Alþýðublaðið - 10.10.1974, Page 1

Blíðan bjargaði lífi þeirra
— spjallað við skipstjórann á
Hafborgu GK, sem brann út af
Garðskaga um hádegiö í gær
alþýðu
— Það er vist óhætt að
segja það, að ef ekki hefði
veriðblankalogn, þá hefði
ekki gengið jafn vel fyrir
okkur að komast frá
boröi, sagði Þórlindur Jó-
hannsson, skipstjóri á
Hafborgu GK, sem brann
Ut af Garðskaga i gær.
— Við vorum rétt
komnir niður i lúkar og
farnir að borða, sagði
Þórlindur, þegar frétta-
maður blaðsins náði tali
af honum á heimili hans i
gærkvöldi, — þegar
einhver bölvuð ókyrrð
kom i ljósin. Við fórum nú
að athuga þetta og þá var
allt vélarrUmið eitt eld-
og reykhaf. Við dældum
Ur þessum slökkvi-
FIMMTUDAGUR
10. okt. 1974 - 198. tbl. 55. árg.
DANMORK -ISLAHDJ-1
tækjum, sem til voru um
borð og urðum svo að fara
i bátinn. Eldurinn var svo
mikill stjórnborðsmegin,
að við komumst aldrei að
sjódælunni og þvi var
aldrei neinum sjó dælt á.
Skipverjarnir fjórir á
Hafborgu voru rétt bUnir
að leggja netum sinum
þegar eldurinn kom upp.
Klukkan var liklega 20
minUtur yfir 12 þegar við
urðum varir við eldinn,
sagði Þórlindur, — og við
vorum farnir frá borði
klukkan eitt. Það gekk vel
að koma bátnum frá borði
og eins að komast um
borð i hann. Það hefur
gengið illa hjá sumum og
illa farið, enda þá yfirleitt
eitthvað að veðri.
Þórlindur sagði bátinn
mikið skemmdan, stýris-
hUsið alveg af og bruna-
göt hér og þar á dekkinu.
— Ég þori ekkert að
fullyrða um hve skemmd-
irnar eru i rauninni
miklar, sagði hann, — en
við förum augljóslega
ekki á sjó á Hafborginni á
næstunni. Eitthvað
verður þó að gera, þvi öll
okkar net eru i sjó.
Eigandi Hafborgarinn-
ar er faðir Þórlindar, Jó-
hann Þórlindsson, Ut-
gerðarmaður i Keflavik.
STÆRSTU LITMYND
HÉRLENDIS
A sýningunni Island-
Islendingar, ellefu alda
sambUð lands og
þjóðar, sem verður
opnuð að Kjarvals-
stöðum i dag, eru
stærstu litmynda-
stækkanir, sem sýndar
hafa verið á Islandi en
sjö litmyndanna, sem
þekja samtals um 80
fermetra veggpláss, eru
2x3 metrar að stærð.
,,Ég held ég megi
segja, að svo stórar lit-
myndir hafi aldrei verið
Brunatjónin á íslandi voru svo geig-
vænleg að til þess var tekið erlendis
Brunavarnarmál á
landinu eru nU komin i
gott lag og fara stöðugt
batnandi, að þvi er Gunn-
ar Pétursson, starfsmað-
ur Brunamálastofnunar
rikisins, sagði i samtali
við fréttamann Alþýðu-
blaðsins i gær, en hann
hefur stöðugt unnið að þvi
frá þvi að sU stofnun var
sett á laggirnar, árið 1970,
að skipuleggja þau mál
um allt land.
,,NU eru 56 breskir
slökkvibilar, sem eru vel
UtbUnir miðað við bresk-
an staðal, komnir viðs-
vegar um landið, og það
vantar aðeins nokkrar
slökkvistöðvar svo þær
séu komnar á alla þá
staði á landinu, sem lög
gera ráð fyrir”, sagði
Gunnar, ,,en lögin gera
ráð fyrir slökkvistöðvum
i öllum kaupstöðum og
kauptUnum þar sem eru
300 IbUar eða fleiri.” Auk
þess eiga að vera komin
handslökkvitæki á flesta
sveitabæi á landinu, og i
einstaka sveitum hafa
forráðamenn gengist
fyrir þvi sjálfir, að keypt
yrðu slökkvitæki og bil-
ar”.
— Hvernig var
ástandið þegar þU byrj-
HANN VARÐ AD SETJA
Á SVID ELDSVQÐA TIL
AÐ SANNFÆRA
SVEITARSTJÓRNIRNAR
aðir þetta uppbygginga-
starf?
„Það var mjög slæmt,
eins og sést á þvi, að það
var ekki nema á 7-8 stöð-
um á landinu, sem hægt
var að ná manni Ur
brennandi hUsi, og það
með naumindum. A flest-
um stöðum voru tæki
mjög léleg eða ónýt.
Brunatjón voru lika orðin
geigvænleg, svo að til
þess var tekið erlendis, en
siðan farið var að koma
lagi á brunavarnirnar
hefur þeim snarfækkaö,
og breytingin hefur orðið
svo mikil, að eitt trygg-
ingafélaganna lækkaði
brunatryggingaiðgjöld
sin. Bátabrunum hefur
lika fækkaö stórlega sið-
an slökkvistöðvarnar
fengu froðutæki, — að er
varla hægt að segja, að i
bátabrunum verði nokk-
urt tjón lengur”.
— Hvernig var þér tek-
ið, þegar þU fórst fram á
það, að sveitarstjórnirnar
keyptu rándýr slökkvi-
tæki?
„Mér var viða tekið
frekar illa i fyrstu, og
menn héldu að ég væri
vitlaus, en ég kunni ráð
við þvi. Ég laumaöist til
að kveikja i oliupolli og
kallaði siðan á slökkvilið-
ið. Þegar menn sáu, að
þeir réðu ekkert við eld-
inn og höfðu enga mögu-
leika á að bjarga manni,
sem hugsanlega væri i
eldhafinu, hrukku þeir al-
deilis við og sáu hvað
þörfin fyrir ný slökkvi-
tæki var mikil.
sýndar hér á landi, og
jafnvel erlendis er
sjaldan stækkað svona
stórt”, sagði Mats Wibe
Lund, ljósmyndari, við
blaðamann Alþýðu-
blaðsins I gær, en hann
annaðist litmynda-
stækkanirnar i
samvinnu við Knudsens
Fotosenter i Osló. Hjá
þvi fyrirtæki hafa
aðeins einu sinni verið
geröar svo stórar lit-
myndastækkanir, að
sögn Mats.
Auk litmyndanna eru
um 200 fermetrar af
svarthvitum myndum,
og eru ljósmyndirnar á
sýningunni eftir ýmsa
menn, þ.á.m.Mats Wibe
Lund sjálfan, Rafn
Hafnfjörð og Gunnar
Hannesson, en hann tók
einmitt myndina af
Heklu,semhann stendur
við á mýndinni hér með.
„Það er raunar
engum tæknilegum
vandkvæðum bundið að
stækka ennþá meira”,
sagði Mats, þegar við
ræddum við hann, en
athyglisverðast finnst
mér hvaö Heklumyndin
hans Gunnars er tækni-
lega góð i þessari
stækkun þegar þess er
gætt, að hUn er eina
myndin, sem stækkuð
er Ur 35 millimetra
filmu. Hinar allar
eru stækkaðar Ur 6x6
filmu. Þetta sýnir bara
hvað hægt er að gera,
þegar notuð eru fyrsta
flokks tæki og mynd-
irnar eru hárrétt lýstar
fyrir slika stækkun.
» BflK
SVEITARFELÖG A REYKJANESI
SMÍÐA í SAMEININGU
HEIMAVISTARSKÓLA í KRÍSUVÍK
Sveitarfélög þau á
Reykjanesi, sem eru
i Samtökum sveitar-
félaga á Reykja-
nesi, eru nú í sam
vinnu við ríkið að
reisa í Krýsuvík
heimavistarskóla
fyrir börn, sem
vegna ýmissa ytri
ástæðna þurfa að
dvelja f jarri heimil-
um sínum. Húsnæði
skólans er nú að
verða f okhelt, að því
er Helgi Jónasson,
f ræsðlustjóri í
Hafnarfirði sagði
við Alþýðublaðið í
gær, og reiknað er
með, að hann geti
tekið til starfa að
hluta á næsta skóla-
ári.
„Þessi skóli, sem er sá
fyrsti sinnar tegundar, er
ætlaöur fyrir börn á
skólaskyldualdri, sem
koma þarf fyrir á heima
vistarskólum, af ýmsum
ástæðum”, sagði Helgi,
þegar við höföum tal af
honum, „og get ég nefnt
sem dæmi langvarandi
sjUkdóma á heimilum,
slys eða hUsbruna. Skól-
inn er ekki ætlaður fyrir
afbrotabörn, en þó kann
að vera, að við tökum
þannig börn, ef þau eru
talin hafa gott af þvi, að
áliti sérfræðinga, og
þurfa ekki á daglegi sál-
fræðiþjónustu að halda”.
Heimavist skólans tek-
ur fullbUin 40 börn, en þó
er ekki gert ráð fyrir, að
svo mörg börn dvelji þar
aö staðaldri. Að sögn
Helga er þetta um þaö bil
þörfin á plássum i slikum
skólum samkvæmt laus-
legri könnun, sem gerð
hefur verið i sveitarfélög-
unum, sem standa að
skólabyggingunni.
Aðdragandi þess.að
sveitarfélögin ákváðu að
leggja i skólabygginguna
á þessum stað, var fyrir-
huguð bygging sumar-
bUða á vegum Kjalarness
prófastsdæmis þar. Var
talið heppilegt að hafa
tengsl þar á milli vegna
hugsanlegra afnota sxim-
arbUðanna af eldhUsi og
mötuneyti skólans.