Vísir - 26.09.1970, Blaðsíða 6

6
KirE'jusíða —
af bls. 5.
vtetodm, enda er hún öð-rum þræði
aðeins snjöll túlkun eða bergmál
þeirra hræringa, sem bærast meðal
mannfólksins á hverjum tíma, þann
ig að þar er takmarkaða leiðsögn
eða fótfestu að hafa.
Þessi mikli breytiJeiki er þá líka
það sem stöðugt er verið að hamra
á og því þá gjarna bætt við, að
kirkjan verð; að breytast og fylgj-
ast meö tímanum, — eða svara
kalii tímans.
Þessd staðhæfing er svo víötæk,
að hún verður viðsjárverð og getur
auðveldiega vaidið misskilningi. —
Hún getur verið sönn og hún get-
ur verið ósönn.
>að er auðvitað satt og rétt að
kirkjan verður að tala svo að skiij-
anlegt sé, það er hún hefir að segja
um Guð og mann, — og hún verður
að ná tii manna með boðskap sinn.
Hið ósanna er sú áiyktun, sem
einatt er dregin aif kröfunni um
breytingar með tímanum, — sú
ályktun, að kirkjan búi ekki yfir
eiWfum algildum sannindum öðr-
um fremur. En sú ályktun leiðir af
sér þá hugmynd að kirkjan eigi
að laga sig eftir heiminum fremuir
en að móta hann — veita inn i
hann ljósi og lifi, sem hann tekur
ekkí hjá sjálfum sér.
Þeir, sem helzt vi'lja engu breyta
f starfshiáttum kirkjunnar eru auð
vitað ekki raunsæir. — En hinir
sem öilu vilja breyta og ekkert sjá
helzt nýtilegt f þeim starfsaðferð-
um hennar, en bezt hafa dugað f
aldet^na rás, — og herrann sjáifur
bertti á, þeir eru öruggiega á rangri
leið.
Þótt hinn guilni meðalvegur
kunni að reynast vandrataður hér
sem annars staðar og ekki eins
spennandi eða fréttnæmur og sumt
annað þá mun þaö öllum reynast
farsæiast að reynt sé að feta hann.
Breytingar eigum viö aldrej að
gera breytinganna vegna, — breyt
ingar á starfsháttum kirkjunnar
mega a.m.k. ekki verða þess eðlis
að þær leiði Til þess, að orð iifsins
komi-st ekki óbrenglað til Skila.
LOKAORÐ
Við þurfum að gera okkur aiveg
ljóst, að tómlæti margra nú varð
andi kristna trúariðkun stafar ekki
af því að kristindómurinn sé ó-
raunhæfur orðinn eða megj fremur
missast úr mannlífinu nú en áð-
ur.
Þetta stafar einfaldiega af því, að
það sem af er þessari öld og raun
ar lengur hafa svo margir látið
undir höfuð leggjast að rækja trúna
og innræta bömum sínum nauð-
syn þessarar iðkunar. En það er
um trúna eins og blómið, — að hún
liifir ekki tii iengdar án næringar.
Þetta hefir farið svo m.a. vegna
þess, að mevd hafa verið svo upp-
lleknir af nýjungunum öllum, er
fram hafa komið og breytingunum,
er leitt hafá af sér margvíslegt um-
rót.
Og svo hafa lika faisspámenn af
ýmsu tagi átt miiklu auðveidara
með að ná tiil fjöldans en áður var.
— Þeir hafa reynzt klókari miklu
að hagnýta sér fjölmiðlunartækin
áhritfamiklu en talsmenn kirkj-
unnar.
En auðvitað má þetta ekkj verða
tii þess, að þeir. sem enn gera sér
ljósa nauðsyn kristindómsins fyrir
mannlífið, leggi lfka á flótta O’g fari
með fjöldanum, heldur þurfa þeir
að hafa hug tii þess að snúast bik-
laust gegn þessum óheillastraumi,
— oe gæta þess þá vri, að þeir
mega sin hér einskis, sé hugurinn
ekki að staðaldri opinn fyrir him-
insdns andblæ og náð.
(Nokfcuð stytt)
V1SIR . Laugardagur 26. september 1970.
Frá Þjóðdanso-
félagi Reykjavíkur
Danskennslan hefst mánudaginn 28. september.
Kenndir verða gömlu dansamir og þjóðdansar í flokk-
um fullorðinna. Einnig eru barna- og unglingaflokkar.
Kennsla fullorðinna fer fram í Alþýðuhúsinu við
Hverfisgötu á mánudögum og miövikudögum. Önnur
kennsla verður að Fríkirkjuvegi 11.
Innritað verður í alla flokka að Fríkirkjuvegi 11, 1
dag, laugardaginn 26. sept. frá kl. 2—5 eii.
Upplýsingar í sfmum 12507 og 15937.
□ Keðjubréfin ofsótt
— en spilavítin
látin óáreitt
Þjóðdansafélag Reykjavíkur.
SINFÓNÍUHLJÓMSVEIT ÍSLANDS
Maöur, sem ekk; vill láta
nafns sins getið, en kallar sig
„Einn hneykslaðan", hefur skrif-
aS bréf, sem efnislega (en mikið
stytt) fylgir hér á eftir:
TÓNLEIKAR
1. tónleikar í Háskólabíói fimmtudaginn 1.
október kl. 21.00. Stjórnandi: Uri Segal. Ein-
leikari: Joseph Kalichstein.
Viðfangsefni: Sinfónía nr. 34 eftir Mozart,
Píanókonsert í g-moll eftir Mendelssohn og
sinfónía nr. 4 eftir Sibelius.
Aðgöngumiðar í bókabúð Lárusar Blöndal,
Skólavörðustíg 2 og bókaverzlun Sigfúsar
Eymundssonar, Austurstræti 18.
„ Það er naumast menn gera
veður út aif keðjubréfunum.
Myndir eru birtar af þátttakend-
um og stanfseminni, og allt ætl-
ar um koll að toeyra.
En það er ekk; verið að am-
ast vdð spddavítunuim, sem þríf-
ast héma á fleiri stöðum í borg-
inni, ónei! Finnst mér og fleiri
fjárhættuspdilið, sem þar er
f gangd alla daga, sóðalegra
pendngabraW heldur en þessi
keðjuibréf. Margt ungmenndð er
þar plokkað inn að skinni af
þauilæfðum fjáriiættuspiilurum.
Þið þykist kannski ekkd vita
af þessum stöðum? Ég skail þá
i tilefni af heimsókn
forsætisráðherra Búlgaríu
viljum við benda viðskiptavinum okkar á, að í
verzlunum okkar fáið þér ýmsar afbragðs vöru-
tegundir frá hinum gróðursælu héruðum Búlgaríu.
i
Svo sem alls konar berjasultur, súrsað grænmeti,
grænar baunir, niðursoðna papriku og niðursoðna
ávexti ýmiss konar.
Þetta eru góðar vörur og verðið sérstaklega lágt
bæta úr því og benda vkfkur á
staðina".
Einn hneykslaður.
Bréfritari nefnir í bréfinu tvö
heimílisföng, sem við viljum
ekki birta, meðan ósannað er,
hvort fullyrðingar bréfritara
standast Honum til hugarhægð-
ar skal bess getið, að upplýsing-
ar hans voru látnar ganga til
lögreglunnar, sem kannast við
heimiiisföngin, og hefur reyndar
staðina í athugun og þá starf-
semi, sem í þeim fer fram. En
iögreglan telur gagnasöfnun of
skammt á veg komna til bess að
unnt sé að birta nokkuð um
málið. án þess að spilla fyrir
rannsókninni og torvelda liana.
□ Fá ekki verkefni við
sitt hæfi í skólan-
um.
Skrif Visis í forystugrein
blaðsins á miðvikudaginn (þ.
23. sept) undir fyrirsögninni
„Vafasamar leiðir“ virðast hafa
vakið athygli lesenda. Þar var
fjallað um viðleitni til þess að
jafna aðstöðu bama í námi, og
m. a. um þá aðferð að hætta
að raða í skólabekki eftir náms-
árangri.
B. Þ. skrifar bréf og segir
þar m. a.:
„Tdlgangurinn með þessu
brétfj er sá, að koma á framfæri
þakklæti við leiðarahöfund fyrir
aö vekja máls á þessu „kerfi“,
sem veitir ekki ungmennum
(sem eru mjög vel til náms fall-
in) nein verketfni við þeirra
hæfi. — Með því að kennarar
þeiira finna, að þau „eru vel á
vegd stödd í námsefninu", beita
þeir sér í kennslunnd við hdn,
sem „ekki eru eins vel á vegi
stödd“ og láta þessi böm af-
skiptalaus. Ef bömin þunfa svo
ekkert fyrir náminu að hafa er
iðjuleysið á næstu grösum, og
augljósar hættur þess vofa þá
yfír.“
□ Kaup fyrir óstund-
vísi og vinnusvik
,>S“ vinnuveitandi, sem hefur
verið óheppinn f vali vinnuhjúa,
hringdi og spurði:
,3r maður skyldugur ti þess
að greiða fólki fullt kaup, sem
mætir drukkið á vinnustað þá
fáu daga, sem það gerir hlé á
óregilunni tH þess að mæta til
vinnu? Ég 'hef haft mann í vinnu
nokkra daga, sern hetfur látið sig
vanta suma dagana en mætt
hina dagana drukkinn, og niú
heimtar hann M'lt kaup upp á
hvem einasta dag, þvi að hann
ber fyrir sig veikindi bina
dagana, sem hann var fjarver-
andi“.
Það er ekkert stéttarfélag,
sem gerir kröfu tfl þess að
vinnuveltendur þafj í þjónustu
sinni drykkfelld eða óreglusöm
hjú. né heldur að iausráðnum
mönnum sé greitt kaup fyrir
vinnudaga sem mennirair hafa
ekki skilað. Einkanlega ekki, ef
mennimir geta ekki framvísað
læknisvottorðj til sönnunar
veikindmn sínum. „S“ ætti að
snúa sér til viðkomandi stétt-
arfélags og fá leiðbeiningar þess
{ þessu máli.
HRINGIÐ í
SÍMA1-16-60
KL13-15