Vísir - 29.12.1972, Qupperneq 5

Visir. Föstudagur 29. desember 1972
! 5
AP/INITB ÚTLÖNDÍ MORGUN ÚTLÖND í MORGUN ÚTLÖND Umsjón Guðmundur Pétursson
Managua
,,Ekki vildi ég snúa aftur til
Managúa, þótt þeir endurreistu
hana úr marraara,” sagði 39ára
faðir ellefu barna, sem tókst að
bjarga állri fjölskyldu sinni úr
borginni eftir jarðskjálftana.
En þær 15 þúsundir manna,
sem enn eru i borgarrústunum,
og neita að yfirgefa eignir sinar,
lita öðru visi á málin.
Prófessor Lomnitz, yfirmaður
jarðskjálftadeildar Mexikóhá-
skóla, segir, „að tillögur um að
endurbyggja borgina annars
staðar eru ekki byggðar' á skyn-
semi.”
Hann heldur þvi fram, að
Managua standi á traustari jarð-
lagi heidur en Mesikóborg, en
upptök jarðskjálftans hafi verið
beint undir borginni, og þvi hafi
afleiðingarnar verið svo miklar.
Hermenn með byssur á lofti eru
á götum borgarinnar á verði gegn
þjófum.
Slepptu Ísraelsgíslunum
— Skœruliðarnir fengu að fara fró Bangkok til Kairó og með
þeim 8 hóttsettir Thailendingar
Arabaskæruliðarnir
fjórir slepptu föngum
sinum lausum undir
miðnætti i nótt og fóru
frá Bangkok til Kairó
með átta háttseltum
Thailendingum.
Þeir höfðu hótað ,,að
berjast til siðasta
manns” og ,,taka alla
gislana sex af lifi”, eða
„sprengja israelska
sendiráðið i loft upp” —
en létu þó sitja við orðin
tóm og þágu boð yfir-
valda Thailands.
Þeim var heitið griðum og flug-
fari til Kairó, ef þeir slepptu gisl-
unum og legðu niður vopnin. —
Hitt þótti alveg vonlaust, að
stjórn ísraels mundi ganga að
kröfum skæruliðanna og láta 36
fanga lausa, þar á meðal Kozo
Okamoto, Japanann frá Lod-flug-
velli.
Fjögur hundruð manna vel
vopnað lið lögreglu og hers hafði
umkringt sendiráðið og stóð
vörð um það þær 19 klukkustund-
ir, sem skæruliðarnir voru þar
inni.
Þeim var hleypt út úr varð-
hringnum og inn i langferðabil,
sem flutti alla hersinguna, 4
Araba, 6 israelska gisla og 8
Thailendinga út á flugvöllinn hjá
Bangkok, þar sem þeirra beið
flugvél. Þegar út á flugvöllinn var
komið, stigu Arabarnir og
Thailendingarnir upp í flugvél-
ina, en gislarnir urðu eftir.
Skæruliðarnir, allir meðlimir
Svarta septemberhreyfingarinn-
ar, skildu eftir vopn sin. Sögðu
þeir aðra handvélbyssu sina vera
gjöf til forsætisráðherrans i Thai-
landi, Thanom Kittikachorn, og
hin til yfirmanns hersins,
Rraphas Charusathien, en
Palestinufánann, sem þeir höfðu
hengt út i glugga sendiráðsins,
meðan það var á valdi þeirra,
sendu þeir Bhumipol konungi að
gjöf, en hann var sagður hafa
tryggt öryggi þeirra.
Meðal Thailendinganna átta,
sem fóru með skæruliðunum, var
flugmarskálkur Thailands,
Dawee Chullasapya, og sonur for-
sætisráðherrans, Narong Kitti-
kachorn, höfuðsmaður. — En með
langferðabilnum á leiðinni út á
'flugvöll hafði verið sendiherra
Egypta i Bangkok.
„Við erum mjög svo þakklát
rikisstjórn Thailands fyrir allt
sem hún hefur gert i þessu máli”,
sagði Golda Meir, forsætisráð-
herra tsraels, þegar hún heyrði
fréttirnar. „En auðvitað kemur
upp i huga okkar önnur nótt, sem
endaði i harmleik”, bætti hún við
án þess að nefna Munchenmorðin
þó.
Golda Meir var spurð að þvi,
hvernig henni þætti það, að
skæruliðarnir höfðu sloppið til
Kairó.
„Það var ekkert afrek, ógnandi
mönnum og konum með byss-
um”, sagði hún.
Gislarnir sögðu, að skæru-
liðarnir hefðu farið vel með þá
inni i sendiráðinu.
„Þeir virtust hræddari en við,
allan timann meðan við vorum
inni i sendiráðinu”, sagði Nisan
Adassijn, sendiráðsritari. „Þeir
bundu okkur á höndum og fótum,
en fóru annars vel með okkur og
skröfuðu vingjarnlega við okkur
allan timann”.
„Tveir þeirra virtust æsinga-
menn”, sagði ein konan. „En hin-
ir tveir voru rólegri i fasi og
gengu að öllu með yfirveguðu
ráði. — Þrjár fyrstu stundirnar
til tryggingar
vorum við hálfdösuð og trúðum
þvi eiginlega ekki, að þetta hefði
skeð, en svo fórum við öll sex að
angra þá. Vildum vatn að drekka,
fara á salernið o.s.frv. Þeir höfðu
i nógu að snúast”.
Thailendingarnir reiddust
skæruliðunum heiftarlega tiltæki
þeirra á þessum degi, sem var i
þeirra augum helgur vegna þess,
að þá var konungssonurinn út-
nefndur við hátiðlega athöfn
krónprins og arftaki konungs.
En þeir misstu ekki stjórn á
sér, og fóru að hlutunum með
þeirri ró, sem Austurlandabúar
eru frægir fyrir.
„Ef ekki væri vegna konungs-
ins, þá værum við ekki á lifi",
sagði frú Hadass, ein úr hópi gisl-
anna.
Golda Meir, forsætisráðherra
Israels, var spurð að þvi, hvernig
henni þætti samanburðurinn á að-
gerðum Thailendinga og svo
Þjóðverja á sinum tima, þegar
hermdarverkamenn rændu
iþróttamönnunum á Ólympiu-
leikunum i Munchen.
„Við sjáum, jú, árangurinn”,
sagði hún.
Jarðarför Trumans í gœr
Harry Truman, fýrrum Bandarikjaforseta, var fylgt til grafar I gær í
bænum Independence. Að ósk ættingja fór hún látlaust fram, en við-
stödd voru forsetahjónin.Richard Nixon og frú, og fyrrverandi forseti,
Lyndon B. Johnson, og jhísundir ibúa bæjarins.
bjargar mannkyninu... OQ SOIIIO
gerðu félagar okkar"
— segja fótboltamennirnir, sem lifðu ó
„Kristur fórnaði sér til
mannakjöti í Andesfjöllum.
Tiu þeirra 16, sem komust
lifs úr flugslysinu í Andes-
fjöllum 13. okt., komu heim
til Uruguay i gærkvöldi
meö flugvél og höfðu þó
heitið því að ferðast aldrei
með flugvél aftur.
Öflugur lögregluvörður
umkringdi þá félaga, sem
allir voru i knattspyrnuliði
Uruguay, og verndaði þá
fyrir forvitnum áhorfend-
Idi Amin, forseti Uganda, sem
flæmt hefur Asiu-menn úr landi
sinu, svo að heimamenn gætu
yfirtekið eignir þeirra, og hefur
boðað sams konar aðgerðir gegn
brezkum borgurum, — hefur nú
snúið sér að evrópskum klerkum
og trúboðum.
„Evrópubúar ættu að fara heim
tilsin og láta Ugandamenn sjálfa
um, er safnazt höfðu á
flugvöllinn.
Þrir félagar þeirra höfðu farið
heim fyrr i vikunni, en þrir eru
enn eftir i Santiago.
Einn úr hópnum, 25 ára gamall
laganemi, að nafni Alfredo
Delgado Salaberry, staðfesti
á fundi með blaðamönnum i
Montevideo, að þeir félagar hefðu
lagt sér til munns mannakjöt i 70
daga hrakningum þeirra uppi i
snjóbreiðum Andesfjalla.
„Eins og Kristur fórnaði lik-
annast sinar eigin kirkjur,” sagði
hann i gær við hóp herpresta og
aðra kirkjunnar þjóna.
Um 14000 evrópskir trúboðar
eru iUganda, og eru flestir þeirra
rómversk-kaþólskir.
Idí Amin forseti sagði, að
þyrftu einhverjir prestar að vera
i Uganda áfram, ættu þeir að
halda sig við trúboðsskólana.
ama sinum og blóði til bjargar
mannkyninu, björguðu sumir
félaga okkar okkur hinum á sama
hátt,” sagði hann, og fékk mikið
lófaklapp fyrir á fundinum.
Aðrir úr hópi hinna eftirlifandi
úr þessu flugslysi hafa ekkert lát-
ið frá sér fara um atburðina uppi i
fjöllunum, en við komuna til
Uruguay i gær lofuðu ferðafélag-
arnir að halda fund með frétta-
mönnum á næstunni.
Þau tiðindi, að þeir félagar,
sem allir eru á aldrinum 19-25
ára, hafi borðað mannakjöt til
þess að bjarga sér frá hungur-
dauða, hafa mælzt misjafnlega
fyrir. Allmargir hafa orðið til
þess að bera blak af þessu.
Tveir kaþólskir guðfræðingar i
New York sögðu á miðvikudag,
að „þeir hefðu breytt rétt” með
þvi að leggja sér mannakjöt til
munns.
„Manneskjunni er leyfilegt að
borða hold dauðs manns, ef engin
önnur úrræði eru til þess að halda
lifi,” skrifuðu séra Austin
Vaughan og séra William Smith i
eitt New York-blaðanna. Þeir
voru þó ekki sammála þvi, sem
einn knattspyrnupilturinn hafði
látið hafa eftir sér. Nefnilega, að
það hefði jafngilt sjálfsmorði að
hafna mannakjötinu, en sjálfs-
morð er fordæmt i kaþólskri trú
og sjálfsmorðingjar útskúfaðir
(fá ekki greftrun i vigðum reit).
Amin forseti vill flœma
trúboða út úr Uganda