið gagnfræffaprófi i'rá.
Skömmu eftir aff liann lauk
guofræðiprófi tók hann hins
vegar við prestsembætti og
gerðist prestur aff Mcsfelli í
Grímsnesi. Þar var hann starf-
andi um sex ára skeiff, effa þar
til hann tók viff stiórn Gagn-
fræffaskólans í Reykjavík er síff
ar varð Gagnfræffaskóii Aust-
urbæjar. Fór liann meff stjórn
þess skóla síðan og var jafnan
talinn í röð allra fremstu
skólamanna á íslandi og ríður
kenndur sem sérstaklega hæf-
ur og góffur kennari.
Ing',mar Jónsson var maður
íujdg gefinn fyrir félagsmála-
störf og mikill félagshyggju-
maður sjálfur. Hann varð
snemma mikill verkalýffssinni
og jafnaðarmaffur og komst
skjótt til. áhrifa í sa,mtökum
verkalýffs. Bæði Alþýðuflokk-
urinn og Alþýffusambandið
fólu honum fljótJcga ýmis trún
aðarstörf og átti hann m. a.
sæti í stjórnuin fyrsta Alþýðu
sambandsins og síðar Alþýðu-
ílokksins samfleytt í 22 ár.
Ingimar lét mikiff aff sérj
kveffia í öffri'im félagsmálum,
— utan flokks og verkaiýðs-
hreyfingar. Hann átíi þarxiig
sæti í ýmsum ncfndum á vegj
um ýmissa aðila, — þ. á m
mörgum nefndum borgarinnar
þjóð)ejkhússráffi, verðiags- og
afuvðarsölunefndi>,m landbún-
aðarins o. fl. Hann ritaffi einr
ig margar greinar um hugffa
efni sín bæffi á sviði skóla- c~
féipg-mála og eina kennslu-
bck so.mdi hann, — Félags-
fræffi hanrta gagnfræðaskólum,
sem út kom áriff 1948.
Þann 18. rnaí 1918 kvæntist
Ing’inar Jónsscn og er kona
har»<- ni;nborír Lárusdóttir, rit-
höfundur.
Alþýðuflokkurinn og Alþýffu
blaði'ð senda Ingþnar Jónssyni
og fjiilskyldu lians einlægar
MALMSTEYPA
(1)
Þá hafa brezku Fordverk-
smiðjurnar cg bandarískt bús-
áhaldafyrirtæki komið til tals
í þessu sa.mbandi. Mál þetta
er ennþá á byrjunarstigi, en
ljcst er, aff málmsteyiia aí þess
arj stærff myndi veita 600
manns atvinnnu.
FYLUFOR
(3)
Ingimar Jónsson
árnaffaróskir í tilefni dagsins
og hinir fjölmörgu nemendur
hans og vinir árna þeim hjón-
um alls velfarnaffar. —
Þung, enda mikill skafrenning
ur. Var því ákveðiff að' snúa
við, og skeyti sent á blótiff. —
Kom svarskeyti stuttu síffar
þar sem málalck voru hörmuð.
Þrátt fyrir mikla eftirgrennsl
an fannst ekkert þorrablót
neias staðar í Rorgarfirði. og
varð því að halda rakleiðis í
brcinn aftur.
Einn úr hópnum var Björn
Pálsson alþingismaður, og
þótti honum súrt að komast
ekki í hrossakjötið á Löngu-
mýri.
ÓTTARYNGVASON
héraðsdómslögmaSur
MÁLFLUTNINGSSKRIFSTOFA
Eirfksgötu 19 — Sími 21296
MÁNUDAGUR 15. FEBRÚAR 1971