Vísir - 05.11.1974, Blaðsíða 6

6
Vísir. Þriöjudagur 5. nóvember 1974.
VÍSIR
(Jtgefandi:
Framkvæmdastjóri:
Ritstjóri:
yFréttastjóri:
Ritstjórnarfulltrúi:
Auglýsingastjóri:
Auglýsingar:
Afgreiðsia:
Ritstjórn:
Reykjaprent hf.
Sveinn R. Eyjólfsson
Jónas Kristjánsson
Jón Birgir Pétursson
Haukur Heigason
Skúli G. Jóhannesson
Hverfisgötu 44. Simar 11660 86611
Hverfisgötu 44. Simi 86611
Siðumúia 14. Simi 86611. 7 linur
Askriftargjald 600 kr. á mánuði innanlands.
1 lausasölu 35 kr. eintakið. Blaðaprent hf.
Milljón á mann
Rikið hefur löngum lagt fram mikla fjármuni
til styrktar landbúnaðinum. Þetta hefur verið
gert til að stuðla að jafnvægi i byggð landsins og
halda uppi fjölbreytni i atvinnulifinu. Menn hafa
deilt um réttmæti þessa stuðnings, en styrktar-
kerfið hefur samt reynzt ósigrandi virki.
Það kann að koma mönnum á óvart, að þessi
upphæð er að niðurgreiðslum meðtöldum komin
upp i tæpa fimm milljaðra króna á ári, sam-
kvæmt fjárlagafrumvarpi þvi, sem lagt hefur
verið fyrir alþingi. Þetta jafngildir um það bil
einni milljón króna á ári á hvern bónda i landinu.
Rétt er að benda á, að niðurgreiðslurnar eru
ekki beinlinis i þágu bænda, heldur aðferð til að
halda visitölunni i skefjum. En þær skekkja lika
verðlagið og valda þvi, að neytendur gera sér
ekki grein fyrir þvi, hversu dýrar landbúnaðaraf-
urðir eru i raun og veru.
Hinar miklu niðurgreiðslur nægja ekki til að
gera islenzkar landbúnaðarafurðir jafnódýrar og
innfluttar væru. Samkvæmt heimsmetabók
Guinness er sjaldgæfur franskur ostur dýrasti
ostur i heimi. Þar er þess ekki getið, að venjuleg-
ur islenzkur ostur er dýrari en þessi dýrasti ost-
ur i heimi, enda mundu höfundar bókarinnar ekki
trúa þvi, þótt þeim væri sagt það.
Nú vaknar sú spurning hvort ekki sé rétt að
greiða hverjum alvörubónda eina milljón á ári
fyrir að leggja niður búskap. Rikið hefði engin
aukaútgjöld af sliku og neytendur ættu kost á
furðulega ódýrum innfluttum landbúnaðar-
vörum. Þeir gætu lifað i ostaveizlum, svinakjöts-
veizlum og kjúklingaveizlum upp á hvern einasta
dag og bændur gætu hætt að slita sér út fyrir
aldur fram.
Þetta mundi að visu kosta nokkurn gjaldeyri
En þá hlið má leysa með þvi að reisa svo sem
tvær stórar álverksmiðjur eða hliðstæða stóriðju
og láta nokkur hundruð starfsmenn hafa fyrir þvi
að afla gjaldeyrisins, sem vantar, til þess að allir
Islendingar geti lifað i vellystingum praktuglega
á innfluttum landbúnaðarafurðum.
Þetta er ekki sagt landbúnaðinum til hnjóðs.
Þéttbýlisfólki er kunnugt um sögulegt gildi land-
búnaðarins og veit, að fæstir bændur eru öfunds-
verðir af hlutskipti sinu. Þvi er lika kunnugt um,
að jafnvægi i byggð landsins er ekki hægt að meta
til fjár. En það er rétt, að allir geri sér grein fyrir,
hvað þetta kostar. Allir hafa gott af þvi að horfast
i augu við staðreyndir, þótt óþægilegar séu.
Og staðreyndirnar segja okkur að á næsta ári
ætli rikið að leggja fram 4.989.798.000 krónur i
niðurgreiðslur, uppbætur og önnur framlög til
landbúnaðarins, eða um það bil eina milljón
króna á ári á hvern meðalbónda i landinu. Og eru
þá ótaldar 809.966.000 krónur, sem renna til
landbúnaðarins á annan hátt en sem bein fram-
lög.
Það er hrollvekjandi, að ástandið i verðlags-
málum landsins skuli vera orðið þannig, að unnt
er að setja upp reikningsdæmi um, að þjóðin geti
hagnazt á að leggja landbúnaðinn niður á einu
bretti og fara að flytja inn landbúnaðarafurðir.
Hér er ekki ætlunin að hvetja til sliks, heldur
reyna að hvetja menn til umhugsunar um stór-
brotið vandamál.
—JK
Dularfullt samsœri um stjórnarbyltingu
ó Ítaiíu - eða bara ítalskur brandari?
Átti að handjárna
héra og refi?
Þorpsbúar i Cavallino,
fyrir austan Feneyjar,
vöknuðu við vondan
draum, þegar vörubilar
og brynvarðir bilar fóru
með háreysti eftir aðal-
götunni. Þeir héldu, að
þetta væri stjórnarbylt-
ing, og hringdu i lögregl-
una, blessaðir.
Lögregluþjónn, sem var
á vakt, sefaði fólk. Hann
sagði þvi, að þetta væri
bara heræfing.
Það skal tekið fram, að hinir
ágætu þorpsbúar sýndu virðing-
arverða stillingu. Italir lifa i mar-
tröð ótta við byltingu. Það er
virðingarvert, að ekki skuli verða
uppi fótur og fit, I hvert sinn
sem skipt er um verði við forseta-
höllina.
Blöð og timarit hafa síðustu
vikur verið uppfull af afhjúpun-
um á hvers konar ráðabruggi um
byltingu. Nýfasistar hafa löngum
stefnt að þvi að velta um koll lýð-
ræðisskipulaginu, og margt geng-
ur þeim i haginn i óstöðugu þjóð-
lifi.
Eitrað neyzluvatn
„Tora tora samsærið (það var
notað i dulmálsskeytum um árás
Japana á Peral Harbour), land-
búnaðarráðherrann kaupir 3000
pör af handjárnum, ráðabrugg
um að eitra vatnsból með úrani,
197 skógarverðir tilbúnir að her-
nema útvarps- og sjónvarps-
stöðvar i Róm,” þannig hljóða
fréttir.
Bætum við þennan seðil frétt-
um um tvær vélbyssur með sama
númeri og sveit nýfasista, sem
tekur innanrikisráðuneytið and
ófslaust, og þá er komin upp-
skrift að stjórnarbyltingu, eins og
ttalir mundu gera hana.
Erfitt er að segja, hvar raun-
veruleikanum sleppir og
imyndunaraflið fær völdin i þess-
um „fréttum”. Um það fjallar
rannsókn dómsmálaráðuneytis-
ins á ttaliu, en hún fylgir i kjölfar
handtöku og málsóknar á hendur
samsærismönnum undanfarinn
mánuð.
„Hættan er engu siður raun-
veruleg, og henni hefur ekki
linnt.” Sú er skoðun varnarmála-
ráðherrans, Guilio Andreottis. í
þingræðu um málið lét hann litið
uppi um einstök atriði, en ýmis-
legt hefur lekið út frá dómsmála-
ráðuneytinu og leyniþjónustunni.
Þetta er vitað:
Varðmenn urðu
,,blindir”
Aðfaranótt 8. desember 1970
ruddust um 50 stuðningsmenn
Valerio Borgheses prins, sem nú
er látinn, og flokks hans „þjóðar-
fylkingarinnar” inn i innanrikis-
ráðuneytið i Róm. Þeir héldu til
vopnabúrsins og tóku þar um 180
vélbyssur.
Verið er að rannsaka skjöl til að
komast að þvi, hvaða menn voru
á vakt i ráðuneytinu þessa nótt og
hvers vegna þeir voru „blindir”,
þegar þetta gerðist.
Meðan ráðuneytið var i hers
höndum, ók lest flutningabila
með 197 liðsforingjum og öðrum
mönnum úr skóla skógarvarða
skammt frá Róm til aðalstöðva
útvarps og sjónvarps.
Þeir voru vopnaðir vélbyssum,
handsprengjum og eldvörpum,
meðal annars, segir i skýrslu
leyniþjónustunnar. Skipun þeirra
var að hertaka stöðvarnar og búa
sig undir að útvarps og sjónvarps
yfirlýsingu frá prinsinum um það
að „ný öld sé gengið i garð”.
Prinsinn var fyrrum hjálpar-
kokkur Mussolinis.
Hins vegar segir liðsforingi
einn, að skógarverðir þessir hafi
verið á æfingu þá um nóttina og
ekki haft annað vopna en haka,
skóflur og sigðir.
Borghese prins er ekki til stað-
ar. Hann flýði land i marz 1971 og
lézt úr hjartaslagi á Spáni siðast-
liðið sumar.
Meðan slikt gekk á, sem að
framan greinir, dreifði fjöldi
nýfasista og mafiumanna sér um
borgina. Þeir voru dulbúnir sem
lögreglumenn og komu saman i
húsnæði gagnfræðaskóla, þar
sem þeir fengu lokafyrirmælin.
Lið þetta hélt til heimilis stjórn-
málamanna, verkalýðsleiðtoga
og æðstu manna lögreglu, flug-
vallar og járnbrautarstöðvar.
Kannski „rigndi sam-
særið niður”
Þetta var „tora tora áætlunin” i
stuttu máli, sem nú er nefnd sam-
Vera má, að einhverjir sam-
særismenn hafi tekið vopn með
sér úr ráðuneytinu sem „minja
gripi” og embættismenn, sem
skömmuðust sin fyrir eftirlits-
leysið, hafi látið setja önnur vopn
i þeirra stað með sömu númerum
til að fela málið.
Þá er ekki vitað, hvers vegna
landbúnaðarráðuneytið pantaði
3000 pör af handjárnum handa
skógarvörðum i áður nefndum
skóla. Átti að handjárna héra og
refi i skógunum? Svo segir eitt
dagblaðið.
Átta menn hafa verið hand-
teknir til þessa, 12 er leitað og 55
að auki eru „rannsakaðir” i sam-
bandi við samsærið, bæði þetta og
önnur. Meðal þeirra eru háttsettir
liðsforingjar. 1 þeim hópi er
einnig fyrrum yfirmaður leyni-
þjónustunnar S.i.d., Vito Miceli
að nafni. Vitað er, að hann hafði
samband við prinsinn. Leyni-
þjónustan er sögð hafa haft verði
fyrir utan innanrikisráðuneytið
hina umræddu nótt.en frá þeim
heyrðist hvorki hósti né stuna.
Miceli er kærður fyrir að hafa
.Þetta var alvörusamsæri
ráðherrann Andreotti
llllllllllll
m
Umsjón: H.H.
særi Borgheses. Þó er sitthvað á
huldu um málið, einkum hvers
vegna samsærismenn létu stað-
ar numið, þegar'hér var komið.
Það gerðist skömmu eftir mið-
nættið, segir i skýrslu. Innrásar-
menn I innanrikisráðuneytinu
sátu og drukku kaffi úr hitabrús-
um og átu brauðsneiðar, þegar
hringt var til þeirra og þeim sagt
að hætta.
Hver hringdi og hvers vegna?
Það vita menn ekki. Ein tilgátan
er, að einhver hafi varað sam-
særismenn við þvi, að upp hefði
komizt um ráðabrugg þeirra.
Sumir segja, að samsærið hafi
„rignt niður”. Vist rigndi mikið
en það hefði varla dugað til að
draga kjark út þessu liði, hversu
óharðnaðir sem mennirnir voru.
Leyniþjónustan er sökuð um að
hafa hylmt yfir með samsæris-
mönnum æ siðan, og einhverjir
embættismenn munu vera við
riðnir.
Innanrikisráðuneytið neitaði
ákaft, að vopn hefðu verið tekin
þaðan. Þó hefur komið I ljós, að
vélbyssa i ráðuneytinu ber sama
númer og vélbyssa, sem fannst á
heimili eins, sem grunaður er um
tilburði til byltingar.
stutt samsærið með fé. Miceli
hafði áður lengi rifizt opinberlega
við varnarmálaráðherrann um,
hvað væri hæft i orðróminum
um samsæri Borgheses.
Milljón atkvæði frá ný-
fasistum?
ítalir eru vanir seinlæti. Hvers
vegna er þetta mál nú á döfinni
eftir fjögurra ára leynd? Það er
talið vera vegna komandi kosn-
inga. Þetta mál er talið geta fært
mið- og vinstri flokkunum allt að
milljón atkvæði frá nýfasistum.
Og þá erum við komin að
nútimanum og fréttum uha sam-
særi nú i ágúst um að eitra
neyzluvatn með geislavirku
úrani, skapa almenna skelfingu
og leggja grundvöll að byltingu
hersins. Ráðherrann Andreotti
tók þetta nógu alvarlega til að til-
kynna þingnefnd.
Einn þeirra, sem voru viðriðn-
ir, segir þó: „Þið vitið, hvernig
þetta er.... þetta var bara
umtal...”
Sósialistaflokkurinn telur, að
samsæri prinsins hafi bara verið
„brandari”. Hins vegar hafi
italskt lýðræði verið i raunveru-
legri hættu i janúarmánuði
siðastliðnum, þegar herinn var
reiðubúinn vegna einhverrar
óskýrðrar hættu. Innanrikisráðu-
neytið neitaði fyrst, að þetta hefði
gerzt, en sagði seinna, að fréttir
hefðu borizt um hættu á árás ara-
biskra skæruliða, og enn siðar að
lögregla hefði verið reiðubúin til
að fylgja fram banni á akstri á
sunnudögum, sem þá var i gildi
vegna oliuskorts. Þetta mál verð-
ur ef til vill leyst eftir fjögur ár....
Heimild: REUTEIt