Vísir - 23.03.1974, Síða 2

2
Vísir. Laugardagur 23. marz, 1974
vísntsm:
Eruð þér búin(n) að ákveöa,
hvert þér ætliö i sumarfri?
Iðunn óskarsdóttir, húsmóðir: —
Nei, en ætli ég fari ekki eitthvað
vestur. Ég bjó á tsafirði i tvö ár
og þekki marga þar. Þetta er
heilmikið fyrirtæki fyrir fjöl-
skyldu að fara i sumarfri, þvi
börnin verður að taka með,
auðvitað.
Kristbjörn Guðlaugsson,
lögregluþjónn: — Nei. Liklega fæ
ég friið i júli. Ætli það verði ekki
vinna, sem situr i fyrirrúmi i
friinu.
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
mim ii'MifflHHa—«
Lögregluþjónar á slysstað
Bjarki Eliasson yfirlögreglu-
þjónn vili gera athugasemdir við
lescndabréf, sem birtist i biaðinu
14. marz:
— t orðsendingu þessa fólks
kemur ýmislegt fram, sem bendir
til vanþekkingar á störfum og
menntun lögregluþjóna.
Þau ræða um slys, sem varð á
Laugaveginum. Þeim fannst
harkalega tekið á slösuðum öku-
manni, sem þurfti að taka úr úr
bil. En það er nú svo, að oft sýnist
fólki ástandið sýnu alvarlegra en
það i raun og veru er. Ég þekki
sjálfur ekki til allra atburða
þarna. Samt gæti ég látið mér
detta i hug, að ef taka hefur þurft
harkalega á hinum slasaða
manni, þá gæti það t.d. verið
vegna þess að hann væri þungur
eða erfitt að ná hentugum tökum
á honum i fyrstu.
En allir lögregluþjónar fá til-
sögn i fyrstu hjálp á slysstað.
Fyrsta námskeiðið, sem þeir fá,
er i Lögregluskólanum. Þeir fá
mjög ýtarlegt námskeið á öðru
ári sinu i skólanum. Þessari
kunnáttu er svo haldið reglulega
við. Það eiga þvi allir lög-
regluþjónar að vera færir um að
veita fyrstu hjálp á slysstað.
Það er aftur á móti staðreynd,
að fólki finnst hlutirnir ganga
hægt fyrir sig, þegar slys verða.
Þvi finnst sjúkrabill ekki bifast.
fyrr en eftir heíla eilifð.
Meðhöndlun á slösuðum er mjög
vandasöm, en ég get ekki annað
sagt en að okkar lögregluþjónar
eru fullfærir um að standa sig vel
við slikt.
t || | ..... ........... <
Á slysstað
Marf.folk að LauKavrRi líí ökumaður annar* blltins var
tlmaöi: tektnn úr bll sfnum af lógreglu-
..Það varð írekttur og *ly* mönnum. sem komu a staðinn.
hér a Laugavcginum. rélt fyrir Við crum að vl*u ekki sérfræð-
framan tjénvarpiö, 1 slöustu ingar I aðhlynmngu tlasaðra, cn
viku,- rélt elnu sinni Vitanlega *vo mikið er vlst, að lögreglu-
var þclta a gangbrautinni. það mennirnir, sem þarna komu að.
er eln* og ökumenn aetli *einl að eru það grelnllega ekki heldur.
Irra að *lööva ökutæki *ln, svoharkalega fann*t okkurtek-
AÐL'R cn þeir aka yfir *ebra- lð a manninum, þcgar hann var
stríkin og þa vamtanlega þd. dreginn ut Ur blinum
semkunnaaöveraaðganga þar V*ri ékki rdö. a6 lögreglu
yfir götuna menn fengju tllsðgn I fyrtlu
NO. en það. sem vakli úhugn hjilpá slysstað, eöa eiga þeir að
að okkar. var það, hvornig rflða yfir sllkri kunnúttu?''
ÁTROÐNINGUR KRAKKA
Á BERNHÖFTSTORFUNNI
Jóhanna Guðmundsdóttir, starfar
við innheimtu: —Ég er búin að
taka sumarfriið mitt fyrir þetta
ár. Ég fór til Kanarieyja. Það er
mjög gott að fá svona fri i miðju
skammdeginu. En ætli ég fái ekki
eitthvert stutt fri, t.d. viku, i
sumar.
Sigurður ólafsson, nemandi: —
Ég verð staddur i Sviþjóð i
sumar, þar sem ég er að læra.
Reyndar ekki við lærdóm, heldur
sundæfingar. Ég fer einnig til
Frakklands til að æfa sund og
keppa. Það mætti kalla þetta
sumarfriið mitt. En ætli ég komi
ekki hingað heim i júli.
Ilalldór KrÍ6tinsson, sölumaður
hjá Ctsýn: —Ég ætla að vera hér
á íslandi, það er ljóst. Við sem
vinnum á ferðaskrifstofum
komumst ekki langt yfir háanna-
timann. En úr þvi minnzt er á
súmarfri, þá vil ég endilega skora
á fólk að panta sér utanlands-
feröir sem fyrst.
Lilja Jónsdóttir, húsmóðir: —
Nei, ég er ekki farin að hugsa svo
langt. Ekki fer ég til útlanda, þvi
ég hef verið það lengi þar.
Kannski ferðast ég um sveitirnar
i sumar.
Ititstjóri góður!
Ef ég mætti kveða mér hljóðs,
vildi ég koma á framfæri eftirfar-
andi:
Ég hnaut um greinarstúf á
baksiðu blaðsins 19. þ.m. og þó
öllu frekar tilvitnuð ummæli
varðstjóra lögreglunnar á
Árbæjarlögreglustöðinni: „Fólk
horfir kannski á unglingana
skemma og brjóta, en gerir samt
ekkert i þvi að stugga við þeim
eða tilkynna þaö lögreglunni. En
einmitt slikt væri áhrifarikast”.
Svo mörg voru þau orð.
Það vill nú þannig til, að ég bý
rétt við hið umrædda simaskýli
og fylgist talsvert með þvi, sem
þar gerist, sem óneitanlega er oft
á tiðum hörmulegt upp á að horfa.
En er von til þess, að hinn
óbreytti vegfarandi skipti sér af
framferði og umgengni bæði
ungra og gamalla við almanna-
eigur, þegar lögregluþjónarnir,
sem maður ætiar að séu til þess
ráðnir m.a., ganga fram hjá án
þess að skakka leikinn? En slikt
hefi ég séð oftar en einu sinni á
Grandvar
skrifar:
Formaður Alþýðuflokksins
héfur sennilega ekki talið flokk
sinn tilbúinn i kosningaslaginn
fyrst um sinn, enda sennilega
ekki um mikið fylgi að ræða þessa
dagana.
Þó má telja fullvist, að eftir
svik Alþýðuflokksins við
launþega i landinu með þvi að
gefa 4% söluskattshækkun at-
kvæði, eigi Alþýðuflokkurinn eftir
að missa þá fáu stuðningsmenn,
sem hann átti eftir. Mun þetta
koma glögglega fram i næstu
kosningum (ef þær þá verða nokk
urn timann), og mun þar ekki
duga til samruni við litla flokks-
brotið „frjálslyndir/hverflynd-
ir”, eða hvað þau nú heita sam-
tökin, sem Alþýðuflokkurinn
hefur heitið eiginorði.
Almennir launþegar eru flestir
þessum stað og reyndar fleirum.
Það hefir verið mikil ásókn
krakka og unglinga i hin auðu hús
Bernhöftstorfunnar marg-
umræddu, einkum land-
læknishúsið gamla, en þar hefir
verið kveikt i tvivegis, sem
kunnugt er, með skömmu milli-
bili. Sömuleiðis hefir athygli
ungmennanna beinst að Gimli,
einkum eftir að Ferðaskrifstofa
rikisins flutti þaðan, klifur upp
um þök og tilraunir til að komast
inn i húsið er daglegt brauð. Við,
sem búum þarna i nánd, höfum
reynt að stugga við þessum
krökkum, með misjöfnum
árangri en ómældum austri
ókvæðisorða og skitkasti. Við
gerðum það lika i fyrstu að láta
lögregluna vita um þetta, en
undirtektir voru slikar að ég held
að nú orðið detti engum hverfis-
búa i hug að ómaka sig til sliks Ég
segi ekki, að maður horfði af-
skiptalaust á, að kveikt væri i, en
svona allt að þvi.
Annars er það furðulegt, hve
afskiptalausir lögregluþjónar
sammála um, að siöustu kjara-
samningar voru óheillasamning-
ar með öllum þeim fylgikvillum
og launráðum, sem þeim fylgdu.
Þess vegna var það
hagsmunamál almennings, að öll
þau mál, sem áttu eftir að hljóta
staðfestingu á Alþingi vegna
þeirra, hefðu verið kolfelld. Á
þetta treysti almenningur og
vænti til þess stuðnings bæði
þingmanna Sjálfstæðisflokks og
Alþýðuflokks, þeirra er enn sitja
á Alþingi. — En Alþýðuflokkurinn
brást, eins og honum var reyndar
trúandi til, þvi „kratar eru ávallt
ratar”, vei sé þeim hræsnurum.
Þingmenn Sjálfstæðisflokksins
stóðu við það, sem þeir höfðu
sagt, og eftir þvi var tekið viðar
en innan þeirra ráða og mun
koma þeim til góða, þegar, og
ef... af kosningum verður hér
yfirleitt.
virðast vera gagnvart brotum á
lögreglusamþykktinni. Engu er
likara, oft á tiðum, en að lög-
regluþjónn, sem er á götunni,
sinni engu nema þá einhverju
sérstöku, sem hann hefir gagn-
gert verið sendur til athugunar á,
ónæmur fyrir öllu öðru, rétt eins
og hvert annað vélmenni.
Það er til dæmis furðulegt að
sjá bifreiðar við stöðumæla, með
sektarmiða, en allar gangstéttar i
kring fullar af bifreiðum, án þess
nokkur athugasemd sé við það
gerð. Ég hefi oftar en einu sinni
norft á það, ei gangstéttirnar
(hornin) hér við gatnamót Amt-
mannstigs og Lækjargötu hafa
verið svo þéttsetnar bifreiðum, að
vegfarandur hafa neyðzt til að
krækja út á akbrautirnar til að
komast leiðar sinnar, að lög-
regluþjónar hafa lagt þessa
lykkju á leið sina, án þess svo
mikið sem að staldra við, hvað þá
að gera við það skriflega athuga-
semd.
Annars eru nú þessir blessaðir
stöðumælaverðir kapituli út af
fyrir sig. Þessir blessaðir vesal-
ingar ráfa eins og svefngenglar
eftir götunni i einhverju sinnu-
leysi, að þvi er virðist.
Af hverju er verið að auðkenna
þessa blessaða menn? Er ekki
mannúðlegra að lofa þeim bara
að ráfa óeinkennisklæddir um
göturnar? Þeir mundu þáhverfai
fjöldann án þess að vekja athygli
meðborgaranna á aðgerðarleysi
sinu. Ég hefi stöku sinnum, á veg-
ferð minni, gert mér til gamans
athugun á þvi, hve mörgum bif-
reiðum við stöðumæla, sem
ógreitt var i, einn slikur vörður
gæti gengið fram hjá, án þess að
gera við það nokkra athugasemd.
Hæst hefi ég komist i 17 bifreiðar
við sömu götu, en oft milli 10 og
15.
Einhver segir nú máske, að
þetta sé smámunasemi, ekki sé
ástæða til að ganga svo hart eftir
þessu.
Ég sé hreint ekki eftir krónun-
um. sem ekki innheimtast. Mér
stæði algjörlega á sama, þótt ekki
væri einn einasti stöðumælir. Hitt
tel ég alveg fráleitt að hrúga upp
reglum og boðum til þess eins að
sniðganga það. Það leiðir
einungis af sér algjört virðingar-
leysi fyrir öllu sliku og endar með
hreinu öngþveiti i bæjarlifinu.
H.E.
Obrjótandi
glerið malað
r' ■ÍðB
I UngfingarniV
skemma, og
mélinu smœrra þeir fullorðnu
Jófa afskipta-
maluft mélinu
er alvetf íurftulegl hvaft
I íólk leggur á sig til aft skcnnna
slmaklefana. Kn mér fínnst þó ■
ganga út ytir allt, þcgar óbrjót- |OUST
oJíel,.“ saKfti. varftoHrt,:....
1
Verðhœkkanir
afurðarvara
Eftir siðustu hækkun á heilmörgum vörum,
hcf ég grun um,
þeir fari að auglýsa afurðarvörur
með afborgunum.
Ben. Ax.

Alþýðuflokkur-
inn svíkur sína