Alþýðublaðið - 17.07.1971, Blaðsíða 7

s að
ik er
■ þeir
nnan
a að
rdög-
ekkj
lllt í
fieikn
og
fólk
urn.
smá
yrra-
dag. í þeirri ferð hittum við
margt fólk, sem við tókum tali.
Okkur þótti smáfólkið skemmti-
legast og þess vegna birtum við
my'ndir af því hér 4 opnunni í
dag. ...
Við hittum unga memnt í
„henn'aðarerindium“, við' hittum
barnapíur á leið upp í sveit,
við hittum veiðim:enn, við hitt-
um 45 börn að Jaðri og á leið
inni í reisuna hittum við þrjár
ungar stúlkur, sem voru önnum
kaílniar við tomtoótustörf.
M ASOLÁRDEGI
Strákurinn á þessari mynd er
kvennagullið á Jaðri, en þar
búa á sumrin hópar borgar-
barna. „I'að er enginn friður
fyrir honum sögðú. steapurm-
ar, en það var a'U'gljóst, að þeim
þótti ekki verra að láta hann
Jónas knúsa sig svolítið.
L SÍg
tein-
Val-
írum
kar“,
bara
’egar
þær
skúr
bún
l', en'
■i-ónu
erfið
arna-
dótt-
dólt-
a út
'gum,
í inn
ilega
;ögðu
-K
,,Við erum ekk; búnir að fá
bröndu,“ sagði þessi ungi vieiði-
maður, þar sem hann stóð úti
i Elliðavatni með reidda vaiði-
stö.ng. Og hainn hefur ábygigi-
le'ga einhvern tíma sett í lax
eða silung áður, þó ekki hefði
hann liepptnina með sér þénnan
daginn. —
*
„Við erurn búnir að fjnina
virki þarna uppfrá“, sögðu þsss
ir tveir strákar, seim við hittum
uppi á Vatnsendahæð. En þeir
vom ekki skrafhreiifir um hvar
það væri nákvæm-liega staðsett
enda líta þeir sjálfsagt á það
sem hernaðiarleyindarm'ál.
□ Sautján ára gamattl tré-
smíðalærlingur að nafni Borka
Shepiilov, féiklk kaupið sitt
greitt og fór beinustu leið í
„ríkið“. Filaskan sem hann
keypti var tæmd í hvelli í
heimavistinni af Borka og fé-
lögum :hans, og þar s!em þeir
voru ennþá þyrstir, fóru þieir
eins og venjul'ega í næsta
æskulý ðfavei ti ngasta ð. Með an
á drylklkjunni stóð, hafði Shepi
lov tekið eftir áverka á enni
eins félaga, síns, og hópurinn
hélt til baka till hleimaivistar-
innar ásamt ihonum, tii þiess að
krefjast afsökunar frá herb.erg
isfélaga hins meidda félaga,
se,m hafði weitt ávertkann. Ár-
ásarmaðurnn var hins vegar
s;vo fullur, að hann sinnti
þessu engu, jafnvei iþótt Sih'epi
lov kjá'lkalbryti hann.
Þega.r SihepilO'V mætti fyrir
rétti nolakrum dögum seinna,
sagði hann, að hann hefði
byrjað að di-eíkika, þegar hann
var fimmtán ára og byrjaði
að vinna. He:fði hann þá viJj-
að vera eins og eldri sitarifs-
félagar síniir. Eiftir réttarrann-
sóknina, fór fréttariitari frá
Pravda tiil æsikulýðsh'eimilis-
ins, þar sem Shepilov bjó, í
borginni Oms-k í Síiberíu. Það
sem mætti honum þar voru
brothljóð í gluggum, og há-
vær hópur af ölvuðum ung-
miennum, sem voru að hnoða
drukkinn vinnúfélaga undir í
stiganum.
Fréttaritarinn sagði um at-
burðinn: — Þetfa vakti enga,
athyigli, svo að þetta virtist
vera einn þáttur hins daglega
lífs.
Astandið í þessum verka-
mannatoústað í Omsk, er ekk-
ert einsdæmi í Sovétríkjunum,
og þótt yfirvöld gelfi upp tölur
sem sýna að hlutfallsilieg neyzla
áfengis í Sovétríkjunum sé
□ Kostnaðurinn við að deyja
í Bandaríkjunum, hefur náð
nýju hámarki, en hann hefur
alltaf veiúð Isórkostlegur, eins
og svo margt annað þar í landi.
Nýleg rannsókn sýnir, að jarð-
arför þar í landi, sé þriðja
stærsta fjárfesting hverrar fjöl-
skyldu, og komi í kjölfar húss-
ins og bílsins.
Það sem gerði rannsóknina
eríiða var, að bandarískir út-
farars'tjórar eru ekkii alilt of vilj-
ugir að gefa upp verðskrá sína.
Slíkt er auðslkiilið, þegar þess er
gaett, að venjuleg jarðarför kost
ar venju'lega bandaríska fjöl-
skyldu að meðaltali 150.000 kr.
Forstjóri rannsóknarinnar sagð-
ist ekki vita um neitt dæmi, þar
siem samið vær» um jaifn mikilar
fjárihæðir af jafn ófróðum aðil-
um, sem væru firrtir aillri dóm-
greind á því, er um værj samið.
Nieytendatímarit í New York,
sem heitir Monieysworth, tók
málið nýilega fyrir. Blaðið bend
ir á, að fá megi jarðarför fyrir
eikki rrteira en tæpliega 10.000
kr„ sem er ekki mikið, en mæl-
ir samt ekki með „iþjónustunni“.
En m.eð Iþivtf að benda á leiðir
til sparnaðar, bendir blaðið á
sifellt vandamáð
í Sovétríkjunum
minni en í Bandaríkjunum, í
Frakklandi, á Ítallíu og í öðr-
um vesturilöndum, þá veldur
ofn'eyzla áfengis yfinvöldun-
um sítfellt þyngri áihygigjum.
N'eyzla áfengis h'efur meira
en þnefaldazt síðan ánið 1940,
á míeðan fóllksfjölgun nemur
aðeins einum fimmita. Nýlegar
niðurstöður rannsókna í iðn-
aðanbongum í Soivétríkjunum
sýna, að nærri öll morð, 72%
alllra árása, flestar nauðganir
og 90% smærri afbrota, hafa
verið framin af monnum umid
ir áihrifum áfengis.
Ekki er ýkja langt síðan
sovézk yfirvöld voru ánægð
mieð ástandið hvað ofdrykikju
snerti — en hún var opiniber-
lega stimpluð sem eftirköst
frá valdatímum kapítailista,
þegar hin þrautpíndi verka-
maður dreJtkti sorgum sínum
í áfemgi. Við tilk.omu kommún-
ismans var búizt við, að vanda
málið hyrfi sporlaust.
Sovézikur talsmaður sagði
umi málið: — í landi, þar sem
enginn er arðrændur, þar sem
æskunni eru allar leiðir opnar,
þar sem óttinn við kjarnorku-
spnengjuna. er óþekktur, eru
að iþivtf er virðist einhverjar ó-
Ijósar og órannsakaðar ástæð-
ur, sem .val'da því, að margiir
af samiborgurum ökkar villast
inn á hinn dimma og siviikula
veg O'fdryikkjunnar.
Annar blaðamaður segir
styttri sögu: — Allar þekktar
orsakir ofdrykkju hafa verið
nærri fjarilægðar, en ofdrykkj
an eyfcst.
'Eiinn þeirra er rannsökuðu
málið, skellir skuldinni á
starfsmienn werzlana og veit-
ingas'taða, sem hann ásakar
um að örva sölu áfengis, til
þe:ss að auka tekjur sínar.
Ríkiskassinn dafnar wel á sölu
vodka, því a,ð álagndngin er
u. þ. b. 300%, og gæti það
vaildið nokkru um afskipta-
leysi yfirvalda.
Fram'boðið á vodka er ávallt
nægilegt, og tilraunir til þess
að snúai taflinu við, mistekst
ætíð S. 1. ár var verð á vodika
hækkað um 10%, en það virt
ist engin á'hrif hafa á neyzl-
una. —
DAUÐINN
Dýrt spaug í
Bandaríkjunum
hið fávfelega prjáil, sem gerir
útfararkosinað svo igífurlega há
an.
Ein líkkista getur kostað langt
yfir 200.000 kr., en slík kista
mun fúna jafn fljótt og ódýr
kista.
Innsigluð kista úr öðrum efn-
um en tré, sem eru vmsællii en
trékistur, um þessar mundir,
eru vart þa,ð sem ástvinir
mundu raunivierutega vilja.
Læknir lýsir áhrifunum: — Sé
'kiista að m'estu leyti innsigluð
og loftþétf, eru í-otgerlar lokaðir
inni, en þeir þríííast í lofttómu
nirni, og það er viðbjóðsilegt að
sjá árangurinn af starfi þeirra.
Tíimaritið fer síðan út í hin
smærri atriði, sem eru sérgrein
útfararstjóranna. Bla'ðið varar
fóilk við að eyða fé í snyrtingu
og smyrsl á líkin, þar sem slíkt
innifeli jafnan kostoað upp á
5000,— kr., fyrir að framkalla
sérstaklega þjáningarfullt bros
á líkin. Fólki er eindregið róð-
lagt að klæða lífcin ekki í þægi-
lega inniskó og fleira í þeirn
dúr, og v:ei'a ekiki að hugsa um
grafhvelfingii eða bautasteina.
„Mokið a®eins góða lirúgu ofan
á gröfina, svo að enginm muni
taka eftir því að jarðvegurinn.
h'Stfur sigið yfir kistunni, þegar
Fi'amh. á iþls. 10.
Laugardagur 17. iúlí 1971 K