Alþýðublaðið - 07.08.1975, Side 8

TILBOD
Tilboð óskast í að gera 2 grasvelli og 1
malarvöll á iþróttasvæði KR við Kapla-
skjólsveg, og einnig i uppsetningu girðing-
ar um iþróttasvæðið.
Útboðsgögn verða afhent á verkfræðistofu
vorri gegn 5.000.- króna skilatryggingu.
VERKFRÆÐISTOFA SIGURÐAR THORODDSEN sf
ÁRMÚLI 4 REYKJAVlK SlMI 84499
Barna- og
gagnfræðaskóli Eskifjarðar
vantar kennara i iþróttum islensku,
stærðfræði og eðlisfræði. Auk þess vantar
almennan barnakennara.
Húsnæði er fyrir hendi, á góðum kjörum.
Upplýsingar gefur skólastjóri i sima (97)-
6182 og bæjarstjóri i sima (97)-6175.
( Alþýðublaðið á hvert heimili )
Bæjarendurskoðandi
Staða bæjarendurskoðanda hjá Hafnar-
fjarðarbæ er laus til umsóknar. Áskilin
menntun er próf i endurskoðun eða við-
skiptafræðum frá Háskóla íslands eða
góð starfsreynsla.
Laun samkvæmt launakerfi starfsmanna
Hafnarfjarðarbæjar nú samkvæmt 30.
launaflokki. Umsöknir um starfið ásamt
menntun og fyrri störf skulu hafa borist
undirrituðum fyrir 20. þ.m.
Bæjarstjórinn i Hafnarfirði.
Volkswageneigendur
Höfum fyrirliggjandi: Bretti — Hurðir —
Vélarlok — Geymslulok á Wolkswagen i
allflestum litum. Skiptum á einum degi
með dagsfyrirvara fyrir ákveðið verð.
Reynið viðskiptin.
Bilasprautun Garðars Sigmundssonar.
Skipholti 25 Simar 19099 og 20988.
Vélhjólaeigendur
Moto-x - Moto-x
Útbúnaður, hanskar hlifar. Lewis
leðurjakkar og stígvél. Plakötofl.
Bögglaberar f. HONDU 350.KETT
hanskar. DUNLOP-dekk.
MÖLTUKROSS speglar og aftur-
Ijös. ofl. ofl. Póstsendum.
Vélhólaverslun
Hannes Úlafsson
Skipasundi 51. Sími 37090
VIPPU - BÍLSKÚRSHURÐIN
Lagerstærðir miðað við múrop"
Hæð; 210 sm x breidd: 240 sm
210 - x - 270 sm
Aðrar stærðir. smiðaðar eftir beiðni.
GLUGGASMIÐJAN
SÚSANNA JðHANNSDÚTTIR,
FÆDD 26. JÚNI 1891 - DÁIN 18. NÓV. 1974
Síðbúin kveðja
llinn 18. nóvember siðastliðinn
andaðist að Hrafnistu gömul
grannkona min, sem ég vil gjarna
minnast, þar sem enginn hefur
orðið til þess ennþá.
Ég kynntist henni fyrst fyrir
þrem áratugum, er ég fluttist i
nágrenni við hana á Kirkjuvegin-
um i Hafnarfirði. Þá var ég ellefu
ára, en hún var roskin ekkja, sem
hafði fengið sinn skammt af mót-
læti í lifinu. Þó hélt hún sér vel,
var enn þá myndarleg kona, svip-
hrein og alúðleg við alla, er um-
gengust hana. Hún bjó þar þá
með tveim sonum sinum, i litlu
timburhúsi með snotrum garði
fyrir framan. Ekki var hún eftir-
bátur annarra húsmæðra i
grenndinni og ekki var um-
burðarlyndið minna við börn og
unglinga, sem léku sér þar i kring
og eirðu engu. Held ég helzt, að
hún hafi þolað allt nema kúluvarp
við garðinn sinn, en þegar það var
stundað þar, glumdi í steinveggn-
um, sem var umhverfis garðinn
hennar. Var það að vonum, þvi að
þessum garði unni hún heitt. Og
þegar hún varð að flytja þaðan,
vildi hún endilega taka með sér
eitt tré úr garðinum.
Þannig urðu þessi kynni fyrst.
Síðar lágu leiðir okkar saman aft-
ur, en áður en ég skýri frá því, vil
ég geta helztu æviatriða hennar.
Hún var fædd að Trostastöðum
i Reykjavik, þeir voru viö Hverf-
isgötuna, eins og eldri Reykvik-
ingar muna. Foreldrar hennar
voru Jóhann Frimann Jóhanns-
son frá Holtastöðum i Langadal i
Austur-H únavatnssýs lu af
þekktri ætt á þeim slóðum, og
Ingibjörg Jónsdóttir frá Galtafelli
og Birtingaholti i Árnessýslu, af
svonefndri Bolholtsætt. Þannig
stóðu að henni sterkir stofnar i
báðar ættir. En ekki verður það
rakið nánar hér. Kornung fór hún
i fóstur norður að Kirkjuskarði i
Laxárdal til hjónanna Stefáns
Guðmundssonar og Sigriðar
Björnsdóttur, en það er i Austur-
Húnavatnssýslu sem kunnugt er.
Eins og þá var venja, þurfti
snemma að byrja að vinna. Og
sem ung stúlka þurfti hún að fara
að vinna á ýmsum bæjum i
grenndinni, bæði i Svartárdal og
Langadal og jafnvel viðar þar
nyrðra.
Um tvitugt er hún svo komin til
Reykjavikur og skömmu siðar
réði hún sig til Helga Guðmunds-
sonar i Hafnarfirði, cn hann var
þá nýbúinn að missa konu sina frá
tveim ungum sonum. 1915 giftu
þau sig hjá bæjarfógctanum þar.
Þau eignuðust sex syni. Tvo
þeirra misstu þau áður en Helgi
lézt, 21. desember 1939, en hinn
þriðja nokkrum árum siðar. —
Þannig er ævi hennar i stórum
dráttum, stöðugur barningur, en
drottinn leggur líkn með þraut, og
hann gaf henni styrk, þegar á
reyndi. Hún var sonum sinum góð
móðir og bjó þeim gott heimili,
meðan hún gat, var þeim hollur
leiðbeinandi og verndarvættur, er
þeir þurftu þess með. Þeir minn-
ast hennar með alúð og þakklæti
fyrir allt, sem hún var þeim, ekki
sizt hinn yngsti, sem lengst var
með henni og var ólatur að lfta til
hennar er hún lá sina löngu og
þungu banalegu.
Súsanna vann talsvert úti eftir
að hún missti mann sinn. Einkum
var hún eftirsótt i veitingahús.
Þannig vann hún á Selfossi, i
Skiðaskálanum í Hveradölum og
eins hér i borginni. Hún var orð-
lögð fyrir þrifnað, vandvirkni og
myndarskap i öllu, sem hún tók
sér fyrir hendur. Verkin töluðu
sinu máli, voru hafin yfir gagn-
rýni og stóðust fyllstu kröfur
Heilbrigöiseftirlits rikisins.
Var yngsti sonur hennar, Val-
geir Hiimar stundum með henni,
er hún fór að heiman til að vinna.
Ilinir synir hennar eru: Friðrik
Hreiðar og Eðvarð Blómkvist, en
synir Hclga, manns hennar af
fyrra hjónabandi: Diðrik og Þor-
valdur.
Súsanna mun hafa vanizt
rimnakveðskap í átthögum sinum
nyrðra, er þá var hin helzta
skcmmtun á kvöldvökum, og haft
ánægju af. Þess vegna gekk hún
snemma i Kvæðamannafélag
Hafnarfjarðar, en það var stofnaö
1930. Var hún ein af allra elztu fé-
lögum þess, er hún lézt. Mun hún
eins og þjóöin yfirleitt hafa sótt
sinn styrk i guðsorð og rimnalög
til þess að fá staðizt i harðri bar-
áttu lifsins. Það verður seint eða
aldrei fullmetið, hvern styrk það
veitir.
Undirritaður átti þess kost að
koma i Kvæðamannafélagið 1958
og kynnast ýmsu góðu fólki, fögr-
um stemmum og góðum kveð-
skap. Þá var Súsanna farin að
heilsu og kröftum. Ég heimsótti
hana ásamt eldri félaga, þar sem
hún lá á Sjúkradeild Hrafnistu.
Hún var þá ern og hress og átti
eftiraöná nokkurri heilsu á ný og
komast á fætur um tfma. Við
komum aftur i heimsókn slðar.
Þá bjó hún þar uppi á kvisther-
bergi með annarri ágætri kvæða-
konu, Karitas Skarphéðinsdóttur.
AUt var snoturt og vistlegt hjá
þeim. Þær höfðu gaman af heim-
sókn hafnfirzkra kvæðamanna,
og þær áttu kaffi á hitabrúsa, er
gesti bar að garði.
Enn liöu árin, baráttunni við
sjúkdóma var ekki lokið. Enn
hittiég Súsönnu á Sjúkradeildinni
skömmu áður en hún lézt. Hún
var oft þungt haldin og gat þá
ekki af sér borið, en yfirieitt bar
hún sig þó vei. Hún sagðist oft
hafa farið út í sólskinið siðastliðið
sumar með aðstoð sonar sins. Það
vildi svo til að ég var með Htið
bókmerki i vasanum með ritn-
ingargrein úr Jóhannesarguð-
spjalli, 11. 25,-26: „Jesús sagði við
hana: Ég er upprisan og lifið, sá
sem trúir á mig, mun lifa þótt
nann deyi. — Og hver sá , scm lif-
ir og trúir á mig, hann skal aldrei
að eiiifu dcyja. Trúir þú þessu?”
Hún hafði þá von, að ekki væri
öllu lokið með þessu jarðlifi. Um
það vildi hún lika tala, sem hafði
gefið henni kraft og styrk, er á
reyndi. Ilún átti sér góða heim-
von.
Súsanna var lika minnug þess,
cr menn höfðu gjört henni gott og
stutt hana. llún minntist þeirra
ætið með hlýhug og þakklæti. Hún
bað fyrir kæra kveðju til allra
vina sinna fjær og nær, ekki sízt
gamalla granna og kvæðafélaga.
Og þeir minnast einnig á sama
hátt. Það er óhætt að segja, votta
sonuin hennar samúð og blessa
ininningu hcnnar.
S.B. Em.
50 milljónir í gjaldeyris-
tekjur af guðsorðinu
A annað þúsund manns taka nú
þátt i norrænu stúdentamóti sem
haldið er i Laugardalshöllinni
dagana 6,—12. ágUst. Mótið, sem
kallað er Reykjavik 75 er hið fjöl-
mennasta af þessu tagi sem
haldið hefur verið til þessa á
Norðurlöndum og stærsta ráð-
stefnan sem haldin hefur verið
hérlendis.en yfirskrift mótsinser
„Orð guðs til þin”,
nUtimamannsins.
Það eru Flugleiðir, sem hafa
tekið að sér að flytja þátttak-
endur til og frá landinu, en af
þeim eru 95 Danir, 190 Finnar, 8
Færeyingar, 160 tslendingar, 600
Norðmenn og 300 Svfar. Laugar-
dalshöllin verður notuð sem
miðstöð fyrir allan hópinn, en
hann mun gista i nokkrum skól-
um borgarinnar og á einka-
heimilum.
A mótinu verður fjallað um
ýmiss kjarnatriði kristinnar trU-
ar og munu vmsir kunnustu
kirkjumenn á Norðurlöndum taka
efnið til meðferðar. Skólaprestur-
inn Jón DalbU Hróbjartsson hefur
annast undirbUning og stjórn
mótsins i heild. Reiknað er með
að mótið gefi af sér um 50 milljón-
ir Isl. kr. i beinhörðum gjaldeyri.
Þátttakendur bera sjálfir allan
kostnað af mótshaldi.
Einn mótsdaginn fara þátttak-
endur i Skálholt, en að móti loknu
munu fimm hópar fara Ut á land
til að halda samkomur. Undir-
bUningur mótsins hér i Reykjavik
hefur staðið i hartnær tvö ár, og
verið mjög umfangsmikill.
Ráöstefnusvæöi „Orð guös til þin” í Laugardalshöll.
0
Fimmtudagur 7. ágúst 1975