Alþýðublaðið - 02.08.1973, Qupperneq 7

-FYRIR VERZLUNARMANNAHELGINA
MA GLEVMA VARAHIÚL1NU
5t flóðgátt-
verzlunar-
)ma. Borg
>yggðir og
;si lengsta
r upp á
ferða en
>á er lika
; mikið er
ð dreifa
úri staði,
i skapist
:ööum. En
hvað sem
inn þáttur
n, þáttur,
na eða þá
ia. bað er
ettur, sem
óst er, að
ef hann
il umráða.
neð flugvél
iluta þá er
bifreiðin ávallt það farartæki
sem notað er til þess aö komast
lokaspölinn á ákvöröunarstað.
Og eins og skip og flugvélar eru
undir stanzlausu eftirliti hlýtur
það að vera jafn þýðingarmikið
að bifreiðin sé vel undir
endasprettinn búin ella gæti
ferðin orðið harla endaslepp.
Og hvað er það svo i bilnum,
sem þýðingarmest er að sé i
lagi við upphaf ferðarinnar?
Það er á fyrst að nefna (fyrir
utan að vélin sé gangfær) allan
öryggisútbúnað, s.s. hemla,
stýri, hjólabúnað o.s.frv., þá er
nauðsynlegt að ljós og rúðu-
sprautur séu i lagi og ekki má
gleyma varahjólinu. Nú, ef hún
bilar samt sem áður er
nauðsynlegt að hafa eitthvað af
varahlutum og þá helzt
viftureim, kerti kveikjulok,
kveikjuhamar og platinur.
En það er ekki eingöngu
bifreiðin sjálf, sem riður á að sé
i lagi heldur verður öll athöfn
ökumannsins að vera i lagi lika.
En maðurinn þarf litið af vara-
hlutum, sem betur fer og þvi
ætti að vera nóg pláss fyrir þau
nauðsynlegustu „element”,
sem allur gangur ferðarinnar
byggist á, ábyrgðartilfinningu
og tillitssemi, og siðast en ekki
sizt, góðum ferðaanda og æðru-
leysi ef eitthvaö bjátar á.
Ef allar grundvallarreglur
eru haföar i fyrirrúmi við
skipulag ferðarinnar, þá mundi
listinn , sem fariö yrði eftir lita
þannig út:
1. Aður en lagt er af stað, þarf
að athuga bifreiðina vel,
öryggisútbúnað, loft i hjólbörð-
um, hvort bifreiðin sé rétt hlað-
in o.s.frv.
2. t akstri eiga bilbeltin að vera
spennt og börnin að sitja i aftur-
sæti.
3. A þjóðvegunum á að halda
jöfnum hraða i samræmi við
um ferðina: ekki aka of hratt og
ekki of hægt og haga akstrinum
miöað við aöstæöur.
4. begar bifreiðum er mætt
þarf að vikja vel til hægri,
draga úr ferð og gefa ekki inn
aukið benzin fyrr en mæting er
yfirstaðin. Með þvi minnka
likurnar á þvi, að brotnar séu
framrúður hjá öðrum.
5. Ef stanzað er einhvers staðar
má bifreiðin aldrei vera þannig
á veginum, að hætta geti stafaö
af.
6. Verið i góöu skapi og litið
ekki á umferðina sem kappakst-
ur, heldur sem skemmtilegt
ferðalag.
Allur gangur ferðarinnar byggist á ábyrgðartilfinningu og tillits-
semi og siðast en ekki sizt góðum ferðaanda og æðruleysi, ef eitt-
livað bjátar á.
GÓÐAFERÐ.
GÓÐA HEIMKOMU.
Það þarf meira en ljósu
hárkolluna tii að ná persón-
unni Marilyn Monroe. Það
finnur brezka leikkonan Jo-
an Collins, sem nú er að
undirbúa sig undir aö leika
titiihlutverkið i leikriti um
hina frægu leikkonu, eða öllu
heldur, sföustu fjóra dagana
í lffi Mariiyn.
Ungfrú Collins hefur úr
nægu hjálparefni aö moöa,
ölium kvikmyndum sem
Monroe lék i, skýrslu sál-
fræðings hennar og öðrum
gögnum, sem til eru um
þessa dáöu og um leið um-
deildu ieikkonu.
Leikritiö, sem mun heita
„Legend” eða „Þjóðsagan”
fjallar um sfðustu fjóra dag-
ana i lifi leikkonunnar, og
endar með 25 minútna til-
raun hennar til að ná sam-
bandi við vini sina um sima,
meöan hún neytir of-
skammts svefnlyfja.
A sunnudaginn eru 11 ár
siðan Marilyn Monroe lézt I
rúmi sinu á heimili hennar i
Los Angeles.
alvarleg andlitslýti njóti sömu aðstöðu og alvarlega bæklaðir
de sjúkra-
iinster, V-
ð að undir-
ið undan-
lurhæfingu
ur andlits-
eða sjúk-
n þessa
ið var á fót
og starf-
ílög frá al-
háskólan-
jorgaryfir-
völdum, halda þvi fram, aö enn
sé komiö fram við þetta fólk,
eins og það sé haldið holdsveiki.
Það er ekki nóg, segja
læknanir, að þetta fólk þjáist
sérlega af minnimáttarkennd
og ýmsum geðflækjum, vegna
andlitsaflögunar sinnar, heldur
verður það og aö þola að litið sé
niður á það, eða það sé snið-
gengið, bæði á vinnustað og i
félags- og samkvæmislifi, jafn-
vel að það verði að láta sér
lynda blátt áfram útilokun, fyrir
meira og minna algeran skort á
skilningi og samúð af hálfu
þeirra, sem það umgengst.
Prófessor Franz Ehring við
hörundsfræðideildina, og dr.
Hubert Drepper við andlitsaö-
gerðadeild Sjúkrahússins telja
þaö óskiljanlegt að fólki með
andlitslýti skuli ekki gert kleift
að njóta allrar tiltækra lækn-
inga og aðstoðar, þannig að það
megi njóta sin sem bezt i hverju
starfi.
beir telja báðir ekki einungis
réttmætt, heldur og sjálfsagt, að
fólk, sem hlotið hefur alvarleg
andlitslýti njóti á allan hátt
sömu fyrirgreiðslu og aðstoðar
af hálfu hins opinbera og alvar-
lega bæklað fólk. Jafnvel þó að
lækning á andlitslýtum geti oft
verið þreytandi og tekið langan
tima, megi peningaskortur
aldrei útiloka sjúkling frá að
njóta hennar.
Aöur nefndir læknar við Horn-
heide sjúkrahúsið telja einnig
að þaö sé óumflýjanleg nauðsyn
að fjölga til muna þeim sjúkra-
húsadeildum og stofnunum,
sem látiö get geta í té andlitsað-
gerðir. Og aö fólk, sem þjáist af
andlitslýtum, eigi ekki kost á
nægilegri fræöslu um þá lækn-
ingu sem nútima kunnátta bæði
Framhald á bls. 4
EITT ÁR í
BRETLANDI
ÞIÍSUNDIR
HEFÐU
LIFAÐ EF
BELTIN
HEFÐU AÐ-
EINS VERIÐ
SPENNT
Það hefði mátt koma
í veg fyrir sjö þúsund
slys, mörg þeirra
dauðaslys, i umferðinni
i Bretlandi i fyrra, ef
ökumenn hefðu aðeins
munað að spenna bil-
beltin. Það er útreikn-
ingur brezku hagstof-
unnar og er að finna i
skýrslu, sem kom út
siðastiiðinn mánudag.
Hver skyldi talan vera
hér?
Og ef allir heföu spennt beltin,
þá hefðu 11 þúsund manns kom-
izt hjá meiöslum og dauða. i
skýrslunni kcmur fram, að áriö
1971 hafi aðeins 28% bifreiða i
Bretlandi ekki veriö búinn bil-
beltum. En einmitt þessar bif-
reiðar, skráðar fyrir árið 1965,
eru fiestar I eigu ungs fólks,
með tiltölulega háa slysatiðni,
og þessi hluti bifreiðafjöldans
átti aðild að þriðjungi allra al-
varlegra umferðaslysa og bana-
slysa, og er þá miðað við slys á
fólki I framsætum.
Svo virðist, að þvi er skýrsian
hermir, að sjónvarpsáróður fyr-
ir notkun beltanna, sem hafinn
var árið 1971, hafi ekki haft ár-
angur sem erfiði.
A þvi ári létust 7.700 manns i
umferðinni þar i landi. Fjórð-
ungur þcirra ökumanna, sem
létust i þessum slysum hafði ó-
leyfilega mikið áfengismagn i
blóði.
Fimmtudagur 2. ágúst 1973
o