Vísir - 10.08.1971, Blaðsíða 8

Vísir - 10.08.1971, Blaðsíða 8
V1SIR . Þriðjudagur 10. ágúst 1971, VISIR Otgefandt: KeyK1»pren» ol Framkvœmdastióri: Sveinn R Eyjóifsso® Ritstjórt1 Jórtas Krtstjánsson Fréttastjóri; Jón Blrglt Pétursson Ritstlómarfulltrúi • Valdimar H. lúhannessoo Auglýsingastjóri: Skóli G. Jóhannesson Auglýsfngar; Bröttugötu Sb Siraar 156J0 11800 Afgreiftsla Bröttugötu 3p Siipi 1J8K5 Ritstióra: Laugavegl 178 Slmi 11660 /5 línur) Askriftargiald kr. 195.00 á mánuöi innanlands f lausasöíu kr. 12.00 eintakiö Prenfsmiöia Vlsis * Edda hl Að lifa í núinu J>að er sagt, að þeir hafi beztu geðheilsuna, sem láti v hverjum degi nægja sína þjáningu og geri sér ekki V miklar áhyggjur af framtíðinni. Ýmsir fornir og nýir spekingar hafa mælt með því, að menn lifi í núinu og láti ekki dauðan gærdag og ófæddan morgundag ( angra sig, eins og skáldið Khayám orðaði það. Vísir ætlar vitanlega ekki að fara að blanda sér inn í lífsspekilegar deilur. Hann vill aðeins minna á, að það, sem kann að gilda fyrir einstaklinga, þarf ekki að gilda fyrir þjóðfélög. Og það er afveg fráleitt, að nútímaþjóðfélag geti lifað í núinu til langs tíma. Því er minnt á þetta hér, að tvö andstæð viðhorf í þjóðarfjármálum eru á oddinum hér á landi eins og ) víðar. Annars vegar eru þeir, sem vilja nota eyrinn, ) meðan hann er til, og hins vegar eru þeir, sem vilja \ ávaxta eyrinn fyrir framtíðina. I Fyrrnefnda stefnan er oftast tengd vinstri flokkum. i Þar í flokkum sjá menn, eins og í öðrum flokkum, \ að bæta þarf kjör hinna öldruðu og lægst launuðu, í byggja sjúkrahús og skóla og jafna réttindi manna. / Þegar þeir komast til valda, fara þeir strax að verja / til slíkra mála fé því, sem sparsamari ríkisstjórn hef- ) ur látið eftir sig. Og þegar það fé er upp urið, þrífa \ þeir peninga úr varasjóðum og leggja byrðar á at- \ vinnulífið. Afleiðingin er oftast sú, að byrðar at- ( vinnulífsins eru of þungar og það dregur saman / seglin með þeim árangri, að tekjur þjóðarinnar / rýma. Samtímis er safnað drjúgum skuldum. ) Hægri menn telja hins vegar aðra leið betri. Hún / sé sú að byggja upp atvinnulífið, efla framleiðsluna y og auka afköst hennar, svo að peningar skapist til ( að gera alla þá góðu hluti, sem gera þarf. Þeir verða / stundum óvinsælir af því að vilja fresta framkvæmd )) góðra mála. En þeir halda því fram, að frestunin )l leiði til þess, að síðar verði f járhagslega unnt að gera \ enn betur. Þeir eru eins og húsfreyjan, sem frestar y því að kaupa þvottavél í ár, vegna þess að næsta ár verða tekjurnar nægar til að kaupa sjálfvirka þvotta- vél. Á íslandi er tekin við dæmigerð vinstri stjóm, sem // ennþá hefur ekki setið heila hundadaga, en er samt búin að dreifa einum milljarði í sumargjafir til lands- ) manna, auðvitað á kostnað landsmanna sjálfra. Þessi ) ríkisstjórn lifir í núinu. Hún hefur fengið mikinn og \ góðan arf og kann sér ekki læti. Gleðjumst í dag, ( því að á morgun erum við dauðir, virðast vera eink- /i unnarorð hennar. /, En hætt er við, að gleði ríkisstjórnarinnar sé ekki / eins ósvikin og hjá Khayám skáldi. Hætt er við að / grunur sé að minnsta kosti farinn að læðast að fjár- ) málaráðherra um, að dagur komi eftir þennan dag. p Hvernig lifa fiskar fyrst rannsóknir sýna ad fæcSan sé ónóg? Nýstárlegar uppgötvan- ir um líf smádýranna Umsjón: Haukur Helgason Haffræðingar hafa lengi velt því fyrir sér, hvemig all- ir flskarnir í sjónum fara að því aö lifa, þegar sýnlshom, sem tekin hafa verið af sjávar lífi, hafa sýnt, að ekki ætti að vera nóg fæða i sjónum til að halda i þeim lífinu, ef marka mætti sýnishom. Um þetta er fjallað i fréttum frá Sameinuðu þjóðunum og sagt að nú virðist gátan Ieyst. Komiö hefur fram, að hinar smæstu lífvemr, sem fiskar Kafarar aö störfum. nærast á, halda sig i sam- félögum — „borgum, bæjum og þorpum“, mynduðum úr svifi, sem rekur um annars eyðilegt haf. Sumt af niður- stöðum visindarannsókna á þessu sviði varpar nýju ljósi á lifið i hafinu. Þau lifa, sem „eru svo heppin að fæðast í mat- artorfunni“ Á haffræöingaráðstefnu í Tók- Vó f fyrra voru haffræðingar, flestir hverjir á þvi. aö svifin lifðu saman t „pjötlum" eöa torfum. Sumar „pjötlurnar" væru aðeins á stærö við meöal herbergi. en aörar allt upp í 100 kílómetra lengd. Af þessu megi sjá hvers vegna venju- legar aðferðir viö töku sýnis- horna af sjávarlífi hafi ekki gefið sanna mynd af því.^Ef net rannsóknarmanna missi af „pjötlunni" eöa torfunni, þá fáj hann gjörsamlega villandi upplýsingar um fjölda sjávarlíf- veranna að meöaltali. Karl Banse prófessor við Washingtonháskólann í Seattle segir, að þessi niöurstaða hafi fengizt við nýiegar tilraunir \ fiskrækt. Rannsóknir gáfu til kynna að sardinur þyrftu tíu slnnum meira fæði í kerjum rannsóknarstofunnar en nam því magni, sem rannsóknir höfðu gefið til kynna, aö til væri I hafinu af þeim smá- rækjulirfum, sem sardínur nær- ast á. Með þessu kann að vera fundin skýringin á því, að lítil! hlutj sardVnueggja nær því að vaxa til þroska. Banse gat sér þess til, að einungis þau seiði sem séu „svo heppin að fæð- ast í „fæðistorfu“ nái þroska", en ölj hin, 90% eða meira af heildinni. deyi úr hungri. Skýring á „fölskum hafsbotni“ Haffræðingar glíma nú við það verkefnj að fá nánari upp- lýsingar um lifnaðarhætti hjnna litlu „samfélaga“ lífveranna, sem eru fæða fiskanna Banse minntist á, að stormur vestan Skotlands gætj til dæmis rifið upp næringuna frá hafsbotni og með því hrundið af stað lífs keðjunni, sem nær frá plöntum til dýra. Nýju svifin gætu þá borizt inn í Noröursjó og straum ar sundrað hópnum í smærri torfur. Þetta sé þó aðeins tii- gáta hans. Dr. Wiliiam Clarke hefur unn ið við rannsóknir á nokkuð „dul arfullu" fyrirbæri \ þessu sam bandi. sem hefur valdið bæði haífræðingum og sjómönnum heilabrotum, alla daga síðan bergmálsdýptartækj komu til sögunnar, Bergmálsdýptartæki komu fram upp úr 1920 og leystu lóðamælingar af hólmi Með því er sent hljóömerki til botns og mældur tíminn, sem það tekur aö bergmála frá botninum og berast til skipsins. Þar sem hraði hljóðs í sjó er.þekktur, er þetta mjög örugg mæling á ldýpi,,Hins vegar hafa mæiingar menn oft rekizt á „falskan hafs botn“ eða „gervisker" við þess konar mælingar. Eitthvað í sjón um hefur hindrað að merkið bærist alla leið til botns. Þaö liefur endurkastast eins og þoka varpar Ijósgeisla til baka. Fór fimmtíu ferðir í „kúlu“ niður á botn Þess konar „sjávarlög“ hafa fundizt á dýpi milJj 100 og 700 metrar að degi til, en á nótt- inni færist „lagð“ upp á við í sjónum. Þetta hefur verið mjög trufandi við kortlagningu hafs- botns eða leit að kafbátum með hijóðmælingum. Engum tókst aö sjá þetta eða ná þvl upp, segir ’i fréttum Sameinuðu þjóðanna. Menn héldu að þama væri um að ræða smáar lífverur. sem flyttu sig niður á daginn til að forðast óvin og kæmu upp á nóttunni tii að taka sér fæðu. Tilraunir til að veiða þessar líf verur í net mistókust, og til- raun þeirra var ieyndardómur, þar tii ný tæknj la>m til sög- unnar. Þessi tækni er ekki sízt þær „kafkúlur", sem nú er unnt að sökkva niður f sjó með manni innanborðs. sem getur þar fram kvæmit rannsóknir, sem áöur voru ókleifar. Fyrrnefndur Wilii am Clarke hefur farið um fimm tíu slfkar ferðir niður 'i haf- djúpin og atbugað þetta dular- fulla „sjávarlag". Lífið eins og „mósaik“ Hann og samstarfsmenn hans hafa komizt aö því, að þarna er ekki um nein „lög“ að ræöa. Þaö, sem truflað hefur dýptar- mælingar og kafbátaleit, eru áð urnefndar „pjötlur" eða torfur dýra. sem halda sig saman i þyrpingu með stórum bilwn á milli. Clarke sagði á fundinum i Tókíó, að þetta væri eins og tiglamynd, „mósaik“. sem marga ttglana vantaði inn á milli. Eöa frekar sem rúsínu- kaka en lagkaka. Clarke telur einnig, að þarna sé um að ræða þrjú mismunandj þrep „tigla". Lífverurnar greinist í þrjú þrep eftir eöli sfnu, til dæmis séu smáverur efst og stærri neðar. Hann skoðaðj þetta. Clarke not- aði bergmálstæki, sem mælir lárétt, og gat með því fundiö torfurnar og síöan nálgazt þær. Hann segir frá lifverunum, sem hann sá „hangandi f vatninu, haldandi sér uppj með öndun. Þær forðuðust kafkúlima meö þv'f að víkja sér nokkra metra undan og þar héngu þær hreyf- ingarlausar á ný,“ segir hann. Meta birtuna og eigin lýsingu til að forðast óvini Líffræðingar höfðu velt því fyrir sér, hvers vegna „Iögin“ væru „á ferðalagi", úr því að þau flyttu sig ekkj kerfisbundið til eftir breytingu ijóss í sjón- um. Hin þrjú þrep smáveranna gefa I rauninni sjálf frá sér ljós Clarke segir: „Takið eftir ránfiskum hafsins. Þeir ráðast á bráð sína neöan frá og horfa upp á við. Þeir reyna að kom ast undir bráðina, svo að skuggi hennar leiðbeini þeim, þegar dagsbirtan skfn á hana ofan frá. Þetta er eins og standa f námu og horfa á mann. sem stendur í opinu. Ef skuggi hans lýsist bjart, hverfur hann. „Svo aö hvað er þessum dýrum eölilegra en að halda sig á eigin ljós- þrepi, þar sem skuggi þeirra hverfur (þar sem ljósmagnið er hæfilegt til þess.) Ef þeir fara of hátt upp, þá sjá ræningjarn- ir þá f dagsbirtunni. Ef þeir eru of neðarlega. þá kemur ljós ið, sem þau gefa frá sér sjálf, upp um þau í myrkrinu". Clarke tók einnig eftir því, að dýrin á neðsta þrepinu gefa frá sér ljós í tilviljunarkenndu „blikki“. Hann telur ástæðuna til þessarar hegðunar vera að þau séu að rugla ránfiskana i ríminu og geti samtímis fylgzt hvert með öðru. í köfunarferðum skammt frá borginni San Diego fann Clarke að sumar ,.pjötlurnar“ voru að- eins um 60 metra þykkar á neðsta þrepinu, en þó nógu þétt ar til að vej væri virðj að veiða þær, eins og Japanar eru þegar að gera að nokkru leyti. „Ef ég ætlaði að veiöa eitt- hvert þrepið mundi ég setjp ijósmæli á vörpuna, og ég er viss um, að mér tækist vel," segir Clarke.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.