Vísir - 27.05.1972, Qupperneq 7

Laugardagur 27. mai 1972.
7
cTVIenningarmál
Strompleikur á Nesinu
Á mörkum hins levfilega
Siðustu tónleikar S1 á
þessu starfsári voru
haldnir s.l. fimmtudag.
Stjórnandi var Bohdan
Wodiczko, og stýrði
hann fjölbreyttri efnis-
skrá. Fyrst var fluttur
forleikur að gamanó-
peru eftir Viktor
Urbancic. Þetta er létt
og fjörugt verk, samið i
anda Vinar og mótað ei-
litið af Richard Strauss
og jafnvel Mahler á
stqku stað. Viktor
Urbancic vann mikið
starf i þágu islenzks tón-
listarlifs, og var þessi
flutningur skemmtileg
endurminning braut-
ry ð jendatimanna.
Shura Cherkassky lék einleik i
pianókonsert nr. 1 eftir Tsjaikov-
ský, en hann lék sama verk hér
fyrir 18 árum. Það er næstum
ómögulegt að setja þennan pianó-
leikara i einhvern þann flokk,
sem heitir lyriskur, dramatiskur
o.s.frv. Hann er alveg einn á báti,
nánast sérvitringur, sem kemur
manni algerlega að óvörum.
Sumir mundu halda þvi fram. að
túlkun hans á Tsjaikovský sé á
mörkum þess að geta talizt
„leyfileg”. Honum viröist ekkert
ómögulegt, hvorki tæknilega né
múslkalskt. Hann leikur nær
óheyrilega veikt i þessu verki þar
sem aörir leika sterkt, og öfugt.
Hraðabreytingar eru örar og
skyndilegar.
Stjórnandinn á skiliö að fá
aðlögunarorðuna fyrir að fylgjast
með pianóleikaranum. Min
skoðun er sú, að það sé skemmti-
leg og kærkomin tilbreyting að
heyra konsertinn fluttan á þennan
hátt — alveg i andstöðu við þann
sótthreinsaða og staðlaða máta,
sem maður heyrir hann annars
leikinn af öllum þorra pianó-
leikara.
Eftir hlé voru fiutt tvö
skemmtileg, sjaldheyrð (hér á
landi) og kröfuhörð verk: hljóm-
sveitarsvitan Ibéria eftir
Debussy og Hary Janos svitan
eftir Kodály. Það var sérstaklega
ánægjulegt að þessi verk skyldu
flutt, þvi að þau eru litrik og til-
breytingarrik, bæði sniðin fyrir
þá möguleika sem nútima hljóm-
sveit hefur hvað fjölbreytni
snertir. Að visu var hér ekki um
fullkominn flutning að ræða, en
mest er um vert, að S1 brjótist úr
vitahring „staðlaðra” tónverka
og kynni það sem áður hefur ekki
eða sjaldan heyrzt. Það hefur
verið einn af meginkostum Boh-
dan Wodiczkos, að hann hefur
lagt áherzlu á þessa stefnu i tón-
verkaflutningi.
Hinu reglulega starfsári er lok-
ið hjá Sí , en ekki samt starfinu,
þvi hún á eftir að leggja mikið á
sig i sambandi við væntanlega
listahátið, sem hefst innan
skamms. Megi hún vaxa og dafna
við þau átök.
„Mín upphefð kemur að utan..” Kúnstner Hansen: Júllus Oddsson I
sýningu Leikfélags Akureyrar.
HJARPMlANÍ
Hvítlökkuð stálrúm K
Á ibúða sýningu framkvæmdanefndar byggingará-
ætlunar i Unufelli 23, sýnum við meðal annars:
Hjónarúm, rúmfatnað, stálrúm, snyrtikommóður, A
skápa, svefnbekki, raðsett, sófasett, borðstofusett,
Electrolux ryksugur, Electrolux kæliskápa og margt
fleira. Æ
Okkur er sönn ánægja að óska þeim tæplega tvö hundruð VÁ
fjölskyldum, sem fá þessar glæsilegum ibúðir til Æ
hamingju |JW
Sýningin opin 2-10
laugardag og sunnudag dfl
í
Vörumarkaðnrinn hf.
Ármúla 1 a — simi 86-112
Stefán Edelstein skrifar um tónlist:
Sjógörlin þrjú I Stromplciknum fara öll I senn með hlutverk ólu vinnu-
konu I sýningu Leikfélags Akureyrar: Helga Thorberg, Helga
Sigurðardóttir og Steinunn Sigurðardóttir. Ásamt þeim frú Ólfer:
Kristjana Jónsdóttir.
Leiklistar-
miðstöð fyrir
norðurland
Eins og kunnugt er hefur all-
mikil gróska verið i starfsemi
Leikfélags Akureyrar undanfarin
ár. Leikárin 1969-70 og 70-71 voru
verkefni félagsins 5 og 6 hvort
árið, en þessi ár starfaði visir að
i vetur hafa gestaleikir
utan af iandi verið alltíðir í
hinu nýja félagsheimili á
Selt jarnarnesi. Nú um
helgina kemur eitt helzta
leikfélag utan Reykja-
vikur, Leikfélag Akur-
eyrar, i heimsókn og leikur
Strompleikinn eftir Halldor
Laxness á Nesinu.
Sýningar verða tvær- i dag
klukkan 4 og klukkan 8
annað kvöld.
Strompleikurinn var frum-
sýndur á Akureyri 13da mai s.l.
heim við hugmyndir Halldórs
Laxness um „sjálfan sjónleikinn”
i leikverkum sinum og þá áherzlu
sem hann legði á skemmtigildi
leiksýninga:
„Svo mikið er vist að ekki þarf
á neinum lógaritmareikningi að
halda til að ráöa i merkingu leiks-
ins. Hún er einvörðungu fólgin i
þeirri skemmtun, hugljómun sem
af leiknum stafar jafnharðan sem
hann ber fyrir á fjölunum, stil-
færður allt að hreinum og beinum
farsa i likingu við leiki Dario Fo...
Það varðar mestu um sýningu
Leikfélags Akureyrar að furðu
gaman var að horfa á hana, hún
er föst i sniðum, mótuð af einfald-
leik og kátinu og sýnilega unnin
með smekkvisi og fyrirhyggju.
Ekkert virðist þvi til fyrirstöðu
að með leiknari, mikilhæfari
áhöfn en hér var til að dreifa
mætti gera enn meira úr leiknum
eftir sama hætti og hafður var á
þessari sýningu. Og maður hlýtur
að spyrja hvort efnismeira og
fjölskrúðugra leikverk, eins og
Prjónastofan Sólin, gæti ekki
einnig notið góðs af viðlika aðferð
að efninu....”
fastráðnum leikhóp á vegum
félagsins. Þetta var djarft fyrir-
tæki á ekki stærra markaðssvæði
en Akureyri, og hefur félagið i
vetur neyðzt til að draga seglin
saman. En Strompleikurinn er
fjórða verkefni félagsins þetta
leikár. Fyrir sýningar i vetur
voru Það er kominn gestur eftir
István Orkeny, sakamálaleikritið
Músagildran eftir Agöthu
Christie og barnaleikritiö Dýrin i
Hálsaskógi eftirTorbjörn Egner -
en það mun hafa hlotið bezta að-
sókn af sýningum félagsins i vet-
ur.
Baráttumál Leikfélags Akur-
eyrar um þessar mundir er hug-
mynd þess um leiklistarmiðstöð
fyrir allt noröurland á Akureyri.
Þar fengi hópur leikara fasta
starfsaðstöðu og héldi uppi leik-
ferðum viðs vegar um lands-
fjórðunginn auk reglulegra leik-
sýninga á Akureyri. Slikar mið-
stöðvar gætu stórbætt aðstöðu
áhugamanna um leiklist úti um
land og komið á nokkru jafnvægi
við þau forréttindi sem atvinnu-
leikhús og leikhúsgestir höfuð-
borgarinnar njóta nú i leiklistar-
málum.
Leikstjóri er Maria Kristjáns-
dóttir, leikmynd gerði Ivan
Török, en leikendur eru 18 alls.
Með helztu hlutverkin fara Guð-
laug Hermannsdóttir, Aðalsteinn
Bergdal, Kristjana Jónsdóttir,
Jóhann Ogmundsson, Gestur
Einar Jónsson, Július Oddsson,
Saga Jón$dóttir, Sigurveig Jóns-
dóttir og Þráinn Karlsson.
Enga lógaritma
i leikhúsið!
1 umsögn um frumsýningu
Strompleiksins á Akureyri hér i
blaðinu (16/5) sagði Ólafur Jóns-
son m.a. að sviðsetning Mariu
Kristjánsdóttur kæmi mætavel