Vísir - 17.09.1974, Qupperneq 3

Vlsir. Þriðjudagur 17. september 1974
3
Rœndur aleigunni á skemmti-
ferð í Kaupmannahöfn
— á mánudagsmorgni fyrir utan búðarglugga á Strikinu
Það er svo sannar-
lega ekkert grin að
vera rændur aleigu
sinni i ókunnu landi, og
það er vist nokkuð
sama, hvar maður er
staddur.
Þetta kom þó fyrir tvitugan
Islending fyrir viku siðan i
Kaupmannahöfn. Hann var
rændur 800 krónum dönskum,
eða um 16 þúsund islenzkum
krónum, á mánudagsmorgni
fyrir utan búðarglugga.
Pilturinn kom til Kaup-
mannahafnar á laugardag og
ætlaði sér að vera þar til
fimmtudags. Hann skrapp i
verzlunar- og skemmtiferð
þangað og var einn á ferðinni.
Samtals hafði hann með sér
rúmar þrettán hundruð dansk-
ar.
A mánudagsmorgun hugðist
hann svo fara að verzla og lita i
kringum sig i borginni. Hann lét
geyma peninga sina á hótelinu.
Áður en hann fór út, spurði hann
þó, hvað hann skuldaði fyrir
dvöl sina á hótelinu. Hann borg-
aði það siðan, en ætlaði sér samt
sem áður að dvelja þar til
fimmtudags. Siðan fékk hann
fjárfúlgu sina og brá sér út.
Á Strikinu kom hann við i
plötuverzlun og verzlaði þar.
Eftir það gekk hann yfir götuna
I verzlun beint á móti og stóð við
gluggann og skoðaði. Hann
fann, að fólk rakst á hann, eins
og verða vill, en að einhver væri
að laumast eftir peningunum
grunaði hann ekki.
Þegar inn i búðina kom, upp-
götvaði hann, að peningarnir
voru horfnir, en hann hafði ver-
ið með þá i vasanum. Hann
hafði verið með þá i plötuverzl-
uninni og kvaðst viss um að hafa
ekki týnt þeim á leiðinni yfir
götuna.
Hann hafði fengið sér farmiða
til baka heim til tslands, áður en
hann fór. Hann brá sér þvi á
hótel sitt, tók ferðatösku sina og
rölti slðan um allan daginn. Um
kvöldið fór hann svo út á
Kastrup-flugvöll og beið frá
klukkan hálfátta til ellefu um
kvöldið, eftir að flugvélin færi
heim. Og hann var svo heppinn
að komast með — með tóman
maga og þá vissu að fara ekki til
Kaupmannahafnar næstu 10 ár-
in eða svo ! —EA
Beitta línan varð
fuglinum að fjörtjóni
Mávsgrey var orðið
allilla útleikið er lög-
reglan kom þvi til
hjálpar i gærdag. Það
var þó of seint og varð
að aflifa fuglinn.
Atvik voru þau, að litil trilla,
sem lá við Austurbakkann i
Reykjavikurhöfn, var með
beitta linu um borð og var
freistingin meiri en svo, að
mávur, sem þar átti leið um
fengi hana staðizt.
Hann goggaði I beituna og
gleypti hana, en gætti sin ekki á
önglinum, sem fylgdi með.
Fuglinn barðist um, sem mest
hann mátti, en i stað þess aö
öngullinn losnaði, festist hann
sifellt betur. Vegfaranda, sem
leið átti um bakkann, leizt ekki
á aðfarir fuglsins og kallaði á
lögregluna til hjálpar.
Þegar lögreglumenn komust
niður til fuglsins, var hann að
busla i sjónum og hafði dregið
langa linu á eftir sér. Onguliinn
hafði rifið gat á hálsinn og opn-
að þar langa rifu og sagði lög-
reglan, að það hefði verið ljót
sjón að sjá fuglinn. Það varð aö
aflifa hann strax.
Það þykir i þessu sambandi
rétt að benda mönnum á það,
hversu hættuleg opin, beitt lina i
bát getur verið fuglum, ef eng-
inn gætir hennar. _.R
NÚ GETA SVÍAR
SIEGIÐ UM SIG
MEÐ ÍSIENZKUM
MÁLSHÁTTUM
— bók með slíkum í tilefni 1100 ára
afmœlis og 70 ára
Svlar ættu nú að geta slegið
um sig með islenzkum máls-
háttum, og þeir ættu einnig að
geta vitnað i hitt og þetta varð-
Islandska
ordsprák
HERMAN SIOLPE
afmœlis höfundar
andi íslenzka sögu. Nú er nefni-
iega komin á markaðinn bók
sem heitir á frummálinu
Islandska ordsprák, eða Is-
lenzkir málshættir.
Sá sem tók bókina saman,
heitir Herman Stolpe, og næst-
um þvi árlega siðan 1964, hefur
hann gefið út bók um þetta
sama efni, að visu frá öðrum
löndum en tslandi: Hann hefur
t.d. látið frá sér fara bók um
japanska málshætti, arabiska,
kinverska, austurlenzka o.fl..
Bókina vann Herman Stolpe
með Guðlaugi Rósinkranz og
bókin er myndskreytt af stjúp-
dóttur Guðlaugs, önnu Mariu
Guðmundsdóttur. Fremst I bók-
inni þakkar Herman Stolpe ein-
mitt þeim hjónum Sigurlaugu
og Guðlaugi fyrir hjálp við að
koma bókinni saman.
Bókin kemur reyndar út i til-
efni 1100 ára afmælisins og
einnig i tilefni 70 ára afmælis
höfundarins, en hann varð
sjötugur 27. ágúst.
Bókin, sem er litil, en mjög
skemmtilega uppsett, skiptist i
nokkra kafla. Auk máls-
háttanna, eru teknar upp
setningarúr Grettissögu, þá eru
einnig birt erindi úr Hávamál-
um og Sólarljóðum.
—EA
„Okkar maður á tslandi”, segja þeir um Heiðar Jónsson. Heiðar fór til London til þess að kynna sér þaö
nýjasta I snyrtingu.
YFIR SNJÓUGA OG
CRFIÐA FJALLVCGI
FYRIR SNYRTINGUNA...
— segja þeir um Heiðar Jónsson fegrunarfrœðing i London
Þeir verða stöðugt fleiri ts-
iendingarnir, sem gera garðinn
frægan og standa sig ekki siöur en
kollegar þeirra erlendis. Það er
til dæmis ekki að sjá annað en aö
Heiðar Jónsson fegrunarsérfræð-
ingur geri þaö gott i Bretlandi.
,,Á tslandi eru 200 þúsund ibú-
ar, þar af eru um 90 þúsund i og
kringum höfuðborgina Reykja-
vik. Það getur tekið Heiðar allt að
þrjár vikur að ferðast um á Land-
rover, yfir snjóuga og erfiða f jall-
vegi, til ýmissa verzlana um
landið. Þar er snyrting og fegurð
ekki siður mikilvæg en i stórum
borgum stærri landa...”
Þannig segir meðal annars i
fréttatilkynningu frá snyrtivöru-
fyrirtækinu Yardley i London, en
Heiðar starfar fyrir það fyrirtæki
hér. Fréttatilkynning var gefin út
vegna viku heimsóknar Heiðars
til London.
t tilkynningunni segir meðal
annars: „Heiðar, sem er fæddur
á tslandi, hefur alltaf haft mikinn
áhuga fyrir snyrtingu og tizku.
Hann kemur hingað til London
núna til þess að sjá það nýjasta i
snyrtingunni, litina og annað, svo
hann geti ráðlagt viðskiptavinum
sinum heima.”
„Honum finnst stúlkurnar i
London fylgjast miklu betur með,
og lita miklu betur út hvað við-
kemur snyrtingu og fötum en i
langan tima. „Þær lita allar mjög
vel út núna”, segir hann, „en, al-
máttugur, þvilikar verðhækkan-
ir...”
—EA
Allt rólegt hjó bílaumboðum
„Það er allt rólegt núna”,
sagði okkur sölumaður eins
stærsta bifreiöaumboðsins, er
blaðið hafði samband við hann i
morgun. „Það var þannig i
sumar, að á mánudögum voru
hér biðraðir af fólki, sem vildi
panta sér bila, en nú er þetta
með þvi rólegasta sem gerist.
„Þetta kom okkur ekki á
óvart. Bæði er að þessi árstimi
er yfirleitt mjög daufur, vegna
þess að nýju árgerðirnar eru að
koma til landsins og svo lika
benzin og gengishækkunin. Eins
má búast við þvi eftir slikar söl-
ur, að markaðurinn sé mettað-
ur, i það minnsta þetta árið.
Nei, það er ekkert af eyðslu-
sömum bilum i pöntun nú og þvi
hefur ekki neitt verið um af-
pantanir vegna benzinverðsins.
Fólk er mikið til hætt að vilja
panta bila sina og biða eftir
þeim i 2-3 mánuði, i það minnsta
á meðan efnahagsmálin voru
jafn tvisýn og þau hafa verið.
Fjölskyldurnar tóku yfirleitt
skyndiákvarðanir um helgina
og voru svo mættar hér á mánu-
degi og völdu úr þeim bilum,
sem voru á lager.”
1 siðustu viku auglýsti eitt bif-
reiðaumboðanna dýran og
eyðslusaman ameriskan bil til
sölu, sem væntanlegur kaup-
andi hafði guggnað á að kaupa.
Ekki hafði billinn selzt enn þá,
en blaðinu var tjáð, að nokkrir
hefðu sýnt áhuga og skoðað bil-
inn. „Óskhyggjan i hámarki”,
sagði sölumaðurinn.
—JB