Alþýðublaðið - 26.06.1971, Blaðsíða 4

Alþýðublaðið - 26.06.1971, Blaðsíða 4
Bifreiðaeign íslendinga og ferðalög um ísland. — Vega- rnálaskrifstofan greinir frá því í skýi’slu, að fjöldi fólks- bifreiða í landinu í árslok 1-970- hafi verið 41.353. Af þessu leiðir, að ferðalög um landið -hljóta að vera algeng, einkum þó á sumrin. Við skulum nú fylgjast með í- myn.duðu ferðalagi um t. d. nælstu. varzlunarmannahelgi, rhestu ferðahelgi- ársins, og athuga í því sambandi m- a. log -þau um náttúruvernd, nr. 47 frá 1971, er gengu í: gildi 11. maí si., en þau qiga m. a. að auðvelda þjóð- ihhí umgengní við náttúru landsins og auka kynni þjóð- ariiinar af henni. Leiðin út úr þéttbýlinu. — Shetnma á leið okkar verð- um við þess vör, að unnið er að laghiilgu nýs vegar- kafía úr va.ranlegu efriþ og iþunum við urh léið, að \fega?f?rðaraði!anum er skylt, áf" jarðidsk hefUr örðið, að gjangá fré þvl á sftyrtilegan hátt, eins og eegir í 18. gr. n á ttú r u ve i md aál-aga nn a. Vi ð rekum augun því nsest í lát- lausar auglýsinga.- méðfram iyrgittum um" atvfn.Hunskst- þrj, íþj,én‘U,‘tU ieð:i vcirur iá eign, þar sem sLik starfsemi eðír framleið.la fer fram. Þessar tegundir auglýsinga h'1'Ur lrgyjpfirn, •aiþingis- menn og foreeti, ekki horn- auna. Við cfcum áfram (á . ilcrf'igum: hraSa issimfevæmit urrUVrðarlögum nr. 40 £rá 1988) og getur brátt að Líta fér'hæðar ráttúru-myndanir, nsm Náttúruverndarráð hef- u'- friðlvst, t. d. ifiaJje-g-an . fo‘J3 eða, tígulega eld-töð. jafn- v'L , hnarreistan .dnng. Bf . s* srizað er, skal þess m>nnzt, að hv-ars- konar áletf nir á ráttúrumyndanir eru cheim- ilar, t. d. uov’ftafF-tafir í nri'num eða áötarjátn- ihg , f'til l-tðbrmixvgar fyrir unga; fcfk'ð og vmiandi h'ð eitlfn Hk-i). E5f til vill Jítrffúr k;wn um þjö*?arð, þar sem dokað yrði við um hrítj. Þá- gi’dir það laga- áitvfeð! 'pð- ve’ta skuJi í hverj- frrftf hióðgarði atmenningi leíðr,-irí--!'1-!- u''v K-Htu i-hð- fr iim' h>ð Mðlýsta svæði. Þrghr ánin garstaðurin-n- er fikoiBiwt Undxn, uupíýsir sá fró.ctesti í brfreiðinni okkur fiíh .um það, að á einnm. stað f’í?itað rSi'a verksmiðju og á ö'ðr-um vi ’-'kjun. en þá get- úml við bent ho-num á, að slíkj stórmannvirki 'skuli nú 1 EFTIR JÁN "cs/iliNQ ÞORMÓÐSSON hönnuð (eins ag sagt er) í samráði við Náttúruverndaf- ráð skv. 29. gr. náttúruv-eriid arláganna. Á áfangastað. — Aður en samkomustaður ,úti í riátt- úru.nni, þar sem alm&nningi er ætlað að safnast á, er fek- inn til afnota, skál jafnan komið fyrir nauðrýnlegum hreinlætistækjum. E.t,v. er útidansleikur á ofekar sta-ð fyrsta kvöidið, en við drög- um fýrst bátinn okkar á flö-t, þvi að öliuííf ér rétt að fára á bátum um skipgeng vötn skv. mieginreglu ltlS. gr. vatnalaganna nr. 15 frá 1923. Daginn eftir er skroppið um óbyggt land í grenndinrii, og þá eftir vegi eða merkt- um slóða • til að valda bkki refsiverðum spjöllum á nátt- úru landsins, enda er almenn- ingi heimil för um la-nd.væði uta.n landareigna lögbýla í lögmætum tilgangi. Þar mé alm&nningur og dveljvrt og tína ber, t,d. bláber, ef ein- hver finriast. En hvað segir í náttúruverndarlögunum um önnur landsvæði en þau, si&m erU utan landareigna lög býlá? Úm umferð og dvöl eegir: „Gangandi fólki er þvi aðelns heimil för um eignar- lönd manna, að þau séu ó- ræ'k.tuð og ógírt að dvöl manna þar hafi ekki í för með sér önæðí fyrir búpen- ing né óhagræði fyrir rétt- hafa að landinu. — Sé land girt, þarf leyfi landeiganda til að ferðast um það eða dveljast á því. Sairia giidir um rsektuð larid\væði.“ Um berjatínsluna segir á hinn bóginn: „Almennirigi er h-eimilt að lesa ber, sem vaxa villt á óræktuðu landi, til neyzlu á vettvangi.“ Virðist mér í fljótu bragði felast í þersu, að menn miegi án leyf- is aðeins „tína upp í sig“ í ógirtum úthaga í eigu bónda á bæ skammt frá, svo að raunhæft dæmi sé tekið, en geti fyllt heilu dósirnar -eða jafnvel sekkina • af bsrjum, ef þeir, td. vinir okkar hér að ofan, halda sig örugglega utan landareigna löa'býla, svo sem lengst frammi á a-f- réttum. Haldið heim á leið. — Heimferðin hfcfrt ekki með 'hli&sjón af löeunum með bví ■ að ræc-a h^eiðir'j hieldur með því að ganea svo frá áningarstað og tjaldstæði, að •ekkert sé þar pftir ekilið. sem lýti umhverfið. Og það er sámræmi í hlutunum, því að það væri t.d. óheimilt að fl-Sygja frá sér gosdrykkjar- flö'iku á brún fo=sin.s, er allir hefðu.dáðst að, eða meðfram vegi í einhverri blómlegri byggð á l-°iðinni heim. Út um glugga bi-freiðarinnar sér •einhver svani fljúga hratt til heiða, og minnast þá allir hinn fjölskrúðuga fuglalífs á dvalarstað (en það er e.t.v, dæmi um biómle-gan ávöxt fUa’lafriðunarlaeanna), auk nútímatónlistarirmar og jafnvel þjóðlegs einsöngslag utan tjalda og inn.an um há- nótt. En þess væri og rétt Framh. á bls. 7 ra gagnrýnir flóttamanna aðstoð □ Frá Indira Giand'hi for- sætisráðherra hélt ný- laga þrum-uræffu í indverska þtnginu þar sem hún gagri- rýndi harðle.ga ' afskipta'"eysi umiheimsi.ns atf flófitamanna- vahdaimáiiinu frá Pakistan til Indland'S að' undanfornu og tók svo steiikt til orða að segja að a.fskiptalevsi þetta, gæíi átt eftir að ko-ma illiía niður á um- heiiminum seinna meir. Hún sagðá' ennfneimur að Indlandsstjórn mundi gera sitt bezta til hjálpar flóttafóllki.nu, en _ þs.ð þýddi samt a-lls ekki 'það að Iþarmeð væru enlend- ar hjálpars-toifnanir og ríkis- stjórnir leystar frá allri á- byngð. Um það bil s-ex m-ii.ljónir flóittamanna haía komið . inn ýfir la.ndamæri. Indlands fná austur Pakistan á nokikrum vi'kum- og segir Indira að aldrei í sögunni hafi annar eins flóttamannastraumur ver ið til ndkkurs lands á jafn sikömmum tíma, og þau fflötta- mannavandamál, se-m hingað til hafa risið, segir hún, eru efeki tíundii partur af þiví sem við hölurn nú við að stríða,. Þá bætti hún því við að ekki mættu einu s-inni 10 þúsund flóttamenn koma til nokfeurs Evrópuríkis, án þess að bilöð og ríikiisstjórnir hlypu upp til handa og fóta yfir þvf, hvað þá ef Evrópa ætti að taka við s-ex milljónum eins og Indlland eitt nú. — Ms,rg.tr flóttamannanna eru vannærðir og sjúkir og nú flýja þeir samt til e,ins fátæk- asta ríikis í heimi, segir hún, en við. munum samt sem áð- ur gera ofekar bezta til að h.iálpa þessu fólk-i, bvað sem það kostar, þvi Indlend er lýð ræðisríki og v<ið berum virð- ingu fyrir ti'lyierurétt einstak- linigsi-ns, eíns og hún orðaði það. , •rBW-n.' } — Við geit'um ekki látið allt þetta fólik setjast <ið hér’ .til franrbúðar, en við sendum það þó ekki til baka fyrr en öruggt er sS það Verði efeki murkað rv'.ður við heiimkómuna. — Frú Indira sagði að lndverjar hafi hingað ttl iðicki getað veitt nema tíunda- hlutá þe.irrar hiálpar. s?.m f'lötte.fciiikið þvrfti við O'g ef umheimiurinn' átt- aði s.:g ekki strax á hversu ál- varlegt ástandið væri, gæti það haft í för með sér -'rtlýs- anlegar hörmungar fyrir flótta fólkið, — 4 Laugardagur 26. júní 1971

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.