Vísir - 06.12.1969, Blaðsíða 8

8
VISIR . Laugardagur 6. desember 1969.
VISIR
Ctgefandi: Reykjaprent h.f. \
Framkvœmdastjóri: Sveinn R. Eyjólfsson /
Ritstjóri: Jónas Kristjánsson \
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinson /
Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson \
Ritstjómarfulltrúi: VaWimar H. Jóhannesson (
Auglýsinsar: Aðalstræti 8. Slmar 15610, 11660 og 15099 \
Afgreiðsla Aðalstræti 8. Sími 11660 (
Ritstjóm: Laugavegi 178. Sími 11660 (5 iínur) )
Áskriftargjald kr. 165.00 á mánuði innanlands ((
I lausasölu kr. 10.00 eintakið )
Prentsmiðja Visis — Edda h.f. (
Gagnslausar deilur
Eitt af því fáa, sem stjórnarsinnar og stjórnarand- ((
stæðingar munu vera sammála um, er, að efnahags- ((
þróunin árin 1967 og 1968 hafi verið þjóðinni með //
eindæmum óhagstæð. Um orsakirnar er hins vegar /
djúpstæður ágreiningur. Andstæðingar stjórnarinnar )
reyna að gera sem minnst úr því, sem stjórnarsinnar \
telja aðalorsökina. Að sögn stjórnarandstæðinga er ((
röng stjórnarstefna meginorsök efnahagserfiðleik - (l
anna, en ríkisstjórnin og stuðningsmenn hennar segja //
að aflabrestur, verðfall og óhagstætt tíðarfar hafi \\
mestu valdið. ((
Um þetta verður eflaust deilt lengi enn, enda þótt //
almenningur sé löngu orðinn dauðþreyttur á því rifr- /
ildi. Þeir, sem horfðu og hlustuðu á sjónvarpsþáttinn )
s.l. þriðjudag, þar sem þeir ræddust við Eggert Þor- \
steinsson sjávarútvegsmálaráðherra og Lúðvík Jós- (
efsson, sem gegndi því embætti í tíð vinstri stjórnar- (
innar sælu, hafa eflaust tekið eftir því, að Lúðvík /
reyndi að kenna ríkisstjórninni um alla erfiðleika /
sjávarútvegsins. Hann virtist ekki telja að það hefði )
þurft að skipta miklu máli, ef rétt hefði verið stjórn- \
að, að hreinar gjaldeyristekjur af sjávarútvegi urðu \
um helmingi minni árið 1968 en þær voru 1966. Svo (
snögg og stórfelld umskipti eru með öllu óþekkt hjá /
þjóðum, sem ekki eiga afkomu sína svo einhliða undir /
einni framleiðslugrein. Víðast hvar hefði þetta valdið )
efnahagslegu hruni eða lítt viðráðanlegri upplausn. )
Þess vegna liggur næst að álykta, að stjórnarstefnan (
undanfarin ár hafi ekki verið eins fráleit og andstæð- ('
ingarnir vilja vera láta, því að þá hefði björgun verið /
óhugsanleg. Og þá mættu menn uin leið gjarnan minn- /
ast þess, hvernig fór fyrir vinstri stjórninni. Ekki voru )
erfiðleikarnir, sem henni urðu að falli, neitt í líkingu it
við þetta. Þar var það sjálf stjórnarstefnan, sem smám /
saman leiddi allt í strand án þess að til nokkurra veru- )
legra utanaðkomandi og óviðráðanlegra áfalla kæmi. )
Reynsla síðustu ára æíti að hafa fært þjóðinni heim \
sanninn um það, aö hún má ekki lengur treysta svo /
einhliða á sjávaraflann. Hún verður að finna leiðir í
til að mæta áföllum eins og þessum án þess að neyð- /
ast til að skerða lífskjörin svo nokkru nemi. Slíkar j
gagnráðstafanir verðd aðeins gerðar með því að
byggja upp nýjar og öflugar framleiðslugreinar. Betri \
nýting aflans er að sjálfsögðu eitt af því sem stefna ('
ber að og iðnaður í því sambandi. ;
Sjávarútvegurinn er vissulega sú framleiðslugrein, i,
sem líklegt er að íslendingar eigi afkomu sína að mjög
miklu leyti undir enn um langt skeið. Þó má ekki
gleyma því, að fiskifræðingar virðast uggandi um
framtíð sumra aðalfiskstofnanna, ef veiðiálagið verð-
ur framvegis eins mikið og hingað til, hvað þá heldur,
ef það eykst og veiðitækninni fleygir fram, eins og |
gera má ráð fyrir. Það virðist því full ástæða til að )
horfa í fleiri áttir til að treysta efnahagsgrundvöllinn
betur en hingað til hefur tekizt. \
Hassið fer
sem eldur um
V esturlönd
„Hvers vegna hef ég
svona margar hendur?
Áður hafði ég aðeins
tvær .. .Af hverju er ég
að hlæja?... Ég dansa.
Augu mín eru lokuð, lík-
aminn hringsnýst, hend-
urnar sveiflast í loft-
inu.“
„Nýverið fékk kirkju-
kór mig til að öskra. Sin-
fónían sökkti mér í djúp
in, en nú er ég aftur
„hátt uppi“, eftir að ég
hlustaði á poptónlist.“
Þannig eru lýsingar sumra
þeirra, sem reynt hafa nautna-
lyfið hass, sem fer sem eldur um
Vesturlönd um þessar mundir.
Hópur „útvalinna" dýrkenda
hassins kemur saman í herbergi
og sezt á gólfið. Allir mæna á
manninn með „það“ sem situr
í miöjunni. Síðan er úthlutað efn
inu. Það gen£ur iindir ýmsum
nöfnum í hópi dýrkendanna. —
Sumir kalla það einfaldlega
„skít“. Það fæst í Þýzkalandi til
dæmis fyrir einar hundrað krón
ur grammið, komið frá Austur-
löndum.
Dóttur Agnews vísað
úr skóla.
Yfirmaður lögreglunnar þar í
landi lýsti því yfir áriö 1966, að
„þýzk æska neytti alls ekki eit-
urly-fja“. Um þær mundir var
eiturlyfjaneyzlan að festa rætur
í háskólum Bandaríkjanna. I
Bæjaralandi sagði lögreglu-
þjónn: „Hass tellur Evrópumönn
um einfaldlega ekki í geð.“
Þrjú ár eru liöin. 134 kíló af
hassj voru gerð upptæk í Vestur
Þýzkalandi árið 1966, 380 kíló
í fimm þúsund ár hefur maö-
urinn þekkt hampinn. Hann
er notaður til góðs í iðnaói,
en úr blöðum hans og blóm-
um eru unnin nautnalyf, i
Mexíkó, Norður-Afríku. Tyrk
landi, Líbanon, Afganistan,
Pakistan, Indlandi, Nepal og
Víetnam.
Nautnalyfið er unniö meö
mulningi blómstilksins. Það
er reykt í þar til gerðum litl
um pípum, í vindlingum eða
blandað i matinn. Jafnvel
drukkið. Þessi litla planta set
ur nú svip slnn á mannkyns-
söguna, til ills cins, að þvi
er flestir telja.
árið 1968, og á níu fyrstu mán-
uðum þessa árs hafa lögregla
og tollyfirvöld tekið hvorki
meira né minna en 1560 kíló. —
Fjöldi handtekinna, sem teknir
hafa verið vegna verzlunar með
lyfið hefur fjórfaldazt i V-Þýzka
landi síðan 1965. í Bandaríkjun
um var jafnvel dóttur varaforset
ans Spiro Agnews vísað úr skóla
um hríð grunuð um neyzlu hass.
Málið var síðan fellt niður án
skýringa. Svo bregðast kross-
tré...
„Hassið er stækkunar-
gler“.
Frásagnir hassneytenda eru
eitthvað á þessa leiö, samkvæmt
athugunum lækna: Ljósmynda-
fyrirsæta, 24ra ára segir: „Við
höfum alltaf með okkur teikni
myndabiöð, Mikka mús og svo-
leiðis. Við höfum gjörbreytzt. —
Hvers vegna er allt þetta prjál?
Auðir veggir eru okkur kærari
en veggfóður. Borð, skápur og
rúmdýna eru nóg til að lifa vel.
Við höldum okkur heima við.“
Lögfræöingur, 29 ára, segir:
„Við tölum ekki mikið saman.
Málið getur vérið'hindrun. —
Stundum fer einhver að flissa.
Annar fiktar viö pappírsblaö ...
Ég er ánægður og kátur.“
„Hassið getur ekkj gert neitt
það úr manni, sem ekki býr 1
honum. Það er stækkunargler,
opinberar manninn, eins og
hann er I raunverulegu eðli
sínu.“
Glæpahneigð
Þannig tala unnendur lyfsins.
Margir mæla því I mót. Menn
segja, aö neyzla hass valdi óhjá-
kvæmilega algerri eiturlyfja-
neyzlu. Menn fari frá hinu mild-
ara efni til hinna sterkari, LSD,
heróíns, opíums. Glati sálu sinni
og verði geðbilaðir á skammri
stundu. Neyzla hassins hljóti ó-
hjákvæmilega að leiða menn til
algerrar hnignunar, dáðleysis,
kæruleysis. Þeir verði utanveltu
í samfélaginu og einskis megnug
ir þjóðfélagsborgarar.
Sumir segja, að neytendur
hass, eins og annarra eiturlyfja
muni hneigjast til glæpa. ÍHolly
wood varð fyrir nokkrum dög-
um uppskátt um glæpaklíku ung
menna, sem stunduöu morð, bú
andi saman í kofa, neytandi eit
urlyfja.
„Dregur úr árásar-
hneigð“.
Meðmælendur hassins segja,
að það sé ekki verra en áfengi
og niktótin. Áfengið hvetji til
árása, örvi árásarhneigðina, en
hassið dragi úr henni. Til lengd-
ar s^” menn betur komnir sem
has tendur en neytendur
nikótins og alkóhóls. Þeir krefj
ast þess, að menn geti neytt
hass og verzlað með það að vild
sinni Samanborið við LSD sé
hass „meinlaust gaman“.
Hassneytendur eru oft „bylt-
ingarmenn" gegn þjóöfélaginu,
ef ti! vill frekar með sjálfum sér
flestir hveriir, heldur en þeir
Aðdragandi hassreykinga
komi fram I harðri andstööu. Á
yztu mörkum þeirra stendur þó
hópur stjórnleysingjanna, sem
segjast nota eiturlyfið til þess
að „ná án bardaga völdum og
kollvarpa þjóðfélagi hindurvitn-
anna og hálfvelgjunnar.“
Hassið fer sem logi um akur.
Friedrich Nietzsche hinn þýzki
sagði, að saga menningarinnar
væri sagan um baráttu milli
Apolló, guðs ljóssins og framfar
anna og Dionysosar, tákn nautn-
arinnar og draumsins. Barátta
þessi yrði aldrei til lykta leidd.
Árið 1969 var sigurár Apollós,
sem hélt til tunglsins en Dionys
os hefur gert gagnáhiaup, sem
kann að veröa sterkara... þegar
fram líða stundir.
ti
Eiii