Alþýðublaðið - 22.02.1974, Blaðsíða 3

Nll A BIÐIN HIKLA
AÐ VERA A ENDA!
Bifreiðaeftirlit rikisins hyggst taka tölvutækni i
þjónustu sina með vorinu, og mun hún spara
starfsmönnum óhemju vinnu og viðskiptavinum
tíma við skoðun, skráningu og umskráningu bif-
reiða. Auk þess er notkun tölvutækninnar fyrsta
skrefið i áttina til þess, að unnt verði að flytja
starfsemi eftirlitsins i nýtt húsnæði, að þvi er
Guðni Karlsson, forstöðumaður sagði við Alþýðu-
blaðið í gær, en spjaldskrár þær, sem nú eru
geymdar i tugum kassa, verða færðar yfir á tvö
skýrsluhjól.
Þegar talvan hefur verið tekin i notkun, geta
þeir, sem ætla að koma með bil til skoðunar eða
skráningar einfaldlega hringt i bifreiðaeftirlitið
og fengið ákveðinn tima daginn eftir. Þegar tim-
inn er upp runninn verður nafn viðkomandi kall-
að uppi og hin aikunna bið i bifreiðaeftirlitinu
verður úrsögunni. Auk þess verða öll eyðublöð.
sem fylla þarf út stöðluð og einfölduð.
Þegar allar upplýsingar hafa verið mataðar
inn i tölvuna verða þær sendar Skýrsluvélum
rikisins, en þar getur bifreiðaeftirlitið haft að
þeim greiðan aðgang og fylgst þannig með skoð-
un og skráningu hvenær sem er. Eins og nú er
ástatt fyrir spjaldskrá bifreiðaeftirlitsins er eng-
inn möguleikiá að fylgjastdag frá degi með þvi,
hvað margir bilar hfa verið skoðaðir, og hverja á
eftir að færa til skoðunar, og ennfremur er erfitt
eða ógerlegt að fá upplýsingar um eigendur á-
kveðinna bifreiða eftir númerum þeirra.
Is-
akstr-
inum
frestað
Vegna óvissu um þaö,
hvernig verkfallsmál þróast
þessa dagana hefur verið á-
kveðið að fresta isaksturs-
keppni þeirri, sem Bindindis-
félag ökumanna hugðist
standa fyrir um helgina og Al-
þýðublaðið sagði frá i fyrri
viku. Einnig var útlitið fyrir
góðum keppnisskilyrðum i gær
ekki gott, vegna hlákunnar og
umhleypinganna undanfarna-
daga.
Undirbuningi undir keppn-
ina er þó lokið að mestu, og
tekur ekki nema fáeinar
klukkustundir að.leggja sið-
ustu hönd á það verk, þannig
að gripið verður fyrsta tæki-
færið til að láta keppnina fara
fram.
Skipulaat til að
komast hiá
verkfallsþátttöku
„Fyrirtæki hér i Reykjavik
heiðrar starfsmenn sina með
þvi að bjóða þeim að gerast
hluthafar, þegar þeir hafa starf-
að tiltekinn tima hjá þvi”, sagði
Elis Adólphsson, formaður
verkfallsstjórnar V.R. i viðtali
við Alþýðublaðið i gær. Kvað
Elis þessa menn hafa sagt sig úr
félagi verslunarmanna, en hins
vegar haldið áfram að greiða i
Lifeyrissjóð verslunarmanna.
Kvað hann þá njóta allra rétt-
inda sem sjóðfélaga nema til
húsnæðiskaupa, en hins vegar
virtust þessir menn ekki bera
skyldur sem félagar i Versl-
unarmannafélaginu og neituðu
þeir að leggja niður vinnu i
verkfallinu. „Þessu þarf að
breyta”, sagði Elis, „enda er
þetta skipulögð aðferð til að
komast fram hjá boðaðri vinnu-
stöðvun. Þegar þeir kæra sig
um, geta þeir gengið i félagið og
þá notið lána til húsnæðis-
kaupa”.
Þaö leikur ekki á tveim
tungum, að við
íslendingar þurfum að
klæða af okkur kalsann
í veðrinu. Myndin getur
vel verið sýnishorn af
því, hvernig ungir og
aldnir þurfa að vera
búnir, þegar veðrið er
rysjótt, eins og það
hefur verið að
undanförnu.
Krunkað á krunkið
hans Magnúsar
„Fyrir hvaða stétt islenskra
þjóðfélagsþegna skyldi sjón-
varpsþáttur Magnúsar Bjarn-
freðssonar, „Krunkað á skjá-
inn”, vera ætlaður? Mér skilst,
að hann sé ætlaður fyrir allan
almenning, eins og raunar allt
sjónvarpsefni — en þó á þessi
heimilisþáttur vist að vera snið-
inn við hæfi enn fleiri en aðrir
sjónvarpsþættir, nefnilega
allrar fjölskyldunnar.
Það virðist þó orka' tvi-
mælis til hvað margra
sumir kokkarnir, sem fram
hafa komið i þættinum, eiga er-
indi, og þó leikur sérstaklega
vafi á þvi hverju hlutverki
framreiðslumaðurinn i siðasta
þætti á miðvikudagskvöldiði
átti að gegna.
Kokkarnir hjá Magnúsi hafa
keppst við að miðla af fróðleik
sinum um tilbúning á margrétt-
uðum veislumat, sem tekur óra-
tima að útbúa, og ekki tók betra
við, þegar framreiðslumaður-
inn lagði á borð. Hann tilkynnti
sjónvarpsáhorfendum áður en
hann hófst handa, að hann ætti
von á gestum, og fljótlega fóru
menn virkilega að brjóta heil-
ann um það á hverskonar gest-
um hann ætti von. Kannski for-
seta forsetahjónunum9 Eða ætl-
aði mister Nixon að heimsækja
hann á laun? Það er allavega
ekki lagt á borð fyrir mikið ó-
finni veislu en fyrrnefndum
mönnum er haldið á þann hátt,
sem þessi framreiðslumaður
gerði á skjánum á miðvikudags-
kvöldið. Eða hvað ætli silfur
undirdiskar séu notaðir á mörg-
um islenskum heimilum? Og
hvaða venjulega fjölskylda ætli
bjóði gestum sinum upp á f jórar
vintegundir með matnum og á
auk þess fjórar tegundir vin-
glasa til að leggja á borð?
Þegar framreiðslumaðurinn
vinur okkar hafði lokið við að
leggja á borðið og munað eftir
saltinu og piparnum, auk kert-
anna og skrautskálarinnar, sá
alþjóð það svo ekki varð um
villst, að ekki var rúm fyrir mat
á borðinu. Þótt ekki hafi verið
sérstaklega á það minnst var
deginum ljósara, að sjónvarpið
reiknar með þvi að þjónustufólk
þjóni veislugestum til borðs og
beri fyrir þá matinn i væntan-
legum sjónvarpsveislum. Nú,
eða kannski húsmóðirin eigi að
fá það hlutverk eftir áð hafa
staðið timunum saman i eldhús-
inu og lagt á borð eftir forskrift
þáttarins „Krunkað á skjáinn”.
Fyrst þáttur Magnúsar
Bjarnfreðssonar hefur verið
gerður að umræðuefni má ekki
láta hjá liða að minnast á þær
hroðalegu teikningar, sem not-
aðar eru undir kynningarspjöld-
um hans. Ég þykist vita, að þær
séu gerðar á teiknistofu Sjón-
varpsins — og geri það að tillögu
minni, að Birni Th. Björnssyni
verði gefinn kostur á að fjalla
um þær i Vöku.
Að lokum skal þess getið, sem
vel var i þættinum, en það var
hlutur læknisins, sem Magnús
rabbaði við um kynferðis-
fræðslu barna og unglinga.
Maðurinn var mjög skeleggur
og nefndi hlutina sinu rétta
nafni. En ég er illa svikinn, ef
einhverjir foreldrar hafa ekki
rekið börn sin i háttinn, þegar
orð eins og tippi, pungur og pika
hljómuðu i rikisfjölmiðlinum.
Þorri.”
Hvað gera
Getraunir?
Orn Kristjánsson hringdi:
„Ég tek þátt i getraunum eins
og svo margir fleiri. Nú veit ég
um marga t.d. sjómenn og
aðra sem ekki hafa tök á þvi að
fylgjast með úrslitunum. Þvi
langar mig að bera fram þá
spurningu, hvort getraunirnar
láti þá vita sem fengið hafa
vinning, eða þeir verði bara
sjálfir að fylgjast með þvi eða
missa ella af vinningi. Hjá
happdrættunum er það þannig,
að menn vita það um leið og þeir
endurnýja, hvort þeir hafa hlot-
ið vinning”.
YFIR 90%
r
I
VERKFALLI
Yfir 90% félags-
manna verslunar-
mannafélaganna i
landinu eru nú i verk-
falli, samkvæmt þeim
upplýsingum, sem
G u ö m u n d u r H .
Garðarsson (formað-
ur V.R.) gaf Alþýðu-
blaðinu i gær. Tólf
verslunarmannafélög
af 20 hafa ekki gripið
til vinnustöðvunar, en
þau átta^ sem verk-
fall er komið hjá, eru
öll stærstu félögin og
hafa sem fyrr segir
yfir 90% verslunar-
fólks i landinu innan
sinna vébanda.
Föstudagur 22. febrúar 1974
o