Tíminn - 29.01.1966, Qupperneq 8

8
ÆSKUNNAR
VETTVAN6UR
TÍMINW
LAUGARDAGUR 29. janúar 196«
- segir formaður F.U.F. á
Akureyri, Karl Sfeisigrímsson
Vettvangurinn átti tal við for
mann FUF á Akureyri Karl Stein
grímsson, útibússtjóra, nú fyrir
skemmstu, og spurði hann tíð
inda af starfi félagsins.
Aðalfundur félagsins var hald
inn 21. ^október s. 1. Sigurður Jó-
hannsson, fráfarandi formaS-
ur, flutti skýrslu stjórnarinnar og
kom fram hjá honum, að starfið
hafði verið mjög mikið sl. ár.
Haldnir voru 3 kvöldverðarfund
ir, 1 almennur félagsfundur og
borgarafundur um skólamál. Á
borgarafundinum fluttu Þórar-
inn Björnsson, skólameistari og
Ingvar Gíslason alþm. framsögu
ræður, en fundurinn var mjög fjöl
sóttur og ánægjulegur. Auk þess
voru haldin 5 spilakvöld og nokkr
ir almennir dansleikir.
— Hverjir skipa stjórn íélags
ins núna?
— Auk mín skipa stjórn-
ina: Svavar Ottesen prentari,
varaform., Hákon Hákonarson
iðnnemi, gjaldkeri, Rafn Sveins
son, verzlunarm., ritari, Þráinn
Magnússon, - skrifstofumaður
spjaldskrárritari, og meðstjórn-
endur Jóhann Ævar Jakobsson,
málari ag Gunnlaugur Guð-
mundsson skrifstofumaður.
— Hvað hafið þið helzt á prjón
unum í vetur?
— Vetrarstarfið er þegar hafið.
Við höfum haldið einn kvöld-
verðarfund, þar sem Sigurðu'-
ÓIi Brynjólfsson, bæjarfulltrúi
flutti framsögu og svaraði íyrir
spurnum um bæjarmálin, og
tókst fundurinn mjög vel. Annars
verður félagsstarfið í svipuðum
farvegi og áður, nema hvað við
leggjum áherzlu á að vinna sem
bezt að bæjarstjórnarkosning
unum. Það er t.d. mjög ánægju
legt að íélagsmönnum hefur fjölg
að verulega nú síðustu
— Hvað er helzt að frétta úr
félagslífinu á Akureyri?
— Ég held að það markverð-
asta sé tvímælalaust leikrit M.A.
„Einn þjónn og tveir herrar,"
sem sýnt er hvað eftir annað íyr-
ir fullu húsi. Menntaskólinn hefur
um langt skeið sýnt leikrit ár-
lega og er þeim ávallt vel tekið
af bæjarbúum, enda er þetta fram
tak þeirra hið merkasta.
— Setur Menntaskólinn ekki
mikinn svip á bæinn?
— Jú, það er óhætt að íullyrða
það. Mikill fjöldi stundar nám
í M.A. og komast færri en vilia
að. Ég held, ájð það séjmikil þöít-
Framhaid a bls. 1
Hópmynd úr leikriti Leikfélags M.A. TaliS frá vinstri: Þorbjörn Árnason, Þórgunnur Jónsdóttir, Steinunn Jó-
hannesdóttir, Einar Haraldsson, Arnar Einarsson, Margrét Sigtryggsdóttir, Sigurgeir Hilmar, Ólafur Ólafsson
og Sverrir Páll Erlendsson.
Leikrit Menntaskólans á Akureyri 1966:
Einn þjdnn og tveir herrar
TRAU
íslendingar hafa látlaust frá lokum síðara heimsstríðsins
leitað að lausn verðbólgunnar. í tvo tugi ára hefur efni lands-
málaumræðna að mestu verið hið sama: verðlag og kaupmáttur,
dýrtíð og verðbólga, greiðslugeta og gjaldeyrisstaða, verkföll og
vísitala, afkoma og uppbætur, fjárlög og fjárfesting, styrkir og
stundarlausnir, bankar og bankaráð, vextir og viðreisn. Þúsund
orð, hundrað ræður, ár eftir ár, þing eftir þing. Allt án árangurs
Gátan er eftir sem áður óleyst.
Ríkisstjórn og sérfræðingar hafa mánuð eftir mánuð gengið
á torg og boðið ráð. Þau eru rædd, metin og framkvæmd. En
illvætturinn virðist ósigrandi. Líkt og drekar riddaratímans
magnast hún við hverja atrennu. íslenzkur almenningur hefur
í sjö ár heyrt ráðleggingar og horft á reiðmennsku og vopna-
burð riddaranna sjö, sem í fararbyrjun sóru að kála drekanum
og viðreisa þjóðina. En við virkisgarð drekans reyndust riddar-
arnir sjö vera dvergar.
Árangurslaus ráðsmennska hefur dregið úr trausti þjóðar-
innar á oddvitum hennar. Trúin á getu þeirra er ekki lengur
við lýði. íslenzkur almenningur er orðinn vonlítill um hetri
daga. Sú skoðun brýzt ískyggilega oft fram, að íslendingar séu
ekki megnugir að leysa vandamál sín. Æ oftar er leitað erlendra
ráða og til erlendra athafnamanna. Landsfcður boða æskunni
þann fögnuð, að þjóðin sé fámenn, fátæk og smá; á sumum svið-
um sé sjálfstjórn henni jafnvel of þung þraut. Ráðherrar láta
með velþóknun anda uppgjafar svífa yfir vötn íslands.
Ávirðing ríkisstjórnarinnar er ekki fyrst og fremst vonleysi
hennar um lausn efnahagserfiðleika þjóðariunar, licldur hve
markvisst hún hefur lamað trú fslendinga á mátt þeirra og
megin. Án öflugrar slíkrar trúar er smáþjóð mikil hætta búin
í hraðaheimi tuttugustu aldar. Án hennar mun þjóðin bogna við
minnstu þraut. Án sjálfstrausts og þors er engin von að vanda-
mál íslendinga verði leyst. Allar aðgerðir eru dæmdar til árang
urslcysis efist þjóðin um hæfni leiðtoga sinna og eiginn mátt.
Gagnkvæmt traust forystu og fylgjenda er forsenda þess, að
íslendingar geti hamið erfiðleika sína. Slíkt traust er óhjákvæmi
Iegt upphaf endursköpunar íslenzks þjóðlífs.
Á R M A N N
Leikfélag Menntaskólans á Ak-
ureyri hefur undanfarið sýn^ gam-
anleikinn „Einn þjónar og t.veir
herrar,“ eftir Carlo Coldoni.
Þegar þetta er ritað hefur leik-
urinn verið sýndur alls 8 sinn-
um fyrir fullu húsi áhorfenda, svo
sjá má að Akureyringat og nær-
sveitarmenn hafa tekið leiknum
vel. Fyrirhugað er að sýna Icik-
i'un 4 sinnum enn á Akureyri og
'fclnjdg er setlupin að sýná hann
á OÍáfsfirði,. Siglufirði og jafnvel
austur í Þingeyjarsýslu.
Leikrit þetta er eftir ítalska
leikritaskáldið Carlo Colrioni, sem
er talinn vera upphafsmaður it-
alska gamanleiksins, og uppi var
á árunum 1707—1793. Þýðiuguna
gerði Sveinbjörn Jónsson, leik-
stjóri er Ragnhildur Steingríms-
dóttir. Leikritið er skrifað i
Comedía delÞArte stíl, sem ríðk-
aðist um 1700 á Ítalínu og Spáni.
Einkcnni þessa stílsafbrigðis í
leiklist, eru einkum þau að sam-
an fer gamanleikur, harmleikur
og farsi. Efniviðurinn sóttur í
hversdagslífið, þar sem gleöin og
grínið ráða ríkjum, en grunnt á
hina nöpru þjóðfélagsádeilu. Leik-
ararnir mega gjarnan „impróvís-
era“. (Koma með eitthvað frá
sjálfum sér,) sem að sjálfsögðu
verður að falla innan ramma leiks-
ins. (Sjá nánar annars staðar á
síðunni um Comedía dell'Arte.
Með hlutverk í leiknum fara
éftirtaldir nemendur: Arnar Ein-
arsson, Sigurgeir Hilmar, Þórgunn
ur Jónsdóttir, Sverrir Páll Erlends
son, Þorbjörn Árnason, Steinunn
Jóhannesdóttir, Einar Haraldsson,
Ólafur Ólafsson, Margrét Sig-
tryggsdóttir, Jón Þorsteinsson,
Ingi Tómas Björnsson og Þor-
steinn Thorlacius. Þar sem okkur
þótti forvitnilegt að kynnast ná:>
ar þessu unga áhugafólki um leik-
list og starfi þeirra, höfðu tíð-
indamenn Vettvangsins á Akur-
eyri tal af nokkrum forráðamönn-
um Leikfélags M.A.:
Þegar leikhús auglýsir frumsýn-
ingu á leikriti, hugsa fáir um þ.
hversu mikið starf liggur að baki
slíkrar sýningar. Hér á landi er
tiltölulega .nikið um leikstarfsemi
einkum áhugamanna.
Til þess að kynnast iítillega
starfseminni á bak við tjöldin og
sjá hvernig það gengur fyrir sig
að koma leikhúsverki á fjalirnar.
brugðum við okkur niður í sam-
komuhús síðla kvölds, þar sem
verið var að sýna menntaskóla-
leikritið „Einn þjónn og tveir
herrar.“
Fólkið flykktist út úr húsinu
og flýtir sér í bílana, því að það
er 16 stiga gaddur. Rauðnefjaðir
og skjálfandi laumumst við bak-
dyramegin og drepum á dyr. Okk-
ur er strax boðið inn og við finn-
um fljótt léttleikann og lífsgleð-
ina, sem ríkir í andrúmsloftinu.
Fyrst tökum við tali formanninn,
Ólaf Ólafsson, sem er nemandi í
sjötta bekk stærðfræðideildar.
— Segðu okkur Ólafur, hvert er
ykkar fyrsta verk, þegar setja skal
upp leikrit?
— Við reynum að finna handa
okkur leikstjóra, sem allra fyrst,
en það er ekki heiglum hent,
einkum vegna staðsetningar skól-
ans. Leikstjórarnir eru oftast að
sunnan og þeir verða að útiioka
öll önnur störf sín, ef þeir koma
hingað norður til að setja upp.
En þetta tekst nú alltaf með
lagni og þá er hafin leit að ein-
hverju ákveðnu leikriti til að
sýna. Leikstjórinn er gjarna nafð-
ur með í ráðum, þar sem þekking
okkar á þessu sviði er sjaldnast
nógu óð, til að geta valið gott
og umfram allt skemmtilegt
stykki.
— Hvað vinna margir að sýn-
ingunr.i?
— Ja, t.d. núna í ár erum við
milli 30 og 40, þar af aðeins 12
leikendur.
— Hvert er þá starfssvið hinna?
— Fyrst skal nefna smiðina.
Þeirra verk er ansi mikið, þar
sem í þessum leik eru þrjú svið,
svo eru þeir jafnframt senumenn.
Þá má telja málarana, en núna
höfum við á að skipa sérlega góð
um listamannahópi. Síðan eru
stúlkurnar við búningana, þær
bæði lagfæra þá sera við fáum að
láni og sauma nýtt. Svo eru nokkr
ar stúlkur, sem annast hárgreiðslu
og hárkollur, hvíslari, ljósameist-
ari og leiksviðsstjóri, einnig
starfsfólk í sal, dyraverðir og sölu
stúlkur. Síðast en ekki sízt, tvæj
stúlkur sem koma með hressingu
handa hópnum á æfingum og
sýningum.
Næst tökum við tali leiksviðs-
stjórann, Kristján Árnason.
— í hverju er starf þitt fólg-
ið, Kris
— M .tmegnis í alls konar
„reddingum." Ti] leiksins þarf
hitt og þetta dót, sem „aður
verður að fá að láni frá heimil-
um út um allan bæ. Su:nt verð-
ur að búa til, eins og t.d. hin
miklu matvæli sem notuð eru við
sýninguna. En á sýningum er
„Góða veizlu gjöra skal". Leikendur taldir frá vinstri: Ariar Einarsson,
Ólafur Ólafsson, Jón Þorsteinsson og Ingi T. Björnsson.
FJOLGAR mikið
Útgefandi: S.U.F. - RHstiórar: Baldur Óskarsson og Hermann Einarsson
v