Alþýðublaðið - 06.12.1974, Blaðsíða 7

Nafnlausa mannránsfélagiö stend-
ur að baki ítalskra mannrána
Luciano Leggio situr inni, en lögreglan segist finna spor hans á
hvcrju broti.
„Nafnlausa mannránsfélaginu”
gengur vel á Ítalíu — Þeir
rændu 7 frá 7. okt.
til 18. nóv.
Þaö var tilviljun ein,
að fórnarlamb mannræn-
ingjanna, Angela Armel-
lini, 16 ára gömul dóttir
eins rikasta manns í Róm
slapp. Það var í fyrsta
skipti, sem það gerðist í
sögu ítölsku mannrán-
anna, en það gerðist aftur
18. nóvember s.l.
Angela Armellini — 16
ára stelpukrakki, sem
minnir á Sophiu Loren 25
ára — varð hvorki skelk-
uð við að sjá grimu-
klædda ræningja né byss-
ur. Félagar hennar stóðu
hins vegar stirðnaðir af
skelfingu, þegar þetta
skeði.
Hún veinaði, sparkaði
og beitti öllum sínum
kröftum (börn efnafólks
á ítaliu fá góða íþrótta-
þjálfun) og henni tókst að
reka mannræningjana á
flótta, en það hafði þó
ekki þau áhrif, að ,,Nafn-
lausa mannránsfélagið"
hætti störfum. Þvert á
móti.
Manni var rænt á
sunnudag og öðrum á
mánudag og einn slapp
aðeins vegna þess að bíl-
stjóri greip í taumana.
Hér er um að ræða kaff i-
innf lyt jandann Fran-
cesco Segafredo í
Bologna, sem er 22ja ára
gamall og hvarf aðfara-
nótt sunnudags. Mann-
ræningjarnir hafa heimt-
að 2 milljarða lirur i
lausnargjald.
18. nóvember ruddust
vopnaðir menn inn í garð
hins þekkta myndhöggv-
ara Giacomo Mazus og
réðust á bílstjórann, sem
átti að aka átta ára syni
hans í skóla.
Bílstjórinn skipaði
drengnum að hlaupa
aftur til hússins og ók
bílnum beint á grímu-
klædda mennina, sem
flýðu eftir að hafa sært
hann lífshættulega.
Lausnargjald
100 milljónir.
Aðeins í Lombardí-hér-
aði í borgunum Lecca,
Brescia og Mílanó hafa
fimm fallið í hendurnar á
mannræningjum og eru
þar. Þrjú mannrán á 38
klukkustundum. Nefnum
t.d. Giovanni Stucchi,
framleiðanda, sem fjöl-
skyldan greiddi hálfan
milljarð líra til að fá
aftur (100 milljónir króna
á að giska) pg aldrei hef-
ur komið fram.
Lögreglan segir, að
hinn þekkti og illræmdi
Maf íuf oringi, Luciano
Leggio stjórni „Nafn-
lausum Mannræningjum",
þó að hann sitji í fangels-
inu í Parma. Lögreglan
Miletto, 8 ára er sonur einhvers þekktasta, núlífandi myndhöggvara i ttaliu, Giacomo Manzu (t.v.) og
hérsésthann segja fjölmiðlum frá því, hvernig hann slapp frá mannræningjunum. Bilstjórinn, sem átti
aft aka honum i skóia, varft fyrir skoti.
telur ennfremur, að
Leggio haf i látið næstráð-
andasinn Salvatore Riina
fá lista yfir menn, sem
ræna ætti, nöfn, heimilis-
föng og lausnargjald.
„Það þar.f háþróað
glæpaf yrirtæki til að
ræna fjórum mönnum á
hálfum rnánuði og alls
staðar má merkja spor
Leggios", segir lögregl-
an.
Eiturlyf og vopn
Mafían starfar sem
stendur í iðnþróuðu svæði
á Norður-ítalíu en þar er
mesta peninga að fá. Þar
eiga menn marga bú-
garða, fjallakofa og
skúra, sem einnig eru
notaðir til að smygla
sigarettum, fíknilyfjum,
vopnum og gjaldeyri.
Lögreglan telur sig einnig
■kannast við spor Leggios í
tveim víðtækum þáttum.
Langvarandi viðræðum
við f jölskylduna, samtal
við glæpamennina langt á
brott frá þeim stað, sem
mannránið fór fram (nú
er rætt um það, þegar af-
brotið var framið í Norð-
ur-ítalíu, en milligöngu-
menn voru tveir jesúítar
frá Palermo á Sikiley
t.d.) og svo krafan um
gífurlegt lausnarg jald.
Leggio er með marga að-
stoðarmenn, sem hann
verður að greiða og eftir
því sem lögreglan segir
greiðir hann einnig fé til
alþjóðlegs félags, sem
styður ítölsku mannræn-
ingjana.
Hjálp páfans.
Lögreglan er því sem
næst máttvana hvað við-
kemur yfirgangi
Mafíunnar i mannránum,
því að f jölskyldurnar
vinna gegn henni. Þær
biðja lögregluna um að
láta mannránin afskipta-
laus og skrifa jafnvel
páfanum til að biðja hann
um að sjá um slíkt. Leitað
er til afbrotamanna til að
auðvelda samninga við
glæpalýðinn og finnst sá
eða sú, sem rænt var,
segja þau lögreglunni, en
borið grímur alltaf og
heimurinn bendi til þess,
að hann sé frá Norður-
ítalíu.
Ef lögreglan getur ekk-
ert ætti f jármálaráðu-
neytið að gera það. Marg-
ir þeir, sem greiða hik-
laust 2,3 eða 4 milljarð
lirur í lausnargjald gefa
árlega upp til skatts 200
eða 300 milljón lírur. Ef
fjölskyldan segist ekki
geta sent afbrotamönn-
unum lausnargjaldið er
svarið alltaf: „Sækið þær
til Sviss".
Og það er gert.

T A. ffl
Föstudagur 6. desember 1974