Alþýðublaðið - 18.10.1974, Qupperneq 2

Alþýðublaðið - 18.10.1974, Qupperneq 2
m STIÚRNMAL m •*&tí '• r* Vv>! -• Í*C í;* Hún þjónar skuldugum stóreignamönnum „bær efnahagsráðstafanir, sem nú hafa verið gerðar, draga ekki úr verð- bólguvandanum, heldur auka hann fyrir allan almenning. Þeir, sem græða á ráðstöfun- um rikisstjórnarinnar á kostn- að launþega, eru fyrst og fremst skuldugir stóreigna- menn”. Þannig er komist að orði i ályktun, sem samþykkt var á formannaráðstefnu Banda- lags starfsmanna rikis og bæja, sem haldin var fyrir nokkrum dögum. 1 ályktuninni kemur fram, að kjaraskerðing opinberra starfsmanna á gildistima bráðabirgðalaganna, sem væntanlega verða staðfest strax og Alþingi kemur saman á ný, nemur 26,6 til 39,2%. Þessar tölur verða ekki vé- fengdar, enda byggjast þær á upplýsingum um raunveru- lega hækkun visitölu, sem þegar er orðin, og áætlun sérfræðinga rikisstjórnarinn- ar sjálfrar um verðlagsþróun- ina áÉ næstu mánuðum. Nú hafa flest — ef ekki öll — launþegasamtök, sem búa við frjálsan samningsrétt, sagt kjarasamningum sinum laus- um. Þetta er svar launþega- samtakanna við hnitmiðaðri kjaraskerðingarstefnu núver- andi rikisstjórnar. Þá hefur þorri stærri laun- þegasamtaka i landinu sent frá sér ályktanir á siðastliðn- um vikum og mótmælt þeirri gegndarlausu kjaraskerðingu, sem rikisstjórn Sjálfstæðis- flokksins og Framsóknar- flokksins hefur þegar valdið launþegum og auðsætt er, að framhaldið verður. Það er ekki að ófyrirsynju, að rikisstjórn Geirs Hall- grimssonar og ólafs Jó- hannessonar hefur hlotið við- aukanafnið: „rikisstjórn for- stjóranna”. I stað þess að hamla gegn áframhaldandi veröbólguþró- un, hellir rikisstjórnin bensini á eldinn og magnar drauginn allt hvað hún má. Sjálfsagt er hér ekkert vanhugsað gert. Þetta er i samræmi við megin- hugsjón hægri aflanna: að þjóna fyrst og siðast fjármála- spekúlöntunum I þjóðfélaginu, styðja dyggilega við bakið á skuldugum stóreignamönn- um, þó að það kosti meiri niðurskurð á lifskjörum al- mennings en dæmi eru um fyrr eða siðar. Einu sinni fyrir allmörgum árum sagði einn af forystu- mönnum Sjálfstæðisflokksins á fundi i Reykjavik, að fólk ætti að geta lifað á eignum sin- um i ellinni. Maðurinn vildi ekki viðurkenna mikilvægi al- mannatrygginga. Slik sjón- armið láta sjálfstæðismenn og aðrir afturhaldsmenn ekki i ljós fyrir kosningar, en hins vegar lifa þeir eftir þeim eftir kosningar, hafi þeir aöstæður til að koma hugsjónum sinum i framkvæmd. H.E.H. Nálægt fimm þusund manns hafa viðurværi sitt af iðnaðinum 40 ára Iðja félag verk- smiðjufólks, varð 40 ára þann 17. okt. sl. en i tilefni afmælisins kom m.a. út myndarlegt af- mælisblað. í ávarpi Runólfs Péturssonar, formanns stjórnar Iðju segir m.a. að félagið hefi eflst jafnt og þétt þessi ár og sé all vel statt fjár- hagslega, þannig að fé- lagsmenn geti sótt tölu- verðan styrk til félags- ins i sambandi við veikindi og marghátt- aða aðra aðstoð. Vandamál iðnverka- fólks er tvíþætt 1 afmælisávarpi Björns Jóns- sonar, forseta ASl, sem birtist i afmælisriti Iðju, segir hann m.a.: A fertugsafmæli Iðju sýnast mér vandamál iðnaðarins og iðnverkafólksins, i grófum dráttum, tviþætt. Annars vegar þau, sem risa vegna brottfalls flestra eða allra verndartolla á innfluttum iðnvarningi og hins vegar þau að enn skortir veru- lega á að launajafnræði riki milli iðnverkafólks og annarra mikilvægra starfsstétta. Islenskur iðnaður mun á næstu árum þurfa að þreyta þá prófraun að standast litt hefta eða óhefta samkeppni við erlent vöruframboð og í þeim efnum mun vissulega reyna á það mannval, sem i starfsgreininni vinnur. En i hlutarins eðli liggur að i þvi striði vinnst ekki sigur með þeirri neikvæðu lausn að kreppt sé að kjörum iðnverka- fólks Björn Bjarnason, formaður Landssambands iðnverkafólks: ,Augað „Nú eru um 4000 manns i félögum innan sambandsins,” sagði Björn Bjarnason formaður Landssambands Iðn- verkafólks okkur hér á dögun- um, og bætti siðan við — ,,en auk þess er þó nokkur hópur fólks úti á landi, sem ætti raun- verulega að tilheyra Lands- sambandinu en er i öðrum félögum og vinnur raunar eftir kjarasamningum þess”. Við ræddum við Björn i sam- bandi við verðlaunasamkeppni þá um gæðamerki fyrir islenskan iðnað, sem stendur yfir nú um þessar mundir, og öllum, lærðum sem ólærðum, gefst kostur á að taka þátt í. í spjallinu við Björn kom enn- fremur fram að langt i 5 þúsund manns hefur viðurværi sitt beint af verksmiðjuiðnaðinum i landinu eins og nú standa sakir. Eins og nærri má geta er Iðja félag iðnverkafólks i Reykjavik vill alltaf hafa sitt’ langstærsta félagið i sam- bandinu og jafnfram hið elsta — var raunar að halda upp á 40 ára afmæli sitt 16. þ.m. I þvi félagi eru 3300 manns. Við báðum Björn Bjarnason að segja álit sitt á hugmyndinni um gæðamerki islensks iðnaðar og á samkeppninni, sem nú stendur yfir: „Mér list mjög vel á þessa hugmynd. Við vitum það náttúr- lega, að augað vill alltaf hafa sitt og það er afar þýingarmikið að vara, sem á að seljast i sam- keppni við þróaðar iðnaðarvör- ur, sé I smekklegum umbúðum. Náttúrlega eru umbúðirnar ekki allt. Þvi smekklegri og skemmtilegri, sem þær verða, þeim mun meiri kröfur verðum við lika að gera til innihaldsins og þar kemur einmitt fram hinn mikilvægi þáttur iönverkafólks- ins að það beri virðingu fyrir sinu starfi, leggi sig fram um aö vanda yfirleitt starfið sem þaö vinnur að og þar á ég ekki sist við, að verkamaður, sem leggur sig fram og vandar sitt starf — hann heldur alltaf reisn sinni þó hann sé ekki lærður. Verka- maöur, sem skilar góðu verki, heldur alltaf reisn sinni innan þjóðfélagsins. Ekki kvaðst Björn þó ætla að senda sjálfur inn sina hugmynd um gæðamerki — sagðist vera hinn frámunalegasti klaufi að fara með blýant —, en hinsveg- ar list mér mjög vel á þetta og allt, sem má verða iðnaðinum til framdráttar,” „Ég vil eindregið mælast til þess að iðnverkafólk sendi inn sinar eigin hugmyndir, vegna þess að ég álit það mikilvægt ei þaö væri hægt að skapa áhuga fyrir starfinu — það mundi verða öllum til góðs — bæði iönaðinum sem slikum og ekki siður þeim, sem vinna við hann. Vinna, sem vekur áhuga fólks verður alltaf auðveldari heldui en vinna, sem er unnin bara til að vinna. Hafnartjaröar Apótek Opið öll kvöld til kl. 7 Laugardaga til kl. 2 Helgidaga kl. 2 til 4. BLÓMABÚÐIN BLÓMASKREYTINErflR ÞAÐ BORGAR SIG AÐ VERZLA i KRON 1 í i DÚÍIfl GlflEflDflE rími 84200 0 Föstudagur. 18. október. 1974

x

Alþýðublaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.