Alþýðublaðið - 19.05.1973, Síða 2
KREYFDU ÞIG RÉTT
ÞAÐ GRENNIR!
Til er sú líkamshreyf-
ng, sem ekki tekur tíma,
íkki kostar fé og er alls
skki erfiö. Það er sú
íkamshreyfing, sem við
jetum fengið með þvi að
>reyta ajlri fyrirhöfn
iagsins *— að ganga,
itanda, sitja, rísa á fætur,
leygja sig, ryksuga og
>úa til mat, fara í og úr
/innu — að vöðvaleik-
imi.
Og þetta er ekkert erf-
tt. Þvert á móti. Vegna
>ess, að þegar við beitum
/öðvunum rétt, þá eiga
>eir auðveldara með að
eysa af höndum það
'erk, sem við höfum falið
teim. Þeir verða liprari
g sterkari og nota þá
rku, sem við sköpum
neð því að borða. Og það
r þegar sú orka er ekki
otuð, sem líkaminn fer
ð hlaöa utan á sig fitu.
Ef þú vilt gera hinar
nörgu hreyfingar dagsins
ð megrunarieikfimi, þá
>arf aðeins eitt til: að þú
grundir hvernig þú átt að
ireyfa þig. Og þegar þú
lefur gefið þér gát í
lokkra daga þá ertu á
jóðri leið með aö skapa
>ér hinn góða vana —
anann að vera grönn.
Byrjaöu æfingarnar strax áð-
ir en þú ferð á fætur, þvi það er
lveg eins hægt að reyna hafa
ott af þvi þegar maður er að
rista svefninn úr likamanum.
'eygið úr handleggjum og fót-
eggjum og teygðu vel úr likam-
inum öllumþarsem þú liggur á
bakinu i rúminu. Hleyptu þér
svo i hnút og veltu þér á mag-
ann. Dragðu hnén innundir þig
og teygðu eins og þú getur úr
bakinu meö þvi að renna hönd-
unum fram undan þér eins langt
og þú getur eftir dýnunni. Þú
mátt gjarna geispa vel og
lengi. Þá hefur þér þegar tekizt
að ná tvennu: þægilegri „upp-
hitun” vöðvanna, sem liðkar þá,
og þú hefur einnig aukið súrefn
ismagnið i blóðinu og það renn-
ur nú hraðar um æðarnar.
Sveiflaðu fótunum fram af
rúmstokknum, settu báða fætur
á gólfið og stattu upp með þvi að
flýtja likamsþyngdina fram á
fæturna og spenna siðan lær- og
bakvöðva til þess að rétta þig
upp. Handleggirnir eiga að
hanga máttlausir niður og efri
hluti likamans að vera beinn.
Reyndu þetta nokkrum sinnum
unz þér hefur lærzt að beita rétt-
um vöðvum. Þegar þú verður
var við samdrátt i lær- og
magavöðvum, þá hefur þér tek-
izt að ná réttu lagi. Og þá hefur
þú jafnframt orðið þér úti um
góða leikfimisæfingu. Æfingu,
sem þú átt eftir að endurtaka oft
á degi hverjum — i hvert sinn,
sem þú stendur upp.
Hreyfingin er i stórum drátt-
um sú hin sama, þegar sezt er.
Maður spennir bakvöðvana
þannig að rassinn gengur inn og
maginn út og „lætur sig svo
siga” niður á stólinn.
Það er mjög þýðingarmikið,
að bakvöðvarnir séu spenntir,
einnig fyrir útlitið, vegna þess
að með þvi kemur maöur i veg
fyrir að botninn standi langt út i
loftið þegar sezt er eða staðið
upp — og slik sjón er ekki bein-
linis aðlaðandi fyrir augað.
Sparaðu ekki
vöðvana þegar þú
þarft að gera
hreint, til dæmis
við ryksugun.
Þykir þér þetta hljóma sem
væri það bæði erfitt og flókið?
Raunin er samt ekki sú. Þetta er
aðeins spurning um vana — og
hreyfing eins og þessi kemst
fljótt upp i vana og þá hefur
maður um leið gleymt henni. Til
þess að gera hana vanabindandi
þarf maður aðeins að hafa at-
hyglina vakandi i nokkra daga
og standa þá aldrei upp eða setj-
ast ööru visi en svona.
Heimilisstörfin bjóða upp á
ýmis tækifæri til þess að æfa lik-
amann og hrekja hina leiðu fitu-
keppi á braut — aðeins ef maður
hugsar um að nota nú vöðvana
rétt. Ef á t.d. að þvó golf eða að
ryksuga undir húsgögnunum þá
er bara um að gera að komast
að raun um hvernig verkið eigi
að vinna svo vöðvarnir komist á
sem mesta og bezta hreyfingu.
Beygðu hnén og lúttu áfram. Ef
til vill er sú likamsstaða ekki
sem fegurst á að horfa en þess i
stað gerir hún likama þinum
mikið gagn. Þegar maður beyg-
ir hnén, þá strikkar á lærvöðv-
unum og þungi likamans hvilir á
fótunum. Þessa gætir enn meir
ef maður beygir sig jafnframt i
baki.
Með þessu móti vinnst
margt. Fleiri staðir likamans
bera nú þungann af vinnunni og
áreynslan kemur sem sé ekki öll
á bakið eitt, vöðvarnir i fótunum
fá æfingu og bakvöðvarnir liðk-
ast — og siðast en ekki sizt hefur
nú tekizt að þvo gólfið eða að
ryksuga undir húsgögnunum án
þess að af þvi hljótist verkur i
bakinu.
önnur hreyfing, sem oft er
framkvæmd þegar húsverk eru
unnin, er að teygja sig. Það er
gert, þegar þurrka þarf rykið
ofan af háum skáp, þegar þarf
að rétta af mynd á veggnum ell-
egar þegar þarf að sækja eitt-
hvað upp i efstu hillurnar á eld-
hússkápunum svo dæmi séu
nefnd.
Sumar okkar gefast
fyrirfram upp við að teygja sig-
og sækja sér heldur stól til þess
að prila upp á. Aðrar reyna að
ná upp með þvi að tylla sér á tær
og „þreifa fyrir sér” með eilitið
bognum handlegg þannig að
eina hreyfingin verður um
axlarliðinn. En það *er ekkert
einfaldara en að breyta hinni
nauðsynlegu „teygjun” i leik-
fimisæfingu: með þvi að standa
þétt og vel i báða fætur, rétta
handleggina upp og teygja svo
vel á öllum skrokknum. Það er
ekki hægt að gera þetta allt i
einni hreyfingu. Æfðu þig
nokkrum sinnum i að gera þetta
rétt, svona: Lyftu báðum hand-
leggjum beinum upp yfir höfuð-
ið. Teygðu ekki strax á hand-
leggjunum heldur láttu eins og
mestur þungi þeirra sé saman-
safnaður i upphandleggjunum.
Réttu þig svo upp i smárykkj-
um, þannig að þú finnir fyrir
teygingunni i mittinu og alveg
niður i lærvöðvana. Þaö er al-
veg ótrúlegt hve langt er hægt
að teygja sig með þessum hætti.
Hér eru um hreyfingu að ræða,
sem við hvort eð er þurfum að
gera oft á dag. Hvi ekki að
breyta henni i heilsusamlega
Teygðu þig
upp í efstu
hillu ef þú
getur
fremur en
að nota
stigann
megrunarleikfimi fyrst ekkert
er auðveldara.
Hversu mörg skref stigur þú á
dag? Margar húsmæður ganga
margra kilómetra vegalengd á
degi hverjum. Hvert einasta
skref, sem við tökum, getur
unnið á móti fitukeppunum, sem
safnast vilja saman aftan á
mjöðmunum jafnframt þvi sem
gangurinn verður okkur léttari,
mýkir okkur og gerir okkur ekki
eins þreyttar i fótunum. En vel
að merkja þvi aöeins, að skrefið
sé stigið rétt.
Aðalhreyfingin á að vera um
mjaðmaliðinn og þannig getur
þú æft hana rétta: Stattu með
fætur eilitiö i sundur. Lyftu svo
öðrum fæti upp með hreyfingu
eins og þú ætlir að stytta fótinn
með að ýta honum upp i likam-
ann og dragðu fótinn um leið dá-
litið aftur. Likamsþunginn hvil-
ir þá allur á hinum fætinum.
Með þvi að lyfta hælnum á þeim
fæti litið eitt frá gólfi setur þú
likamann á hreyfingu áfram og
sveiflar siðan „lausa fætinum”
beint áfram og stigur
i hann. Þá ert þú þegar
farin að hreyfa hinn fótinn eins
og áður þennan — þ.e.a.s. þú ýt-
ir honum upp á við, eilitið aftur,
sveiflar honum áfram og stigur
i. Þetta kann að virðast erfitt og
virka svolitið broslegt fyrst þeg-
ar þú reynir þetta. En eiris og
annað, þá er þetta bara vani og
það er mjög auðvelt að tileinka
sér hreyfingu þessa sem vana
vegna þess, að við hvert skref,
sem þú stigur svona, finnur þú
greinilega hvernig fitukeppur-
inn aftan á mjöðmunum
klemmist saman. Þetta er
nokkurs konar „hreyfingar-
nudd” — og það skilar árangri
ótrúlega fljótt.
Oft kemur manni i hug að
reyna á vöðvana þegar það er
raunar ekki nauðsynlegt. Til-
dæmis þegar beðið er eftir
strætó, þegar staðið er viö eld-
húsborðið eða á bak við af-
greiðsluborð. Flest okkar
standa þá eins og dæmd og siga
saman: herðarnar kýtast og
maganum er skotið fram elleg-
ar þá að við höngum uppi að
mestu á annari löppinni i
hvildarstöðu.
Það, sem við ættum að gera er
að láta likamsþungann hvila
jafnt á báðum fótum, spenna
bak- og kviðarvöðva og reyna að
draga magann inn og upp. Það
er ekki auðhlaupið að þvi að
gera þetta allan þann tima, sem
staðið er og biðið ef maður hefur
vanið sig á ranga likamsstöðu.
En þá er bara að byrja smátt.
Nota tækiíærið til þess að
spenna vöðvana hægt og rólega,
halda þeim i spennu eilitla stund
og slaka svo hægt og rólega á
þeim aftur. Það er enginn vandi
að gera þetta án þess að nokkur
geti séð, að i rauninni er verið
að gera leikfimiæfingar. Og þvi
oftar sem þetta er gert, þeim
mun sterkari og liprari verða
vöðvarnir. Maður ber sig betur
og maginn verður minni og þétt-
ari.
Maður ber sig betur var sagt.
Já, svo sannarlega. Stilltu þér
bara upp fyrir framan spegil og
athugaðu hliðarsvipinn. Þá
sérðu sjálf.
Ef maður húkir með bogið
bak og magann út, þá fellur
maður frekar inn i umhverfið en
ef maður réttir úr sér. Réttu úr
bakinu með þvi að þenja út
brjóstkassann, þá fara höfuð og
axlir sjálfkrafa i rétta stöðu.
Spenntu svo bak- og magavöðva
— og þá er allur likaminn kom-
inn á sinn rétta stað — þú hefur
hækkað og grennst.
ÖNNUR SÍÐAN
Laugardagur 19. maí 1973