Vísir - 08.10.1970, Blaðsíða 13

' VIS IR . Fimmtudagur 8. október 1970.

©
o
Pam byrjaði að syngja
með mér, svo að ég
fengi starfið
— Það er ekki gott að
dæma heila þjóð eftir því,
hvernig örlítil prósenta henn-
ar hefur komið manni fyrir
sjónir á skemmtistað. Þó
gæti ég bezt trúað því, að
Islendingum svipaði einna
helzt til Finna. Að minnsta
kosti skemmtið þið ykkur
eins. Það er að segja, drekkið
verulega og talið mikið undir
áhrifum. Samt mjög viðkunn
anlegir, var svar söngvarans
A1 Charles við spurningu
blm. Vísis, við hverja þeirra
mörgu þjóða, sem hann hef-
ur komið til ásamt konu sinni
Pam, hann gæti líkt íslend-
ingum.
f>au hjónin A1 og Pam eru
'annars skemmtikraftar, sem nú
eru á leið heim til Los Angeles,
eftir að hafa skemmt víða um
Evrópu í samfleytt fjögur ár. í
leiðinni vestur um haf feng-
ust þau til að staldra hér við
í einn mánuð og skemmta gest-
um Hótel Loftleiða með söng
og gitarspili og komu þau þar
fyrst fram um siöustu helgi.
— Við fengum strax mikinn
áhuga á aö koma hingað, þegar
umboðsmaöur okkar í Amster
dam bar fram þá hugmynd fyrir
okkur, sagði Al. — Réð þhð
mestu um þá ákvörðun okkar,
hve forvitnilegar sögur okkur
höfðu borizt til eyma af land-
inu. Við höfum þó ekki gefið
okkur enn tíma til að skoða
okkur um, en það sem við höf
um séð af landinu minnir okk
ur helzt á eyðimerkur, hér er
allt eitthvað svo flatneskjulegt.
— Og kuldinn hér er eins og í
desember og janúar heima í Los
Angeles, sagði Pam og það fer
hrollur um hana um leið.
— Hvernig fundum okkar bar
saman, sagöi A1 og horfði fjar
rænt út í loftið. Það var þegar
ég var að svipast um eftir ein
hverjum, sem gæti skrifað fyrir
mig nótur. Mér var þá bent á
Pam og sagt að hún hefði verið
við pianónám í átta ár, og sneri
mér því til hennar. Sex vikum
síðar giftum við okkur. Það
var svo nokkru síðar, að mér
stóð til boða vel Iaunað skemmti
kraftsstarf í Þýzkalandi, ef meðj
mér væri einnig söngkona. Þann
ig atvikaðist það, að viö hjónin
byrjuöum að syngja saman.
-— ÞJM
AI og Pam Charles í
blómasal Hótel Loft-
leiða. A1 vann fyrir sérj
með leik í kúrekakvik-
myndum í átta ár, en
sneri sér Ioks að söng
listinni.
o
a
•
e
o.
e
e
e
e
e
e
e
e
e
e
e
Ég býst við að þeir sofi núna, því
að þeir kcwnu með næturfluginu.
Það er allt og sumt. Engin skila-
boð, engar pantanir.‘‘
Hann gaf Blie bendingu um að
Chavez væri á leiöinni niður.
„Á ég aö segja honum þetta?“
„Já.“
„Hr. Ghavez ... mér þýkir mjög
fyrir því, en konan mín var að
enda við að hringja til mín og hún
hefur tekiö þennan lasleika sinn,
enn einu sinni...“
Hann laug af mikilli leikni. —
Þrátt fyrir það leit hótelstjórinn
tortryggnislega á Blie um leið og
hann spurði:
„Ætlið þér að taka vörzíluna í
nótt lfka?“
Hann skildi ekki orsökina frem-
ur en Emilio. Aftur á móti haföi
það sín áhrif á hann að Elie skyldi
hafa þekkt Zograffi áður fyrr. Þar
sem hann vissi ekki hvemig þeirra
kynni höfðu verið, eða hvernig þau
mundu verða f framtíðinni, valdi
hann því þá leiðina að láta ekki á
neinu bera.
„Þið ráðið því auövitað."
Bmilio hvarf inn í fataklefann.
BHe athugaði gestalistann, skrifaði
nöfh og húmer í aðalbókina, en
Chavez stóð og studdist fram á af
greiðsiluborðið eins og hann var
vanur.
„Voruð þér ekki að spyrja um
það í gær, hvenær hann hefði kom
ið hingað til Bandaríkjanna?“
„Ég mian það ekki.“
Og það var satt. Hann hafði
haft svo margt að hugsá urn sdðah,
að hann gat ekki munað hvað hann
hafði sagt eða ekki sagt. f'.
„Hann kom hingað 1939, eða
tveim mánuðum áður en Hitler
réöst inn í Pólland, og England og
Frakkland lýstu yfir styrjöld. Það
er því að sjá að hann hafi séð fyr
ir hvað í hönd fór.“
Elie spurði ekki neins, en beið
þess hins vegar í ofivæni að for-
stjórinn héldi áfram.
„Hann var auðugur þá þegar, átti
meðal annars hlutabréf f belgísíku
kopamámunum í Kongó. Móðir
hans oig hann settust að í St. Reg-
is, oig þeirri fbúð heldur hann alltaf
þó að hann hiafi keypt húæign að
Long Island".
Elie gat ekki stiJlt sig um að
spyrja:
„Sagði hann yður þetta sjálfur?"
„Nei, Hugo sagði mér það. Einn
af viðskipíavinum hans, sem á nám
ur í Mexfkó, átti einhvem tíma við
skipti við Zograflfi. Harm vill telja
aö Zograffi sé ölta fremur áhætta
spilari en hygginn og séður kaup-
sýslumaður. Hann var varla fyrr
kominn til Bandartfikjanna en hann
keypti mikið til öll htatabréfin í
einhverri kanadísferi náimu á tta
sent bréfið, þar eð altar rekstur
hennar var talinn vonlaust fyrir-
tæfei. Átta mánuðum siðan fannst
þar auðug málmæð, og í dag er
hvert hlutabréff virt á átján doll
ara. Síðan hefur það verið sama
sagan með allt, sem haroi hefur
■ II
58
komið nálægt — það hefur allt gef-
ið stórgróða í aðra hönd.“
„Ætili móðir hans sé enn á lífi?“
„Ég held það. Sennilega býr
hann með henni að Long Island“.
Elie hikaði, en spurði síðan: „Er
hann þá ekki kvæntur?“
„Nei hann er ekki kvæntur. Ekki
þar fyrir að hann sé neinn kven-
hatari, hvar sem hann fer og er
í New York, Las Vegas Miami er
alltaf hópur af frægum kynþokka-
dísum í kringum hann. Ein af þeim
hringdi í morgun“.
„Já, ég veit það“.
Þá það . . . þar með hafði hann
látið uppsikátt, að hann hefði
spurt Emilio.
„Hann hefur í hyggju að gera
gagngerar endorbætur á hótelinu
fyrir næsta vetur, og það má gera
ráð fyrir að sérfræðingar í þess-
háttar komi frá Tuscon á morgún.
Sennilega selur frú Carlson hon-
um búgarðinn, ef þau kaup eru þá
ökki þegar gerð. Graig verður
áfram framkvæmdastjóri við nám
una, enda þótt Jensen hafi yfirum-
sjón með öltam framkvæmdum
næstu mánuðina."
Chavez var I uppnáimi af þessu
öllu saman, um leið og hann ótí-
aðist að nýi eigandinn kynni að
hugsa sér að ráða annan hótel-
stjóra. Hann virti Biie stöðuigt fyr
ir sér.
„Þér viljið gjama eiga tail við
hann?“
Elie roðnaði. Gat ekki við það
ráðið. Hann roðnaöi al'ltaf, þegar
bann héilt að séö hiefði verið við
sér, eins þótt það væri ekki ann
að en ímvndun hanis. Og nú jókst
tortryggni hótelstjórans um allan
helming, og það svo að hann ákvað
að leggja spiilin að vissu leyti á
borðið.
„Ég býst varla við að þér far-
ið að notfæra yður fyrri kynni ykk
ar til að . . .“
Hótelstjórinn þagnaöi við: fann
að hann hafði þegar sagt of mik-
ið. Bf Elie skyldi .ekki þegar hafa
komið til hugar áð notlfæra sér
einmitt þessi kynni til að þoka sér
upp í hótelstjórasessinn, var það
að sjálfeögðu heimskutegt að vera
að benda honum á það.
„Ég á við hvort þér haffíð löng
un til aö skiptia um stiarf?“
„Alls ekki“.
„Þér eruð viss um það?“
„Það er sannTeikur".
Og hann bætti við, af sannfær-
ingu:
„Jafnvel þðtt mér væri boðin
staða, sem væri tíu sinnum beitur
launuð en núverandi starf mitt,
mundi ég ekki vilja skipta".
Ohiavez þoröi ekki að spyrja
hvers vegna. Það var bersýnifegt
að hann Skildi allis ékki slfka af-
stöðu. Eiftir þetta samtail þeirra
sat hann stöðugit um Blie og
reyndi að ráða gátuna, Blie varð
þesis viar og roðnaði í hvert skipti
sem hann fann að hótelstjórinn
veitti honum sérstaka athygli,
eins og hann vissi sig sekan um
eitthvað.

travel
cTMALLORKA
_ CPARADÍS
& JÖRÐ
Hii** 1 Land hjns eilifa sumars. (g)
Paradis þeim, sem leita hvildar og skemmtunar.
Mikil náttúrufegurð, ótakmörkuð sól og hvítar baðstrendur.
Stutt að fara til stórborga Spánar,
Italíu og Frakklands.
Eigin skrifstofa Sunrlu í Palma,
með íslenzku starfsfólki.
FERÐASKRIFSTOFAN SUNNA BANKASTRÆT! 7, SfMAR: 16400 12070