Alþýðublaðið - 14.08.1973, Qupperneq 1

„NÚ ER NOG KOMIÐ
BRENNIРUPPLAGIД
Þriðjudagur 14. ágúst 1973 54. ár9:
alþýðu
ÞORIR ER HIHIB ÞÉE1T1
„Það verður ekkert
dregið undan og nöfn
hlutaðeigandi umsvifa-
laust birt” sagði Guð-
mundur Danielsson rit-
höfundur á Selfossi i við-
tali við blaðið i gær, en
bók hans „Vefarar
keisarans,” er væntan-
leg á markaðinn i
haust.
Undirtitill bókarinnar
er: „1 tilefni 20 ára
ritstjórnar og endaloka
hennar”, en Guðmundur
var stofnandi og ritstj.
Suðurlands, þar til það
endaði með ósköpum i
sumar. Heilt • upplag
prentaðs Suðurlands var
brennt, vegna þess að
aðaleigandi blaösins,
Ingólfur Jónsson, sætti
sig ekki við skrif
Guðmundar.
Sagði Guðmundur, að
bókin væri nokkurskonar
uppgjör á ýmsum mál-
um, sem komið hafa upp
á ritstjórnarferli hans, og
væri mörgum viðkvæm-
um málum hreyft.
Nafnið, Vefarar
keisarans, er nokkurs
konar samliking við
skáldsögu H.C Andersen,
um keisarann, sem lét tvo
svindlara, vefara,
blekkja sig er þeir buðust
til að vefa honum ný föt.
Þessa samlikingu notar
Guðmundur til að segja
frá fagurgölum, sem
lofaö hafa öllu fögru, en
siðan hafi loforðin breytzt
i svik.
I bókinni greinir
Guðmundur m.a. frá þvi
er nafnkunnur lögfræð-
ingur i Reykjavik reynir
að beita hann fjárkúgun
er bændasamtökin á
Suðurlandi réðust gegn
prentfrelsi i Suðurlandinu,
Þá greinir hann einnig
frá þvi er stjórn
sjálfstæöisfélaganna á
Suöurlandi vitti hann
fyrirskrif sin um NATO i
sumar, en þessi skrif urðu
til þess, að langvarandi
spenna milli ritstjóra og
eigenda varð að
sprengingu, og Guð-
mundur fór frá blaöinu.
Guðmundur kemur
viða við i bókinni og fer
geyst unz hann bindur
skjótan endi á bókina með
orðunum: Nei, nU er nóg
komiö, stopp, brenniö
upplagiö.—
Guðmundur Daníelsson ;
leysir frá skjóðunni
og lætur allt flakka /
um vefara keisarans
Lyfja-
tékká
íþrótta-
fólki
I sambandi við
Evrópumótið i frjáisum
iþróttum, sem fram fór
um helgina á Laugar-
dalsvellinum um helg-
ina var i fyrsta skipti á
tslandi framkvæmd
prófun á iþróttamönn-
um til að ganga Ur
skugga um að þeir
notuðu ekki örvunarlyf.
Fyrirfram var ákveð-
iö að prófa fjóra karl-
menn og tvær stUlkur og
voru iþróttamennirnir
valdir af handahófi. Aö
lokinni keppni voru þeir
leiddir inn til Jóns
Eirikssonar iþrótta-
læknis, sem tók af þeim
þvagprufur.
Frufurnar vérða
efnagreindar á rann-
sóknastofui Reykjavik.
Reynist þær neikvæðar,
verður ekkert gert i
málinu, verði niðurstöð-
ur hins vegar jákvæöar
verða þær sendar
Frjálsiþróttasambandi
Evrópu, sem væntan-
lega dæmir viðkomandi
iþróttamann i keppnis-
bann.
LÆKNAMALIÐ I KEFLAVIK
Landlæknir var sýknaður
HREINS-
AÐ í
EYJUM
Borgardómur Reykja-
vikur hefur sýknað fyrr-
verandi landlækni, heil-
brigðisráðherra og fjár-
málaráðherra f.h. rikis-
sjóðs af tæplega 5 milljón
króna bótakröfu i meið-
yrða- og skaðabótamáli,
sem Jón K. Jóhannsson,
skurðiæknir, höfðaði.
Málsatvik voru þau, að
stjórn sjUkrahUssins i
Keflavikurlæknishéraði
auglýsti lausa stöðu yfir-
læknis við sjUkrahUsið.
Leitaði stjórn þess um-
sagnar landlæknis um um-
sækjendur. t umsögn sinni i
bréfi dags. 19. nóv. 1970,
benti landlæknir á langa
starfsreynslu Jóns K. Jó-
hannssonar, ágæta fram-
haldsmenntun og sérfræði-
viðurkenningu hans, enda
hafði Jón gegnt þessu starfi
i nær 12 ár. 1 ágUstmánuði
1970 sagði, hann starfinu
lausu, m.á. vegna óhæfi-
legra vaktabyrða. 1 um-
sögn sinni segir landlæknir
siðan: „Hins vegar tel ég
mér skylt að skýra frá þvi,
aö mér hefur borizt til
eyrna þrálátur orðrómur
um æði erfiða samvinnu
hans bæði v:ð aðra lækna i
læknishéraðinu og fleiri”.
Jón krafðist þess, að hin
tilvitnuðu ummæli yrðu
dæmd dauð og ómerk, og
að landlækni yrði refsað
fyrir þau. 1 bréfi til lög-
manns sins segir Jón m .a.:
„Ummæli þessi af hálfu
landlæknis, sem embættis-
manns eru byggö á slUðri
og ókönnuðum orðrómi, og
misnotar landlæknir að-
stöðu sina til grófrar vald-
nfðslu i senn ódrengilegri
og órökstuddri og óemb-
ættismannslegrar fram-
komu gagnvart mér.”
Þessi ummæli kraföist
landlæknir aö yrðu dæmd
dauð og ómerk, enda refsað
fyrir þau. Dómurinn taldi
Þorskverö á Ameríkumarkaði
Blokkin í 71 cent
En heldur verð-
hækkunaraldan á
fiski á Bandaríkja-
markaði áfram að
rísa. Pundið af
þorskblokkinni, sem
um miðjan júní-
mánuð s.l. sfóð í 66-
67 centum, er nú
komið upp í 71 cent
að sögn Guðmundar
H. Garðarssonar,
blaðafulltrúa S.H.,
en Alþýðublaðið
leitaði frétta hjá
honum í gær af fisk-
sölumálunum.
Guðmundur sagði,
að á sjö fyrstu
mánuðum ársins
hefði verðið á þorsk-
blokkarpundinu
aukizt um 23 cent —
eða úr 48 centum,
eins og það var í
desembermánuði s.l.
upp í 71 cent nú.
— Þetta er mesta
verðhækkunar-
sveifla, sem ég man
eftir, sagði
Guðmundur, og
minnist ég þess ekki,
að blokkin hafi
nokkru sinni selzt á
likt því jafn hag-
stæðu verði. i
Bandaríkjunum rík-
ir nú verðbólga, sem
lýsir sér í hækkandi
verði á lífsnauðsynj-
um, þ.á.m. á mat-
vælum, en fiskurinn
hefur þó hækkað
hlutfallslega tals-
vert meira, en kjöt
eftirþví, sem ég bezt
veit.
Sögusagnir eru
uppi um, að nú
siðustu daga hafi
verðið á þorsk-
blokkinni hækkað
allt upp í 75 cent
pundið, en ekki vildi
stað-
Guðmundur
festa það.
— Ég tel óvarlegt
að trúa því, að
verðið hækki ýkja
mikið úr þessu, sagði
Guðmundur.
Svona til saman-
burðar má nefna, að
i „kreppunni" á
árunum 1968-1969
féll verðið á þorsk-
blokkinni niður í 19
cent pundið.
HEFUR ALDREI ORÐIÐ NÆRRI SVO HÁTT
umsögn landlæknis rétt-
mæta vegna embættis-
skyldu, enda fælist ekki i
þeim persónulegt mal á
réttmæti orðrómsins, og
hefði hUn auk þess verið
sett fram sem trUnaðar-
mál.
Jón K. Jóhannsson taldi
sig veröa að verja læknis-
heiður sinn, sem og, aö
hann heföi orðiö fyrir miklu
fjárhagslegu tjóni af þvi aö
fá ekki stööuna vegna um-
sagnarinnar. Þórir Bergs-
son, tryggingafræðingur
mat tekjumissi Jóns á kr.
3.750 þUsund og krafðist
Jón bóta á honum, sem og
l:r. 1 milljón fyrir röskun á
stööu og högum, eða sam-
tals kr. 4.750.000.00 Dóms-
orð hljóðar þannig:
„Framangreindum um-
mælum stefnanda, Jóns
K. Jóhannssonar um
stefnda, fyrrv. landlækni
Sigurð Sigurðsson, eru
dæmd dauð og ómerk.
Stefndi, Sigurður Sigurðs-
son, og heilbrigöisráðherra
og fjármálaráðherra, eiga
að vera sýknir af kröfum
stefnanda í máli þessu”.
Málskostnaður var felld-
ur niður. Dóminn kvað upp
Valgarður Kristjánsson,
borgardómari. Lögmaður
stefnanda var Einar Viðar
hrl., en landlæknis, Páll S.
Pálsson, hrl.
Krafan
var
4,7 mi