Alþýðublaðið - 02.02.1978, Blaðsíða 4

4
Fimmtudagur 2. febrúar 1978. sssr
Útgefandi: Alþýöuflokkurinn.
Rekstur: Reykjaprent h.f. Ritstjóri og ábyrgöarmaður: Arni Gunnarsson. Fréttastjóri: Einar Sigurös-
son. Aðsetur ritstjórnar er i Siöumúla 11, slmi 81866. Kvöldsfmi fíéttavaktar: 81976. Auglýsingadeild,
Alþýöuhúsinu Hverfisgötu 10 —simi 14906. Askriftar- og kvartanasimi: 14900. Prentun: Blaöaprent h.f.
Askriftaverö 1500 krónur á mánuöi og 80 krónur I lausasölu.
Rádherrarnir, Jón og séra Jón
Verðjöf nunarsjóði
sjávarútvegsins var kom-
ið á fót til að jaf na hvers-
konar verðsveiflur í
sjávarútvegi. Honum var
ætlað það hlutverk að að-
stoða sjávarútveginn í
slæmu árferði, en safna í
sarpinn þegar betur
gengi. Þessum notkunar-
reglum hefur nánast ver-
ið snúið við. Gengið hef ur
verið í sjóðinn hvort sem
vel eða illa hefur árað og
nú er hann rýr.
Þessu merkilega hag-
stjórnartæki hefur verið
misbeitt og kemur nú
engum að gagni. Þegar
forsætisráðherra var að
því spurður í sjónvarps-
þætti í fyrrakvöld hvers
vegna ríkisstjórnin hefði
látið líðast þessa röngu
meðferðá sjóðnum, sagði
hann, að sjóðurinn væri í
eigu sjávarútvegsins, og
ríkisstjórnin gæti þar
engin áhrif haft.
Af þessum orðum
forsætisráðherra má Ijóst
vera, að í huga ráðherr-
anna er ekki sama Jón og
séra Jón. Þessir menn
voru ekki þjakaðir af sam-
vizkubiti, þegar þeir
ákváðu með lagaboði að
seilast í fjármuni líf-
eyriss jóðanna, eina
mikilvægustu kjarabót og
tryggingu launþega í
landinu. Þeim var gert að
láta fé af hendi til ríkis-
valdsins. Þessir sjóðír
eru í eigu launþega, rétt
eins og Verðjöfnunar-
sjóðurinn er í eigu út-
vegsins.
Þetta dæmi sýnir það
eitt, að núverandi ríkis-
stjórn hefur af því engar
áhyggjur að ganga á hlut
launþeganna. Þegar hins
vegar kemur að þeim
stéttum, sem mest hafa
umleikis, brestur kjark
og vilja. Við þeim má
ekki hreyfa. Launþegar
skyldu hafa hugfasta
þessa afstöðu núverandi
ríkisstjórnar.
Ad fylgjast med opinberum gjöldum
I hverjum einasta mán-
uði ársins greiða íslend-
ingar margvísleg gjöld til
hins opinbera. Þar eru á
ferðinni skattar, fast-
eignagjöld, að ógleymd-
um hita-, rafmagns- og
símareikningum.
Yfirleitt greiðir fólk
þegjandi og hljóðalaust,
treystir hinni opinberu
forsjá við útreikninga og
frágang innheimtuseðla.
Það er hins vegar deg-
inum Ijósara, að við slíka
útreikninga geta orðið
margvísleg mannleg mis-
tök.
Þau geta aukist veru-
lega þegar tölvur hafa
veriðteknar í notkun. Þar
getur einföld villa valdið
miklum ruglingi, eins og
kom meðal annars fram
við nýjan útreikning á
fasteignamati.
Nokkrar líkureru á því,
að útreikningur á nýju
brunabótamati hafi einn-
ig þvælst eitthvað fyrir
tölvuskarni. Þá gerist það
stundum að álagningar-
seðlar frá skattyfirvóld-
um eru ekki réttir og slíkt
hið sama gerist í inn-
heimtu opinberra stofn-
ana. Almenningur er ekki
á varðbergi gagnvart
þessum villum og greiðir
stöku sinnum meira en
honum ber.
Það er því full ástæða
til þess að hvetja þá, sem
greiða opinber gjöld og
innheimtur hverskonar
opinberra stofnana, að
taka ekki allt gott og gilt,
sem fært er á innheimtu-
seðla. Oft er tiltölulega
auðvelt að sannreyna
réttmæti innheimtunnar.
Til dæmis hefur ríkis-
skattstjóri gefið út grein-
argóðar leiðbeiningar, og
upplýsinga má leita hjá
opinberum stofnunum og
fyrirtækjum. — Ástæðu-
laust er fyrir almenning
að greiða meira en hon-
um ber. Nóg er nú samt,
amk. hjá stórum hópum
þjóðfélagsins.
— AG
UR YMSUM ÁTTUM
Þad er betra
aö halda sig
á mottunni...
Vinstri flokkurinn — komm-
únistarnir — VPK — i Sviþjóð
hélt landsþing sitt i janúarbyrj-
un. bar kom meðal annars fram
tillaga um harða gagnrýni á
Sovétrikin, en flokkur þessi hef-
ur alla tið verið hallur undir
Sovét þrátt fyrir að dyggustu
fylgjendur Brésnefs hafi klofið
sig út úr flokknum i fyrra og
stofnað hreinan og kláran
„Kremlar-flokk” i Sviþjóð. 1
grein i blaðinu Gnistan nú ný-
lega kemur fram, að tillagan
varstöðvuðá þinginu af þremur
fulltrúum sovézka flokksins,
sem voru gestir þingsins. Hót-
uðu þeir að skera á öll tengsl við
VPK og yfirgefa þingið ef til-
lagan yrði ekki dregin til baka.
Tillagan sem hér um ræðir
var ekki send f jölmiðlum og fór
ekki út fyrir þingið, áður en hún
vardregin til baka. Astæða þess
að hún varð til var sú, að sumir
fulltrúar á þinginu töldu óhjá-
kvæmilegt að VPK færi að
,,meta sjálfstætt sögulega
reynslu sósialisman”. Tillagan
hófst á löngum lofræðum um
framfarirnar i Sovétrikjunum á
allra siðustu árum, en siðan
segir:
,,En i sósialiskum rikjum hef-
ur einnig borið við að gengið er
á rétt manna og takmörkuð
grundvallar-mannréttindi. For-
sendur fyrir frjálsum skoðana-
skiptum og skoðanafrelsi hafa
brostið og undanfarið hafa þessi
Maðurinn sem leiddi sendinefnd frá Sovét á þingi sænska flokks-
ins VPK: P. Fedosejev.
tök verið hert. Að sjálfsögðu er
þetta notað af andstæðingum
sósialismans til að lofa kapitai-
ismann og prisa og til að reyna
að draga út baráttunni fyrir
nýju og betra samfélagi.
Þess vegna ályktar þingið að
alvarlegar takmarkanir á lýð-
réttindum, likt og viðgengizt
hefur og viðgengst i hinum þró-
aðri sósialiskum rikjum, fjölgar
ekki möguleikum sósialismans,
stuðlar ekki að styrkari sósial-
isma og er ekki til gagns þróun
sósialismans, hvort sem er á
þjóðlegan eða alþjóðlegan
mælikvarða”.
Þegar tillaga þessi birtist ráð-
stefnufulltrúum, mótmælti P.
Fedosejev frá sovézka flokkn-
um og sendinefnd hans harð-
lega. Þeir gerðu VPK-foryst-
unni ljóst, að ef hún yrði ekki
dregin til baka snarlega yrði
höggvið á allar liftaugar á milli
Sovétog VPK. Þá gerðist það að
annar af tveimur aðstandenum
tillögunnar, Jörn Svensson,
gekk i pontu og dró tillöguna til
baka, en stakk i staðinn upp á að
innihald hennar yrði rætt innan
flokksins á þinginu. Útlit er þvi
fyrir að tillagan hafi orðið til
þess að koma af stað umræð-
um deilum innan VPK um
Sovét.