Alþýðublaðið - 07.05.1971, Blaðsíða 8

gMi
Útg. Alþýðuflokkurinn
Ritstjóri:
Sigliv. Bjðrgvinsson (áb.)
Hráskinnaleikur
Það kom augljóslega fram í sjónvarps-
umræðunum nú á dögunum um land-
helgismálið að það er fyrst og fremst
kosningamál í augum stjórnarandstæð-
inga. Mun enginn sá, sem sat fyrir fram
an sjónvarp þetta kvöld og fylgdist með
umræöunum geta lengur dregið það í
efa, hvers konar hráskinnaleik stjórn- |
arandstæðingar eru þar að leika.
Aðeins tillögur stjórnarandstæðinga
einar sér sýna, hversu litla rækt þeir í
rauninni leggja við landhelgismálið,
þrátt fyrir upphrópanir þeirra og slag-
orðaflaum. í tillögunum leggja þeir meg
ináherzlu á tvennt. 1 fyrsta lagi útfærslu
í 50 mílur, sem koma á til framkvæmda
1. september 1972. I öðru lagi 100 mílna
mengunarlögsögu.
Þessar tillögur eru eins óvandvirknis
lega unnar, og framast er hægt að hugsa
sér. Þar er aðeins slegið fram einhverj-
um tölum og dagsetningum, að mestu
út í loftið.
Stjórnarflokkarnir vilja, að fslending
ar helgi sér fyrst og fremst auðæfi alls
hafsins yfir landgrunninu og land-
grunnshallanum. Það svæði er afmark
að af 400 metra dýptarlínu. Sums stað-
ar liggur sú dýptarlína meira en 50 míl-
ur frá grunnlínum, en sums staðar miklu
nær þeim eins og t. d. við Vestfirði. Því
vilja stjórnarflokkarnir ekki miða við
þessa dýptarlínu eina, landgrunnið eitt,
heldur þá fjarlægð 400 metra dýptar-
línunnar þar, sem hún er lengst frá
grunnlínum, en það er milli 60 og 70
mílur, og miða við þá fjarlægð hring-
inn í kringum landið.
Bak við þessa stefnumótun liggja aug
ljósar ástæður og fullgild rök. Bak við
50 mílna kröfu stjórnarandstöðunnar
liggja engin slík, — þar er bara slegið
einhverri tölu fram, sem af tilviljun, er
taian 50, en hefði alveg eins getað verið
einhver allt önnur.
Sama máli gegnir um dagsetninguna,
1. september ,þegar stjórnarandstaðan
vill láta útfærsluna fara fram. Hvers
vegna 1 .september 1972? Hvers vegna
ekki t. d. 1. júní 1972, 1. janúar 1972,
eða einhverja allt aðra dagsetningu? Á
því fæst engin skýring.
Og stjórnarandstaðan vill 100 mílna
mengunarlögsögu. En er þá í lagi að
menga hafið 101 mílu frá landi? Telur
stjórnarandstaðan íslendinga varða
engu hvað gerist meira en 100 mílur
frá landinu? Þekkir hún ef til vill ekki
til áhrifa hafstraumanna við ísland, sem
geta borið með sér mengunaráhrif úr
órafjarlægð?
Svona eru þessar tillögur stjórnarand
stöðunnar. Þar er bara einhverju kast-
að fram. Efni tillagnanna skiptir hana
engu. Aðalatriðið í hennar augum er
einfaldlega það að geta dregið landhelg
ismálið inn í kosningabaráttuna og á
það er áherzlan lögð. Efnisleg hlið máls
ins heldur ekki fyrir þeim neinni vöku.
bt'.^ndilðttur steig hr. úr flugfélinni í
ex stunduiii síffar hélt hann aííur til Lundúna m
fiúgvél, allra manna há prúffastur, og háriff þai
tí aff jiað haggast ekki á hverju sem gengur.
„Ég hef yngst um tíu ár aff minnsta
kosti," sagffi hr. Thody, þegar hann
kvaddi fegrunarsérfræffingana í
París, aff lokinni aðgerð, með end-
urvakiff sjálfstraust, meira en tug-
þúsund höfuðhárum ríkari og 70
þúsund krónum fátækari.
í einka-fegrunarstofnuninni, „Victor-Massé-Clinique“ í París, saumar fegrun ^knirinn dr. Favr
Thody og myndar þanuig hárprúða vin, sem áffur var gljáskölíótt eyðimör k. - ;eðan: — „Bólið
stúlka fegrunarskurðiæknisins tekur fyrstu nálsporin. Aff tuttugu mínútum liT : ir hárkollan oha
□ Þegar brezki kaupsýslumað
urinn, Henry T'hody, sem er 54
ára að aldri, gekk niður stiganm
úr flugvélinni, seim heldur uppi
áætlunarferð-um á milli Lund-
úna og Painísair, tók hann ofan
fyrir flugfneyjunni í kveðju-
slkyni, svo skein í beran og gljá-
andi skallann. „Sjláumst aftur
um fjögurleytið", sagði hann
glaðklakkalega. il>á vantarSi
klu-kkuna í Paras nákvæmjega
fimm mínútur í tíu að morgni
da-gs.
-Þ-egar hr. Thody hafði hattinn
á höí'ðinu, var ha<nn hinn garp-
legasti náungi, með mikið og vel
hirt yfirvararskegg og keisara
Pranz-Jósepsbarta. En þegar
hann tók ofan hattinn, dró skall
inn ónieitajnlega talsvert úr
glæisimiennsiku hans.
Klukkan hálifimm Ihélt hr.
Thody aftur um borð í þiessa
sömu flugvél, sem þá átti að
leggja af stað aftur til Lundúna
eftir nokkrar m-ínútur. Flug-
freyjan stóð við stigann, og enn
tók hr. Thody ofan haittinn. „Á-
nægjulegt að sjá yður aflur“,
sagði hann, glaðklakkalega s.em
fyrr. En þá brá svo við að fliug-
freyjan minntist ekki að hafa
séð hsfm áður, að minnsta kosti
ekki strax. Því að nú blasti við
augum þétt og gróskumikið hár
faxið, iþar Stem gljáði á skallann
um morguninn.
Sem sagt — á sex og hálfri
klukkustund hafði Ihr. Thody
orðið m<eira en tugþúsund
höfuðhárum ríkari — og rúm-
■lega sjötíu þúsund torónum fá-
tæka<ri samkvæmt upplýsingum
forstöðumanna brezlka hárkollu
gerðarfyrirtækisins, „Manhatt-
an-Company“, sem annast
Parfsarneisur þieirra gljáskajla,
sem þess óska — og koma það-
an aftur sem fagufhærðir menn.
Hér er þó ekki um að ræða
hárkollur í venjulegum skiln-
ingii, iþvi að iþað gefur aiuga
leið .að ekki þyrftiu slcöllóttir
mlenn að skr'eppa til Par&ar
þeirra erind-a að srbella þíeim á
höfuð sér. Heldur eru þetta hár
kollur, sem kallaist mega grón-
ar við skallann, s-em þær eiga
að skýla — nákvæmara frá
sagt, saumaðar ofan í h;
íegrunarskurðlækni eini
Paris. mieð aðstoð hái’snj
ar- og hárkolluimeistara
boirg.
Þesisi aðgierð, sem
kvæmd er með staiðde;
er algex'lega siársaukalai
tekur ek-ki nema um
klukkustuindir að meðtah
ýtarl-egri læknisskoðun, ái
hafizt er handa, þ^r sem
al annars er ma£4dur blóí
ingur viðkomandi og tekii
rit af hjartastarfseminn:
virðist, bó í sjálfu sér ó]
þessu srimtoandi, en aðg-
aðgerð. jafnvel þótt hún £
ungis í því fólgin að
noklcur spor í , skall
8 Föstudagur 7. maí 1971