Alþýðublaðið - 04.05.1971, Blaðsíða 5

SÖMDUUM
AÐ SLEPPA
VIÐ PRÓFIÐ
D „Við viljum engin verklag
vorpróf því þau eru að okkar
mati e'kki sanngjörn“ sögðu nem
endur í Myndlista- og handíða-
skóia íslands í áskorunarplaggi,
sem þeir skrifuðu undir og ssndu
skóiastjórninni skömmu fyrir hin
fyrirhuguðu próf.
Eftir að skólastjórnmni hafði
borizt skjal þetta í hendur, ák\'að
hún að halda fund með öllum
nemendununi þar sem báðh- að-
ilar gaetu skýrt frá afstöðu sinni
til prófanna.
Skólastjórnin sagði að hér
Væri ekki um v'enjulfeg vorpróf
að ræða, þar sem útkoma -þeirra
væri látinn vera algjör próf-
Bteinm á getu nemandans, h'eldur
væri þetta aðeins lausleg könn-
un á afkastagetu nemendanna
og að enn sem fyrr, væri fraimmi
staða nemandans allan veturinn
lögð til grundvaltar við endan-
lega einkunnargjöf.
Skólastjómin taldi ennfrtemur
B'ð próf þetta kæmi sérstaklega
til góða fyrir niememidur, sem
hefðu verið freonur lélegir ailan
veturinn, en sýndu mjög góða
frammifetöðu á prófinu sjálfu.
E'f lélegur nemandi sýndi þamn-
AFGREIÐSLUSfMI
ALÞÝÐUBLAÐSINS
ER 14900
ig góða frammistöðu á prófinu,
yrði umsögn hans eftir veturinn
hiklaust hækkuð, en Myndlista-
skólinn notar ekki venjuiegan
| einkunnastiga, heidur gefur nem
[ endum misjafnlega góðar um-
sagnir eftir veturinn.
[ Þá sagði sfcólastjórnin að þetta
væri fyrist og fremst giert fyrir
nemendurna sjálfa.
Ntemendurnir sátu hinsvegar
fastir við sinn keip, og sögðu
próf þessi ekki vera réttlát, því
að hraði nemenda við að móta
liistaverk væri ekki mælikvarði
á hæfni þeírra, og þannig gæti
maður verið heilan mánuð að
búa til góða mynd, og væri alls
ekki raunhæft, að ætlast til að
sami ntemandi gæti sýnt si'tt
bezta á þriggja daga prófi.
TJpphófust þá umræður um
málið og sögðú nemendur m.a.,
að ef að skólastjórnin liti á þiessi
próf sem greiða við nemtendurna,
ætti þeim að v’era frjálst að
hafna greiðanum, og fóru þ\d
næst fram á lýðræðislega at-
kvæðagreiðslu um málið, þar
Sem rrteirihlutinn væri látinn
ráða. Féllst skólastjórinn á þá
tillöigu. en kosningarnar fóru á
þann veg, að yfirgnæfandi meiri-
hluti nernrnda samþykkti, að
ekki yrði úr prófunum, og voru
þau úrslit látin gilda og ekki
prófað nema í bókltegum grein-
um, eins og venja er. —
TÍRIAN
STÓRSLASAÐIR... (a. I.)
______________________________ (3)
Sigmundur Áigústsson, Hraun-
tungu 18, Kópavogi, sá þá eina
kriu á flogri í Kópavogi, en það
er áneiðanlega mjög fátítt, að
hún. sjáist svo sniemmá á fesrð.
í fugla,skoðunarferðinnii sáust
annars um 40 tegundir fugla eða
meira en helmingur allra ís-
lenzkra vaiTJfugla og er það
nokkru meiri tegund'^"jöldi en
ur.danfarin ár. Meðal þeirra teg-
unda sem séust í þessari fugla-
skoðunarferð var spóinn, sem
jafnan hefur notið álrits sem mik
íll veðurfræðingur, en reynd
hefur ekki enn heyrzt. að hann
sé farinn að vella graut, svo að
varlega er treystandi á veður-
blíðurta ;.ð svo stöddu.
Þátttaka var gríðanmikil í
fuglaskoðunarferðinni, sérstak-
lega var mikið af u.nglíngum,
siem virtust h'-þ'a bæði áhuga og
þekkingu á í'uglaliífinu. — GG
14 SKIPSTJÓR
ý) Nú hafa skipstjórar allra 14
itanna, siem teknir voru í land
hcl-gi u.m daginn, víerið dæmdjr
cg nerna sektirnar samtals um
3,4 milljónuim króna.
Skipstjói-arnir á Jök"i >H 299,
•3ærúnu ÍS 9, Sléttanesi ÍS 710,
Hafnarnesi SI 77 cg Pétri Thor-
•teinssyni BA 12 h’iulia allir )00
þúr.und krc.ua sekt hwer og afli
og vteiðafæt-i gert upptækt. en
þessir bátar fengu þyngri dóma
þar sem þeir eru allir yfir 200
testir að stærð.
Pá fengu skipstjórarnir á Jóni
Oddssyni GK 14, Freyju GK 48,
Arnari HU 1, Víkingi ÍS 280,
Þrymi BA 7, Só'Ieyju ÍS 225 allir
40 þú. and króna sekt og a{li og
veiðarfæri gerð upptæk. i
Skipstjórinn á Viðey 12
hlaut 60 þúsund króna seWt, og
tveggja mánaða varcli;. i, | þar
sem urn ítrikað brot er aðfræða
hjá honum, en ekki er enn búið
að dæma í máll skipstjórains á
Erlingi RE 65 vs'gna þass að
hann hefuir á sér annað nýiegt
landhelgisbrot, sem enn er ekki
að fullu lcki.3.
Skipstjórarnir áfrýjuðu aUir til
þeir fram trygig'ngu fyrir gre-ðsl
hæstaréttar, en að því búnu lögðu
um og héHu strar aftur á veiðar.

ara tveggja má'nna eftir vonum
góð í ínorgiin. Aðrir, sem fluttir
voru á slysavarðsírfMna eftir slyS
ið fengu áð fara heim til sín í
gærkvöldi.
Að sögn rann-áknarlögreglunn
ar er enn eMd ijóst hvernig
slökkvibíliinn fór allt í einu af
stað mannlaus. Svo mun vera,
að bíllinn þurfi að vera í „gír“,
þcgar tlæ'ur hans eru drifnar, en
hins vcgar á ,,gírkassi.ni>.“ ]iá e-kki
að vera í sambandi við drifskaft
bílsins.
,,Við vitum ekki, hver er skýr-
ingin á bessu slysi“, sagffi rann-
sóknarlögreglumaff'ur, sem blaö-
iff talaói við í morgun, ,,en einna
sennilegast ér, að annað hvcrt
kunni mennirnir ekki með þenn-
an stóra bíl að - fara effa bá að
bíllin e*r gallaður“.
Blaðamaður Alþýffublaðsins
kom á staðinn nokkrum augna-
blikum eftir að slysiff hafði orð-
ið. Var þá veriff að flyf.'a þá slös-
uffu í sjúkrabíl og lögreglnbíl,
sem þaina voru. Einn slöklrviliðs
manna lá kálfur undir slökkviliðs
bílnunv og var að ná unga drengn
um undan bílnum.
Alþýðublaðið hafði tal af ein-
um af þcim, sem istóðu í hópnum
þegar slökkviliffsbíllinn rann af.
stað. Sagffi hann, að það hefði i
ekki skipt neinum tcgum, að bíll [
inn 'ránrs ■•vlt í cinii af. stað og
einhver .heföi hróríað: . Passið
ykkur. bítlinn reunur!" Hefði bá
cinn af sliskkvi 1 <ffsmönnunum sem
þarna voru stokkið a® bílnu,m,
en ekki náð að stöðva liann.
Sjálfur Jenti þessi maður á
miUi slökkviilffsbílsins og girff-
ingavinnar við gangstéttina og
hað hefffi viljaff honum til happs,
aff girffingin gaf eftir.
Þegar bíllinn rann af stað
tvístraffist hópur tfólks á gang-
stéttinni, sem þar var statt og
fylgdisí mcff. þpgar slökkviliffs-
menn voru- aff slökkva eld í brenn
anidi bíl.
Margir köstnffust til hliffar þeg
ar þeir sán bíHnn koma á lióp-
inn. en þaS' voru alls fiórir, sem
fluttir vcrii í sjúkrahús..
Þetta er í annaff sinn á þessu
ári, scm þessi sami slökkviliðs-
bíll lendir í slysi. Var þaff skömmu
eftir áramótin á Kringlu,mýrar-
brautinni. —
Ábyrgðartrygging er sjálfsögð og nauðsynleg fyrir atvinnurek-
endur og aðra þá sem bera ábyrgð á starfsliði eða vinnuvélum.
Hún tryggir gegn skaðabótaskyldu sem er bein afleiðing af tjóni
á mönnum, dýrum eða munum.
Dæmi: Verið var að grafa frá steinvegg með vélskóflu. Drengur einn var
reiki þar nærri. Skyndilega hrundi veggurinn og varð drengurinn
undir honum og slasaðist alvarlega. Stjórnanda vélskóflunnar var
gefið að sök óaðgætni, að leyfa drengnum að koma of nærri. Verk-
taki var skaðabótaskyldur. Hafði hann ábygðartryggingu og greiddi
tryggingarfélagið skaðabæturnar, kr. 770 þúsund.
n
Stofnið ekki sjálfum yður eða fyrirtæki yðar í áhættu sem hægt
'er að forðast með tryggingu. Almennar tryggingar veita yður
frekari upplýsingar og bjónustu.
ALMENNAR
TRYGGINGARf
POSTHUSSTRÆTI 9 SÍMI 17700
"N
iT
I I
I í
I S
M
l í
i i
I2
I í
i:t
!T
I !
n
m
i !
H
i 's
í ;
í s
II
11
i T
11
11'
11
i s
I I
I i
* t
/ /
'
Þriðjudagur 4. maí 1971 5