Alþýðublaðið - 28.12.1973, Qupperneq 6

Alþýðublaðið - 28.12.1973, Qupperneq 6
HANN GÆTI ORÐIÐ FORSETI BAN DARÍKJANNA Ford er glæsilegur, traustur og tryggur Nixon valdi Ford... Agnew var varaforsetinn á undan Ford... Gæti Truman verift fyrirmynd F’ords... Richard Nixon kallaði gamla vin sinn, Gerald Rudolph Ford, við for- setakosningarnar 1968 ,,f ramtíðarvon Repú- blikanaf lokksins". Þá álitu bestu vinir Fords, að Nixon væri að vera elskulegur. En framtíðin er komin fyrir hinn sextuga Ford og Bandarikin. Watergate-málið hefur tætt í sundur orðstý Nixons og því hvílir leið- sögn allra mála Banda- rikjanna á breiðu baki Gerrys Fords. Nú spyrja bæði Banda- rikjamenn og allar aðrar þjóðir, hvort Ford geti tekið við stjórn einhvers voldugasta ríkis jarðar, ef hann erfir Hvita húsið. Vinir Gerrys Fords (hann er vinmargur) og óvinir hans (fáir af stjórnmálamanni að vera) segja, að honum sé treystandi. Hann sé dygg- ur, trúr, tryggur, iðinn, elskulegur og yfir allan grun hafinn...það skiptir kannski mestu máli þetta siðasta. Ilann tók við af Spiro Agnew, sem hefur legið undir grun og lengið sitt fyrir, en hann þurfti einnig að gangast undir ein- hverja yfirgripsmestu rann- Brosið þið nú — dóttirin Susan tekur mynd af varaforsetanum, Betty, og syni þeirra, Steve. konu hans, sókn, sem h’BI hefur nokkru sinni framkvæmt. Degi eftir að hann var út- nefndur sem varaforseti komu 80 menn i Grand Rapids, Michigan o& spurðu þar alla spjörunum úr um hann og fram- l'erði hans. Mennirnir sem áttu að fylgjast með ■foJ'li P’ords voru hvorki meira né minna en 350 og þeir fóru i 33 fylki. Einn þeirra segir: ,,Við vorum sendir til kennara hans til að fá einkunnirnar. Við fórum i há- skólann i Michigan og i laga- skólann Yaleog til Nebraska, en þar fæddist hann.” T>eir ræddu við þúsund manns og gerðu 1700 blaðsiðna skýrslu áður en Howard Cannon, sem er formaður rannsóknarnefndar þingsins, sagði: „Þetta var viðamesta rannsókn, sem nokkru sinni hefur verið gerð um einn manre” ÞREKRAUN. Þrekraun Fords hófst, þegar hann varð að koma fyrir nefnd Cannons, en þar var hann spurður spjörunum úr um fjár- mál sin. Eftir þvi, sem best er vitað, stóöst hann þessa þrek- raun mjög vel. Erfiðasta andartakið var, þegar hann var ásakáður um að veita stuðningsmönnum flokks- ins embætti eða verkefni i þakk- lætisskyni. Ford kallaði bæði þessar ásakanir og aðrar upp- spuna og lygar. Hann harð- neitaði þvi, að hann hefði gengið til sálfræðings og sagði: „Ég er ógeðslega heill andlega”. Rannsóknarrétturinn segir, að hann hafi sigrað með yfir- burðum. Hann var spurður að HANN ER HEIÐARLEGUR OG IÐINN OG ÞÁ HÆFILEIKA MÁ ENGINN VAN- META EN HANN ER ENGINN EINSTEIN þvi, hvort forsetanum leyfðist einhvern timann að ljúga að bandarisku þjóöinni. „Aldrei”, svaraði hann. Má forsetinn nokkru sinni óhlýðnast hæstaréttardómi? „Ég held, að enginn hér sé haf- inn yfir rétt og dóm,” svaraði Ford. En Nixon hefur gert þetta, eftir þvi sem ákærendur segja. Ford viðurkenndi, að laganefnd þingsins væri i sinum fyllsta rétti, þegar hún ihugar sakfell- ingu. Svörin eru rétt, en jafnvel bestu vinir Gerrys Fords telja hann ekki djúphugsandi. Einn sagði: „Hann er heiðarlegur og tryggur — og slika kosti á enginn að misvirða — en hann er áreiðanlega eng- inn Einstein.” Þessi skortur Fords hefur orðið til að auka kimnigáfu sumra i þinghúsinu. Gamall andstæðingur hans, sem hét Lyndon Baines Johnson barði eitt sinn á enni sér, þegar hann var spurður álit sitt á Ford og sagði: Slæmt, slæmt — svona kemur fyrir suma, sem eru hjálmlausir i „rugby”. L.B.J. urraði illilega, þegar Framhald á bls. 4 Hávaði, sem einn maður þolir, getur ært lífið úr öðrum. Fimmti hver þjóðfélagsborgari lendir utangarðs við þær hávaðareglur, sem i gildi eru, og eingöngu eru miðaðar við meðal- borgarann - og raunar varla það - og lif hans og starf á vinnustöðum og i umferðinni. Þeir, sem eru viðkvæmari fyrir hávaðanum, eru þó ekki óskynsamir eða móður- sjúkir. Þeir eru einfald- lega viðkvæmir og virðast alls ekki þola þann hávaða, sem aðrir virðast þola með allgóðu móti. í Salford-háskólanum i Bretlandi hafa undan- farið staðið yfir og standa enn yfir rann- sóknir, er leitt hafa í Ijós, að ekki er til neitt sem heitið gæti „meðal- afstaða manna til hávaöa". Fólk bregst afar misjafnlega við hávaða. Hverjir fimm menn telja, að gildandi hámarksreglur um hávaða, verndi þá fyrir honum, hverjir tveir telja, að þeim finnist þeir ekki njóta verndar og hverjir þrír telja sig ekki hafa neina þörf fyrir vernd. Hinir viðkvæmu telja sig ekki geta þolað hávaöa, hversu lítill sem hann er. Þeir fá höfuð- verk, finnst þeir beygðir og hneigjast til ofnotk- unar á svefnmeðulum. Jafnvel venjulegur um- ferðarhávaði í rólegri götu (45 decibel) veldur hinum viðkvæmu van- liðan. Hinum venjulega eða harðgera liður vel allt þar til 16 sinnum meiri hávaði er kominn til sög- unnar — 85 decibel í götu með mikilli umferð. Danska blaðið Politiken segir, að hin opinberu hávaðahámörk í Dan- mörk séu 85 decibel. Jafnt hinum viðkvæma sem hinum harðgera liður illa af hávaðanum í mjög hávðasamri verk- smiðju. Munurinn er þó sá, að hinn harðgeri getur unað hávaða, sen er mjög nálægt hámarkshávaða- mörkunum þar sem aftur á móti hinn viðkvæmi getur það ekki. Allt þetta byggist á þvi hve mennirnir eru bless- unarlega misjafnir og ólíkir hver öðrum. Skiptir þá aldur, kynferði og menntun engu máli i þessu sambandi. Engu máli skiptir heldur í þessu sambandi, hvort maður er úthverfur eða innhverfur, hvort hann gegnir mikilvægri stöðu eða ekki. En eftirtektar- vert er þó i þessu sam- bandi, að hinn viðkvæmi er vakandi gagnvart því þjóðfélagi, sem hann býr og lifir í, hann er greindur og frumkvæður. Engan veginn er heimilt að draga þá ályktun af þessu jafnframt, að hinir harðgerðu séu ógreindir. Engu sliku er til að dreifa. Vitað er, að margir skapandi lista- menn, bæði fyrr og síðar, hafa viljað forðast há- vaða, eftir þvi sem að- stæður hafa leyft. i þeim hópi hafa verið menn eins og Tolstoj, Bertrand Russell, George Orwell, Bernard Shaw, Schopen- hauer, Kant, Göthe, Solsjenitsin. Hinir við- kvæmu eru engan veginn lélegustu þjóðfélags- borgararnir, það er auð- velt að sýna fram á, og eiga fullan rétt á að njóta verndar. FIMMTI HVER MAÐUR ÞOLIR EKKI HAVAÐA O Föstudagur 28. desember 1973

x

Alþýðublaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.