Vísir - 03.07.1970, Síða 2
Júlíus Cæsar á kvikmvnd
Sammy
svíkur 1
Svía
„íiér get ég ekki unnið, ég(j
gef góðgerðastofunum launh
mín. t>ökk fyrir og góða nótt“.j
Með þessum orðum yfirgafý
söngvarinn og leikarinn, SammyS
Davis jr. sænska bæinn Furuvikíj
árið 1967, Um það leyti er5
Sammy átti aö koma þarna fram^
og skemmta bæjarbúum, var aus-
andi rigning og hávaðarok. Afjj
þeim sökum varð að aflýsaw
skemmtuninni hvað eftir annaö,(
og að lokum missti Sammy þol->
inmæðina og rauk í brottu. Síðan'
sendi hann boö um að þær 250J
000.00 kr. er hann hefði þegið'
fyrirfram skyldu gefnar til líkn-t)
armála. Hópur borgara í Furu-
vlk setti strax á fót nefnd semjj
átti að dreifa fé þessu, en ennw
þann dag í dag, hefur enginní
s$ð grænan eyri af peningum^
Sammys.
„Og hvað getum við gert?“(j
segir Lars Nygren, einn mann-}
anna í úthlutunarnefndinni. „íé
samningnum við Sammy stóð, aðo
allar lögfræðilegar spurningarh
spumingar skyldu lagðar fyrirí
þandaríska dómstóla. Viö getumý
ekki ferðaet til USA til að stefnah
honum".
Og frþ María Adolf í Stokk-
hólmi, sú sem mest lagöi á sig'*
til að fá Sammy til aö koma tilí
Svlþjóðar að skemmta, er fokreið/j
og segir þetta slæma auglýsinguk
lÁsístnannixm.
Kvikmyndaframleiðendur virðast seint ætla að þreytast á að gera myndir um dáðir og myrkraverk fornaldarkappanna, for-
feðra okkar. Nýlega var frumsýnd enn ein mynd sem gerð var eftir leikriti Shakespeares, „Júlíusi Cæsar“, en leikstjóri þessarar
nýju myndar er Stewart Burger. Burger hefir ekki valið sér filmstjörnur af verri endanum nægir að nefna þá Charlton Heston,
sem leikur Markús Antóníus, Jason Robards sem leikur Brutus, Richard Johnson sem leikur Cassíus, Robert Voghn sem er
Casca og sir John Gilgud sem leikur sjálfan Cæsar. — Eins og sjá má þá hefur Burger ekki Iátið það henda sig að gleyma morði
Cæsars. Þarna eru svikaramir, morðingjar Cæsars samankomnir á Forum Romanum eftir að hafa drýgt ódæðisverkið. Talið frá
vinstri: Cassíus (Richard Johnson), Bmtus (Jason Robards) og Casca (Robert Voghn).
19 konur á
2L
John Stainforth, 35 ára gamall
Breti hefur sýnt af sér einstak-
an dugnað. Hann „var með“ 19
konum á 21 mánuði. — Hann
komst í kunningsskap við kvens-
ur af ýmsum stærðum og gerð-
um, sumar voru ljóshærðar, aör-
ar dökkhærðar og einstaka rauð-
hærð slæddist og með ... „þetta
var eins gonar þrældómur £ ást-
ariðkun", sagði hinn duglegi
Stainforth við blaðamann.
En dómarinn við Appeal rétt-
inn leit ekki alveg sömu augum
á málið. Dómarinn hlustaði lengi
orölaus á skýrslu þá er Stain-
forth gaf fyrir réttinum og gaf
síðan út þá yfirlýsingu, að Stain-
forth hefði „lifað mjög hættulegu
kynlífi".
Ástarpuö Stainforths byrjaði
þegar konan hans, Anita, skildi
við hann. Hún rauk í burtu einn
góðan veðurdag, keypti sér far-
seðil til Kanada — aðra leiðina.
Og þá fór Stainforth kallinn á
stúfana að leita að hinni full-
komnu eiginkonu.
Ungfrú A leit út fyrir að vera
fullokmin, „mig minnir að hún
hafi kallað sig Lísu“ segir John,
hún hafði fallegt hár og gekk
eins og engill og kunni að klæða
sig. Við fórum nokkrum sinnum
saman út, og eftir þriðja skiptið
bauð hún mér inn. Er John lagð-
ist með ungfrú A, komst hann
að því að hún var langt frá því
að vera fullkomin.
Ungfrú B var frá Ástraiíu. Há
vexti og vaxin eins og þessar
stúlkur í „komið til hinnar sól-
ríku Ástralíu-auglýsingum", sagði
Stainforth. „Ég hreifst af henni,
en mér tókst aldrei að ná henni
einni þegar mest reið á. Hún
var alltaf með móður sína á hæl-
unum. Ég skrapp frá um tíma
og þegar ég kom aftur, vildi hún
ekki þekkja mig.
Ungfrú C var lítil blondína,
hláturmild og náttúrumikil. Við
elskuöumst fyrsta kvöldið sem
við hittumst og þá komst ég aö
því að ég var ekki eini maður-
inn 1 lífi hennar Þá flýtti ég
mér I burtu.
Ungfrú D var mjög lík ungfrú
C, að þvi frátöldu aö hún átti
ekki eigin íbúð. Hún kom því
heim til mín og brá sér uppí til
mín um leið og færi gafst. Þess
vegna varð hún að róa líka.
Ungfrú E vgr fremur ómerki-'
leg. Elskaði hana I rykugu bíl-
sæti úti f skurði. Ég bauð henni
far sem hún með ánægju þáði.
Ungfrú F var dökkhærð með
líkama eins og Sabrína, bara að
eins fallegri og munnur hennar
var eins og skíðlogandi arineld-
ur. Við elskuðumst nokrum sinn(
um, en hún var með fleiri kari-
mönnum og svo varð ég leiður(
á henni.
Ungfrú G, hávaxin og glað
lynd, einnig vel vaxin!
Ungfrú H leið framhjá Stain-
forth eins og andblær, skildi ekk
ert eftir nema púöurkorn á kodd1
anum. Og síðan prófaöi hann með
miklum hraða ungfrúmar I, J,
K, L, M, N, O, P, Q og R. „Ég var
orðinn dauðhræddur um að hin
fullkomna stúlka fyrir mig myndi
aldrei láta sjá sig“, sagði John,
„ég hafði nefnilega ekki enn hitt
jómfrú og þær tóku allar pill-
una.“
Tuttugasta stúlkan í röðinni
varð um kyrrt hjá honum. Hún
reyndist svo vera Ungfrú Full-
komin og hefir nú alið honumj^
son......Jili er stórkostleg, ég
hef aldrei veriö svona hamingju(
samur. Samt sem áður var þetta
stórkostleg leit meðan á hftnni
stóð.“
Dómarinn sem Stainforth þurfti
að ræða við setti ofan í við hann
um leið og hann veitti honum lögi
skilnað frá fyrri eiginkonu
henni Anítu sem fór til Kanada.
í
Hér fyrr á árum, er bikini-baðföt komu fyrst á markað, þótti
það „alveg gasalega djarft“ tiltæki af ungum konum að sýna
sig í svo efnislitlum fötum. Reyndar huldu bikini-baðföt miklu
meira af kvenlíkamanum en þessi á meðfylgjandi mynd gera.
Núna þykir það nefnilega ekkert tiltökumál, þó stúlkur leggi
sig fram um að hafa baðfötin sem allra minnst, svo að sem mest
af kroppnum fái notið sólar.
Sú stefna hefur nú lengi verið ríkjandi meðal tízkuskapenda, að
opinbera sem mest af kvenlíkamanum, og nú er það stöðugt að
verða algengara, að konur gangi um á baðströndum (og reyndar
í veizlusölum iíka) með nakin brjóstin, karlmönnum til augna-
yndis. Því kann svo að fara að þessi bikini-stúlka, verði ein hinna
síðustu sem lætur mynda sig svona mikið klædda..........