Alþýðublaðið - 26.06.1971, Blaðsíða 6

Alþýðublaðið - 26.06.1971, Blaðsíða 6
HELGI E. HELGASON, FORMAÐUR FUJ í REYKJAVÍK —HHWBMO—BÉ——M———BMW—n—3————————i—T3sig»aa. □ Sií skoðun hefur fengið byr unðlr rængi að loknum alþingis- kosningnum 13. júní s. 1., að tími sé tjú til þess kominn, að allir Jatfnaðarmenn, sem afneita því „sosfalíska einræði“, sem ríkir í liindiimim fyrir austan járnjald, sameirist í einum ötlugum stjórn máiafl xkki. Á það er bent, að fólk me*ð siimu eða alla vega sættan- leg sjonarmiö, megi ekki iengur stæría suntírað í mörgum stjórn- fiokkun. Ég er því sammála, að svo má ekki lengur ganga, að ja/naðar- nienn íái ekki samstððu um póli ts'sk markmið sín. Það er tvímæla laust skyld.a þeirra að láta einsk is cfroistað í þeirri viðleitni að ná sa.mstöðu um sameiginlegar skoðanir og verkefni. ísleryk stjórnmálasaga er síður en svo fögur frá sjónarh.óli ungs l'ólks, sem ekki hefur tekið þátt í því að móta hana. Ungt fólk vei-ð ur að lita á stjómmálasöguna rncð svipuðum hætti og sagnfræð ingurinn. Hin svokallaða „dýr- mæta reynsla" ræður ekki. úr- slitum. um það, hvernig einstakir viiSburiJir, klofningar og samsæri eru metin. Það verður engan veginn sann að, að k'ósend.ur ha.fi í ríkum mæli liosið eftir hugmyndafræði legtutn stefnum í stjórnmálum, þegar þsir greiddu atkvæði sitt I kiörkiefanum fyrir fáeinum dcg um. E<i hitt er a.tb.yglisvert, burt séð frá fylgislapí Alþýðuflokks- ins ,að kosningaiírslitin virðast sýr a. ótvir.'T'ffa. svfiflu til vinstri. S'íHfir t" ég beirrar skoðunar, að fylgistap Alþýðuflokksins sé orsök of langrar samvinnu við Sjálfstæðisflokkinn, samstarfs andstæðra afla, Alþýðuflokksins, sem sprottinn er upp úr verka- lýffsbreyfingunni, og felur ó- mergaffa jafnaðarstefnu á stefnu skrá sinni, og hefur fyrst og fremst skyldum að gegna við IriTnV ^ga í la.ndinu, og Sjálfstæð •'sfhikks’rs, sem er bægri flokk- ur, sem þá getur sýnt frjálslynt andlit, þegar því er að skipta. Önnur aðalástæðan fyrir fylg- istani Alþýffufiokksins er vafa- lítiff sú, að hann hefur í sam- starfinu við Sjálfstæðisflokkinn ekki gætt nægilega að því, að sú rr álamiðlun, sem fíokkarnir tveir gátu orffiff sa.mmála um í ríkis- st'árn. er ekki stefna Aibýðu- flokksiirs. held.ur ,.kokkteill“, scm mótaður var af aðilum með geró,{k. ciuind.vailarviðhorf. Næg ir að refna. að viðhorf jafnaðar- mcnna til almannatrygglng og fé lrgs'ograr samhjálpar eiga ekk- crt við e'nstaklingshyggjn ai CfCæðjsm anna. Það er lióst. að <" sa,uistevnu- ,. < pr rseá' 0líir|egt, að h.ver fioVUur, sem þar á hlut að máli. fá> framgmgt öllum sínum steínu iríknrl. Hirs Vtvrar VC'rfftir að «<r lársan p-re<na,rmun á raun- „r-<<levri íloVtct;tp<['r'« rwr hr'rri , <r c.-., f ,-<>Tf- \ > flr.íri st tórn { rík<ssttn<m get? ord ',v «»v< fí 1 r-Ö „*í. fra.m a. m. •- <'«<• v'f iiim hluta stefnumála r.’tv •, o, a<w,'»'-.<'i^-\'.„„rr, hafa ‘"■V* K-»ð a?f rrprp fó'ki ekki nononAnr^ prrp'n fvrír riUT\- vf->if:<rrí fiokksstefnu sínrj. Gera fólki grein fyrir því, hvað Al- þýðuflokkurinn myndi gera, ef hann hefði affstöðu tii að koma öllum stefnumálum sínum fram. Af þcssum ástæðum má ætla, að þrátt fyrir fylgistap Alþýðuflokks ins í kosttingunum, hafi raun- venilega stefna AJ.þýðTiflokjksins ekki orð:ð fyrir bví áfalli, sem kosningatölur Alþýðuflokksins grp--. lil kynna. Ég 6' ekki í neinum vafa u>r. ?ð lítáll flokkur ge'ur rkg; unn’ð ír'n-i meff öðrum miklu sVvrri flokki, sem byggður er á gerólík <'-nt gr« «'l>.-n 11 crs <ó« - —m 'Ö« m. af br.irri áhvrgð. sem Aihvð’tflokkur irg gerði í hgirri ríkisst’órn. sem <a„ð var r'ð velli í kosningunum 13 tií.n.í s. 1. Ev fvlgistan A'b’’ð«flokksins gr e"gu að sfðnr staðreynd og »- ., i. ..,<i. ->( ;;f->n fvr<r íslengka kfr-ðirmenn. Auðvitað getur —i'■> V.'i<<i með neinni v:ssn. 'vfrt fvrrrt, fvlgi Alllýðu- „„i.i.c,:,,,, ; Vtess’im kosn- ’-vum. Fn s"lf<ir álit ég, að veru r 1,1«»; h<>s« h.afi mófað bá „’.n’i'i svrifln. s.rm kocningaúr- "’„ >><,ír;,‘tí 11’í'1,1 n í i’’és. Vafn.Iai'sC pr ég (•’-1’ i emn nm ’>-, ctt'rJinn n'i,, mun b?ð við- u„—r v.rm m " stifiir verið hald ið á lofti síðust’l dsgana. að nú nó q'vrrtorlPtro ílllir K'^«"n^'f>yi'nr»a^ir f.o.lr? bík^/iírrr c"-*r»a.r» ntr v?r»ni Sa,r> *n í p<n«*n IT að fíl >jPtic;orar cV-'víraprj^j^ ]VTör>v.í»« wfl/f nr?fnni l dýtif, oíf Pmto'tqfon /V lT>Vr«fnf!okl<;S“ f Irncnín'fHHmn <*r í>1vartfio;t í VI fvr’r ínlr-.gka iafnaðar- meisn og því sé nú nauðsyniégt að vinda, að því bráðan bug að þeir ge|i framvegis starfað af , heilind.um í einum og sama flokk ; inum. En nú er efflilegt, að spurt sé: Hvar eru íslenzkir jafnaðarmenn; í hvaða flokkum starfa þeir og hvað h.afa þeir kosið? Svarið er: í öllum stjórnmálaflokkunum meira eða minna, en fyrst og fremst þó í Alþýðuflokknum, Santtökum frjálslyndra og vinstri marna og svo í Alþýðubandalag- inu. Eí til vill munu eirhverjir reka npo s'ór augu, þegar minnzt er á Aihýffuhandalagið í þessu efni. Til þess að rökstyð.ia þessa skoð- im mína vil ég nota spurningu: D' i'ur rokknnn manni í hug, að ó. fpia.itdí sé aff finna 18.000 ko>um ^■•'lsta? Það er ógerningty* að He'da því fram í alvöru, að aliir j kiésendur Alþýðuha.r>dalagsins j séu kommúnistar og bað er ekki | em<i sirni hægt með réttu að | h-j'da. 1" » fram. að aHt þ?ð fóik. <fni sfarfR- < Albýðuhandalag'mi ■>-' kommnr ;st3T. A hir.n hé.Tinn verffa enmar á h-ð hor’'?’’. að Alb'vð” K<-ndn,la.g<r,<i er Sf.inrnað a.f knmm fmiftnn), h-r hTfa h”'ir alinr 'ngld’r og hagldir. íslenzkum Vemmrrlstiim hefur tekizt það. fétnvMm á Norður- iþv.Jntr, rt'tfei tC'Vízt, a5 lATf'Vir'a, i'í>íV'*í?e?Eí^‘3-inna<Vp< itr til viff slpr ocr ia?nframt o/itr e'"-0" - ^tfxt-ir} f-írt •>ty» <jc.rv» ovfrx-v, ' ' * * * S kommúr?st<a íeikið bemian leik af meiri snillfft en í alþingiskosning no«-:r<p»»»tii><r c‘My'fl’n'fl(r allra i.-.-jc—a*"'-*—.„;,„na p’fic* eVkí nema, bví aðeins, að I<*'f■’’’r crtm Vv^ Alh-'ð-'ihandalagí0 —.a<.,.<<■ ->< «<>(;3al— '•-ma. v--é': h ifffalrer.d.t'r í hess- £ fjokka : »->„.1 --- ?3f„nð- t' -—v.vvafar) hafa --*y „»'•- aretf- ---- vsf-ðll. h1"1;’-:„<: hRirrg kommún Ven-Ila, —...*•-<„<; t,r.<a |n»i-tn -Venzkra Helgi E. Helgason. O Einn ágætur lesandi Al- þýðublaðsins hefur skrifað mér og kvartað m. a. um tivað prentunin á vísnaþætt- inum sé bágborin. Þessi um- kvö’.'tun er á rökum reist og kenaur mér ekki á óvart. En þar sem hún varðar einnig aðra lesendur blaðsins, lang- ar mig til að skýra málið örlítið. Þannig er mál m,eð vexti, gð ]jrentvél blaðsin; er tekin að gamlast og ellihrörnun far in að sækja á hana meira og minna. Þetta kemur m. a. frarn í slæmri prentun, þrátt fyrir það að setjarar, um- brotsmenn og pressumenn ieggja sig alla fram um að vinna verk sitt vel og sam- viskusamlega. Enda hefur vélarskriflið valdið okkur þungum áhyggjum og haldið fyrir okkur vöku undaaifarin misseri. Auðvitað ættu ald- urstakmörlmnarákvæði svip- uð beim sem gilda um em- bæ.ti opinberra starfsimanna að ná til véla af þa:su tagi, en því er ekki að heilsa. — Vonandi rætist þó úr um prentunina innan tíðar. Sami bréfritari er heldur ekki alveg sáttur við mig út af fallbeygingu á gælunafni kunningja okkar Ve®tur-ís- lendingsins Káins, vill beygja það eins o-g Þórarinn: Káinn, Káin, Káni, Káins. Hann hef- ur óneitanlega, mikið til síns máls. Ég hafði einmitt íhug- að þennan möguleika, en fan.nst ekki rétt a.ð taka fram fvrir hendurnar á skáidinu 'sjáiifu., sem. aliss’taðar ritar Káinn í nf., þf, og þgf. í L-viðningum sínum. — En snú- um okkur nú að kveðskapn- um. Eitfhvað mun v?ra til af ■'vok:'illkUSum (framiburðarvÍ3- um, hvort seni þær hfl.fa rú allar verið kveðnar með bað fvrir augum sð vera eins- konar mállýzkudæmi eða ekki. Fle -tir kanppint t d. v'ð h->„npn samnetnin'g. se<m mun bei’nlínis miðaður við v~ntf:.rzkan framburð: Þ?ð er strangur gangur fyrir hann Svanga-Manga að bera þang í fangi framan af Langatanga. r Aftur á móti kynni eftir- farandi staka að vera uophaf lega kveðin eem venjuleg veðurvísa, en um það skal þó ekkert fullyrt. Hinsvegar or nú orðið oftast farið með hana sem framburðarvísu og þá á þessa leið: i Nordan hardan gerdi gard, srcv?i hardur vard hann, Siglufjardar eyddi ard, upp í Skardið bardi’ hann. Ég hef reyndar heyrt dá- lítið aðra gerð af vísunni, þ. e. a. s. önnur og fjórða hend- ing hefur endað á orðunum ,,var hann“ og „bar hann“, en líklega er það ekki upp- haflega gerðin. Framburður sá sem kem- ur fram í vísunni hélzt til skamros tíma í FLjótum í Skagafirði og á Vestfjörðum, en er nú líklega svo að segja horíinn úr málinu. ★ Það hefur ýrniýlagt verið kveðið þokkalega um Lauga- veginn í Reykj.avík, svo sem vænta má um slíka.n viðikipta veg og sómagötu. En kannski befur hann ekki alltef verið jafn vel til -fara og á okkar 'dr'igium, til þesb gæ!ti m.a. bent staka, sem. ekki mun alveg ný af nálinni: Drulla að haki, drulla á ská, drulla á báða vegf, drullugur margur druliast á drullugum Laugavegi. ★ Þr.’-isi ví~a rn.ua vera æittuð aui tan frá Stokkseyri cy haf- ur verið e’ignuð kunnum ví?nasmið, Magnúsi Teitssyni en vísan kvað vera ort um hreppscmaga fyrir austan: Enairrii. á Kls. 10. S l.augardagiíi' 26. júní 1971

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.