Alþýðublaðið - 20.10.1977, Síða 9

Fimmtudagur 20. október 1977
9
Framhaldssaga
Ást og offlæti
eftir: Ernst Klein
Þýdandi: Ingibjörg Jónsdóttir
mér aö hella á kampavinsglas
handa yöur. Jæja, ég biö yöur
eins vel og ég get — til þess aö
bjarga mér frá þessum hræöilega
sir Walter.
Madame Leonia hló.
— James Wood, þér eruö og
veröiö vandræöamaöur. Nú fariö
þér enn á ný meö mig eins og yöur
sýnist. Hundraö litlar eiturslöng-
ur stukku út úr augnagotum
þeim, erhún sendi Gloriu. Mér er
forvitni aö vita, hvernig þér ætliö
aö ráöa niöurlögum Englendings-
ins, er yöur þaö ekki lika, her-
togafrú?
— Sir Walter er ekki sá mót-
stööumaöur, sem vert er aö gera
of litiö úr, sagöi Gloria.
—■ Viö skulum drekka skál
hinna væntanlegu gesta vorra og
sigurs okkar yfir þeim. Ibrahim
komdu meö fjóröa glasiö. Þaö
veröurvon bráöar hringt. Þú opn-
ar og spyrö herramanninn hvaö
hann heiti.
Þá var allti einu hringt, stuttog
skipandi.
— Þarna kemur hann, sögöu
báöar konurnar einum rómi.
— Ef þetta er sir Walter, þá
segöu honum, að eftir honum sé
beöiö, og fylgdu honum hingaö
inn, hélt James Wood áfram, og
var hinn rólegasti.
— En ef það er nú einhver ann-
ar?
— Hentu honum þá út á götu.
Negrinn fór út.
Gloría spratt upp úr sæti sinu.
Hún var náföl. Madama Leonia
sat kyrr og hallaöi sér aftur á
bak. Gamansemin dansaöi i aug-
um hennar.
Enn var hringt.
— Hver vinnur? sagöi Leoníe,
og brosti.
Gloria svaraði engu. En henni
varö litiö til James Wood sem
stóö rólegur fram viö dyrnar.
Þá skildi Leonia hvernig henni
var innanbrjósts, og setti upp
ólundarsvip.
Ibrahim hneigöi sig auömjúk-
lega og opnaöi dyrnar. Sir Walter
gekk inn. A bak viö hann sáust
tveir sterklegir lögregluþjónar.
Þaö er ekki hægt aö lýsa
ástandi hans ööruvísi en þannig,
að hann hafi veriö alveg agndofa
af undrun þegar hann kom inn.
Hann staröi á konurnar tvær.
Starði á manninn, sem nú sat á
milli þeirra.
Svo rak hann upp óp og kallaöi:
— Jói Perkins, bílstjórinn.
— Mér þykir vænt um þaö, sir
Walter.aö þér þekktuö mig svona
fljótt.
28. kafli.
— Gleöin er ekki siöur min
megin, svaraöi sir Walter.sem nú
áttaöi sig strax. Ég giska á, aö
mér veitist sú ánægja aö standa
frammi fyrir moröingja Las
Valdas?
— Ætliö þér aö taka mig fastan?
— Loks fæ ég tækifæri til aö
dáöst aö getspeki yöar, herra
Perkins,eöa hvaö þaö nú er, sem
þér heitiö. — Já, vist er ég aö
hugsa um að taka yöur fastan.
Mér þykir mjög leitt aö þurfa aö
gera það að kvenfólkinu ásjáandi.
En ég verö aö gera skyldu mina.
Hann sneri sér aö dyrunum, til
þess aö kalla á lögregluþjónana.
— Hvaö segiö þér um þaö aö fá
yöur I eitt kampavinsglas fyrst?
Madama Leonie smiltraði hátt.
Jafnvel Gloria gat ekki annað en
Lausn
1. Ba2!,d5 2. d4!,cxd3
frjhl. 3. Bxd5 mát.
brosað, þó aö hún væri óttaslegin.
Sir Walter eldroönaöi i framan og
sneri sér snögglega og reiöilega
aö þessum gikkslega þrjót.
— Ái þvi að kvenfólk er viðstatt,
get ég ekki, byrjaöi hann byrstur.
Eruð þér aö hugsa um aö gera
uppistand? Þaö mun reyndar
koma siöar I ljós. Þá veröa menn
aö haga sér samkvæmt þvi.
— Það hefir litla þýöingu
fyrir mig hvernig heldri menn lita
út, og kjólinn hefi ég enn ekki
greitt. En það, sem ég krefst, er
þaö, aö þér hlustiöá mig, og kall-
iö ekki á lögregluna strax. Ef þér
ekki veröiö viö þeim tilmælum,
þá fremjið þér stærstu heimsku
sem þér nokkurn tima getið að-
hafst.
Gloria varö alveg forviöa yfir
þvi, hve hörkuleg rödd hans var
orðin, hún sem rétt áður var svo
þýö og hljómfögur.
— Þér ógniö mér?
— ’ógna ég yöur? Hamingjan
góða, sir Walter. Ég biö yður
vegna og vegna Burnham lávarö-
ar —■ vegna fööurlands yöar. Jæja
eruðþér nú fús til þess að hlusta á
mig. Ég leyföi mér aö biöja her-
togafrúna um aö koma hingaö, til
þess aö ég gæti afhent henni skjal
nokkurt. — Afhenda er ef til vill
ekki rétt skilgreining — við skul-
um heldur segja að ég ætlaöi að
semja viö hana um að afhenda
skjaliö. Þaö, aö þér eruö hingaö
kominn sannar best aö varkárni
min var ekki ástæðulaus. Þess
vegna lýsi ég yfir þvi, stutt og
laggott, aö ég afhendi aldrei
skjaliö, nema þér lofiö þvi viö
drengskap yöar aö ég losni viö öll
óþægindi út af þessum Las
Valdas. Og auövitaö heldur ekki
siga annara landa lögreglu á mig.
— Og ef ég neita nú að gefa
þetta loforð?
James Wood yppti öxlum.
— Þá veröur samningurinn
prentaöur á morgun I Martin.
Mér er nær aö halda aö stjórn yö-
ar yrði ekki sérlega hrifin af þvi.
Sir Walter tók einglirnuna úr
augnkróknum. Fyrst fægði hann
hana öðru megin, siöan hinum
megin, og þvi næst póleraöi hann
hana báðum megin. Svo leit hann
rannsakandi I gegn um hana, og
stakk henni aö lokum i augna-
krókinn.
Madame Leonia skemmti sér
sýnilega hið besta. Gloria stóö við
borðið og hafði ekki augun af
James Wood. Allt las hann i
augum hennar: Angist, undrun og
aðdáun.
Sir Walter las það lika og glotti.
— Hvaö segiö þér um þetta,
hertogafrú?
— Ég? — Hún brosti einkenni-
lega þýtt og fallega. Rétt áður en
þér komuð inn, sagöi herra Wood
þetta sama við mig. Og ég held,
Sir Valdas, að ekki sé um annað
aö gera en að láta undan.
— Mér sýnist hið sama,
muldraði sir Walter. Ég gef þá
hiö umbeöna drengskaparloforð.
— Gefið mér hönd yöar þvi til
staöfestu, sir Walther. Hún rétti
honum höndina.
— Hér er hönd min og loforö
mitt.
Siöan snéri hann sér aö James
Wood.
— En hver ábyrgist mér, aö
þér haldiö einnig samning
þennan?
— Þetta ætti aö vera nægilegt.
Hlæjandi, fagnandi og titrandi
af gleði, tók hún skjalið úr barmi
sér og sýndi honum.
— Fari það nú og veri. Þið
hafið þá blátt áfram haft mig að
fifli. — Jæja, hertogafrú, fyrst að
þér takið þátt i samsærinu gegn
lögum lands vors, verð ég aö gera
mér aö góðu að lúta i hægra haldi.
— Hvað ætlið þér nú aö gera?
Sir Walter horföi fast á þau
hvort af öðru.
— Það er margt. — Fyrst ætla
ég aö senda nilhestana, sem biða
fyrir dyrum úti, heim i hesthús
sitt aftur. Svo ætla ég að senda
foringja minum og frænda skeyti,
og segja honum aö ég hafi fundið
morðingja Las Valdas, en hafi
hætt við að handtaka hann, vegna
mikilvægra ástæðna, sem ég
skýri siðar nánar. — I þriðja lagi
ætla ég að fá mér eitt glas af
kampavini. — I fjórða lagi ætla ég
að biðja þennan Perkins, James
Wood, eöa X.Y.Z. að flýta sér aö
skýra mál þetta fyrir mér.
Glösunum var klingt, og sir
Walter var kynntur Leonie. Svo
hóf James Wood sögu sina:
— Það er ekki mikið og alls
ekki merkilegt sem ég hefi aö
segja. — Madame Leonie, sem er
forstjóri Alþjóðaumboösins,
Sperazzi og co. i Alexandriu, fól
mér að ná i skjöl nokkur, sem Las
Valdas notaöi til stórkostlegra
gjaldþvingana. Ég kom með
Ibrahim til London, og kom mér i
kynni við Adam, bílstjóra greif-
ans, með nokkrum fégjöfum tókst
mér að koma þvi til leiðar, að
hann fór að þjást af óslökkvandi
heimþrá til ættarhéraðs sins,
Richmond. Hann er þar ennþá,
sir Walter I skjóli ættingja sinna.
— Kemur mér ekkert við.
— Jæja, ég held þá áfram.
Adam kynnti mig, og ég varð
eftirmaður hans, og sama dag ók
ég Las Valdas til Burnham-
kastala. Hann var ánægður með
mig, og auðvitað gerði ég allt sem
ég gat til þess að þóknast honum.
Ég bauðst til að þjóna honum sem
herbergisþjónn. Ég pressaöi bux-
urnarhans, og gaf honum góð ráð
viövikjandi hálsbindum. Mér
veittist þvi ekki erfitt að fá nasa-
sjón af hinni fögru áætlun, sem
hann hafði gert. Hann náði i afrit
af samningnum eða hann sjálfan,
og tók afrit af þvi. Sá sem á bak
við hann stóð var St. Aupain á
Ritz hóteli.
— Það var aldrei neinum vafa
bundið.
— Með yðar leyfi ætla ég að
þegja um það, á hvern hátt Las
Valdas kom áformum sinum i
framkvæmd. Það skiptir heldur
engu máli. Ef þér hefðuð vitaö
hvernig hann fór að þvi, þá hefðuö
þér fyrst lamið hann með hunda-
svipu, og þvi næst skotið kúlu
gegnum haus hans. Ég verð að
viðurkenna, að ég var oftar en
einu sinni að þvi kominn að
gleyma mér og lemja hann ræki-
lega, hæls og hnakka milli, i nafni
heilagrar þrenningar. — -Ég er
kaþólskur og trúaður maöur.
— Það hefði verið alveg rangt.
— Rétt er það. — Og ég tek
kvenfólkiö til vitnis um, að sir
Walter samþykkir aðferð mina til
fullnustu. En áfram með söguna.
Las Valdas náöi i skjaliö, og
skrifaði þaö upp á bréfpappirs-
Skák dagsins
Hvítur mátar í þriðja leik
Þessa þraut eftir P. Lepeschinski rakst ég nýlega á i austur-
þýsku skáktimariti. Aö sögn timaritsins var hún á sinum tima
lögð fyrir Lenin og leysti hann þrautina á 5 minútum. Lenin var
mikill skákáhugamaður og fram kemur i bréfum konu hans að
hann hafi oft setið að talfi frá morgni til kvölds.
Umsjón Baldur Fjölnisson
Ég held að minnið sé að
skána hjá mér... og það er
allt að þakka nýrri bók
,sem ég er að lesa.
Stórkostlegt, afi skjald-
baka! Hvað heitir bókin
og eftir hvern er hún? .

7
Hún heitir... ÞO veist.
hvaðáégaðseg ja
. ef tir.hvaðheitirhann-
aftur....
T ækni/Vísindi
— ER LÍF f GEIMNUM?
Þegar sköpun stjörnu tekst ekki
veröa slik mólikúl-ský uppfull af
flóknum lifrænum efnasam-
böndum svo sem formaldenhýði
og þessi sambönd loöa viö efnis-
agnirnar.
85B

Samkvæmt kén'ningu þeirra
hefst efnaferli þetta meö þvi aö
ólifræn korn (jám, siliköt, kol-
efni) ganga I sambönd viö ýms-
ar gastegundir.
Þessi hnoö, sem innihalda lif-
ræn efnasambönd og efnisagnir
renna siöan saman I stærri
klumpa sem „lifa af” hin gifur-
legu umbrot sem verða I móli-
kúl-skýjum þessum...