Alþýðublaðið - 11.03.1977, Blaðsíða 11

iK£? Föstudagur 11. marz 1977
VH> 11
spékoppurinn | Sæmundur G. Lárusson
— Jörðin hér er svo frjósöm, að það er
stundum erfitt að trúa þvi nema af eigin
reynd!!
— Nehei, ég vil sko ekki giftast þér Harry
en mamma getur vel hugsað sér...

3Ule
— Haltu kjafti strákbjálfi!
Skattamálin í ólestri
ÞRIÐJI HLUTI
Ragnhildur Helgadóttir
alþingismaöur hefur m.a. skrif-
að um skattalagafrumvarpið,
og ætla ég aöeins að minnast á
niðurlag greinarinnar sem er á
þessa leið:
Að svo miklu leyti sem
sveitarfélögin veita þjónustu
vegna viðkomandi fasteigna,
eru skattar af þeim réttlætan-
legir og einungis vegna þess.
Menn hafa keypt ibúöir slnar
fyrir tekjur sem skattlagöar
voru þegar þeirra var aflað og
með sifelldri skattlagningu
ibúðarhúsnæöis eru menn að
skattleggja margsinnis sömu
krónurnar.
Þetta er vissulega gert og
mér og mörgum fleiri finnst
harla óréttlátar aðfarir. Þaö er
minnzt á fleiri atriöi i grein
Ragnhildar sem eru ihugaverö,
svo sem skattlagningu einstak-
linga i atvinnurekstri. Þetta er
vandasamt og flókið mál, ekki
sizt vegna þess að hér er um hóp
aöræða sem rekur sin fyrirtæki
I samkeppni viö önnur rekstrar-
form, sem njóta stórkostlegra
lögverndaðra friöinda.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur
þvi miður ekki þingstyrk til að
bæta úr þessu misrétti og að
þessu leyti er ég hjartanlega
sammála Ragnhildi. Það þarf
að bæta öll misrétti, svo sam-
ræmi veröi I hlutunum. Það
bætir sambúðina, og veldur ein-
mitt þvi, aö kveöa niður alla þá
tortryggni, sem þjóðfélag okkar
er helzt til „auðugt” af.
Það sem i raun og veru veldur
öllu þessu fjaðrafoki, og hefur
margsinnis komið fyrir, er aö
stjórnvöld standa ekki við þau
loforö sem gefin hafa verið. Það
vil ég kalla að stjórnin valdi
ekki sinu hlutverki, þegar þann-
ig er að farið.
Eða hvað á að segja um vöru-
gjaldiö fræga sem stjórnin lagöi
á forðum. Það uröu allir
steinhissa aö vonum og for-
dæmdu þessar aðfarir. Þá greip
blessuö stjórnin til þess ráðs aö
telja þjóðþingi trú um að þetta
gjald yröi afnumiö eftir nokkra
mánuði, eða um næstu ára mót.
Og hver varð svo reynslan?
Vörugjaldiö var ekki afnumiö,
nema siður væri, heldur hækk-
aði þaö úr 12% i 18% og hefur
verið svo siðan.
Og gamla sagan heldur
áfram. Simi, rafmagn, hita-
veita, og hvers konar þjónusta
fara hækkandi svo til dag frá
degi. Auk þess hækka allar
nauösynjavörur, sem fólk
verður aökaupa til að geta lifaö.
Slfkt áframhald hiytur að enda
með hruni. Fyrr eða siðar
gefast menn upp og lenda á
framfæri hjá borginni eða
sveitarfélögum. Þá kemur til
kasta „breiðu bakanna” að taka
á sig og standa undir nafni.
Þá verður ekki maökur i mys-
unni, og þá veröur gaman að sjá
framan i þá stóru þegar svo er
komið.
Og þess verður ekki langt að
biöa, ef fram heldur sem horfir.
Þaö sem hér þarf aö gerast er
þaö aö rikisbákniö fari i megr-
unarkúr og hann svo eftirminni-
legan að hætt verði að skatt-
leggja æ ofan i æ sömu krón-
umar eins og gert hefur veriö.
Þetta hefur komið verst niður á
þeim, sem hafa verið búnir aö
draga saman fjármuni til aö
byggja yfir höfuð á sér og sin-
um. Meðan þessir fjármunir
hafa veriö aö myndast, hafa
þeir verið skattlagðir. Þegar
ibúðin er tilbúin tekur ekki
betra við, þvl þá er skattlagt
með nýrri aðferð og enn þyngri
skatti. En það mun ég ræða
nánar i næstu grein.
F ramhaldssagan
F órnar-
lambið
Sebastian hafði haldið utan um
margar stúlkur um ævina, en
enga, sem var jafnlitil og létt og
Drúsilla, og hár hennar var silki-
mjúkt við höku hans. Hann kyssti
hana ósjálfrátt á ennið.
Titringur fór um hana, svo
spurði hún hvislandi: — Hvers
vegna varstu að þessu?
— Af þvi aö þú ert svo sæt og
litil!
— Já en.. já en, kysstu mig
almennilega eins og i gær!
En hvað hún var sérstæð
stúlka, hugsaöi Sebastian
ringlaður. A dansleiknum hafði
hún veriö gráti næst og i gær nær
grátiö úr sér augun. Nú var hún
illa haldin og hefði með réttu
getað grátið, en nú var hún hin
kátasta. Hann kyssti hana
hlýðinn, en komst um leiö að þvi,
að það var óvenju þægilegt að
kyssa hana. Hún andvarpaöi
aftur.enþagði.Þau sátu þegjandi
um stund. Svo sagði Drúsilla
taugaóstyrk: — Ég vona, að þau
biði ekki með kvöldmatinn!
— Þaö bendir nú allt til, að þau
verði að biða meö morgunmatinn,
þvi að ekki bólar á björgunar-
sveitinni!
— Það er út af þokunni! Þaö er
erfitt að aka hratt i svona þoku.
Eftir klukkustundarbið skildist
þeim, aö það kæmi ekkert bensin.
— Strákskömmin! Hann hefur
stungið af með peningana og látið
okkur lönd og leið! sagöi
Sebastian leiður. — Við verðum
vist að vera hér til morguns. Það
verður vist bið á að þú hættir á að
fara aftur út með mér, Drúsilla!
— Auðvitað kemég! Mér hefur
þótt gaman, nema hvað Maud
frænka er vist hrædd um okkur.
Hún heldur, aö við höfum lent i
slysi, og...
— Sagðirðu henni, hvert við
ætluðum?
— Nei ég minntist ekki einu
sinni á, aö ég ætlaði út með þér.
— Gott! Þá getur hún ekki sent
Konráö að leita að okkur, þvi aö
þaö myndi ráða baggamuninn
að láta Konráö draga sig heim.
Þaö fengjum við að heyra alla
ævi.
Þetta var undarlegasta nótt,
sem Drúsilla hafði lifað. Hún svaf
illa og það gerði Sebastian lika.
Loks vaknaði hún alveg og sá að
hann svaf með höfuðiö á öxl
hennar. Æsandi tilfinning bærðist
i brjósti hennar, þegar hún snart
dökkt hár hans með vörum sinum
og hlustaði á rólegan, reglulegan
andardrátt hans.
Mikið er ástinundarleg, hugsaði
hún. Hún var stirð, henni var kalt
og verkjaði i alla limi, en þó haföi
hún aldrei verið hamingju-
samari...
10. kafli.
— Þetta er hneyksli!
Viöbjóðslegt! Oheyrilegt! sagði
Maud Chepney og óklæðilegir
roðablettir voru I vöngum
hennar, en stálglit i augum, —
Nei, takk, ég hlusta ekki meira á
þig, Sebastian! Ég læt frænda
þinn um aö tala við þig.
Georg Chepney var rjóöari en
venjulega og elskulegt andlit
hans var óvenju hörkulegt. — Ég
þarf að segja fáein orö við
Sebastian, þegar ert búinn, pabbi,
sagði Konráð kuldalega. — Hann
skuldar mér skýringu!
— Ég er búinn að skýra máliö,
sagði Sebastian argur. — Ég ætla
ekki að endurtaka sjálfan mig
endalaust.
— Það er kominn timi til aö
sýna þér, að þú sleppur ekki alltaf
auöveldlega! sagði Konráð
áminnandi.— Að varpa skugga á
heiður eins gesta okkar... á unga
stúlku, sem við berum ábyrgö á!
Ég myndi aldrei hleypa þér inn
fyrir dyr i pabba sporum! hélt
Konráð áfram.
Drúsilla skalf frá hvirfli til ilja.
Hún hafði búist við að Maud
frænka væri áhyggjufull og leið,
en ekki eftirsvona látum. Hún leit
þögul og biðjandi á Sebastian, en
hann fór með frænda sinum út úr
borðstofunni. Konráð elti þá og
sami stálglampinn var i augum
hans og móður hans.
— Jæja, Drúsilla! sagði Maud
Chepney kuldalega — Ég bið eftir
skýringu þinni!
— Ég ..égskilekki, hvaðþú átt
viö? Sebastian sagði ykkur allt af
létta, stamaði Drúsilla.
— Ónýtur bensinmælir, já
takk! Ég héit nú, að Sebastian
gæti fundið upp á einhverju frum-
legra, sagði Katrin hæðnislega. —
—Strönduð á eyðiveg bensinlaus!
Hvaö hefur það ekki heyrzt oft?
— Hvað geröist? Blá augu Evu
litu á Drúsillu með blandi af for-
vitni og fyrirlitningu. — Hvaö
gerði hann?
— Það... þaö var ekkert hægt
aö gera! Við... viö sofnuðum
bara, stamaði Drúsilla.
— Saman? spurði Eva.
— Já! En ekki hvað? Hvaö
áttum við annað að gera? svaraði
Drúsilla ringluð. — Ég skil ekki
öll þessi læti...
eftir J AN TEMPEST
KOSTABOÐ
á kjarapöllum
KJÖT & FISKUR
Breiöholti
Simi 7 120« — 7 12111

kG\N?

s POSTSENDUM
TROLOFUNflRHRINGA
Joli.iniics Itmsson
í..uig,iUcai 30
é'inii 10 200
Dúnn
Síðumúla 23
/ími 64200
Heimiliseldavélar,
6 litir - 5 gerðir.
Vfir 40 ára reynsla
Rafha við Ódinstorg
Simar 25322 og 10322
Loftpressur og
traktorsgröfur
til leigu
Véltækni hf.
Sími á daginn 84911
á kvöldin 27924