Alþýðublaðið - 26.06.1971, Blaðsíða 4

Bifreiðaeign íslendinga og
ferðalög um ísland. — Vega-
rnálaskrifstofan greinir frá
því í skýi’slu, að fjöldi fólks-
bifreiða í landinu í árslok
1-970- hafi verið 41.353. Af
þessu leiðir, að ferðalög um
landið -hljóta að vera algeng,
einkum þó á sumrin. Við
skulum nú fylgjast með í-
myn.duðu ferðalagi um t. d.
nælstu. varzlunarmannahelgi,
rhestu ferðahelgi- ársins, og
athuga í því sambandi m- a.
log -þau um náttúruvernd,
nr. 47 frá 1971, er gengu
í: gildi 11. maí si., en þau
qiga m. a. að auðvelda þjóð-
ihhí umgengní við náttúru
landsins og auka kynni þjóð-
ariiinar af henni.
Leiðin út úr þéttbýlinu. —
Shetnma á leið okkar verð-
um við þess vör, að unnið
er að laghiilgu nýs vegar-
kafía úr va.ranlegu efriþ og
iþunum við urh léið, að
\fega?f?rðaraði!anum er skylt,
áf" jarðidsk hefUr örðið, að
gjangá fré þvl á sftyrtilegan
hátt, eins og eegir í 18. gr.
n á ttú r u ve i md aál-aga nn a. Vi ð
rekum augun því nsest í lát-
lausar auglýsinga.- méðfram
iyrgittum um" atvfn.Hunskst-
þrj, íþj,én‘U,‘tU ieð:i vcirur iá
eign, þar sem sLik starfsemi
eðír framleið.la fer fram.
Þessar tegundir auglýsinga
h'1'Ur lrgyjpfirn, •aiþingis-
menn og foreeti, ekki horn-
auna. Við cfcum áfram (á
. ilcrf'igum: hraSa issimfevæmit
urrUVrðarlögum nr. 40 £rá
1988) og getur brátt að Líta
fér'hæðar ráttúru-myndanir,
nsm Náttúruverndarráð hef-
u'- friðlvst, t. d. ifiaJje-g-an . fo‘J3
eða, tígulega eld-töð. jafn-
v'L , hnarreistan .dnng. Bf
. s* srizað er, skal þess m>nnzt,
að hv-ars- konar áletf nir á
ráttúrumyndanir eru cheim-
ilar, t. d. uov’ftafF-tafir í
nri'num eða áötarjátn-
ihg , f'til l-tðbrmixvgar fyrir
unga; fcfk'ð og vmiandi
h'ð eitlfn Hk-i). E5f til vill
Jítrffúr k;wn um þjö*?arð,
þar sem dokað yrði við um
hrítj. Þá- gi’dir það laga-
áitvfeð! 'pð- ve’ta skuJi í hverj-
frrftf hióðgarði atmenningi
leíðr,-irí--!'1-!- u''v K-Htu i-hð-
fr iim' h>ð Mðlýsta svæði.
Þrghr ánin garstaðurin-n- er
fikoiBiwt Undxn, uupíýsir sá
fró.ctesti í brfreiðinni okkur
fiíh .um það, að á einnm. stað
f’í?itað rSi'a verksmiðju og á
ö'ðr-um vi ’-'kjun. en þá get-
úml við bent ho-num á, að
slíkj stórmannvirki 'skuli nú
1
EFTIR
JÁN "cs/iliNQ
ÞORMÓÐSSON
hönnuð (eins ag sagt er) í
samráði við Náttúruverndaf-
ráð skv. 29. gr. náttúruv-eriid
arláganna.
Á áfangastað. — Aður en
samkomustaður ,úti í riátt-
úru.nni, þar sem alm&nningi
er ætlað að safnast á, er fek-
inn til afnota, skál jafnan
komið fyrir nauðrýnlegum
hreinlætistækjum. E.t,v. er
útidansleikur á ofekar sta-ð
fyrsta kvöidið, en við drög-
um fýrst bátinn okkar á flö-t,
þvi að öliuííf ér rétt að fára
á bátum um skipgeng vötn
skv. mieginreglu ltlS. gr.
vatnalaganna nr. 15 frá 1923.
Daginn eftir er skroppið
um óbyggt land í grenndinrii,
og þá eftir vegi eða merkt-
um slóða • til að valda bkki
refsiverðum spjöllum á nátt-
úru landsins, enda er almenn-
ingi heimil för um la-nd.væði
uta.n landareigna lögbýla í
lögmætum tilgangi. Þar mé
alm&nningur og dveljvrt og
tína ber, t,d. bláber, ef ein-
hver finriast. En hvað segir
í náttúruverndarlögunum
um önnur landsvæði en þau,
si&m erU utan landareigna lög
býlá? Úm umferð og dvöl
eegir: „Gangandi fólki er þvi
aðelns heimil för um eignar-
lönd manna, að þau séu ó-
ræ'k.tuð og ógírt að dvöl
manna þar hafi ekki í för
með sér önæðí fyrir búpen-
ing né óhagræði fyrir rétt-
hafa að landinu. — Sé land
girt, þarf leyfi landeiganda
til að ferðast um það eða
dveljast á því. Sairia giidir
um rsektuð larid\væði.“ Um
berjatínsluna segir á hinn
bóginn: „Almennirigi er
h-eimilt að lesa ber, sem vaxa
villt á óræktuðu landi, til
neyzlu á vettvangi.“ Virðist
mér í fljótu bragði felast í
þersu, að menn miegi án leyf-
is aðeins „tína upp í sig“ í
ógirtum úthaga í eigu bónda
á bæ skammt frá, svo að
raunhæft dæmi sé tekið, en
geti fyllt heilu dósirnar -eða
jafnvel sekkina • af bsrjum,
ef þeir, td. vinir okkar hér
að ofan, halda sig örugglega
utan landareigna löa'býla,
svo sem lengst frammi á a-f-
réttum.
Haldið heim á leið. —
Heimferðin hfcfrt ekki með
'hli&sjón af löeunum með bví ■
að ræc-a h^eiðir'j hieldur
með því að ganea svo frá
áningarstað og tjaldstæði, að
•ekkert sé þar pftir ekilið. sem
lýti umhverfið. Og það er
sámræmi í hlutunum, því að
það væri t.d. óheimilt að
fl-Sygja frá sér gosdrykkjar-
flö'iku á brún fo=sin.s, er allir
hefðu.dáðst að, eða meðfram
vegi í einhverri blómlegri
byggð á l-°iðinni heim. Út um
glugga bi-freiðarinnar sér
•einhver svani fljúga hratt til
heiða, og minnast þá allir
hinn fjölskrúðuga fuglalífs á
dvalarstað (en það er e.t.v,
dæmi um biómle-gan ávöxt
fUa’lafriðunarlaeanna), auk
nútímatónlistarirmar og
jafnvel þjóðlegs einsöngslag
utan tjalda og inn.an um há-
nótt. En þess væri og rétt
Framh. á bls. 7
ra
gagnrýnir
flóttamanna
aðstoð
□ Frá Indira Giand'hi for-
sætisráðherra hélt ný-
laga þrum-uræffu í indverska
þtnginu þar sem hún gagri-
rýndi harðle.ga ' afskipta'"eysi
umiheimsi.ns atf flófitamanna-
vahdaimáiiinu frá Pakistan til
Indland'S að' undanfornu og
tók svo steiikt til orða að segja
að a.fskiptalevsi þetta, gæíi átt
eftir að ko-ma illiía niður á um-
heiiminum seinna meir.
Hún sagðá' ennfneimur að
Indlandsstjórn mundi gera sitt
bezta til hjálpar flóttafóllki.nu,
en _ þs.ð þýddi samt a-lls ekki
'það að Iþarmeð væru enlend-
ar hjálpars-toifnanir og ríkis-
stjórnir leystar frá allri á-
byngð.
Um það bil s-ex m-ii.ljónir
flóittamanna haía komið . inn
ýfir la.ndamæri. Indlands fná
austur Pakistan á nokikrum
vi'kum- og segir Indira að
aldrei í sögunni hafi annar
eins flóttamannastraumur ver
ið til ndkkurs lands á jafn
sikömmum tíma, og þau fflötta-
mannavandamál, se-m hingað
til hafa risið, segir hún, eru
efeki tíundii partur af þiví sem
við hölurn nú við að stríða,.
Þá bætti hún því við að ekki
mættu einu s-inni 10 þúsund
flóttamenn koma til nokfeurs
Evrópuríkis, án þess að bilöð
og ríikiisstjórnir hlypu upp til
handa og fóta yfir þvf, hvað þá
ef Evrópa ætti að taka við s-ex
milljónum eins og Indlland eitt
nú.
— Ms,rg.tr flóttamannanna
eru vannærðir og sjúkir og nú
flýja þeir samt til e,ins fátæk-
asta ríikis í heimi, segir hún,
en við. munum samt sem áð-
ur gera ofekar bezta til að
h.iálpa þessu fólk-i, bvað sem
það kostar, þvi Indlend er lýð
ræðisríki og v<ið berum virð-
ingu fyrir ti'lyierurétt einstak-
linigsi-ns, eíns og hún orðaði
það.
, •rBW-n.' }
— Við geit'um ekki látið allt
þetta fólik setjast <ið hér’ .til
franrbúðar, en við sendum það
þó ekki til baka fyrr en öruggt
er sS það Verði efeki murkað
rv'.ður við heiimkómuna. — Frú
Indira sagði að lndverjar hafi
hingað ttl iðicki getað veitt
nema tíunda- hlutá þe.irrar
hiálpar. s?.m f'lötte.fciiikið þvrfti
við O'g ef umheimiurinn' átt-
aði s.:g ekki strax á hversu ál-
varlegt ástandið væri, gæti
það haft í för með sér -'rtlýs-
anlegar hörmungar fyrir flótta
fólkið, —
4 Laugardagur 26. júní 1971