Alþýðublaðið - 26.06.1971, Qupperneq 6

HELGI E. HELGASON, FORMAÐUR FUJ í REYKJAVÍK
—HHWBMO—BÉ——M———BMW—n—3————————i—T3sig»aa.
□ Sií skoðun hefur fengið byr
unðlr rængi að loknum alþingis-
kosningnum 13. júní s. 1., að tími
sé tjú til þess kominn, að allir
Jatfnaðarmenn, sem afneita því
„sosfalíska einræði“, sem ríkir
í liindiimim fyrir austan járnjald,
sameirist í einum ötlugum stjórn
máiafl xkki. Á það er bent, að fólk
me*ð siimu eða alla vega sættan-
leg sjonarmiö, megi ekki iengur
stæría suntírað í mörgum stjórn-
fiokkun.
Ég er því sammála, að svo má
ekki lengur ganga, að ja/naðar-
nienn íái ekki samstððu um póli
ts'sk markmið sín. Það er tvímæla
laust skyld.a þeirra að láta einsk
is cfroistað í þeirri viðleitni að
ná sa.mstöðu um sameiginlegar
skoðanir og verkefni.
ísleryk stjórnmálasaga er síður
en svo fögur frá sjónarh.óli ungs
l'ólks, sem ekki hefur tekið þátt í
því að móta hana. Ungt fólk vei-ð
ur að lita á stjómmálasöguna
rncð svipuðum hætti og sagnfræð
ingurinn. Hin svokallaða „dýr-
mæta reynsla" ræður ekki. úr-
slitum. um það, hvernig einstakir
viiSburiJir, klofningar og samsæri
eru metin.
Það verður engan veginn sann
að, að k'ósend.ur ha.fi í ríkum
mæli liosið eftir hugmyndafræði
legtutn stefnum í stjórnmálum,
þegar þsir greiddu atkvæði sitt
I kiörkiefanum fyrir fáeinum dcg
um. E<i hitt er a.tb.yglisvert, burt
séð frá fylgislapí Alþýðuflokks-
ins ,að kosningaiírslitin virðast
sýr a. ótvir.'T'ffa. svfiflu til vinstri.
S'íHfir t" ég beirrar skoðunar,
að fylgistap Alþýðuflokksins sé
orsök of langrar samvinnu við
Sjálfstæðisflokkinn, samstarfs
andstæðra afla, Alþýðuflokksins,
sem sprottinn er upp úr verka-
lýffsbreyfingunni, og felur ó-
mergaffa jafnaðarstefnu á stefnu
skrá sinni, og hefur fyrst og
fremst skyldum að gegna við
IriTnV ^ga í la.ndinu, og Sjálfstæð
•'sfhikks’rs, sem er bægri flokk-
ur, sem þá getur sýnt frjálslynt
andlit, þegar því er að skipta.
Önnur aðalástæðan fyrir fylg-
istani Alþýffufiokksins er vafa-
lítiff sú, að hann hefur í sam-
starfinu við Sjálfstæðisflokkinn
ekki gætt nægilega að því, að sú
rr álamiðlun, sem fíokkarnir tveir
gátu orffiff sa.mmála um í ríkis-
st'árn. er ekki stefna Aibýðu-
flokksiirs. held.ur ,.kokkteill“,
scm mótaður var af aðilum með
geró,{k. ciuind.vailarviðhorf. Næg
ir að refna. að viðhorf jafnaðar-
mcnna til almannatrygglng og fé
lrgs'ograr samhjálpar eiga ekk-
crt við e'nstaklingshyggjn
ai CfCæðjsm anna.
Það er lióst. að <" sa,uistevnu-
,. < pr rseá' 0líir|egt, að h.ver
fioVUur, sem þar á hlut að máli.
fá> framgmgt öllum sínum steínu
iríknrl. Hirs Vtvrar VC'rfftir að
«<r lársan p-re<na,rmun á raun-
„r-<<levri íloVtct;tp<['r'« rwr hr'rri
, <r c.-., f ,-<>Tf- \ > flr.íri st tórn
{ rík<ssttn<m get? ord
',v «»v< fí 1 r-Ö „*í. fra.m a. m.
•- <'«<• v'f iiim hluta stefnumála
r.’tv •, o,
a<w,'»'-.<'i^-\'.„„rr, hafa
‘"■V* K-»ð a?f rrprp fó'ki ekki
nononAnr^ prrp'n fvrír riUT\-
vf->if:<rrí fiokksstefnu sínrj. Gera
fólki grein fyrir því, hvað Al-
þýðuflokkurinn myndi gera, ef
hann hefði affstöðu tii að koma
öllum stefnumálum sínum fram.
Af þcssum ástæðum má ætla, að
þrátt fyrir fylgistap Alþýðuflokks
ins í kosttingunum, hafi raun-
venilega stefna AJ.þýðTiflokjksins
ekki orð:ð fyrir bví áfalli, sem
kosningatölur Alþýðuflokksins
grp--. lil kynna.
Ég 6' ekki í neinum vafa u>r.
?ð lítáll flokkur ge'ur rkg; unn’ð
ír'n-i meff öðrum miklu sVvrri
flokki, sem byggður er á gerólík
<'-nt gr« «'l>.-n 11 crs <ó« - —m 'Ö« m. af
br.irri áhvrgð. sem Aihvð’tflokkur
irg gerði í hgirri ríkisst’órn. sem
<a„ð var r'ð velli í kosningunum
13 tií.n.í s. 1.
Ev fvlgistan A'b’’ð«flokksins
gr e"gu að sfðnr staðreynd og
»- ., i. ..,<i. ->( ;;f->n fvr<r íslengka
kfr-ðirmenn. Auðvitað getur
—i'■> V.'i<<i með neinni
v:ssn. 'vfrt fvrrrt, fvlgi Alllýðu-
„„i.i.c,:,,,, ; Vtess’im kosn-
’-vum. Fn s"lf<ir álit ég, að veru
r 1,1«»; h<>s« h.afi mófað bá
„’.n’i'i svrifln. s.rm kocningaúr-
"’„ >><,ír;,‘tí 11’í'1,1 n í i’’és.
Vafn.Iai'sC pr ég (•’-1’ i emn nm
’>-, ctt'rJinn n'i,, mun b?ð við-
u„—r v.rm m " stifiir verið hald
ið á lofti síðust’l dsgana. að nú
nó q'vrrtorlPtro ílllir
K'^«"n^'f>yi'nr»a^ir
f.o.lr? bík^/iírrr c"-*r»a.r» ntr v?r»ni Sa,r>
*n í p<n«*n IT að
fíl >jPtic;orar cV-'víraprj^j^
]VTör>v.í»« wfl/f nr?fnni
l dýtif, oíf Pmto'tqfon /V lT>Vr«fnf!okl<;S“
f Irncnín'fHHmn <*r í>1vartfio;t
í VI fvr’r ínlr-.gka iafnaðar-
meisn og því sé nú nauðsyniégt
að vinda, að því bráðan bug að
þeir ge|i framvegis starfað af ,
heilind.um í einum og sama flokk ;
inum.
En nú er efflilegt, að spurt sé:
Hvar eru íslenzkir jafnaðarmenn;
í hvaða flokkum starfa þeir og
hvað h.afa þeir kosið? Svarið er:
í öllum stjórnmálaflokkunum
meira eða minna, en fyrst og
fremst þó í Alþýðuflokknum,
Santtökum frjálslyndra og vinstri
marna og svo í Alþýðubandalag-
inu.
Eí til vill munu eirhverjir reka
npo s'ór augu, þegar minnzt er
á Aihýffuhandalagið í þessu efni.
Til þess að rökstyð.ia þessa skoð-
im mína vil ég nota spurningu:
D' i'ur rokknnn manni í hug, að
ó. fpia.itdí sé aff finna 18.000 ko>um
^■•'lsta? Það er ógerningty* að
He'da því fram í alvöru, að aliir
j kiésendur Alþýðuha.r>dalagsins
j séu kommúnistar og bað er ekki
| em<i sirni hægt með réttu að
| h-j'da. 1" » fram. að aHt þ?ð fóik.
<fni sfarfR- < Albýðuhandalag'mi
■>-' kommnr ;st3T.
A hir.n hé.Tinn verffa enmar
á h-ð hor’'?’’. að Alb'vð”
K<-ndn,la.g<r,<i er Sf.inrnað a.f knmm
fmiftnn), h-r hTfa h”'ir alinr
'ngld’r og hagldir. íslenzkum
Vemmrrlstiim hefur tekizt það.
fétnvMm á Norður-
iþv.Jntr, rt'tfei tC'Vízt, a5
lATf'Vir'a, i'í>íV'*í?e?Eí^‘3-inna<Vp<
itr til viff slpr ocr ia?nframt
o/itr e'"-0" - ^tfxt-ir} f-írt
•>ty» <jc.rv» ovfrx-v, ' ' * * * S
kommúr?st<a íeikið bemian leik af
meiri snillfft en í alþingiskosning
no«-:r<p»»»tii><r c‘My'fl’n'fl(r allra
i.-.-jc—a*"'-*—.„;,„na
p’fic* eVkí nema, bví aðeins, að
I<*'f■’’’r crtm Vv^
Alh-'ð-'ihandalagí0
—.a<.,.<<■ ->< «<>(;3al—
'•-ma. v--é': h ifffalrer.d.t'r í hess-
£ fjokka
: »->„.1
--- ?3f„nð-
t' -—v.vvafar) hafa
--*y „»'•- aretf-
---- vsf-ðll.
h1"1;’-:„<: hRirrg kommún
Ven-Ila, —...*•-<„<;
t,r.<a |n»i-tn -Venzkra Helgi E. Helgason.
O Einn ágætur lesandi Al-
þýðublaðsins hefur skrifað
mér og kvartað m. a. um
tivað prentunin á vísnaþætt-
inum sé bágborin. Þessi um-
kvö’.'tun er á rökum reist og
kenaur mér ekki á óvart. En
þar sem hún varðar einnig
aðra lesendur blaðsins, lang-
ar mig til að skýra málið
örlítið.
Þannig er mál m,eð vexti,
gð ]jrentvél blaðsin; er tekin
að gamlast og ellihrörnun far
in að sækja á hana meira og
minna. Þetta kemur m. a.
frarn í slæmri prentun, þrátt
fyrir það að setjarar, um-
brotsmenn og pressumenn
ieggja sig alla fram um að
vinna verk sitt vel og sam-
viskusamlega. Enda hefur
vélarskriflið valdið okkur
þungum áhyggjum og haldið
fyrir okkur vöku undaaifarin
misseri. Auðvitað ættu ald-
urstakmörlmnarákvæði svip-
uð beim sem gilda um em-
bæ.ti opinberra starfsimanna
að ná til véla af þa:su tagi,
en því er ekki að heilsa. —
Vonandi rætist þó úr um
prentunina innan tíðar.
Sami bréfritari er heldur
ekki alveg sáttur við mig út
af fallbeygingu á gælunafni
kunningja okkar Ve®tur-ís-
lendingsins Káins, vill beygja
það eins o-g Þórarinn: Káinn,
Káin, Káni, Káins. Hann hef-
ur óneitanlega, mikið til síns
máls. Ég hafði einmitt íhug-
að þennan möguleika, en
fan.nst ekki rétt a.ð taka fram
fvrir hendurnar á skáidinu
'sjáiifu., sem. aliss’taðar ritar
Káinn í nf., þf, og þgf. í
L-viðningum sínum. — En snú-
um okkur nú að kveðskapn-
um.
Eitfhvað mun v?ra til af
■'vok:'illkUSum (framiburðarvÍ3-
um, hvort seni þær hfl.fa rú
allar verið kveðnar með bað
fvrir augum sð vera eins-
konar mállýzkudæmi eða
ekki. Fle -tir kanppint t d. v'ð
h->„npn samnetnin'g. se<m
mun bei’nlínis miðaður við
v~ntf:.rzkan framburð:
Þ?ð er strangur gangur
fyrir hann Svanga-Manga
að bera þang í fangi
framan af Langatanga.
r
Aftur á móti kynni eftir-
farandi staka að vera uophaf
lega kveðin eem venjuleg
veðurvísa, en um það skal þó
ekkert fullyrt. Hinsvegar or
nú orðið oftast farið með
hana sem framburðarvísu og
þá á þessa leið:
i
Nordan hardan gerdi gard,
srcv?i hardur vard hann,
Siglufjardar eyddi ard,
upp í Skardið bardi’ hann.
Ég hef reyndar heyrt dá-
lítið aðra gerð af vísunni, þ.
e. a. s. önnur og fjórða hend-
ing hefur endað á orðunum
,,var hann“ og „bar hann“,
en líklega er það ekki upp-
haflega gerðin.
Framburður sá sem kem-
ur fram í vísunni hélzt til
skamros tíma í FLjótum í
Skagafirði og á Vestfjörðum,
en er nú líklega svo að segja
horíinn úr málinu.
★
Það hefur ýrniýlagt verið
kveðið þokkalega um Lauga-
veginn í Reykj.avík, svo sem
vænta má um slíka.n viðikipta
veg og sómagötu. En kannski
befur hann ekki alltef verið
jafn vel til -fara og á okkar
'dr'igium, til þesb gæ!ti m.a.
bent staka, sem. ekki mun
alveg ný af nálinni:
Drulla að haki, drulla á ská,
drulla á báða vegf,
drullugur margur druliast á
drullugum Laugavegi.
★
Þr.’-isi ví~a rn.ua vera æittuð
aui tan frá Stokkseyri cy haf-
ur verið e’ignuð kunnum
ví?nasmið, Magnúsi Teitssyni
en vísan kvað vera ort um
hreppscmaga fyrir austan:
Enairrii. á Kls. 10.
S l.augardagiíi' 26. júní 1971