Vísir - 10.03.1970, Blaðsíða 7

▼ Í'SIR . Þriðjudagur 10. marz 1970.
cTVíenningarmál
Gylfi Gröndai skrifar um sjónvarpið:
Dans, dans, dans
Ckyídum við íslendingar ekki
senn verða bezt menntaða
þjóð heims — til fótanna? Altént
gerir sjónvarpið sitt til að svo
megi verða. Dans hefur löngum
verfð í hávegum hafður hjá
stofnuninni, en gerist nú ærið
fyrirferðamikill í dagskránni. Á
laugardagskvöldið var sýridur
danskur þáttur, sem hét ,,Ég
býð þér upp í dans“. Þetta var
undarlegt grín um unga stráka,
sem buðu stelpum upp, en fengu
ýmist löðrunga eða sjúkdóms-
lýsingar að launum. Og allan
tímann duriaði ærandi poptónlist
með tilheyrandi nærmyndum af
afskræmdum andlitum. Hápunkt
udnn gerðist á Strikinu, þar sem
sjónvarpsmenn reyndu að fá
stúikur á förnum vegi til að
dansa við sig úti á miðri götu.
Á sunnudeginum var meginuppi-
staða barnatímans dans, og eftir
fréttir kom svo hvorki meira né
minna en Evrópumeistarakeppni
í dansi, þar sem kavalérarnir
streittust kófsveittir við að
hringsnúa dömunum — fyrir
hönd þjóöar sinnar. Hið eina
sem á skorti var, að áhorfend-
ur stæðu uppréttir með kreppta
hnefa og hrópuðu „Áfram“,
eihs og vera ber á öllum al-
menniiegutn kappleikjum.
Fræðslumyndin „Undur lífs-
ins“ er tvímælalaust minnis-
stæðasta efni síðustu viku. Þetta
var listavel gerð mynd, þar sem
fjallað var á smekklegan hátt
um fæðingu, bæði hjá mönnum
og dýrum, og raunar alit sem
viðkemur æxlun lffvera. Þeir
sem horfðu á þessa mynd eru
margs vísari á eftir um furðulegt
samspil náttúrunnar til að við-
halda lífinu, sem sannarlega er
mesta undrið í þessum undar-
lega heimi.
Fáir menn núlifandi hafa
komið meir við sögu íslenzkra
stjórnmála á liðnum áratugum
og Stefán Jóhann Stefánsson,
fyrrum forsætisráðherra. Það
var því fyliilega réttmætt og
vel við eigandi aö spjaila við
hann í þættinum „Maður er
nefndur“. Framan af viðtalinu
tókst Kristján Bersa Ólafssyni
ekki sem skyldi aö laða fram
nógu almenna frásögn, þannig
að aðrir íiefðu áhuga á henni
en flokksbræður Stefáns Jó-
hanns. En þátturinn batnaði
heldur er á leið, spurningarnar
urðu persónulegri og svörin at-
hyglisverðari. Mesta eftirtekt
vekja vafalaust ummæli Stefáns
Jóhanns um ástandið i stjóm-
málunum nú til dags. Hann
kvaðst ekk; alls kostar ánægöur
með það, taldi að enn væri
drjúgur spölur til hins langþráða
velferðarríkis, og jafnvel hefðu
verið stigin skref aftur á bak í
seinnj tíð. Þrátt fyrir hófsemi
sína og gæflyndi gat Stefán Jó-
hann ekki stillt sig um aö
minnast á ritdöm Sigurðar Lín-
dals í Skírni um Minningar hans,
þar sem segir eitthvað á þá leið,
að núverandi stefna flokks
hans teljist líklega miklu harð-
vltugri „hægrj stefna" en hann
hafi nokkru sinni fylgt. Þetta
viðtal var ekki jafnfjörugt og
líflegt og mörg fyrri viðtöl í
sama þætti, en j>ó fróðlegt á
margan hátt og sómir sér vel í
þessu skemmtilega manna-
myndasafni af eldri kynslóðinni.
Kvikmyndirnar voru ekki upp
á marga fiska í þetta sinn.
Rússneska myndin „Ég geng
um Moskvu“ var efnisrýr og
langdregin og furðu barnaleg á
köfium. Og á laugardaginn
glumdi skothríð á íslenzkum
heimilum næstum látlaust í tvo
tíma. Af kúrekamynd að vera
er „Byssan“ ef til vill með skárra
móti, en guð gefi að við verö-
um ekki bombarderuð aftur í
bráðina.

Stefán Edelstein skrifar um tónlist:
Ljóða- og óperusöngur
Camkvæmt vitnisburði margra,
sem hlustuðu á Lone Kopp-
el, þegar hún söng hér árið
1964, þá hlýtur hún aö hafa ver-
ið afburðagóð söngkona.
Ég heyröi hana ekki þá og hef
þvf engan samanburð. Mér
finnst hún góð söngkona, en
rödd hennar hlýtur samt að hafa
hrakað eitthvað síðan 1964.
Kostir söngkonunnar eru samt
margir, m. a. mjög hreinn söng- I
ur (sem er ekki lítið atriðil), lif-
andi textatúlkun, afburðagóð
textameðferö, dramatísk hæð
(sem væri enn meiri og
kæmist betur til skila, ef tón-
myndunin væri framar) og falleg
ur „piano-söngur“.
Lone Koppel Winther söng
fyrst Kvennaljóö eftir Schu-
mann. Tókst þetta verk e.t.v.
einna sízt, túlkunin var full
hógvær og alvarleg (nema nr. 2
og 7), en textameðferð alveg
frábær.
Aftur á móti lagði hún engar
hömlur á fjóra söngva eftir
Sibelius, þeir komust til skila í
allri sinni norrænu dramatík.
Síðast á efnisskránni voru 3
óperuaríur eftir Puccini (og sú
fjórða sem aukalag). Voru þær
óneitanlega vel sungnar og
fengu, ásámt sönglögum Sibelius
beztu undirtektir áheyrenda.
John Winther aðstoöaöi af
næmleika og öryggi, hann er
bersýnilega þrautreyndur undir-
leikari.
En við undirleikinn hefði
h.ann átt að láta staðar numið.
Ef ætlunin var að „fylla“ efnis-
skrána með Appassionata Beet-
hovens, þá hefði Beethoven og
tónleikagestum verið meiri
greiði 'gerður með því að láta
Lone Koppel Winther synga
fleiri lög.
Allar stærðir rafgeyma
í allar tegundir bifreiða
vinnuvéla og
Notið aðeins
CHLORIDE
AUGLÝSING
Samkvæmt heimild í 11. gr. reglugerðar nr.
88, 25. október 1929 um bifreiðatryggingar,
sbr. 70. og 79. gr. umferðarlaga nr. 40, 23. apríl
1968, hefur ráðuneytjð ákveðið að afturkalla
frá og með miðvikuaeginum 11. þ.m. viður-
kenningú þess á Vátryggingafélaginu hf. til að
hafa með höndum lögbundnar ábyrgðartrygg
ingar ökutækja.
Frá sama tíma falla úr gildi allar lögboðnar
ábyrgðartryggingar ökutækja hjá félaginu, og
ber því eigendum ökutækja, sem slíka trygg-
ingu hafa keypt hjá Vátryggingafélaginu hf.
að kaupa nú þegar nýja tryggingu vegna þess
tírna, sem eftir verður af tryggingartímabil-
inu til 1. maí n.k., sbr. 14. gr. reglugerðar nr.
88 1929.
Dóms- og kirkjumálaráðuneytið, 4. marz 1970
AXMiNSTER býður kjör við allrct hœfi.
QRENSASVEGI8