Vísir - 20.11.1972, Qupperneq 2

2
Visir. Mánudagur 20. nóvember 1972
vhntm
Trúið þér á anda-
lækningar?
Maria Schram: Ég veit þaö
varla. Ég hef ekki orðið vör viö
neitt slikt sjálf, en ég hef heyrt
um slik lækningatilfelli. En ég get
ekki neitað þvi sem ég veit ekki
um.
(luðmundur llafsteinn Sigurðs
s«n, matreiðslunemi: Nei, ég geri
þaðekki. Min persónulega skoðun
er sú, að slikt sé mesta vitleysa.
En þetta er aðeins min skoðun og
hún er ekki afgerandi fyrir aðra.
Katrin Jónsdóltir. neinandi: Já,
ég geri það. Ég hef oft heyrt um
slikar lækningar og ég tel töluvert
mark a þessu takandi. Ég er nú
kannski ekki alveg viss um þetta.
Asta Svavarsdóttir, nemandi: Ég
veit það nú ekki. Ég held ekki að
þetta sé til. Ég á voðalega erfitt
með að segja um þetta. Það getur
verið eitthvað til i þessu, en það
er órannsakað.
Steinuiiu Jónsdóttir, húsmóðir:
Ég get ekki sagt að það séu ekki
til svona lækningar. Ég hef enga
reynslu i þessu, en ég hef heyrt
ýmislegt um þetta.
Maria Fredriksen, húsmóöir. Eg
veit það nú ekki. Ég heyrði mikið
um slikar lækningar þegar ég var
yngri, en ég hef enga reynslu á
þessu sviði sjálf.
Önnur sagan var á þessa leið:
,,Að sjálfsögðu trúi ég á anda-
lækningar. Ég hafði þjáðst af
lömun i nokkur ár. Svo bar við, að
ég þurfti að bregða mér bæjarleið
með Djúpbátnum til Isafjarðar.
Ég festi svefn i um þrjár stundir á
leiðinni og dreymdi undarlega
drauma. Þegar ég vaknaði var ég
hins vegar albata og hef ekki
fundið fyrir lömuninni siðan”.
— Eru þeir óþarfir, þegar allt kemur til alls??U
Mjög margir þeirra spurðu,
gátu sagt frá reynslu annarra af
andalækningum, sem hefðu átt að
gefa góða raun. — ,,Ég veit svo
mörg dæmi þess að fólk hafi
fengið lækningu vegna fyrirbæna
og af engu öðru. Fóik sem
árangurslaust hafði gengið áður
til lækna. Sjálfur sé ég lika nóg af
framliðnu fólki bæði i vöku og
draumi svo að ég hlýt að taka lif
eftir dauðann sem sjálísagðan
hlut”.
87. skoðanakönnun Vísis: Trúið þér ó andalœkningar
Nei... og þó annars
Niðurstöður úr könnumnni urðu þessar:
Jú 113 eða 57%
Nei 60 eða 30%
Óákveðnir 27 eða 13%
Ef aðeins eru taldir þeir, sem afstöðu
tóku, lítur taflan þannig út:
Já 65%
Nei 35%
Kl' blaðamenn Visis
liefðu hugsaö út i það
fyrirfram, gætu þeir
liafa skrifað bók um
andalækningar á islandi
með litlum fyrirvara og
með lítilli fyrirhöfn eftir
seinustu skoðanakönnun
Visis. Þar var spurt?
Trúið þér á andalækn-
ingar?
Það stóð ekki á svörum. Heil
57% svöruðu spurningunni hik-
laust játandi. í mörgum tilvikum
fylgdu lýsingar á persónulegri
reynslu spurðra á yfirnáttúr-
legum lækningum. Aðeins 13%
voru óákveðnir, sem er í minnsta
lagi. Þó að 30% hafi svarað
spurningunni neitandi, þá er ekki
þar með sagt að sami hlutfalls-
hópur hafi verið andvigur anda-
lækningum. Siður en svo. Mjög
margir, sem svöruðu spurning-
unni neitandi, töldu andalækn-
ingar mjög gagnlegar fyrir þá,
sem á þær trúðu. ,,Ei trúi ég nú
sjálfur á þær, en .” — ,,Nei, og
þó, hvað veit maður svo sem.” —
Þannig voru fjöldinn af nei-svör-
unum.
Þessar niðurstöður eru svo
ótviræðar, að unnt er að fullyrða,
að verulegur meirihluti þjóöar-
innar trúir á andalækningar.
Efnishyggjumenn verða að sætta
sig við þá staðreynd, hvort sem
þeim likar það betur eða verr. Og
það má jafnvel varpa þeirri
spurningu fram, hvort læknavis-
indum landsins væri ekki hollt að
viðurkenna þessa staðreynd og
taka mið af henni. Kannski lækn-
ar og hjúkrunarlið viðurkenni
einnig fyrir sjálfum sér, að mikill
hluti sjúklinga sem annarra trúir
á an.dalækningar.
Athyglisvert var, hvað flestir
svöruðu spurningu þessari
ákveðið og hiklaust i já-hópnum.
— ,,Já, ég trúi FAST á andalækn-
ingar, Bæði þekki ég fjölda fólks,
sem þeirra hafa notið og eins hef
ég reynslu sjálfur af andalækn-
ingum”. — Og þessi maður hélt
áfram að lýsa sinni persónulegu
reynslu eins og svo margir aðrir.
,,Það var fyrir allmörgum
árum, að ég var svo vondur undir
siðu af ristilbólgu og hafði ekki
fengið neina almennilega bót hjá
læknum hér, að ég skrifaði út til
miðils i London. Mér fannst ég fá
svarið mjög fljótt. Aðeins hálfum
mánuði seinna hrökk ég upp af
svefni eina nóttina með miklum
verkjum og fór alveg i keng. En
morguninn eftir fann ég mig
góðan af slæmskunni. Og það liðu
þó nokkur ár þangað til ég fann til
hennar aftur. — Hvernig getur
maður annað en trúað á anda-
lækningar eftir svona reynslu.
HERÐA ÞARF ÁRÓÐURINN
GEGN TÓBAKSREYKINGUM
K.E. simar:
,,Það er leiðinlegt til þess að
vita hvað áróðurinn gegn tóbaks-
reykingum hefur koðnað niður.
Að visu birtast af og til i dagblöð-
um auglýsingar, sem benda á
skaðsemi tóbaksnotkunar, en þær
eru alltof máttlausar til að vekja
athygli. Staðreyndin mun vera
sú, að sigarettureykingar halda
stöðugt áfram að aukast og sifellt
færist aldurinnniður.Nú mun ekki
þurfa að deila um þá staöreynd að
reykingar eiga stærstan þátt i
lungnakrabba, auk annarra sjúk-
dóma. Við eyðum árlega millj-
ónatugum i baráttuna við þessa
sjúkdóma — eftir að fólk er orðið
sjúkt.
Væri ekki nær að stórauka
áróðurinn gegn reykingum og
reyna þannig að koma i veg fyrir
að fólk sýkist. Það hefur sýnt sig,
að veröhækkun á tóbaki hefur
aðeins áhrif i skamman tima eins
og með vinið. Og ég er ekki frá þvi
að hinar sifelldu hækkanir á þess-
um eiturlyfjum hafi gert illt
verra. Mestur hluti fóks virðist
nota áfengi og tóbak og þegar það
hækkar krefst fólk bara launa-
hækkana til að geta haldið áfram
aö reykja og drekka.
Það þarf að sýna áhrifamiklar
myndir i sjónvarpi og kvik-
myndahúsum um skaðsemi
tóbaks. Fá lækna til að halda er-
indi i skólum, útvarpi og á vinnu-
st. Birta leiðbeiningar til fólks
sem vill hætta að reykja og jafn-
vel gefa þvi kost á sjúkrahúsvist,
ef fólktreystirsérekki til að hætta
hjálparlaust. Þótt þetta kæmi til
með að kosta nokkurn pening er
um smámuni að ræða miðað við
LESENDUR
Æ hafa
ORÐIÐ
það tjón sem reykingarnar valda
á hverju ári. Og ekki má gleyma
börnum og unglingum. Þar þurfa
foreldrar að vera fyrirmyndin.
Hvaða .unglingur tekur mark á
aðvörunum frá móður sem er
með sigarettu f munnvikinu
meðan hún predikar um skað-
semi reykinga? Ég held að þeir
séu fáir sem það gera. Ég skora á
viðkomandi aðila að taka nú
röggsamlega við sér og hleypa af
stað reglulegri áróðursherferð
gegn þessum mikla skaðvaldi.”
Hver er Gregory
i Firðinum?
Vegna lesendabréfs ónafn-
greinds Hafnfirðings um fréttir
úr Firðinum, sem birt var í les-
endadálkum Vísis á fimmtudag,
vil ég fá að óska eftir skýringu á
undarlegri klausu, sem þar má
lesa. Þar spyr Hafnfirðingurinn,
,,hvort Hafnfirðingar séu ekki
samrriála um, hverjum við eigum
að þakka þessa kynningu á bæn
um f fjölmiðlum,” eins og hann
orðar það.
Þvi miður get ég ekki gert mér
grein fyrir þvi, en leikur svo
sannarlega forvitni á að fá það
upplýst.
Skora ég á Hafnfirðinginn að
ljúka við hálfkveðna visujhonum
ætti ekki að verða skotaskuld úr
þvi.”
Annar ónafngreiiidur Hafn-
firðingur <en fávísari).
Þœgilegir
strœtóstjórar
Guðrún Sigurðardóttir simar:
..Það er stundum verið að hnýta i
strætisvagnsstjóra i blöðunum