Vísir - 11.11.1972, Blaðsíða 5

Visir. Laugardagur !1. nóvember 1972
5
VAXANDI UPPSKERA
í KONSÓ
Nú eru liðin tuttugu ár, siöan
tekin var um þaö ákvörðun á
þingi Kambands isl. kristniboðs-
félaga að hefja kristniboðsstarf
hjá Konsóþjóðflokknum i
Kþiópiu. Hvað er að frétta af
þessu starfi? Litum á bréf, sem
bárust frá kristniboðunum fyrir
skömmu. Ingunn Gisladóttir
veitir sjúkraskýli á kristniboðs-
stööinni i Konsó forstöðu. Hún
segir:
„Sjúklingarnir koma hver af
öðrum. Það er margvislegt, sem
að þeim amar. Sumir hafa lent i
áflogum. Aðrir þjást af
mýrarköldu. Henni fylgir oft
blóðleysi. Enn eru þeir, sem hafa
orma i maga og þörmun. Sumir
eru með igerðir, án þess að ljóst
sé, af hverju þær stafa. Einn
sjúklingurinn er fótbrotinn.
Annar er með stóran áverka á
fæti. Hann var stunginn með
áhaldi, sem fólk notar til að
stinga upp akrana með.
Hér er drengur með stif-
krampa. Hann hefur legið hér
nokkra daga. Hann virðist ætla að
lifa þetta af, en slikt er sjaldgæft,
þegar um þann sjúkdóm er að
ræða. — Drengurinn hefur
reyndar verið okkur til mikillar
ánægju. Hann er íarinn að biðja
kvölds og morgna. En fólkið hans
hefur verið mjög háð törfa-
mönnum, enda fór það fyrst með
hann til töframanns, áður en það
kom til okkar. Einn daginn þegar
ég var að búa um hann, fann ég
gamalt bein undir koddanum
hans, og inni i koddaverinu var
eitthvað vafið saman. Þegar það
var rakið i sundur, reyndist brúnt
duft vera inni i þvi. „Hvað er nú
þetta?” spurði ég. Móðir hans
varð fyrir svörum: „Þetta er
töfralyf, sem hjálpar við þessum
sjúkdómi”. — Við eigum oft i
striði við slikt fólk.
Nýlega var komið með illa
farinn mann. Hann hafði tiu sm.
langan skurð frá brjóstbeini og
niður á kviðinn. Maginn lá úti og
var að sjá eins og litið höfuð.
Læknir norsku kristniboðs-
stöðvarinnar i Gidole (i 50 km
fjarlægð) kom á vettvang og hóf
aðgerð. Hjarta sjúklingsins hætti
að slá i miðri aðgerðinni, en það
tókst að koma þvi af stað aftur. —
Nú er maðurinn á batavegi. Það
er stórkostlegt, hvað honum hefur
farið fram. Hann er hress og
glaður. Hann tekur undir, þegar
við segjum, að þetta sé ekkert
annað en undur Guðs. „Ef til vill
er Guð að sýna þér”, sagði ég við
hann, „að það er hann, sem hefur
allt vald á himni og jörðu. Hann
megnar að gjöra þig heilan, en
hann hefur einnig mátt til þess að
gefa þér og þinu fólki eilift lif”.
Þetta er litil mynd af daglega
lifinu á sjúkraskýlinu á kristni-
boðsstöðinni i Konsó. Kristniboð-
arnir islenzku voru brautryðj-
endur i heilbrigðismálum Konsó
héraðs. Til skamms tima hafa
seiðmenn og aðrir skottulæknar
verið athvarf fólksins, og eru
raunar viða ennþá. Nú hljóta
árlega 15-20 þús. manns hjálp á
sjúkraskýlinú.
74 i 32 manna heimavist
Skólastarf kristniboðsins vex
hröðum skrefum. Engin skóli var
i Konsó, þegar Islendingar komu
þar. Skúli Svavarsson, sem nú er
Börn i skólanum i Gidole.
þar kristniboði, segir svo nýlega
i bréfi: „Barnaskólinn er
byrjaður, með rúmlega 300
nemendur. Mörgum varð að
synja um skólavist. Ég skil ekki,
hvernig nemendurnir komast
fyrir i kennslustofunum, svo
rækilega er i þær troðið. I heima-
vistunum er ástandið ekki betra.
Þar á að vera rými fyrir 32
drengi, Við höfum bætt við auka-
rúmum og komið þeim upp i 40.
Þeir drengir einir fengu vist, sem
eiga meira en tveggja klukku-
stunda gang i skólann. Það var
óskaplega erfitt að velja úr. Þeir
voru margir, sem grétu þann
daginn, sem ákveðið var, hverjir
fengju vist. Stórir drengir há-
grétu, og það var engin uppgerð-
hjá þeim. Sjötiu og fjórir drengiri
fengu pláss — eða hluta af plássi!
Þeir sofa tveir og tveir i flestum
kojunum — Stúlknaheimavistin
er einnig fullsetin með 13 stúlk-
um”.
Kenn'arar eru sjö. allir inn-
lendir. Er námsskrá rikisins
fylgt, en auk þess lögð mikil
áherzla á kristnifræðikennslu. Þá
eru reknir allmargir barnaskólar
i þorpunum, bæði 1. og 2. bekkur
og svo lesskólar. Munu nemendur
þeirra vera um tvö þúsund
Hið beina kristniboðsstarf og
starf kirkjunnar eykst einnig með
hverjum degi, sem liður. Hinni
ungu kirkju, sem risið hefur á
starfsakrinum, vex þróttur.
Kristniboðarnir vinna engan
veginn einiraðboðun trúarinnar. 1
byrjun þessa árs var unnið kristi-
legt starf i 60-70 þorpum, og eru
starfsmenn allir innlendir, ýmist
sjálfboðaliðar eða launaðir menn.
Þeir annast bæði kristilega upp-
fræðslu og almenna kennslu.
Vigðir prestar eru orðnir f jórir sá
yngsti vigður nú i október.
Djöflatrú á undanhaldi
Trúarbrögð Konsómanna er
djöfladýrkun. Seiðmennirnir eru
„prestar” þeirra. Þeir færa
fórnir og hafa i frammi ýmiss
konar hátterni til þess að halda
djöflunum i skefjum og hafa gott
af þeim. Fólkið er þvi haldið si-
felldum ótta. Þessi forneskjutrú
lætur nú smám saman undan siga
fyrir fagnaðarboðskapnum um
Krist. Það er i minnum haft, að
fyrsti Konsómaðurinn, sem
kastaði djöflatrúnni, var seið-
maður. Hafði hann fórnað um 30
dýrum, kindum geitum og kúm
Þessi kirkja er byggð úr greinum, grasi og leir. Hún hefur ekkert
hvolfþak, engan turn, ekki steinda glugga, ekkert hljóðfæri. En hvað
sakar það? Þarna hljómar hinn kristni boðskapur, sem Ieysir fólkið úr
viðjum hjátrúar og ótta. Hátt á þriðja þús. Konsómenn hafa verið
skirðir.
Frá kristilegu móti i Eþiópu. Konan stendur upp og lofar að gefa gjöf
til safnaðarstarfsins. Nafn hennar er skrifað niður. Þó að innlend
kirkja sé risin i Konsó, er fólkið enn svo fátækt, að starf kirkjunnar er
að mestu háð fjárhagsaðstoð kristniboðsins.
A morgun, sunnudaginn 12.
nóvember er Kristniboðs-
dagurinn. Þá er þessa merka og
gilda þáttar i kristnu lifi þjóðar-
innar minnzt, þar sem messað
verður i kirkjum landsins og
leitað eftir samskotum til starf-
semi Sambands isl. kristniboðs-
félaga og annarra kristniboðs-
vina. Það cr fólk, sem trúir á
sina hugsjón og fórnar miklu
fyrir hana, þvi að á s.l. ári
bárust sambandinu hvorki
nieira né minna en kr. 3.315.000,
— þrjár miljónir þrjú hundruð
og fimmtán þúsund krónur — i
frjálsum gjöfum og samskotum.
Kirkjusiðan i dag er helguð
kristniboðinu.
Grein um það er skrifuð af
Benedikt Arnkelssyni, kand.
theol., sem ásamt Gunnari
Sigurjónssyni, kand. theol., er
starfsmaður isl. kristniboðs-
sambandsins. Undanfarið ár
dvaldi Benedikt suður i Eþiópiu,
á trúboðsstöð N.L.M. i Gidole.
Þar kenndi hann við Bibliuskól-
ann, sem býr menn undir
prédikunar- og trúboðsstarf i
Abessiniu. Það er mikil þörf
lyrir slika slarfsmenn, þvi að
þráin eftir orði Guðs og
hjálpræðisvitnisburði þess er
mikil.
Benedikt Arnkelsson
Kristniboðsdagurinn
til þess að þóknast hinum illu
öflum. Nú munu um 2500 manns
vera skirðir til kristinnar trúar I
Konsó, en áhrifa kristnidómsins
og starfs kristniboðanna gætir
miklu meira og miklu viðar en
unnt er að gefa til kynna með
tölum. Það er ekki ofsögum sagt,
að menn eru leiddir til nýs lifs,
þegar þeir veita Jesú Kristi við-
töku sem frelsara sinum og losna
undan valdi andadýrkunar og fá-
fræði.
Kostnaður kristniboðsins hvilir
á herðum vina þess og velunnara.
Og kostnaðurinn eykst stöðugt,
eftir þvi sem starfið verður um-
fangsmeira. Ótal verkefni biða
úrlausnar. Nú er það brýnast að
bæta úr þörfum skólans á kristni-
boðsstöðinni. Þar er um sann-
kallað neyðarástand að ræða.
Það skortir fé til að byggja. Á
morgun, kristniboðsdaginn,
verður kristniboðsins minnzt i
mörgum guðsþjónustum og sam-
komum og fólki gefið tækifæri til
leggja þvi lið. Hér er á ferðinni
„þróunarhjálp” i beztu merkingu
þess orðs.
Benedikt Arnkelsson
Þetta þorpskrili er I nánd viö Gidole, sem er um 50 km. frá Konsó.
Þetta er fámennt þorp um 30-40 manns. Stráhúsin standa inni í skógi af
stórvöxnum nytjaplöntum. Sumar bera ávöxt i krónum sfnum, rætur
annarra erhin bezta fæöa. Óti á sléttunni eru kýrnar á beit. Þær eru
smávaxnar, mjög magrar og júgrin varla stærri en á islenskum
kindum og nytin eftir þvf. Maöurinn fremst á myndinni er vinnumaöur
á stööinni i Gidole.
FYRSTU SAMSKOT
TIL KRISTNIBOÐS
Þann 15. júni 1891 var eim-
skipiiö Laura á leiö til Keykja-
vikur. Þegar skipiö sigldi um
miöjan dag i góöviðri vorsins
inn bláan Faxaflóann voru far-
þegarnir uppi á þiljum. Kvaddi
sér þá hljóös miöaldra maður og
talaði fyrir áhugamáli sinu, sem
þá var all-nýstárlegt fyrir þjóð-
ina — ISLENSKT HEIÐINGJA-
TRCBOÐ. Þessi maöur var sr.
Oddur Gislason á Stað i Grinda-
vik. — Hann var ekki maður
oröa heldur athafna og hér gekk
hann beint til vcrks — samskot
strax i gang.
A framþiljum gengust þeir
fyrir samskotum Tobias Finn-
bogason og Nikulás Eiriksson
úr Útskáiasókn og urðu 5-10 og
25 aura samskot þessi 10 kr. 21
cyrir. Þá urðu fleiri, sem
óboönir vildu styrkja kristni-
boöiö. Skipstjóri l.auru,
Christjansen, gaf 1,50 kr. og
umboðsmaður Jensen gaf frá
sjálfum sér 1.00 kr. og frá hús-
bónda sinum grossera Holme
5.00 kr. Vcrzlunaragent
Kristján Jónasson gaf 1.00 kr.
„Voru mér þannig afhentar”,
segir sr. Oddur, „18.71 kr. til
ráðstöfunar og lýsti ég því yfir
þar og þá, aö þvi skyldi varið til
islensks kristniboös innra og
ytra, sem siðar skal grein fyrir
gjörö.”
Þetta sama sumar hreyfði sr.
Oddur þessu máli á synodus. En
það var þá of mikil nýung til
þess að vera rædd þar til gagns
enda stóð prestastefnan þá að-
eins i 4 klukkutima.