Alþýðublaðið - 06.05.1975, Page 4

í hreinskilni
sagt
eftir Odd Á. Sigurjónsson
iþróttaspjaII o.fl.
Ef við eigum að dæma eftir
starfsemi fjölmiðla, má ætla að
Islendingar séu afar miklir að-
dáendur og áhugamenn um
hverskyns iþróttir. Þó það væri i
sjálfu sér merkilegt rann-
sóknarefni, hefi ég ekki lagt i að
reikna út hve miklu rúmi dag-
blöðin verja til þess að segja
iþróttafréttir, né heldur hvað
sjónvarp og útvarp nota mikinn
tima til að fræða landslýð um
iþróttakeppni um viða veröld og
auðvitað hvað gerist markvert,
að þeirra dómi, innanlands.
Raunar ber allt þetta sama
svip Frásagniraf iþróttakeppni
fylla rúmið mestmegnis.
Við erum svo heppin, að alltaf
er verið að setja einhver met
einhversstaðar á voru landi, svo
að sá þáttur er vissulega i finu
lagi. Hvort þau met eru svo um-
talsverð, er önnur saga. En
hvað sem öðru liður má þó ætið
miða við mannfjölda, og þá
skulu bara hinir koma og bera
sig saman við okkur. ökunnug-
ir, sem hefðu þó aðstöðu til að
fylgjast með öllu þessu meta-
regni, mættu eflaust álykta, að
hér sé búið einstaklega vel að
var nýlega i blöðum, ekkert
einsdæmi. Ekki skortir á, að við
höfum löggjöf, sem kveður á um
skyldu skólaæskunnar að
stunda iþróttanám samhliða
öðru námi. Annað mál er svo
það, hvernig riki og byggða-
samfélög rækja þá skyldu, að
sjá svo um að iþróttamannvirki
séu fyrir hendi i skólum lands-
ins.
Nú mætti ætla, að þjóð, sem
er kunnandi á gamla orðtakið
um heilbrigða sál i hraustum
likama, léti það ekki henda sig
að vanmeta þennan þátt. Hætt
vanmetið af ráðamönnum.
Iþróttafélögin eiga svo við að
etja fjölmörg vandamál. Sum-
part stafar það af aðstöðuleysi
sem eðlilegt væri að samfélagið
i heild létti af að verulegum
hluta. í annan stað er svo fjár-
skprtur, sem veldur þvi að fé-
lögin neyðast til að taka upp
ýmiss konar starfsemi og háttu,
sem illa samrýmast aðaltil-
gangi þeirra.
Þegar við litum yfir hópa
iþróttafólks á leikvöngum, sker
oftast i augu, að fólkið er merkt
með allskyns auglýsingum á
þessum uppeldisþætti, svo um-
fangsmikill sem hann er. En
þegar betur er að gáð, sýnast
þeir vera nokkuð margir brotnu
pottarnir i þessum efnum. Ef
við litum fyrst á aðstöðu skóla-
æskunnar, til þess að stunda
iþróttir, verður að segja þá
raunasögu, að hún er æði mis-
jöfn. Þvi miður er ástandið i
Hvassaleitisskóianum, sem lýst
er við þvi, að margur unglingur-
inn, sem verður vitni að tómlæti
ráðamanna i þessum efnum,
öðlist ekki mikla virðingu fyrir
námsefni sem þannig er með-
höndlað. Að visu má segja, að
hér komi lifsfjör og athafnaþrá
æskufólks til hjálpar jafnframt
þvi, sem framtak eldri áhuga-
manna styður að viðleitni til úr-
bóta á þvi sem trassað var og
iþróttabúningum. Ekki efast ég
um, að ýmsum iþróttamönnum
er þetta hvimleitt, en hér brýtur
nauðsyn sennilega lög. Hversu
mikið félögin bera úr býtum
fyrirað vera þannig lifandi aug-
lýsingar fyrir eitt eða annað,
skal hér ekki fullyrt um, en það
mætti vera drjúgt, ef á annað
borð er unnt að meta sjálfsvirð-
ingu til fjár.
Hlutskipti „glataða
sonarins".
Á Jiðnum vetri varð mikið
fjaðrafok i islenzkum iþrótta-
heimi. Fjársterkur aðili bauð
það fram, að greiða iþrótta-
mönnum 1 1/2 milljón, ef þeir
söfnuðu svo og svo miklu af
tómum umbúðum undan sér-
stakri vindlingategund. Bágt er
að hugsa sér meiri niðurlægingu
en hér var boðin. Ég hygg að
naumast sé um hliðstæðu að
ræða aðra en þá helzt, þegar
„glataði sonurinn” i dæmisög-
um bibliunnar varð að sætta sig
við að nærast á drafi þvi, sem
svinin átu. Um hrið leit svo út,
sem þessi fyrirætlun næði fram
að ganga og samningar munu
hafa verið nær eða alveg full-
gerðir milli iþróttamanna og fé-
sýslumannsins.
Ýmsum unnendum iþrótta
mun nú hafa þótt mælirinn full-
ur á barma og átt erfitt með að
hugsa sér iþróttamenn bograndi
við að tina upp vindlingaumbúð-
ir i allavega ástandi og út um
hvippinn og hvappinn. Samtök-
um um fjársöfnun, sem næmi
hinum fyrirheitnu „verðlaun-
um” var komið á laggir. Ekki er
vitað enn, hver árangur verður
af þessu framtaki, en verð-
launasamningurinn féll úr gildi.
UTBOÐ
Tilboð óskast i jarðvinnu við Bildshöfða
16, Reykjavik. Verkið er fólgið i spreng-
ingu á rúmlega 400 rúmm á klöpp og f lutn-
ingur á tæplega 3000 rúmm á grús. Efnis-
flutningar eru aðallega innan svæðisins.
Útboðsgögn verða afhent á skrifstofu
vorri gegn kr. 1000.00 skilatryggingu, frá
og með 6. mai 1975. — Tilboðum skal skil-
að á sama stað fyrir kl. 11.00 f.h. þann 20.
mai 1975.
Verkfræðistofa Sigurðar Thoroddsen s.f.
Ármúla 4, Reykjavik.
íbúar Laugarness, Langholts- og
Kleppsholtshverfa!
Utvarps- og
sjónvarpsviðgerðir
Gert viö flestar tegundir útvarps- og sjónvarps-
tækja.
Einnig radiófóna. Komið í heimahús ef óskað er.
Sérgrein: Radionette.
Radióstofan Otrateigi 6, simi
3-50-17.
MEINATÆKNAR
Meinatækna vantar I sumarafleysingar á Rannsókna-
deild Borgarspitalans.
Umsóknum skal skila fyrir 12. mai n.k. Upplýsingar
gefur yfirmeinatæknir.
Reykjavik, 5. mai 1975.
Borgarspitalinn.
Runólfur Torfason
Túngötu 22
ísafirði, andaðist I Reykjavfk að morgni 3. mai.
Jarðarförin verður auglýst siðar.
Foreldrar og systkini.
30 ár
5
aðgerðir Bandarikjahers i
Vietnam.
Þjóðfrelsisfylkingin og herir
frá Norður-Vietnam hefja ákafa
sókn, og flittamenn streyma til
Saigon. Undanhaldið færist
stöðugt i aukana. t mars eru
hundruð þúsunda komin á flótta
suður eftir landinu og keisara-
borgin Hue er yfirgefin af her-
mönnum Saigonstjórnarinnar. I
april er alger flótti brostinn i
herinn.
21. april: Thieu segir af sér for-
setaembættinu og heldur úr landi.
Við tekur Tran van Huong, en
hershöfðinginn Duong van Minh
„Stóri Minh” tekur við af honum.
30. april: Aðeins 'örskammri
stundu eftir að siðasti Banda-
rikjamaðurinn hefur verið fluttur
i flugvél frá Saigon lýsir Duong
van Minh þvi yfir, að Saigon-
stjórnin hafi gefist upp og hvetur
hermenn sina til þess að leggja
niður vopn. Herir Þjóðfrelsisfylk-
ingarinnar og Norður-Vietnam
halda sigri hrósandi inn f Saigon.
Vietnamstriðinu er lokið.
Skotvopn 1
fregnir af sunnan með sjó um
þessar mundir. Menn vilja
byrja of fljótt að veiða hinar
ýmsu fuglategundir og hætta
þvi of seint. Slikt var skiljan-
legt hér áður fyrr, þegar menn
voru að veiða saðningu i
svanga munna, en nú, þegar
veiðimennskan er eingöngu
sport, er ekki ástæða til að
sýna brotum neina linkind.”
Hjá Bjarka fékk Alþýðu-
blaðið ennfremur þær upplýs-
ingar i gær, að i Reykjavik
hefðu verið gefin út um 7.000
byssuleyfi, frá árinu 1936, þeg-
ar slík skráning var tekin upp
hérlendis. Taldi Bjarki að i
dag væru á milli fjögur og
fimm þúsund aöilar með
byssuleyfi I Reykjavlk, en
sumir þeirra eiga fleiri en eitt
vopn og hafa þvi fleiri en eitt
leyfi.
Skilyrði þess að einstak-
lingur fái byssuleyfi eru þau,
að hann hafi náð 20 ára aidri,
að hann hafi ekki gerst brot-
legur við hegningarlög, að á-
kveðið vopn sé haft i huga og
leyfi skráð á það og ennfremur
má hann ekki hafa komið i-
trekað við sögu iögreglunnar
vegna drykkjuskapar. Með
byssuieyfinu er mönnum svo
afhent eintak af fuglafriðun-
ariögunum og ætlast til þess
þeir kynni sér þau vendilega.
Þess utan er nauðsyniegt að
fá meðmæli tveggja manna,
sem báðir þekkja umsækjand-
ann og treysta honum til að
fara með skotvopn.
Akranes Atvinna
Starf launafulltrúa
á bæjarskrifstofunni á Akranesi er hér
með auglýst laust til umsóknar. — Starfið
sem veitist frá 1. júni n.k. er fólgið i undir-
búningi gagna vegna útreiknings launa i
skýrsluvél.
Umsóknir er greini frá aldri, menntun og
fyrri störfum, berist undirrituðum fyrir
15. mai n.k.
Akranesi 29. april 1975
Bæjarritarinn á Akranesi.
ALÞÝÐUFLOKKSFÖLK
KÓPAVOGI
Aðalfundur Alþýðuflokksfélags Kópavogs
verður haldinn mánudaginn 12. mai n.k.
kl. 20.30 í Félagsheimili Kópavogs, efri
hæð, hliðarsal.
Dagskrá:
1. Venjuleg aðalfundarstörf.
2. Önnur mál.
Félagsfólk fjölmennið!
STJORNIN
Blaðburðarfólk
óskast til aö
bera blaðið út
i eftirtaldar
götur
Skeiðarvogur
Sólheimar
Hjarðarhagi
Kvisthagi
Dunhagi
Fálkagata
Oddagata
Hafiö sambamf viö
afgreiðslu blaðsins.
Sími 14900 '
0
Þriðjudagur 6. mai 1975.