Vísir - 23.01.1975, Síða 16

vísm
Fimmtudagur 23. janúar 1975.
AGILA GJALDÞROTA
en bréfið hefur ekki komizt til
Gunnar
forsœtis-
ráðherra
Gunnar Thoroddsen gegnir
störfum forsætisráðherra, meðan
Geir Hallgrimsson verður i för
sinni i Vesturheimi.
Meðal annars stýrir Gunnar
rikisstjórnarfundum.
—HH
Vegfarendur í
viðureign
við Kára karlinn
Margir áttu i erfiðleikum i
rokinu i Keykjavik i gær.
Svellbunkar voru viða og
geröu mönnum skráveifu. i
göngugötunni varð ljósmynd-
arinn vitni að þessari viður-
eign vegfarenda við Kára
karlinn. (Ljósmynd Visis BG).
Skóverksmiðjan
Agila á Egilsstöðum
hefur nú verið lýst
gjaldþrota, vegna mjög
versnandi afkomu á
síðasta ári. Ekkert úr-
lit var fyrir betri tið á
þessu ári.
Siguröur Magnússon, fram-
kvæmdastjóri Agilu sagði Visi,
að ákvörðun hefði verið tekin i
stjórn fyrirtækisins 18. janúar
siðast liðinn, um að segja
starfsfólki upp og lýsa rekstur-
inn gjaldþrota. Ekki var ákveð-
iö að leggja hlutafélagið niður.
Rekstri var siðan endanlega
hætt 20. janúar.
Agila var stofnuð 1. febrúar
1969 sem almenningshlutafélag,
og rekstur verksmiðjunnar
hófst á miðju ári 1970. A þessum
tima hefur mikið til sama fólkið
starfað að framleiðslunni, og
verksmiðjan bætti úr þörf fyrir
léttan iðnað handa húsmæðrum,
sem vildu vinna hluta úr degi
eða að fullu, og sömuleiðis fólki
með skerta starfsgetu.
„Það er ekki hægt að reka
svona iðnað i samkeppni við
innflutning,” sagði Sigurður.
„Áætlun, sem gerð er i dag,
stenzt ekki á morgun. 1 svona
iönaði er nauðsynlegt, ef á að
gera áætlanir af viti, að gera
þær að minnsta kosti sex mán-
uði fram I timann, hvað snertir
hráefni og sölu. I þvi stjórnleysi.
sem hér rfkir, er það ekki nokk-
ur vegur.”
Um áramótin 1973-74 var fjár-
staða fyrirtækisins mjög slæm,
og var þá fyrir áramótin farið
fram á það við þáverandi
iðnaðarráðherra, Magnús
Kjartansson, að gerðar yrðu
áætlanir til úrbóta. Siðast i
janúar kom hann austur ásamt
Guðmundi Agústssyni, hag-
fræðingi Framkvæmdastofn-
unarinnar og Rikharði Þórólfs-
syni frá skóverksmiðjunni
Iðunni. Niðurstaða þess fundar
var sú, að styðja bæri þennan
iðnaö, og ákveðið að efna til
samstarfs milli Agilu og Iðunn-
ar.
„Sú samvinna komst aldrei
skiptaróðonda vegna ófœrðar
á,” sagði Sigurður. „Við feng-
um verulega fjármagnsfyrir-
greiðslu, en þó ekki nema tvo
þriðju hluta þess, sem hag-
fræöingar Framkvæmdastofn-
unar töldu þurfa. Þrjá fyrstu
mánuði siðasta árs var unnið
með lágmarksafköstum og allt
á lager, og eftir sumarfrl voru
engin verkefni, fyrr en við feng-
um tilboð frá fyrirtæki I
Nigeriu. Tilboðið var hagstætt,
hvaö snerti verð og magn, 50
þús pör af kvensandölum á árs-
grundvelli.”
Þrátt fyrir mikla fyrirhöfn
tókst ekki að fá bankaábyrgð
fyrir Nigeriuviðskiptunum, og
að lokum fór svo að ekkert hefur
heyrzt' lengi frá fyrirtækinu.
„Þeir eru annaðhvort móðgaðir
við okkur, eða hafa hreinlega
svikið okkur,” sagði Sigurður.
Búið var að vinna verulega upp i
fyrstu pöntunina, sem var 5000
pör af skóm.
Egilsstaðahreppur og Fella-
hreppur verða fyrir tapi af
gjaldþroti Agilu, þar sem báðir
hreppar voru i ábyrgð fyrir
fyrirtækið, áttu hluti I þvi, og
Egiisstaðahreppur á húsnæðið,
sem verksmiðjan var I, og hafði
leyft veðsetningu þess.
Ekki sagðist Sigurður geta
gert grein fyrir fjárupphæðum I
sambandivið gjaldþrotið ennþá,
enda hefur enn ekki verið unnt
að koma bréfi um gjaldþrotið til
skiptaráðanda vegna ófærðar,
en hann situr á Eskifirði. Hins
vegar var hann vantrúaður á,
að unnt yrði að selja vélar fyrir-
tækisins, nema einhverjir ætl-
uðu aö setja upp skóverksmiðju.
„Það var ekki Nigeriuhug-
myndin, sem olli gjaldþrotinu,”
sagði Sigurður að lokum. „Ég
tel aðalástæðuna vera sölu-
tregöu á Reykjavikursvæðinu.
Skókaupmenn I Reykjavik
hættu að kaupa af okkur, en sal-
an jókst úti á landi.
A kaupstefnunni, sem haldin
var á Loftleiðahótelinu I mai I
fyrra, seldum við ekki nema
þriðjung af þvi, sem eðlilegt má
teljast miðað við fyrri ár. Enda
var verð á innfluttum skóm
hagstætt, þvi gengisskráningin
var stórlega röng, eins og siðar
kom I ljós.” — SH
Hvassviðrið:
FLJÚGANDI BÍLL,
TUNNUR OG
TIMBUR í EYJUM
Skyndilega lyftist
Cortínubíllinn upp> sner-
ist einn hring og hafnaði
handan við næstu girð-
ingu á þakinu.
Þetta gerðist i ofsarokinu i
Vestmannaeyjum i gær. Billinn,
sem er eign Engilberts Gisla-
sonar, stóð við heimili hans á
Hilmisgötunni, rétt við lög-
reglustöðina. Hvasst var i allan
gærmorgun i Eyjum og um
klukkan hálfellefu kom snöggur
vindur, sem gerði sér litið fyrir
og svipti bilnum hans Engil-
berts um.
Hann tókst á loft og áður en
hann hafnaði handan við grind-
verk á lóðinni, lagði hann niður
járnstauta i þvi.
Veörið lægði upp úr klukkan 5
i gær og er aðeins vitað um að
einn hafi slasazt i ofsaveðrinu.
Það var kona, sem var á gangi á
Vesturveginum og missti fót-
anna I hálkunni og ofsarokinu.
Hún var flutt á sjúkrahús, en
var þó ekki mikið slösuð.
Timbur, járnarusl og tunnur
fuku um allt i gær. Drasl fauk á
rúðu benzinafgreiðslunnar á
Kletti og braut hana, en
ekki er kunnugt um aðrar
skemmdir vegna fljúgandi
hluta.
Stórskemmdir urðu aftur á
móti á vélum i malarnámi
Breiðholts h.f. i Eyjum vegna
sjógangs á flóðinu i gær.
Nokkurt rok var i Eyjum i
morgun, en ekki meira en svo,
að Flugfélagið ætlaði að athuga
með flug þangað upp úr klukkan
tiu. — JB
„Óraunhœft að skrifa íþrótta-
völlinn á okkar reikning"
— segir Hafsteinn hjá ÍBK
„Það eru 600 þúsund, en ekki 6
milljónir, sem renna til tþrótta-
bandalags Keflavikur,” sagði
Hafsteinn Guðmundsson for-
maður féiagsins um fjárfram-
lög bæjarins til þess.
1 síðasta tölublaði Suður-
nesjatiðinda var fjallað um
reikninga bæjarsjóðs Kefla-
vikur og jafnframt hversu
knattspyrnan kostaði bæjar-
félagið mikil útgjöld.
„Þaö hefur verið efnt til
fundar um þetta mál og við hjá
IBK erum mjög óánægðir með
þennan misskilning, sem þarna
kemur fram,” sagði Hafsteinn.
„Iþróttabandalagið fékk 600
þúsund króna styrk frá bænum
áriö 1973. Auk þess fengum við á
þvi ári hálfrar milljón króna
gjöf frá bænum vegna íslands-
meistaratitilsins,” sagði Haf-
steinn.
Af 600 þúsund króna styrkn-
um renna 200 þúsund krónur til
knattspyrnunnar i Keflavik, en
aúk hennar stendur IBK fyrir 9
öðrum greinum iþrótta.
„En það kostar aftur á móti
um 3 milljónir á ári að reka
okkar knattspyrnu, þannig að
þetta er eilífur barningur hjá
okkur eins og öðrum,” sagði
Hafsteinn.
Bilið milli tvö hundruð
þúsundanna og þriggja
milljónanna brúar ÍBK með
ágóða af leikjum og ýmsum
öörum fjáröflunarleiðum.
Misskilningurinn i blaðinu
stafar af þvi, að þar er
kostnaðurinn við byggingu og
rekstur Iþróttavallarins færður
á reikning tþróttabandalagsins.
Arið 1973 voru þessar upphæðir
aftur á móti rúmar þrjár
milljónir fyrir rekstur iþrótta-
vallar og húss, og 1,6 vegna
verklegra framkvæmda við
völlinn.
„Það er helber misskilningur,
að rekstur vallarins sé okkur
tengdur, og við höfum krafizt
þess, að þetta verði leiðrétt,”
sagði Hafsteinn.
„Við erum einnig mjög
óánægðir með það, sem þarna
kemur fram, að við höfum ekki
lagt fram fullnægjandi
reikninga fyrir okkar útgjöld-
um. Þvert á móti hefur okkar
reikningshald alltaf verið i góðu
lagi og okkur fremur þakkað
fyrir skýra reikninga en hitt,”
sagði Hafsteinn.
I greininni er kostnaður vegna
barnaskólans, sem nú á við
mikinn húsnæðisskort að búa,og
Iþróttavallarins borinn saman.
Þar kemur i ljós, að af dýr-
mætustu fasteignum bæjar-
félagsins er íþróttavöllurinn i
sjötta sæti á 13,2 milljónir, en
bamaskólinn sjálfur ekki nema
13 milljónir.
Þegar málið er hins vegar at-
hugað nánar, kemur i ljós, að
hér er um upprunalegt
kostnaðarverð að ræða, og
barnaskóliún var tekinn I
notkun I kringum 1950, en
iþróttavöllurinn fullbúinn um
1970. Hætt er við, að 13 milljónir
1970 séu ekki fullkomlega sam-
bærilegar við sömu upphæð
1950. — JB
Fá engan lífeyri fyrr en
úrskurður liggur fyrir
— fjársöfnun hafin til styrktar fólki
Geirfinns
Hrundið hefur verið af stað
fjársöfnun til stuðnings fjöiskyidu
Geirfinns Einarssonar, sem ekk-
ert hefur til spurzt siðan hann fór
að heiman frá sér i Keflavik að
kvöldi 19. nóvember s.I.
Lögum samkvæmt geta hvorki
almannatryggingar né liftrygg-
ingar hafið greiðslu til aðstand-
enda horfinna manna, fyrr en
þeir hafa verið úrskurðaðir látn-
ir. 1 sömu lögum, sem eru frá ár-
inu 1922, er ákvæði um, að þann
úrskurð megi kveða upp sex mán-
uðum eftir hvarf þeirra, ef
sannanlegt er, að þeir hafi við
hvarfið lent I lifsháska — svo sem
horfiö á sjó eða i illviðri i óbyggð-
um. I öðrum tilvikum liður lengri
timi.
Þannig er ljóst, að kona Geir-
finns og börn fá engan lifeyri á
næstunni, en fram kemur i viðtali
við konuna i Morgunblaðinu i dag,
að á henni hvíla þungar fjárhags-
kvaðir fyrir utan daglegt brauð.
„Lykillinn hjá okkur er dánar-
vottorð eða læknisvottorð,” sagði
Guðrún Helgadóttir deildarstjóri
hjá Tryggingastofnun rfkisins.
„Úrskurður um lát kemur i sama
stað og dánarvottorð, og ef hann
lægi fyrir, fengi ekkjan bætur i
sex mánuði, og síðan nokkru
lægri I tólf mánuði, þar sem hún
er meö tvö börn undir sextán ára
á framfæri sinu. Siðan fengju
börnin lifeyri samsvarandi með-
lagi til 16 ára aldurs, en konan er
það ung, að hún fengi ekki
meira.”
Þarna er þvi gat i trygginga-
kerfi okkar, sem verður ekki bætt
nema með skilningi og sam-
ábyrgð meðborgaranna. Visir
mun.að sjálfsögðu koma slikum
framlögum I réttar hendur, en
auk þess taka sóknarpresturinn i
Keflavik, sparisjóðurinn þar,
Morgunblaðið og giróreikningur
20000 á móti framlögum. — SH