Tíminn - 31.03.1966, Síða 3

FIMMTUDAGUR 31. marz 1966
TfMINN
tapa á hafnleysinu
Síldarlöndun á VopnafirSi.
Alltaf að
Sigurður Gunnarsson odd-
viti á Vopnafirði var á ferð
hér syðra á dögunum, og not-
aði fréttamáður Tímans tæki-
færið að hitta hann og spyrja
tíðinda.
— Þú hefur víst snjóasögur
að segja úr þínu byggðarlagi
SlgurSur Gunnarsson
eins og flestir að norðan og
austan?
— Við höfum fengi feikna-
mikinn snjó síðan á jólaföstu,
og þó einkurn eftir miðajn janú
ar. Snjórinn er sérstaklega''illa
lagður hjá okkur. í uppsveit
unum fyllti öll gil en reif svo
af upp að brúnum, þar er snjó-
grunnt og ekki tók alveg fyrir
beit, en þegar kom upp fyrir
brýnnar, var allt komið á kaf.
En í dölum og ' á lá^len^inu
voru snj óþyngslin . míklu .,rnun
tilfinnanlegri og var tií, að
skaflar náðu símastrengjum, að
eins einu sinni voru vegir opn-
aðir eftir að fór að hlaða nið-
ur þessum snjó, en þeir fóru
í kaf eftir tvo daga, svo það
hafði ekki verið reynt aftur, er
ég fór að heiman. Þetta hef-
ur sem sagt verið mesta veir
arríki eystra, sem komið hef-
ur í mörg ár.
— Ertu á ferð hér í emb-
ættiserindum, Sigurður?
— Ég er staddur hér ýmissa
erinda og þó sérstakiega fyrir
hreppsfélagið. Nú sem áður er
ástandið í hafnarmalum ckk-
ur fjötur um fót, og við verð-
um að leggja á það höfuð
áherzlu að koma þeim i viðun
andi ástand, á því bvggist öll
afkoma okkar.
— Er lftSf um utgerð hjá
ykkur?
— Það er nú meinið, að
hjá okkur er ekki hægí að
stunda útgerð sökum nafnleys-
is, og á þessu hafnleysi erum
við alltaf að tapa. Nú hefur
verið byggð ný bryggja, en verk
fræðingur frá hafnarmála
stjórninni, Daníel Gestsson
sem rannsakað hefur nöfnina
hjá okkur, hefur ráðið frá því
að halda áfram að lengja
bryggjuna, en í þess stað sé
ráðlegra fyrst að byggja hafn-
argarð, því að það liggur svo
sérstaklega við frá náttúrunn-
ar hendi, hversu hægt er að
loka höfninni. Þannig háttar
til, að frá stórum kletti, sem
nefnist Kambur, liggur skerja-
röð alveg fram i miðhlóma, eig
inlega ekki nema tvö sund, sem
þarf að fylla, og með þessu
móti fæst tiltölulega kostnaðar
lítill hafnargaður. En það er
alveg undir veðri og vindi kom
ið, hvaða not verða af bryggj-
unni, sem er í námunda við
þessa skerjaröð. Hreppsnefnd
og hafnarnefnd hafa því ákveð
ið að fresta frekari framleng-
ingu bryggjunnar, sem fyrirhug
að var að halda áfram í sum-
ar, en snúa sér ákveðið að
byggingu hafnargarðsins og
það sem fyrst. Áætlað hefur
verið, að verkið kosti átta millj
króna, og það þykir víst ekki
mikið fyrir slíkt mannvirki nú
til dags. Út af þessu hef ég
verið að erinda við ýmsa að-
ila undanfarna daga hér í
Reykjavík og hef afhent öllum
þingmönnum Austurlands bréf
þessu aðlútandi, og þeir hafa
sýnt þessu máli skilning. Síð-
ast í vetur hafa orðið stór
vandræði út af þessu hafnæysi
tvö skip hafa bókstaflega
skemmzt vegna skjólleysis, og
flutningaskip, sem kom ti! að
sækja lýsi, varð að bíða í heila
viku eftir bvt að hægt væri að
skipa út lýsinu í áföngum, sök
um óhagstæðs veðurs. Oft kem-
ur það fyrir, að ekki er hægt
að afgreiða strandferðaskipin,
þá verða þau annaðhvort. að
liggja og bíða eða þá fara hjá.
En eftir að þessi hafnargarður
verður byggður, þá munu skil-
yrði verða allt önnur.
— Hvað með síldarverk-
smiðjuna hjá ykkur, hvenær
tók hún til starfa og hver eru
afköst hennar?
— Síldarverksmiðjan er frá
1957. Hún afkastar 4500—5000
málum á sólarhring, þróarrými
er 35 þúsund mál. Áætlað er
að bæta við 1500 mál í sum-
ar. Nú er verið að vinna að
endurbótum og endurnýjun á
henni, því að síldarpressur
ganga úr sér, og gerum við
’ okkur vonir1 um, að afkastageta
verði jafnvel enn meiri. Svo
hafa verið reknar fjórar síld-
arsöltunarstöðvar hjá okkur.
— Hvað eru margir íbúar á
Vopnafirði nú?
— Ég get ekki sagt það ná-
kvæmlega, en íbúar hreppsins
eru nálægt át.ta hundruð. og a.
m. k. helmingur þess í þorp-
inu, samt ekki nóg til þess, að
hægt sé að fá löggæzlu í þorp-
inu, til þess þarf minnst fimm-
hundruð íbúa.
— Eitthvað um mannamót
og skemmtanir upp á síðkast-
ið?
— Það er helzt i frásögur
færandi, að ráðizt var í að
setja „Gullna hliðið“ á svið, og
þótti takast svo yel, að Þeir.
sem séð höfðu leikinn hér og á
Akureyri sögðu að sýningin
heima gæfi þeim ekkert eftir.
En vegna óveðurs og ófærðar
hafa enn engir aðrir en þorps-
búar getað séð sýninguna. Það
átti að fara til Þórshafnar og
sýna leikinn þar, en hætta varð
við það af þeirri ástæðu, að
leiksviðið þar er of lítið. Við
erum svo heppnir með það, að
í félagsheimilinu okkar nýja er
leiksviðið stórt og gott, svo að
það er sannarlega bygging til
frambúðar.
80 ára:
Ingibjörg Björnsdóttir
frá Gottorp
Frú Ingibjörg Björnsdóttir frá
Gottorp er 80 ára í dag.
Hún fæddist að Vatnsenda í
Vestur-Húnavatnssýslu, og voru
foreldrar hennar hjónin Rósa
Magnúsdóttir og Björn Jóhannes-
son, er lengi bjuggu á Vatns-
enda en síðar á Ásbjarnarnesi.
Ingibjörg ólst upp hjá foreldr
um sínum og var hjá þeim unz
hún giftist Ásgeiri Jónssyni á
aðfangadag jóla árið 1910. Þau
Ásgeir og Ingibjörg bjuggu í Gott
orp í rúma þrjá tugi ára, eða til
1942. Þá brugðu þau búi, og
settust að í Reykjavík skömmu síð
ar, í lítilli íbúð, sem þau keyptu.
Ásgeir lézt vorið 1963, en Ingi-
björg býr enn í íbúð sinni að
Leifsgötu 24.
Ingibjörg í Gottorp stóð prýði
lega í stöðu sinni sem húsmóðir,
og átti sinn góða þátt I að gera
garð þeirra hjónanna frægan. Hún
er vel gefin mannkostakona og
ágætlega verki farin.
Ásgeir í Gottorp varð þjóð
frægur maður, fyrst sem bóndi og
einn af fremstu fjárræktarmönn
um hér á landi, og síðar sem rit
höfundur. Eftir að hann var hætt
ur búskap og kominn um sjö-
tugt, tók hann að rita bækur
um góðhesta og forustufé, og
bækur hans eru meðal öndveg
isrita En það vita allir kunnug
ir, að hans góða kona átti mik
inn þátt í gæfu hans og afrekum.
Hún stóð ætíð örugg við hlið
hans, bjó honum hlýlegt og gott
heimili og studdi hann í störf-
um. Fyrir það ber henni heiður
og þökk. Ásgeir var tæpum 10
árum eldri en kona hans, og
þegar heilsu hans tók að hraka
á efri árum, var hún sem áður
hans góði verndarengill og veitti
honum ómetanlega umhyggju og
aðhlynningu.
Það var ánægjulegt að heim-
sæk.ia þau Ásgeir og Ingibjörgu.
Þar var ætíð glatt á hjalla og
góðar veitingar Um þetta eigum
við. vinir þeirra us kunningjar,
margar góðar minningar og með
I þökkum fyrir gamla daga send-
um við hinni áttræðu heiðurskonu
innilegar hamingjuóskir
í dag er frú Ingibjörg á heimili
fósturdóttur sinnar, Þorgerðar
Þórarinsdóttur og manns hennar,
Steinþórs Ásgeirssonar, að Klepps
vegi 50 í Reykjavik.
Skúli Guðmundsson.
3
Á VÍÐAVANGI
Lægsta rafmagns-
verðið
Upplýsingar þær, sem fram
komu á blaðamannafundi rneð
forusumönnum Swiss Alumini
um Ltd. í fyrradag sýna í
skörpu ljósi, hve álsamningarn
ir eru fslendingum óhagstæðir
og óviðunandi. Þessir forystu
menn stóriðjuhringsins skýrðu
hiklaust frá því, að rafmagns
verð það, sem álhringurinn á
að greiða íslenzka orkuverinu
er það langsamlega lægsta, sem
hann greiðir nokkurs staðar
í samtals tíu álbræðsluin sín-
um í átta löndum, Sviss, Ítalíu,
V-Þýzkalandi, Austurríki,
Bandaríkjunum og Noregi. í
Noregi er verðið t. d. 12,7 aur
ar kw en hér á það að vera 10,
7 aurar.
Þetta verða meira að segja
stjórnarblöðin að játa í gær og
hafa það eftir nauðug viljug,
Morgunblaðið orðar þetta svo:
„Hann kvað hagstætt raforku
verð hafa fengizt hér, og kvað
það hafa ráðið úrslitum í mál
inu, er ákvörðun var tekin um
Ibyggingu bræðslunnar".
Við eigum með öðrum orðum
að kaupa okkur bræðsluna hing
að með því að láta rafmagn
við svo lágu verði, að ekki er
cinu sinni nein trygging fyrir
því. að það verði kostnaðar-
verð, og þar að auki taka á
okkur stórfellda áhættu af að
verða e. t. v. að framlciða
handa útlendingum þessa orku
dögum eða vikum saman með
fimmföldu verði með oiíu.
Gerðardómur ekkí í
hliðstæðum samning-
um
Þá sagði forstjóri svissneska
álhringsins hreinlega, að
ákvæði um alþjóðlegan gerðar
dóm í ágreiningsmálum fslend
inga og álhringsins væru
alveg einstæð og ekki i hlið
stæðum samningum hringsins
við önnur lönd. Alþýðublaðið
lýsir þessu með þessum orðum:
„Meyer sagði, að ákvæði, um
þetta væru ekki í hliðstæðum
samningum fyrirtækisins >úð
önnur lönd, en rétt hefði þótt
að hafa þetta ákvæði vegna
þess, að hér væri þvi ekki fyr
ir að fara eins og víða erlend
is, að dómstólar befðu fiallað
um mörg deiluinál af þessu
tagi, og hér væru engir dómar
f þessum efnum til að styðjast
Ivið."
Þarna kemur hreinlega fram
tortryggni á íslenzku réttar-
fari og óvirðing við íslenzka
dómstóla. fslandi er kki
treyst sem réttarríki, og siálfur
dómsmálaráðherra hefur nú
skrifað undir það, að fyrirtæki
og aðilar, sem starfa í landinu
sjálfu, lúti ekki íslenzkri Iög
sögu að fullu. Meira að segja
ágreiningi um framtöl má
Ískjóta undir erlendan aðila,
Þetta er smán, og ekki of sterkt
að orði kveðið hjá Ólafi fóhann
esssyni: Undir svona nokkuð
er ekki hægt að skrifa.
Moggi ræfillinn
Ómennskan birtist svo með
táknrænum hætti í því, að Sir
Moggi ræfillinn, sem hælir sér
oft af því að vera heiðarlegt
Ifréttablað, sá sér þann kost
vænstan að stinga þessum upp
Iýsingum um einsdæmi ákvæð
Framhald á bls. 15.