Vísir - 28.01.1970, Page 6

6
V1SIR . Miðvikudagur 28. janúar 1970.
Auglýsing
um gjalddaga fyrirfram■
greiðslu opinberra
gjalda 1970
Samkvæmt reglugerð um sameiginlega innheimtu op-
inberra gjalda nr. 95/1962 sbr. reglug. 112/1963 og
nr. 100/1965, ber hverjum gjaldanda í Reykjavík að
greiða á fimm gjalddögum frá febrúar til júní, fyrir-
fram upp í opinber gjöld, fjárhæð, sem svarar helm-
ingi þeirra gjalda, er á hann voru lögð síðastliðið ár.
Gjöldin eru þessi:
Tekjuskattur, eignarskattur, námsbókagjald, kirkju-
gjald, lífeyristryggingagjald, siysatryggingagjald, iðn-
lánasjóðsgjald, alm. tryggingasjóðsgjald, tekjuútsvar,
eignaútsvar, aðstöðugjald, atvinnuleysistrygginga-
gjald, kirkjugarðsgjald, launaskattur, iðnaðargjald og
sjúkrasamlagsgjald.
Fjárhæð fyrlrframgreiðslu var tilgreind á gjaldheimtu-
seðli, er gjaldendum var sendur að lokinni álagningu
1969 og verða gjaldseðlar vegna fyrirframgreiðslu þvi
ekki sendir út nú.
Fyrsti gjalddagi fyrirframgreiðslu er 1. febrúar n. k.
Kaupgreiðendum ber að halda eftir opinberum gjöld-
um af launum starfsmanna, skv. ákvæðum fyrr-
greindrar reglugerðar, og verður lögð rfk áherzla á
að fuli skil séu gerð reglulega.
Gjaldheimtustjórinn.
Hef opnað
Lækningastofu
í Domus Medica. Tekið á móti viðtalsbeiðn-
um í síma 20442 kl. 9—18 alla virka daga
nema laugardaga.
Kristján Sigurðsson, læknir.
Starfsmenn Loftorku
Munið þorrablótið í Félagsheimili Kópavogs
31. janúar, kl. 20. — Mætið stundvíslega.
Nefndin.
c?V[enningarmál
Sigurður Jakobsson skrifar um kvikmyndir:
Góðlátleg gamansemi
og barnsleg forvitni
Play Time
Leikstjóri, höfundur hand-
rits og aðalleikari:
Jacqucs Tati
70 mm Todd-AO litmynd
Laugarásbíó.
„Tlulot hagar sér nákvæm-
Alega eins og allt þetta fólk
er býr i Parfs eða úti f sveit.“
segir Tati um aðalpersónuna í
síðustu mynd sinni „Play Time“
sem nú hefur verið tekin til
sýninga f Laugarásbíói. Raun
ar er ekki rétt nema að litlu
leyti að segja Hulot aðalper-
sónuna f „Play Time“. því
tímum saman sést hann ekki f
myndinni en fylgzt er með
ýmsu mismunandi fólki sem eft
ir skilgreiningu Tatis að ofan
gæti allt eins verið hann, og er
auk heldur oft glettilega líkt
honum. Tati er því ekki svo
langt frá þeim draumi sfninn
að gera mynd án Hulots og
helzt án nokkurrar aðalpersónu.
Myndin hefst f einhvers kon-
ar sal eða anddyri sem raunar
er illmögulegt að átta sig á
hvar er. Smám saman rennur
þó upp fyrir áhorfendum að
þetta muni vera flugstöðvar-
bygging en ekki sjúkrahús sem
hefði þá verið allt eins líklegt.
Hulot. bregður rétt fyrir í flug-.
stöðinni þar sem hann missir
regnhlíf á sinn furöulega hátt,
en hann kemur ekki til sögunn
ar að ráði fyrr en seinna f mynd
inni, þegar hann er að leita
manns nokkurs í gríöarstórri
skrifstofubyggingu. Hulot geng
ur treglega að finna manninn og
finnur hann raunar alls ekki
fyrr en fyrir tilviljun um kvöld-
ið.
1 kaflanum um skrifstofu-
bygginguna er hver senan ann-
arri kostulegri. Hulot gerir góð-
látlegt grín að ýmsum nýjum
uppfinningum svo sem dyrum
sem hægt er að skella hljóðlaust
(„Slam your door in golden
silence“), kúst með ljósaútbún-
aöi o.s.frv. Þó er með engu
móti hægt að segja að „Play
Time“ sé ádeila á tækniþjóðfé-
lagið, öllu heldur gerir Tati
meinlaust gaman að furðum
þess og undarlegheitum. Hulot
flækist um ganga og rangala,
speglar sig f glerhurðum og
virðir hlutina fyrir sér fullur
bamslegrar undrunar og for-
vitni. Hann gerir jafnvel viö
bilaðan lampa þrátt fyrir alla
vanþekkingu sfna á slíkum fyrir
bærum.
Hápunkti sínum nær myndin
á veitingahúsinu Royal Gard-
en sem er að taka á móti sín-
um fyrstu gestum. Flest ef ekki
allt fer öðruvísi en til er ætl-
azt. Glerhurðir brotna skreyt
ingar detta niður úr loftinu, hit
inn verður óbærilegur og gest-
imir taka stjómina í sfnar hend-
ur. Hulot ráfar um meðal gest-
anna og kemur jafnvel f ein-
feldni sinni sumum ósköpunum
af stað. En f flestum tilfellum
er hann aðeins forvitinn á-
horfandi sem þó virkar jafn-
framt sem miðpunktur og undir
rót hlutanna. Það væri allt að
þvf ómögulegt að ímynda sér að
nokkur þessara atburöa hefði
gerzt væri Huliot ekki til stað-
ar.
Það er fullrar athygli vert að
athuga bvemig Tati byggir
upp senur sínar. Hann notar
ekki sömu aðferðir og gaman-
leikarar eins og Chaplin sem
ýkir allar hreyfingar og at-
burðarás. Það er eins og senur
Tatis vanti hápunktinn, hann
gefur áhorfendum f skyn hvaða
stefnu hann muni muni taka en
hættir svo áður en hápunktin-
um er náð. Sem dæmi má nefna
senu meö amerísku stúlkunni,
sem ætlar að taka ljósmynd af
blómasölukonu. Hún stillir kon
unni upp fyrir framan sölutjald
ið og býst til að taka mvnd-
ina. En í þann mund sem hún
ætlar að smella af kemur ein-
hver annar aðvífandi og tmfl-
ar hana. Þannig gengur þetta
hvað eftir annað og Ioks begar
tækifærj til að taka myndina
virðist vera komið. kemur
amerískur dáti hlaupandi, still
ir þeim upp saman blómasölu
konunni og stúlkunni og tekur
mynd. Og stúlkan nær ekki
mynd fyrr en löngu sfðar er
Hulot hjálpar henni til þess.
Þannig byggir Tati upp flestar
senur ef hápunktinum er á ann
að borð náð bá er bað ekki fvrr
en löngu siðar en við var bú-
izt.
Annað dæmi er fiskurinn sem
þjónamir eru sífellt að krydda.
Maður bíöur í ofvæni þess að
einhver reyni að boröa fiskinn
sem eftir öllu að dæma ætti
að vera orðinn gjörsamlega 6-
ætur, en enginn reynir svo mik
ið sem bragða á honum.
Það er óhugsandi aö nokkur
sá sem leggur leið sína í Laug-
arásbíó um þessar mundir geti
orðið fyrir vonbrigðum,
hvem háar vonir sá sami hef
ur gert sér um „Play Time“.
Þetta er gamanmynd sem ó-
hætt er að sjá oftar en einu
sinni eöa tvisvar.
Kvikmyndaklúbburinn
sýnir A Bout de Suffle
eftir Godard.
j^æstkomandi mánudagskvöld
kl. 9 sýnir Kvikmyndaklúbb
urinn fyrstu löngu mynd
franska leikstjórans Jean Luc
Godards „A Bout de Suffle“.
Þessi mynd er ásamt „Vitlausa
Pétri“ sem sýnd var hér fyrir
skömmu af mörgum talin ein-
hver bezta mynd Godards. —
Myndin er byggð á sögu eftlr
Tmffout, og leikur Jean Paul
Belmondo aðalhlutverkið.