Alþýðublaðið - 23.06.1976, Qupperneq 5

0-
ssssr Miðvikudagur 23.
OTLðND 5
istar heldur bætt stööu sina, en
þö ekki eins mikið og fylgis-
menn þeirra höfðu vænzt.
Sósialistar töpuðuenn, hlutu um
lOafhundraði — en gengi þeirra
hefur verið þverrandi undanfar-
in ár.
Hvað hefur gerzt?
Það er ljóst aö lokaáróðurs-
sókn Kristilegra demókrata
hefur borið árangur. Síðustu
vikuna fyrir kosningar hafa þeir
látiö áróðursvélar sinar berja
það inn i ítali að kommúnistum
væriekki treystandi þeir myndu
smám saman eyðileggja italskt
lýðræði og Itölsk mannréttindi.
Það er bersýnilegt að þessi
áróður þeirra hefur heppnazt.
Að visu voru erfiðleikar þeirra
þeir, að erfitt var að benda á
foringja kommúnista, Berlingu-
erogkalla hann andstæöing lýð-
réttinda: en þeir sögðu aö það
væri mennirnir á bak við
Berlinguer sem bæri að óttast.
Og ýmislegt úr gömlum ræðum
og ritum framámanna
kommúnista var auðvitað ekki
sérlega traustvekjandi.
Það er samt ljóst að allur
þorri ítalskra kjósenda hefur
litið svo á að valkostirnir væru
aðeins tveir, — fjórði stærsti
flokkurinn er raunar
ný-fasistar, svo útlitið var ekki
glæsilegt. Og þetta ástand hef-
ur, þrátt fyrir allt, hrætt stóran
hóp fólks aftur inn I herbúðir
Kristilegra demókrata.
Af hverju óánægja?
Kommúnistum hefur mis-
tekizt að verða stærsti stjórn-
málaflokkur Italiu, hvað sem
seinna verður. Þrátt fyrir spár
fyrir nokkrum vikum og þá trú
margra helztu framámanna
Kristilegra demókrata að sá
flokkur myndi tapa miklu fylgi.
Astæðan með óánægju i garð
Kristilegra demókrata var
augljós. Flokkurinn varð eins
kona,r akkeri ítaliu eftir fall
Mussólinis og lok heimsstyrj-
andarinnar siðari. Þá átti hann,
sem stjómunarflokkur, mestan
þátt i þvi að endurreisa ítaliu úr
rústum heimsstyrjaldarinnar
ogstýra þeim erfiðu árum sem i
hönd fóru. Á þetta minnir
flokkurinn lika ósleitilega i
hverjum kosningum — en nú er
svo komið, sem vonlegt er, að
yngri kynslóðin hugsar litið um
þrjátiu ára gömul afreksverk.
En óánægjuástæðurnar voru
fleiri. Öðaverðbólga hefur
geisað i landinu með öllu þvi
braski og eignatilfærslum sem
henni fylgja, stjórnin, eða menn
innan hennar hafa flækzt enn i
alls konar hneykslismál, svo
sem mútumál Lockheed-verk-
smiðjanna, og hafa jafnvel
verið uppi kröfur um að for-
sætisráðherrann, Aldo Mori,
segði af sér. Spilling margs
konar hefur viða grafið um sig,
Siðan bætist við að eftir langan
stjórnarferil Kristilegra demó-
krata eru ftalir orðnir leiðir á
þvi að hafa alltaf sömu andlitin
fyrir framan sig.
Hvað tekur við?
öngþveiti virðist blasa við
itölskum stjórnmálum.
Berlinguer vill samvinnu
kommúnista sinna við Kristi-
lega demókrata — það sögulega
samvinnu. Kristilegir demó-
kratar hafa hins vegar alger-
lega hafnað samvinnu við
kommúnista.
Sósialistar hafa um loaf
hundraði atkvæða. Þeir verða
sennilega i lykilaðstöðum en i
flokki þeirra gætir hins vegar
mikillar óánægju með
kosningaúrslitin, svo liklegt er
að þar veröi fljótlega skipt um
forustumenn.
En það er áreiðanlegt að
framundan er mikið öngþveiti i
itölskum stjórnmálum.
KRISTILEGIR DEMOKRAT-
AR HÉLDU VELLI
— en kommúnistar unnu á
Kristilegir demókratar
styðjast mjög við kaþólsku
kirkjuna, og skömmu fyrir
kosningar lýsti Páll páfi þvi' yfir
að menn gætu ekki verið hvort
tveggja marxistar og kaþólikk-
ar. Óefað hefur þessi yfirlýsing
haft nokkur áhrif.
Kristilegir demókratar hafa
haldið velli, þó svo þvi hafi ekki
verið spáð fyrir nokkrum
vikum. Helzta ástæðan er efalit-
ið sú, að þrátt fyrir megna
óánægju með stjómvöld,- þá
hefúr, á siðustu dögum fyrir
kosningar tekizt að hræöa kjós-
endur með kommúnistum — og
þriðji valkosturinn er ekki fyrir
hendi á Italiu.
rf Bandaríkjamanna:
W
MYRÐA HELZT I
NU EN KARLAR
ONAHERBERGIÐ
Það er sálfræðingur i Kali-
forniu, Donald Lunde, sem ritar
þessa bók, en hann er einnig
lektor við lagadeild Standford
háskó—ns. Hann fullyrðir að
morðæði sé að ná hámarki i
Bandarfkjunum, og morð séu
nánast að verða þjóðariþrótt.
A árunum 1970 til 1974 voru
fleiri manns myrtir i Banda-
rikjunum en féllu i bardögum i
Vietnam — og á þessu ári mun
tala fallinna fyrir hendi með-
bræðra sinna sennilega ná þvi
að verða eitt morð á hverja þús-
und Ibúa.
Til fróðleiks má geta þess að
það jafngiltinálægt 100 morðum
i Reykjavik á ári, svo notuð sé
viðmiðun fólksfjöldans.
Aðeins 30% morðanna eru
framin af ókunnugum, og i flest-
um tilfellum eru þau tengd
öðrum glæp, svo sem ráni.
Bandariska þjóðin er stungin
niður i húsagörðum sinum, fær
rýting i bakið i húsasundum og
skotin niður á bjórkrám um
landið þvert og endilangt, og
það eru i langflestum tilfellum
einhverjir kunnugir fórnar-
lömbunum, oftast nátengdir,
sem verknaöinn fremja.
Flest morðanna eru framin i
fritima fólks, þannig að sál-
fræöingurinn telur þau geta
hæglega talizt til tómstunda-
starfs. Erfiðastir innflýtjend-
anna að þessu leyti til eru Ung-
verjar, Albanir og Júgóslavar,
sem myrða iðulega i hefndar-
skyni, og þannig getur hvert
morðið leitt af öðru.
1 fjórðungi tilfella þeirra
morða, sem rannsökuð voru átti
fórnarlambið sjálft upphafið,
sem leiddi til morðsins. Það eru
til dæmis eiginmenn, sem ergja
svo konur sinar, að það endar
með þvi að þær gripa til búr-
hnifsins.
1 slikum tilfellum missir
fórnarlambið ekki aðeins lifiö,
heldur refsarhannmaka sinum,
með þvi að gera hann að
morðingja, segir Lunde.
Hann hefur unnið aö þessari
bók I samvinnu við rannsóknar-
lögreglumann frá morðdeild
New York lögreglunnar — ög á
mörgum sviðum eru þeir sam-
mála um niðurstöðurnar. En
um aðrar niðurstöður Lundes
eru skiptar skoðanir þessara
tveggja manna.
Þeir eru sammála um að
morð séu mun algengari i þétt-
býli — til dæmis eigi menn það á
hættu i New York að verða
myrtir fyrir þá sök eina að hafa
óvart hrint einhverjum manni
til á biðstöð lesta. Eða fyrir að
gefa leigubilstjóra ekki nógu
mikla drykkjupeninga.
CROWN
Verð
9.733
l 2000-—15004—1000---m
!* 550 = 450 = 350p= 250 = 200= m
Verð
12.8921
♦ SW VOL. ,
O TONE : \im. i* ............
<» tw 5» 6 8 10 1416 kh* f.
^ MW 88 9« 102 108 mhz ***.
, • TUNINO
jj or iNCE
\/erð
25.315
8 rása stereol
Verð
1.795
Isetning
samdægurs
NÓATÚNI,
SÍMI 23800,
KLAPPARSTÍG 26
SÍMI 19800.
BUÐIRNAR
CROWN