Tíminn - 27.01.1966, Side 9

1
FHnHTUDAGUR 27. Janúar 1966
TÍIWINW
MINNING
vörutegundum, ef hráefni er fyr-
ir hendi?
— Það er engan veginn auðvelt
að selja þessar vörur. Samkeppni
er mikil alls staðar erlendis og
hvergi í veröld þekkist, að vinnu
laun hækki á hverju ári iim 10—
30% og stundum meira. Við skul
um segja, að verðlagsyfirvöldin
hér taki að nokkru tillit til kaup-
gjaldshækkananna við verðlagn
ingu varanna fyrir heimamarkað,
en allt annað er uppi á teningn-
um, þegar selja á erlendis. Þar
verðum við að sætta okkur við
það verðlag, sem er á sambærileg
um vörum á heimsmarkaðinum.
Það vörumagn, sem við flytjum út
veldur engum breytingum á er-
lendum mörkuðum. Heimur-
inn mundi ekki tortímast, þó að
hann fengi engar vörur frá okk-
ur, en gerum okkur það Ijóst,
að ísland mundi ekki vera sama
velferðarlandið, lengi, ef við ætt-
um ekki kost á að flytja afurðir
okkar á erlenda markaði, og fá
fyrir pær gjaldeyri til kaupa á
þeim nauðsynjum, sem ekki er
hægt að rækta i iandinu eða fram
leiða. ísland átti digra gjald-
eyrissjóði á vissu tímabili, en þeir
hurfu fljótt, og menn eru ósam-
mála um, hversu hyggilega þeim
hafi verið varið. Margt gagnlegt
var keypt, en mikið fór líka í
óþarfa og verðbólgufár. Tímarn
ir eru ekki ósvipaðir nú. Nægur
gjaldeyrir virðist vera fyrir nendi
F’ramhald a bls 1?
Þráinn Maríusson, Húsavík
F. 27. apríl 1902.
D. 6. des. 1963.
Hann dó alltof ungur, þótt
hann yrði nálega 64 ára gamali.
Menii eins og hann eru samfélag
inu svo þarfir, að óskiljanlegt er,
hvers vegna forsjónin ætlar þeim
ekki hæsta starfsaldur. Sagt er,
að dauðinn hafi það verkefni að
grisja skóginn skógarins vegna,
en oft er eins og hann sækist eft
ir að höggva vænstu trén.
Þráinn var fæddur á Húsavík
og átti þar heima alla sína ævi.
Hann var sonui Maríusar Bene-
diktssonar og Helgu Þorgrúns-
dóttur, merkxa hjóna og mikiis
virtra. Benedikt, faðir Maríusar
var sonur Benedikts austanpósts
frá Végeirsstöðum í Fnjóskadal
Bjömssonar (Söguþættir land-1
póstanna II.) Moðir Maríusar var
Þórunii Egilsdóttir Jónssonar frá
Stóravatnshomi í Haukadal í
Dalasýslu. Benedikt og Þórann
bjuggu um skeið í Kelduhverfi,
síðan á Tjörnesi en fluttust til
Húsavíkur 1880.
Helga móðir Þráins var frá
Hraunkoti í Aðaldal Þorgríms
sonar bónda þar, Halldórssonar,
bónda á Bjarnarstöðum í Bárðar-
dal Þorgrímssonar. Kona Þor-
gríms á Hraunkoti — móðir
Helgu — var Guðrún Jarþrúður
Jónsdóttir, hreppstjóra í Haga £
Aðaldal Ámasonar.
Maríus og Helga eignuðust
fimm sonu, sem upp komust: Héð
in, Þráin, Þorgrím, Gunnar og
Hákon Allir urðu þeir góðir borg
arar á Húsavík, — og er fjöl-
menni af þeim komið. Bræðurnir
era ailir á lífi, nema Þráinn.
Þráinn ólst upp í foreldrahús-
um við landbúnaðarstörf, sjósókn
og verkamannavinnu jöfnum hönd
um og varð uppkomin áhuga-
samur sauðfjáreigandi, dugmikill
sjómaður og eftirsóttur verka-
maður.
Þráinn kvæntist 16. jan. 192S j
eftirlifandi konu sinni, Maríu |
Steingrímsdóttur Hallgrímssonar i
frá Túnbergi á Húsavík. Börn:
þeirra á lífi eru í aldursröð talin:
Helga. gift Jóm Jónssyni, bónda
Valagiii, Reykjadal.
Kristín, gift Bjargmundi
Tryggvasyni, bifvélavirkja, Hafn-
arfirði
Þórunn, gift Brynjólfi Jóhann-
essyni, bifvélavirkja, Hafnarfirði.
Bjarni, kvæntur Hrefnu Ólafs-
dóttur — búa í Hafnarfirði
\ HösKuldur, heitbundinn Þóru
Helgadóttur; búa í Garðahreppi.
Á æskuáram tók Þráinn allmik
inn þátt í íþróttum Hann hafði
góða burði og keppniskap. Var
tnestur glímumaður jafnaldra
sinna á Húsavik Stundaði knatt-
spyrnu af þrótti. Tók þátt í
hlaupakeppni og vann m.a. eitt
sinn svonefnt Saltvíkurhlaup (5
km), sem á tímabili var háð einu
sinni a ári fyrir Húsavík og ná-
lægar sveitir.
Þráinn var í sveitarstjórn Húsa-
víkur um skeið og kynntist ég
þá vel miklum mannkostum hans,
skapfestu ósérhliíni og heilbrigð
um sjonarmiðum Fjallskilastjóri
var hann lengi og forðagæzlumað-
ur. Á tímabil: var hann í stjóm
Verkamannafélags Húsavíkur,
gjaldken félagsins Gegndi sí og
æ nefnaastörfum í margháttuðum
félagsskap byggðarinnar
Hann var kostnn i stjóm Kaup
félags Þingeyinga 1961 og síðan
endurKosinn encir vai hann heil-
steyptur samvinnumaður í orði
og verki
Seinustu ár sín var hann í
stjóm Fiskiðjusamlags Húsavík-
ur.
Þráinn Maríusson var viðmóts-
'hýr maður, ljúfmenni í umgengni
og vildi vinna að sáttum og friði
mann-j á milli. Hins vegar var
hann pungur fyrir, þegar á þurfti
að halda og karlmenni í lund.
Hann hélt því fastara á máli, er
hann taldi rétt mál, því óbil-
gjamara, sem á var leitað. Hopaði
ekki á fundum fyrir stóryrðum
eða aðkasti. Sá, sem Þráinn fylgdi
að málum, var aldrei ber að baki
sökuoi þess að Þráinn viki sér
undan. Það reyndi ég sem hrepps
nefndaroddviti, og voram við þó
ekki taldir vera flokksbræður í
stjómmálum.
Hann var liðsemdarmaður I
fullri merkingu þess orðs. Þar var
æfíð til manns að moka, sem
hann var, þegar á lá, því hvo, t
tveggja var, að hann var verk-
hugaður maður og laus við sér-
hlífni. Þegar vantaði mann i fjár-
leitir, grenjaleitir, rúningsferðir,
vökumaimsstörf o.s.frv. þá var
gott fyrir þá sem fyrir málunum
áttu að sjá að leita til Þráins.
Hann tók á sig erfiðið — eins og
hann væri skyldugur til þess. Því
fylgdi viss öryggiskennd í oddvita
starfi að vita hann á næstu grös-
um.
Stundvísi hans við mætingar á
fundum og til annarra starfa var
frábær. Hún skiptir ekki litlu
máli i mannlegu samfélagi.
Seinást, þegar fundum okkar
Þráins bar saman, var hann á sl.
hausti að búa sig til ferðar til
Vesturlands í þvi skyni að standa
þar fyrir verkum í sláturhúsi.
Kaupfélagsstjóri, ættaður úr Suð-
ur-Þingeyjarsýslu, hafði komið
að vestan til að leita eftir verk-
stjóra. Enginn, sem til greina gat
komið. fékkst til farar, nema Þrá-
inn. Hann lét til leiðast af venju
legri liðsemdarhvöt sinni.
Eftir dvölina vestra tók hann
ekki á heilum sér. Fyrir alknörg-
um áram hafði hann gengið und-
ir uppkurð vegna magasárs. Nú
tók oieinið sig upp og varð ekki
við ráðið.
Menn eins og Þráinn Maríusson
era meira virði fyrir umhverfi
sitt og samtíð en hægt er að meta.
Þeir gera miklu meira fyrir sam-
félagið en almennt er talin þegn
skylda. E£ til vill tekur almenn-
ingur ekki eftir þessu stundum, en
þeir, sem fyrir málefnum standa
þreifa á því. Það er mikið skarð
fjrir skildi orðið við fráfall Þrá-
ins. Oft er sagt, að maður komi
jafnan manns í stað. í því er mik
ill sannleikur, en þó venjulega
meira sagt sem hreystiyrði, vegna
þess, að ekki verður við hveríleik
ann ráðið. Og víst er um það, að
enginn einn maður fyllir skarðið,
sem orðið er við fráfall Þráins
Maríussonar, af því að á svo
breiðu sviði og víða lagði hann
lið
Hafi hann hugheilar þakkir fyr
ir störf sín og drengilega fram-
komu
Veri minningin um hann ást-
vinum hans og afkomendum verð-
mætur arfur og gifturíkur
Karl Kristjánsson.
Möppur utan um Sunnudagsblað Tímans fást nú
aftur hjá afgreiðslunni í Bankastræti 7.
Möppurnar eru með gylltan kjöl og númeraðar
eftir árgöngum.
Verð kr. 70.00.
FÉLAG FRAMREIÐSLUNEMA:
AÐALFUNDUR
verður haldinn i Matsveina- og veitingaþjónaskól-
anum fimmtudaginn 27. ianúar 1966 kl. 4.
Venjuleg aðalfundarstörf.
STJÓRNIN.