Vísir - 03.02.1971, Síða 2

Á „Sportsman krÉfnni" í Car-
lisle, Englandi, stóöu um daginn
nokkrir herramenn með „sixpens
ara“, þvælda á höföum, og sötr-
uöu bjór um nónleytiö i miðri
viku. Þeir voru í daufu skapi.
Jboð finnst mér um
teppi á gólfin og
Thomas Tweedle, veitingamaö-
urinn á kránni, hellti bjór í
könnu, skelltj henni harkalega á
borðiö, og sagði: „Þetta er djöf-
ulsins skömm. Verðið á bjórnum
hækkar og gæði hans munu
lækka og öll munum við þjást“.
Og nálægt veitingamanninum
stóð Murdoch Alexander Jack,
Þeir ræða bjórgæðin fyrir framan „The Sportsman Inn“
Þeir sja á eftir ríkiskránum
//
Peter Ustinov.
Hörð samkeppni •
um rektorsembætti 2
Það má víst ekki á milli sjá*
a. m. k. enn sem komið er, hverj
frambjóðenda til rektorsembættis ’
við háskólann í Dundee, Skot-a
iandi, nýtur mestra vinsælda. “
Peter Ustínov, sem í fyrra var»
kjörinn í þetta heiðursembætti ’
- hverju engar skyldur fylgja — •
í fyrra, hefur nú hlotið óvænta*
samkeppni frá fræjgúm persónum, J
eins og sjónvarpsstjömunni fögm®
hinni ljóshærðu Goldie Hawn.J
en auk hennar eru í kjöri þauj
Bemadette Devlin, Jerry Rubin,*
leiðtogi bandarískra jippa, þýzki J
stúdentaleiðtoginn, Rudi Dut- •
schke, brezki grínfuglinn Spikc*
Milligan og sprellikarl sem heitir J
Mejvyn. •
•
□ □□□ •
•
Vondir við Ijósmyndara •
Enn virðast þeir ekki orðnir*
nógu gamlir til að vera farnir aðj
venjast umsvifamiklum frétta- J
ljósmyndurum, kapparnir Frank •
Sinatra og Patrick Curtis (eigin-J
maður Raquel Welch). Sinatra*
var staddur i spilavíti í Acapulco, *
Mexfkó, brá 'sér þar út á dansgólf, J
og hristi sig í takt við músík, þeg- •
ar frægur ljósmyndari NichoiasJ
Sanchez Osorio, hljóp til meðj
myndavél sína og byrjaði að •
filma. Sinatra réðst þá að ljós-J
myndaranum, barði hann í hand-®
legginn og andlitið, jafnframt þvíj
sem hann eyðilagði myndavélinaj
hans, 800 dollara apparat. Lög- •
reglunni var skipað að handtakaj
söngvarann, en þegar hún brá»
við var fuglinn þegar floginn frá!
Mexíkó. •
Um sama leyti var Curtis að»
berja spánskan ljósmyndara íj
Almeira á Spáni. Hann neitar*
reyndar að hafa hellt sér í vonzku *
yfir fréttamenn og barið Ijósmynd J
ara en játar að það hafi fokið í»
sig og að hann hafi skammaöj
ljósmyndara óvægilega þegar*
kona hans hnaut f stiga á hóteli*
sínu, „þá sá ég mannfýluna meðj
myndavélina f felum við stiga-*
skðrina og þegar hann stökk aðj
konunni og hefði getað tekið af J
henni fallið, mundaði hann bara*
myndavélina og myndaði upp und J
ir hana!“ •
Curtis neitaði með öllu að hann J
hefði móðgað Frankó og særtj
spánskan þjóöarmetnað... •
sorglegt —
okkur setja
borgarstarfsmaður. Hann stýfði
ostasamloku úr hnefa, fékk sér
bjórsopa og muldraði: „Sorglegt
— það finnst mér um þetta. Næst
segja þeir okkur að setja teppi
á gólfið hérna og afgreiða ekki
nema við séum með hálstau“.
TEPPI
OG HÁLSBINDI
í Carlisle, borg sem er í um
300 mílna fjarlægð f norður frá
London, beinast umræður manna
nú mjög f eina átt: Ákvörðun
Jb etta — næst láta þeir
ganga með hálstau"
stjórnar Heath um að hætta rík-
isrekstri á 206 krám, hótelum og
dansstöðum í borginni og næsta
nágrenni hennar.
Óttast menn nú mjög, að einka
aðilar muni taka við rekstrinum,
og þá með öðru hugarfari, en
ríkið rak bjórstaðina. Bjórinn í
Carlisle hefur verið þekktur víða
um lönd fyrir hinn sérstæða keim
sinn og lága verð. Nú er það
hald manna, að þeir einkaaðilar,
sem við rekstri hinna einstöku
kráa taki, muni þegar f stað
hækka verðiö, til jafns við það
sem annars staðar gefist,.,Qg jafp.
framt bera minna í við bruggun
ölsins, þannig að þaö missi sinn
sérstæða keim — og svo hitt, sem
mönnum finnst nú verst: Að eig-
endur bjórkránna muni hugsa
meira um aö halda þeim hreinum
og snyrtilegum, en að laða að sem
flesta viöskiptavini: Teppi og
bindi, segja menn, veröur ekki
til annars en að drepa niður all-
ar samræður.
Verkamenn þeir sem helzt hafa
þambað bjór á ríkiskránum f
Carlisle segja að ríkið fáj einka-
aðilum krámar í hendur sem laun
fyrir dyggan stuðning í síðustu
, kosningabarátbu. ■ ■ •> h.
Þetta er hræöilega dýr bíll
kostar 200.000 þýzk mörk, Hann
hefur líka aðeins verið smíðaður
18 sinnum, og þá pantaöur sér-
staklega. Þessi lúxusbíll, sem
Daimler-Benz verksmiðjumar
smíöa stundum, hefur aðeins ver-
ið gerður handa erlendum þjóö-
höföingjum, enginn Þjóðverji hef
ur enn tímt að kaupa sér einn
slíkan. Þegar Bonn-stjórnin þarf
á sérstaklega glæstum færleik aö
halda undir opinbera gesti, eða
þvf um líkt, notast hún við Mer-
cedes-Landaulet 600. Páll páfi var
hins vegar fyrstur til aö panta
sér einn svona — svokallaöan
„blandaðan bí!“. (Limósína eða
lúxuskerra að framan, en opinn
fólksbíll aö aftan). Maó í Kína
pantaöi sér einn Landaulet, þann
ig að hann var ekki alveg eins
flott á því og páfinn, og sama
gerðu þeir Tító f Júgóslavíu,
keisarinn í Persíu, Bongo, forseti
í Gabun, Bhumibol, kóngur í
Thailandi og fleiri voldugir ríkis-
bubbar i austri og vestri. Báðum
þessum bílum, þeim blandaða og
Landaulet, fylgir alls konar ó-
venjulegur útbúnaður, s. s. súni,
segulband, bar og loftræstikerfi.
Einnig er hægt að setja í vagnana
eitthvert dinglumdangl sem fólk
óskar sérstaklega eftir.
EINKARÉTTUR
FRÁ 1916
Rfkisstjórnin hafði ednkarétt á
áfengissölu í Carlisle frá því árið
1916, þegar hergagnaverkamenn
fluttu til borgarinnar handan yfir
skozku landamærin. Verkamemn
þessir höfðu talsverðan frítíma og
há laun —af þvi teiddi, að þeir
stunduöu mikið krámar. Gekk
drykkjuskapur þeirra svo lamgt,
að forsætisráðþerrann, verika-
mannaflokksmaðurinn hélt fræga
ræðu, þar sem hann sagði: „Við
berjumst við Þýzkaland, A'nstar
ríki og áfengi, og ég sé ekki bet
ur en að áfengið sé versti 6vin-
urinn af þessum þrem“. Síðan
voru krárnar þjóðnýttar, og sett
ar strangar reglur um vínsötena.
Reglur þessar voru í g3di til
skamms tíma. Mátti enginn mað
ur drekka standandi við barinn
— viðskiptavinir uröu aö sitja.
Enginn mátti „bjóöa á Iínuna“,
heldur varö hver að borga fyrir
sig, og mátti aöeins kaupa einn
drykk í einu. Ekkert sterkt á-
fengi mátti selja á laugardögum.
Ekki var heldur leyft að spila
dómínó eða kasta skutlum.
Á síðari árum vom þessar
ströngu reglur numdar úr gildi,
og líf gerðist fjömgra á rfkis-
kránum. Innréttaðir voru dans-
salir í sumum þeirra, en allt þó
með frjálstegu sniöi — 1 Carlisle
geta menn enn skemmt sér án
þess að eiga hálsbindi . . . og þaö
er það ágæta ástand, sem verka-
menn sjá svo eftir.
„Ég á hara
40 milljónir"
Bob Hope, grínleikari, 67 ára
gamall, sagði nýlega: „Þaö er
helber uppspuni að ég eigi 400
milljónir dollara - ég skal segja
ykkur hvers virði ég er: Ég á
nákvæmlega 40 milljónir dollara.
35 af þessum milljónum em fjár-
festing og 5 milljónir á ég í
bönkum... ég borgaði 500.000
dollara i skatta í fyrra, þannig
að varla verður annað sagt en
að ég vinni fyrir rtkisstjórnina“.