Vísir - 08.04.1972, Blaðsíða 3

3
VtSIK. Laugardagur 8. apríl 1972.
„Við erum komnir í
rœtt við íbúana við Norðurbrún
örugga höfn"
Bergljöt Bjarnadóttir og Melgi Pálsson — Viðerum ióskaibúðinni.
ég held, að það sé ekki hægt
annað en að vera ánægður. Og svo
hef ég isskáp, en svoleiðis hef eg
aldrei áttáður.Hugsasér, hægt að
halda mjólkinni kaldri án
nokkurra vandkvæða.
,,Hvenær fluttirðu inn?”
,,Ég flutti inn 1. febrúar, en þá
voru ibúðirnar teknar i notkun.
Áður bjó ég i Grundarlandi hjá
mági minum. Og ég var fegin að
komast hingað, sjá um mig sjálf,
elda ofan i mig og þess háttar. Ég
er nú 70 ára siðan i fyrrasumar,
og það er bezt að vera einn. Svo er
ég nú lika alveg hætt að vinna. Ég
varð að hætta, þvi að það henti
mig það óhapp að brotna á báðum
fótum og báðum höndum. Eftir
það gat ég ekkert unnið.”
„Hvað gerið þið ykkur til
skemmtunar hér?”
Ja, ég prjóna nú til dæmis vett-
linga, hosur og annað. Svo
megum við fara á kvöldvökur
niðri á Hrafnistu og fáum þar lika
fótaaðgerðir, og þær ætla ég að
nota mér. Og eins og ég segi, ég
get ekki imyndað mér annað en
allir eigi eftir að verða ánægðir
hér.”
1 ibúð númer 117, sem er hjóna
ibúð, búa þau bjónin Helgi
Pálsson og Bergljót Bjarnadóttir.
Við bönkuðum upp á.
„Jú viðerum ánægð hér,” segir
Helgi, „enda flutti ég stutt
þakkarávarp hér við afhendingu i
gær og lýsti yfir ánægju okkar
fyrir hönd hinna. Við erum lika
afskaplega frjáls hérna, og þessu
er ekki hægt að likja saman við
elliheimili. Hér getum við haft
alla okkar hluti hjá okkur, og það
l'innst okkur gamla fólkinu gott.
Áður leigðum við i Bogahliðinni,
en við hölum alltaf leigt þau 20
ár, sem við höfum búið hér i
Reykjavik. Aður bjuggum við i
Haukadal i Dýrafirði.”
— Og Bergljót, eru ekki einnig
ánægö hér?”
„Jú, ég verð það örugglega, en
mér leiddist hræðilega hérna
fyrst, ég hafði enga matarlyst og
gat ekkert sofið. Og einhvern
veginn finnst mér ég svo ung
hérna, ég er ekki nema 61 árs, en
maður verður fylgja karlinum
sinum, og hann er nú orðinn 72
ára. Annars er meðalaldurinn
hérna 73 ár, svo þið sjáið, að ég er
langt fyrir neðan. En það er
dálitið skemmtilegt, að þegar við
komum hérna fyrst til þess að
skoða ibúðirnar, meðan enn var
verið að byggja, varð ég lang-
hrifnust af þessari ibúð sem við
búum i núna. Ég hét á litla stúlku,
og það vildi svo til, að við l'engum
ibúðina. L>ess vegna kalla ég hana
óskaibúð.
En hér eru mikil þægindi.
Gluggatjöldin fylgdu t.d., en það
er auðvitað vegna samræmisins
utan frá að sjá. Svo fengum við
isskáp, þannig að viö urðum að
selja okkar. Og svo er útsýnið
mjög lallegt.”
Á leið okkar út hittum við fyrir
þá Arna Knudsen og Guðmund
í.Guðmundsson, og tókum við þá
tali.
„Ánægðir, jú, jú, við erum
ánægðir, þó að kannski sé alltaf
hægt að finna einhverja
Kristin Einarsdóttir — Aldrei hef ég haft isskáp áður.
Arni Knudsen — Auðvitað er
hægt að finna vankanta.
vankanta, en það talar maður
ekkert um. En hér er rólegt og
gott að vera.”
— Þið gripið auðvitað i spil eða
annað á kvöldin?” „Nei, við
höfum nú ekki gert það. Við þekkj
umst ekki svo vel ennþá, en það
stendur nú eflaust allt til bóta. En
við getum horlt á sjónvarp og
þess háttar. En það er lyrir öllu,
að okkur likar vel, og við erum
komnir i örugga höfn.”
— EA
Guðmundur i. Guðmundsson —
Ég er kominn i örugga höfn.
legt, og húsakynni eru skemmti
leg og björt.
Á leið okkar eftir einum
ganginum sáum við opnar dyr að
einni ibúðinni.og kom húsráðandi
auga á okkur og bauð okkur þegar
i stað að ganga i bæinn. Boðið var
þegið með< þökkum.
Húsráðandi er Kristin
Einarsdóttir,
„Ertu ekki ánægð hér,
Kristin?”
„Ja, almáttugur! á betra
verður ekki kosið. Húsbændur
okkar hér eru alveg prýðilegir, og
„Hér er alveg guðdómlegt að
vera, og ég get ekki imyndað mér
annað en að allir séu ánægðir.”
Þetta segir Kristin Einarsdóttir,
ibúi i ibúð nr. 102 i ibúðarhúsi
fyrir aldraða við Norðurbrún, en
liúsið var, eins og kunnugt er,
tekið formlega i notkun i fyrra-
dag.
Visismenn lögðu leið sina upp á
Norðurbrún i gærdag, spjölluðu
við ibúa og þrömmuðu um húsið
þvert og endilangt.
Þar virðist allt gert til þess að
gera gamla fóikinu lifið ánægiu-
KVWWWWWWVWWVWWWWS/WWWWWVWWWWVWS/WS/VWWVVWWWWWVWWWWVWWWWW
Einhuga með
50 milunum
Skagamenn héldu á dögunum
borgarafund um landhelgismálið
að Hótel Akranesi. Það kemur
vist fæstum á óvart að þar var
einhuga stuðningi lýst við stefnu
rikisstjórnarinnar i landhelgis-
málinu og skorað á stjórnvöld að
kvika i engu fyrir hótunum er-
lendra aðila i þessu lifshagsmuna
máli okkar.
Þegar húsin
fara á flakk
Ekki eru þau þjál i umferðinni,
húsin, þegar þeim dettur i hug að
fara i ferðalag eins og þetta hér á
myndinni hans Bjarna Boga-
sonar. Húsíð var flutt úr Múla-
hverfinu inn fyrir Elliðaár, enda
vandað að smið og á að þjóna eig-
endum sinum á nýjum stað á
komandi árum. Með ýmsum til-
færingum rafveitumanna, sem
klifu litt beizlaðir upp og niður
staura, tókst að vinna húsinu
braut eftir aðalumferðaræðum,
og með svolitilli þolinmæði öku-
manna, greiddist vel úr öllu
saman.
Nýja varpan lofar góðu
Þriðja leiðangri rannsókna
skipsins Bjarna Sæmundssonar á
árinu lauk núna fyrir páskana.
Var aðallega reynt fyrir sér með
nýja tegund botnvörpu, sem rutt
hefur sér til rúms erlendis á
undanförnum árum. Leiðangurs-
stjóri var Guðni Þorsteinsson og
skipstjóri Sæmundur Auðunsson,
en óvenju gestkvæmt var um borð
þessa daga, stýrimannsefni úr
Reykjavik og Eyjum, — auk þess
3 skipstjórar, 8 netagerðarmenn
og 2 tæknimenn. Reyndi þvi mjög
á áhöfn skipsins og stóðst hún öll
sin próf með mestu prýði. Varpan
lofar góöu að sögn Hafrann-
sóknarnefndar og verður reynd
um borð i islenzkum togara á
næstunni.
Æskan og kirkjan
Æskulýður landsins sækir nú
kirkjur af kappi, að sögn, og ræðir
trúmál sin á milli. Jesúbyltingin
er komin til Islands,- hvort sem
þar er um tizkubólu að ræða eða
eitthvað úr varanlegra efni. A
myndinni, sem tekin var fyrir
nokkru i Bústaðakirkju, sést
greinilega, að æskufólkið fyllir
kirkjuna. Þennan dag afhentu
skátarnir kirkjunni skátafánann
að gjöf, en séra Ólafur Skúlason
tók við gjöfinni.
Frimerkjaáhuginn
samur og jafn
Frimerkjasafnarar eru fjöl-
mennir á tslandi, og eru raunar á
öllum aldri, börn með nokkur
merki i dós, og þeir eldri með
dýrindis söfn sérstimpla, útgáfu-
daga og afbrigða. Elzta félag fri
merkjasafnara hér er þó ekki
nema 15 ára gamalt. Það heitir
Fálag frimerkjasafnara og rekur
það upplýsingastöð fyrir safnara
að Amtmannsstig 2 og veitir Sig-
urður Ágústsson henni forstöðu.
Opið er miðvikudaga frá 5—7 og
laugardaga frá 3—6. A aðallundi
félagsins i febrúarlok var Jónas
Hallgrimsson kjörinn formaður,
Halldór Sigurþórsson, varafor-
maður, Hermann Pálsson, ritari,
óskar Jónatansson, gjaldkeri,
Þór Þorsteins, Sigurður Agust-
sáon og Björn Bjarnarson, með-
stjórnendur.