Alþýðublaðið - 19.09.1981, Blaðsíða 8

8
Laugardagur 19. september 1981
Geir Gunnlaugsson prófessor svarar „Hráskinnaleik” — grein Lárusar Guðjónssonar
flllir Alþýðuflokksmenn láta sig málefni
verkalýðshreyfingarinnar skipta
Kæri Lárus
Ég las með athygli greinar-
korn það sem birtist hér i
blaðinu siðastliðinn þriðjudag
og beint var til min og Ágústar
Einarssonar. En þótt ég sé
ýmsu sammála sem þúsegir, þá
finnst mér gæta nokkurrar
þröngsýni hjá þér, og þú hafir
tekið óþarflega nærri þér heiti á
erindum á kjördæmisráðstefn-
unum.Mérfinnst nú meira máli
skipta hvað menn segja, en
hvað erindi þeirra heita.
Þessi mál sem þú vekur máls
á eru allrar athygli verð og hafa
verið til umræðu i nokkrum
samtökum af og til í áratugi.
Það hefur eflaust mörgum þótt
gagnrýni vert á sínum tima að
Héðinn Valdimarsson, forstjdri
oliufélags.skyldi vera formaður
stærsta verkalýðsfélags lands-
ins.Enhann var kraftmikill for-
ingi, og naut stuðnings sinna
félagsmanna og það skipti þá
meira máli, en það að hann var
háskólaborgari og forstjóri
stórfyrirtækis. Nú er ég ekki
meðþessu að hvetja til þess að
þaö fyrirkomulag verði tekið
upp, að forstjórar stórfyrir-
rækja verði gerðir að formönn-
um verkalýðsfélaga. Ýmsir
halda þvi að visu fram að marg-
ir verkalýðsforingjar hagi sér
miklu frdcar eins og þeir væru
forstjórar stórfyrirtækja en for-
ingjar verkalýðsfélaga. Ég tel
að æskilegast sé að forystulið
verkalýðshreyfingarinnar hafi
verið virkt innan félaganna. A
égþarekkivið að þeir hafiverið
ráðnir þar á skrifstofu eða vald-
ir inn i stjórnaf flokksbræðrum.
Nei, þetta ætti að vera fölk, sem
væri iraun úr viðkomandi stétt,
fólk sem hefði þurft að lifa af
þeim launum og búa viö þau
kjör, sem samið er um þvi til
handa . En þú veist það eins vel
og ég að á þessu er mikill mis-
brestur. Hversu langt er ekki
siðan Guðmundur Jaki, Magnús
Láras Guðjónsson frædslufulltrúi MFA:
HRÁSKINNALEIKUR
Þaö er vissulega viö hsfi, aö
Alþýöuflokkurinn og Alþýöu-
Uaöiö taki verkalýösmál til
rækilegrar umfjöllunar. Slikt
ætti raunar aö vera einn af
hornsteinunum f starfi flokks-
ins. Hins vegar hefur þaö all oft
viljaö brenna viö hjá okkur
krötum,aö iþeim efnum höfum
viö ætlaö aö frelsa heiminn á
einni nóttu. Og stundum hafa
lika skotist upp sjálfskipaöir
flokks ins ge t ur gen fg,
aö jafnvel mé;
hlakkar i t>j
A Austurl^^.
veröa k»£
iman skaög^e/
hjartan;
m.a.
stefiu '
lega fktyZ?
lýöshr' aJ
sögöu
L., Eðvarð Sig., Karl Steinar og
Karvel, svo nokkur nöfn séu
nefnd. deildu kiörum með
verkalýðnum, sem þeir eru að
semja fyrir? En liklega verður
aldrei hægt að framfylgja þess-
ari reglu, en hafa mætti hana i
huga.
Ég skildi sjálfur aldrei al-
mennilega gagnrýni flokks-
bræðra okkar á framboð
Ásmundar, sem forseta ASÍ. Ég
taldi að Asmundur væri sterk-
asti frambjóðandinn sem
Alþýðubandalagsmennimir
gátu komið með. Ekki vegna
þess að hann var háskólaborg-
ari einsogég, heldurvegna þess
að af kynnum minum af honum,
þegarvið vorum báöirvið nám i
Höfn, þá vissi ég að hann var
mjög vel hæfur til þess að gegna
þessu starfi. Ég hugsa lika að
tengsl hans við félaga i verka-
lyðsfélögunum hafi hvorki verið
verri né betri en almennt gerist
um forystumenn verka-
lýðsfélaganna.
Þér fannst að ég sem profess-
or eigi ekki að vera að skipta
mér af starfiog stefnu flokksins
i verkalýðsmálum. Mér skilst
jafnvel að ég eigi aðallega að
hugsa um málefni Háskólans.
En þótt vissulega sé vitt til
veggja og hátt til lofts innan
Háskólans, þá er ég nú einu
sinni þannig gerður að ég hef
áhugaáfleiruenþvi.sem þar er
að gerast. Ég er þér þvi ekki
sammála i þessu atriði Ég held
að okkur öll, sem störfum i
Alþýðuflokknum, skipti máli
hvemig starfi flokksins er hátt-
að i verkalýðshreyfingunni. Þvi
þar má segja að liggi grund-
völlurinn að allri gengni flokks-
ins. Ekki svo að skilja að þið
þurfið að óttast það að ég fari að
tala yfirykkur i föðurlegum tón,
eða skipa ykkur fyrir. Nei, þvi
fer fjarri. En það getur lika
verið að við i framkvæmda-
stjórn flokksins þurfum að
skýra okkar viðhorf til ýmissa
þeirra mála sem svo mjög hafa
verið til umræðu i sumar.
Tökum til dæmis lýðræði i
verkalýðshreyfingunni, það er
ekki mál sem skiptir verkalýðs-
leiðtoga eina máli. Hvernig á
þvimáli er tekið innan flokksins
skiptir okkur öll máli. Við skul-
um ræða þau mál og reyna að ná
samstöðu, sem flokknum og
stöðu hans innan verkalýðs-
hreyfingarinnar er fyrir bestu.
Tillaga þin um að einhverjir
úr verkalýðsmálanefnd flokks-
ins hefðu framsögu um málefni
Háskólans finnst mér góð. Ég
tel að vissulega skipti málefni
Háskólans verkalýðshreyfing-
una máli. Háskólinn er ekki
neitt einkafyrirtæki okkar sem
þar vinnum. Það skiptir verka-
lýðshreyfinguna og alla þjóðina
verulegu máli að þar sé unniö
vel og markvisst. Ég hef nú
löngum gælt við þá hugmynd að
bjóða Karvel i heimsókn upp i
Háskóla. Ég er viss um að bæði
hann og við hefðum mjög gott af
sliku.
1 grein þinni kemur fram það
sjónarmið, sem nokkuð hefur
verið ráðandi hjá verkalýðsfor-
ystu flokksins, að forysta
flokksins ætti ekki að skipta sér
af málefnum þeirra, hvað þá að
senda einhvern prófessor til
þess að segja sér fyrir verkum.
Er ef til vill ekki þarna meðal
annars að leita orsaka fyrir þvi
að staða okkar innan verkalýðs-
hreyfingariimar er ekkieins góð
og hún þyrfti að vera. Forysta
flokksins, sem oft hefur að veru-
legu leyti verið skipuð
menntamönnum hefur sætt sig
við þetta sjónarmið. Ekki svo að
það sé eitthvað sérstakt fyr-
irbrigði i Alþýðuflokknum að
forystan sé að miklum hluta
menntamenn, vart geta þeir
Svavar, Ragnar Hjörleifur og
Olafur Ragnar talist til verka-
lýðs, eða hvað!
Af þessu hefur siðan skapast
visst sambandsleysi forystu og
verkalýðsfulltrúa flokknum til
tjóns. Ég tel að ef vel eigi að
vera þá þá beri forystu flokksins
að skipta sér af öllu starfi hans,
þar eigi ekki að vera neinar
heilagar kýr.
Með flokkskveðju,
Geir A.Gunnlaugsson
MINNING
Hallgrímur Vilhjálmsson
tryggingafulltrúi
Akureyri
F. ll.des. 1915 — d. 14. sept. 1981
Lygn streymir Don og lygnt
rann ævifljót Hallgrims Vil-
hjálmssonar tryggingafulltrúa,
Akureyri að ósinum eilifa, en
enginn sem til þekkti éfaðist um
að það fljót væri bæði þungt og
vatnsmikið.
Við héldum hjónin, siðast
þegar leiðir okkar lágu saman
að enn ætti þar eftir að renna
mikið vatn til sjávar, og urðum
ekki siður en aðrir undrandi á
hverfulleik lifsins.
Þvi þessar linur, — með
kveðju frá okkur hjónum og
Birni litla.
Fundum okkar bar fyrst sam-
an i október 1975 er Hallgrimur,
likt og svo oft siðar með einurð,
drenglund og hollráðum greiddi
götu okkar á Akureyri.
Hallgrimur hafði sérstakt lag
á að birtast þegar ráða var þörf
og þegar hann fór var likt og
aldrei hefði verið þar vanda-
mál.
Urðu nú tiðir fundir okkar
hjóna meö Hallgrimi og hans
ágætu konu, Ásgerði
Guðmundsdóttur og löngum
setið fram eftir við rabb og spil
Var aldrei að finna að aldurs-
munur væri þar á, þóitt yfirburð-
ár þeirra gætti strax i umræðu og
vallarsýn. Vorum við tekin allt i
senn, sem félagar, vinir og börn
þessara ágætu hjóna, sem svo
vel sameinuðu bestu eiginleika
þingeysks stórhöfðingja og
húnvetnskrar sómakonu.
Er við 1978 héldum frá Akur-
eyri á ný fylgdu okkur góðar
kveðjur og óskir um góða
endurfundi.
Þótt heimsóknir striáluðust
héldust tengslin með bréfaskrift
um og ekki hvað sist er við héld-
um til Svíþjóðar — og hallaði þá
heldur á okkur ef eitthvað var.
Alltaf var unun af bréfum
Hallgrims, sem voru allt i senn,
fræðandi, uppörvandi og drjúg
af hollum ráðum.
Oft furðuðum við okkur á hve
timi hans varð drjúgur — þvi
áhugamál átti hann fjölmörg þó
útivera, félags- og stjórnmál
ættu hug hans mestan. Hall-
grimur tók virka afstöðu til
flestra mála og ætið drengilega
og aldrei heyrðum við hann
halla máli. Hann vann og
langan vinnudag sem trygg-
ingafulltrúi og forstöðumaður
Tryggingastofnunar rikisins á
Akureyri og taldi þar mikil-
vægust mál kjör aldraðra og
einn lifeyrissjóð fyrir alla
landsmenn, þvi jafnaðarmaður
var hann ekki aðeins i orði
heldur á boröi.
Óhætt er að fullyrða að fáir
hafi verið svo gjörkunnúgir
tryggingamálum og löggjöfum
almannatrygginga sem Hali-
grimur.
Við áttum aðeins skamma
stund með Hallgrimi og þvi
margir aðrir sem betur kunna
aðsegjasögu hans — en af þeim
þunga sem á okkur lagðist við
þá váfrétt að Hallgrimur væri
allur, skiljum við að mikill er
harmur þeirra sem áttu hann
allan og betur þekktu.
Við sjálf rifjum upp stutt
kynni og seinustu fundi i ágúst
siöastliðnum er við Elinborg
kynntum Björn litla Hallgrimi
og konu hans Asgerði að Viði-
völlum, Akureyri og var það
honum vel að skapi.
Við þökkum af alhug góð, en
þvi miöur stutt kynni.
Við sendum Asgerði, börnum,
tengda- og barnabörnum
samúðarkveðjur og óskum
Hallgrimi vini okkar góðrar
heimkomu og guðsblessunar.
Arnar, Eiinborg og Björn.
Sigurður Þór
Guðjónsson
skrifar k íPl
um tónlist
EFNILEGUR
ORGELLEIKARI
Orgeltónleikar Björns Steinars
Sólbergssonar í Kristskirkju 3.
sept.
Efnisskrá:
Bach : Tokkata og fúga i d-moll
Mendelssohn: Sonata op. 65 nr.
6
Waland: Inngangur og tokkata i
G-diír
Franck: Prélúdia, fúga og til-
brigði
Karg-Elert: Choralimprovisat-
ion
Boellmann: Gotnesk svíta.
Ungur organleikari hélt sina
fyrstu tónleika í Kirstskirkju
þann 3. september. Hann heitir
Bjöm Steinar Sólbergsson og
hefur undanfarið stundað nám i
organleik hjá Hauki Guðlaugs-
syni söngmálastjóra. Efnisskrá
Bjöms var erfið og umfangs-
mikil og lýsir miklum kjarki og
metnaði.Strax I tokkötu og fiígu
Bachs, þeirri frægu i d-moll,
komu eiginleikar Björns Stein-
ars vel iljós. Fyrstaf öllu er það
Ijóst að hann er áræðinn, röskur
og skýr i hugsun, en jafnframt
bjartsýnn og lætur sér ekki allt
fyrir brjósti brenna. Hann hefur
náö fur ðu legr i leikni. E n tónl ist-
arþroski hans er orðinn umtals-
verður og skilningur hans fyrir
mismunandi stil kom vel fram i
þessu óvenju fjölþætta pró-
grammi. Hann kom nokkurn
veginn jafn vel til skila andrfki
Bachs, viðkvæmni og rómantik
Mendelsohns, andakt og alvöru
Francks og svo indælli salon-
músik Boellmanns. Með aukn-
um þroska og námi er sennilegt
að Björn Steinar Sólbergsson
geti orðið ágætur organleikari.
Þó listrænn persónuleiki hans sé
enn í mótum er hann samt orðin
furðu skýr og ákveðinn. Það er
greinilegt að bak við handa- og
hugarverk Björns Steinars eins
og þau birtustá þessum tónleik-
um liggur mikil vinna og erfiði.
Mér finnst alveg stórkostlegt að
til skulivera ungt fólk sem skil-
ur að lifið er ekki aðeins leikur
heldur strit ef leikurinn á að
verða einsskemmtilegur og efni
standa til. Allur þroski er afleið-
ing sálrænnar starfsemi. Ég
óska Birni Steinari til hamingju
með sina fyrstu tónleika og
hlakka til að heyra hann vaxa af
visku og fegurð með hverjum
nýjum tónlákum i framtiðinni.
Sigurður Þór G uðjónsson