Vísir - 23.11.1973, Blaðsíða 9

Visir. Föstudagur 23. nóvember 1973,
9
Farið rólega í
jólaundirbúninginn
— sálarheill fjölskyldunnar er í veði!
Nú liður að þeim
tima, þegar jólaundir-
búningurinn kemst i al-
gleymi. Það er kannski
vert að ihuga dálitið,
hvað við ætlum að gera
fyrir jólin, hversu mik-
ið af öllu þessu er nauð-
synlegt? Þrifum við
kannski hvern krók og
kima bara vegna þess,
að konan i næsta húsi
gerir það? Og hversu
mikið af öllu þessu um-
stangi tekur eiginmað-
urinn á sig?
Flestir eru sammála um, að
jólin eru þægilegur timi, — timi
friðar, kyrrðar og þæginda. Jól-
in eru oft bezti timi fjölskyld-
unnar til þess að vera saman.
Þá er allt hreint og fint, góður
matur á borðum, ljós og birta og
góð bók að lesa á náttborðinu.
En allt of algengt er, að jólin
verði erfiðasti timi ársins hjá
blessaðri húsmóðurinni. Fólk
kaupir oft langt um efni fram,
og allt er lagt að veði til að halda
iburðarmikil jól með ótrúlegu
tilstandi. Strax i byrjun desem-
ber eru börnin sett inn i þessa
hringiðu. ,,Ef þú gerir þetta,
færðu enga jólagjöf”. ,,Ef þú
gerir ekki þetta, kemur enginn
jólasveinn”, o.s.frv. Hótanir og
loforð varðandi jólin eru notuð
til þess að halda börnunum i
skefjum i öllum látunum. Þau
eru spennt upp með yfirkeyrðri
tilhlökkun. Allt miðast við jólin,
allt á að gerast þá. Tilhlökkunin
fer langt fram úr þvi, sem
sálarlif barnanna þolir, og þeg-
ar loksins kemur að hinu lang-
þráða aðfangadagskvöldi, er
spennan orðin svo ofboðsleg.'að
hún verður þeim um megn.
Billinn, sem jólasveinninn
kom með, var gulur en ekki
rauður. Pakkinn frá ömmu var
svo litill. Pabbi var önugur, af
þvi að börnin vildu fá að opna
pakka fyrir matinn. Mamma
skammaði börnin fyrir að sulla
niður á dúkinn. Minnstu að-
finnslur eða vonbrigði verða
jafnyfirgengileg og tilhlökkun-
in. Það er svo sannarlega auð-
velt að eyðileggja þessa tilbúnu
mynd af jólunum.
Auðvitað verður árangurinn
sialdnast svona átakanlegur hjá
börnum, sem eru i góðu
jafnvægi, en börn, sem eru
taugaspennt fyrir, mega ekki
við þessari óþörfu spennu. Þar
að auki bætist við, að leikfanga-
og gjafaflóðið, sem fylgir jólun-
verið mjög skaðlegt fyrir
börnin. Sjúkleg lönguriigjafir og
metingur vegna dauðra hluta er
engu barni hoilur. Og loforð og
hótanir vegna jólanna gera oft-
ast illt, þótt þau geti róað börnin
eitt andartak. Þetta mættum við
hafa i huga, þegar við nú enn
einu sinni leggjum út i jóla-
undirbúninginn.
Svona gerum við brúðuleikhús
Þetta brúðuleikhús er meira cn
venjulegt brúöuleikhús, það er
hægt að leggja það saman og
flytja hvert sem er. Þar sem börn
eru saman komin i hóp, er fátt
vinsælla en brúðuleikhúsið, og
þeir sem hafa góðan tíma og
lagna fingur geta búiö þetta
ferðaleikhús til. Brúðuleikhúsið
er saumað úr tvöföldu lérefti, eins
og mynztrið sýnir. Böndin cru
teygjubönd, sem siöan eru hnýtt
saman. Inn á milli laganna á
léreftinu eru sett stif pappaspjöld
eða þunnar krossviðarplötur, svo
að leikhúsið getur staðið á borði.
A forhliðinni er vasi, sem brúð-
urnar koma upp úr, og þar er ekki
spjald undir. Léreftið er málaö i
skrautlegum litum, en sfðan má
hengja litil leiktjöld á tcygjurnar,
þegar búið er að hnýta leikhúsiö
saman. Leikbrúðurnar er auðvelt
aö búa til, en þær eru sniðnar eftir
hendinni. Gamlir lopasokkar og
vettlingar eru Ifka tilvaldar hand-
brúður.
Málin eru f sentimetrum, en
séu brúðurnar margar, væri gott
að hafa leikhúsið helmingi breið-
ara.
HVAÐ VARÐ
UM ÁSTINA,
MITT ÍALLRI
TÆKNINNI?
— segir bandaríski sálfrœðingurinn
Rollo May, sem hefur skrifað bók um
kynlifsbyltingu Vesturlanda
„Vissulega er þekkingin og
hið almcnna frjálslyndi á sviði
kynferðisinála jákvætt. En
þetta virðisl hafa gefið ein-
hverja ytri lullnægju, ytri kjark
til þess að ræða kynllf og öðlast
reynslu á þvi sviði. En unt leið
bcfur innri spenna vegna
kynlifsins aukizt. Við leitum
frelsunar I tækni og endalausum
ráðlcggingum. V'ið teljum okkur
trú um, að með þvi að öölast
sem mesta reynslu á þessu
sviði, verðum við færari elsk-
hugar, cn þetta er allt mis-
skilniiigur. Tilfinningaþroski er
undirstaöa kynlifsins og þeirrar
ánægju, scm það veitir, en ekki
tæknin".
Il\ll\l 1
SI Ð A IM j
Umsjón
Þórunn
Þetta og miklu fleira segir
bandariski sálfræðingurinn
Hollo May, sem hefur skrifað
mjög umdeilda bók, sem hann
nefnir ,,Ast og vilja”. t bók hans
er fjallað um hina breyttu af-
stöðu Vesturlandabúa til kynlifs
og afleiðingarnar er hafa fylgt
I kjölfarið. Itollo May gagnrýnir
þó ekki það frjálslyndi, sem hef-
ur orðið á þessu sviði. Hann tel-
ur nauðsynlegt, að þessir hlutir
séu ræddir á frjálslegan hátt
meðai manna, og segir, að
kynferðisfræðsla sé skilyrði fyr-
ir hamingjusömu ástarlifi. En
allt talið um tækni og stellingar
er honum ekki aö skapi.
Unglingar og ungt fólk á Vest-
urlöndum i dag lifir almennt
mjög frjálslegu kynferðislifi.
En samt sem áður ber það ekki
siður með sér minnimáttar-
kennd um getu sina á þessu
sviði, en foreldrar þess gerðu i
sinu reynsluleysi. Tilviljana-
kennd sambönd við ókunnugar
manneskjur leiða sjaldnast til
hamingjusams ástarlifs, þegar
markmiðið er aðeins ein ástar-
nótt. Mjög oft misheppnast
þessir stuttu ástarfundir að
mestu eða öllu leyti, vegna þess
að tilfinningaþroski og innilegar
tilfinningar eru ekki fyrir hendi.
011 einbeitingin er á full-
nægingaraugnablikinu, og það,
sem fólk talar um eftir samfar-
ir, sýnir að, til þeirra var ekki
stofnað vegna einlægra tilfinn-
inga, heldur var þetta fyrst og
fremst próf fyri viðkomandi.
Rollo bendir einnig á, að
einstaklingarnir séu svo upp-
teknir af að reynast hver öðrum
vei i rúminu, að hin uppruna-
lega tilfinning fyrir samruna við
aðra persónu, sem að hans áliti
er kynhvötin sjálf, verður alger-
lega út undan. Rollo talar mikið
um kyn'.ifið fyrr á öldunv, og
hann telur, aö vegna skorts á
nauðsynlegum tilfinninga-
þroska helli ungt fólk sér út i
óbeizlað kynlif með næstum
hverjum sem er. Hann telur að
„mótstaðan”, sem áður fyrr var
hvatinnað flestum „erótiskum”
tilfinningum, sé nú horfin, og
þanmeðsé hálf nautnin á brott.
Sigurðardóttir
Tvær manneskjur, sem vildu
yfirvinna einmanaleika sinn, og
einangrun og sameinast. Hann
leggur einnig áherzlu á, að inn-
gangurinn að sjálfum ástar-
leiknum sé uppspenntur og
tiifinningalaus hjá mörgum
pörum, vegna ómeðvitaðrar •
hræðslu um að allt fari I hund-
ana. Hanr. segir hins vegar, að
fólk, sem hefur náð ákveðnum
tilfinningaþroska, og geti þar
með stofnað til skyndisam-
banda, án þess að endilega sé
um að ræða „hina einu, sönnu”
ást, njóti allra augnablika
ástarinnar miklu betur, en þeir,
sem hafa samfarirnar einar að
takmarki.
Þá bendir Rollo einnig á það,
hversu fullir af minnimáttar-
kennd og óvissu Vesturlandabú-
ar séu á þessu sviði, þrátt fyrir
allar „ráðleggingarnar” og allt
umtalið. 1 hvert sinn sem verju-
fyrirtæki bjóða einhverjar
nýjungar, sem eiga að gefa
„aukna fullnægju” fyrir kon-
una, iilaupa menn i þúsundatali
til og kaupa þetta í þeirri von að
geta staðfest enn fremur karl-
mennsku sina i eigin og annarra
augum. Rollo segir, að þetta sé
fyrst og fremst skrum og hafi
ékkert með raunverulega
ánægju kynlifsins að gera.
Eros, hinn forni ástarguð, hafði
að mati manna áður fyrr það
hlutverk að draga tvær
manneskjur nær hvor annarri.
„Við höfum byrjað á vitlaus-
um enda. Tæknin er einskis
virði, séu tilfinningarnar ekki
með i spilinu”, segir Rollo.