Vísir - 12.04.1975, Síða 1

VÍSIR
65. árg. Laugardagur 12. aprll 1975 — 83.tbl.
SPOR -
ENGINN
EN
MAÐUR
— baksíða
Hvaö gerir það til þrt maður hjrtli ofan I nokkra polla? Það þýðir
ekkert að vera að setja slikt fyrir sig ef inaður er að hjóla á annað
borð. Að minnsta kosti gerði hann það ekki, þessi hjólreiöamaöur,
sem við hittum á förnum vegi.
Það er lika miklu skynsamlegra að skilja bllinn, ef hann er fyrir
hendi, eftir heima, og hjrtla eða ganga sér til hollustu og
sparnaðar, á þessum siðustu og verstu tlmum.
-EA/Ljrtsm. Bragi.
Merkisútgáfur
á ritum Snorra
tíl sölu hjá
norskum fomsala
— önnur dönsk þýðing eftir handriti, sem nú er týnt
„Ég kannast við
þetta”, sagði Jónas
Kristjánsson, forstöðu-
maður Árnastofnunar,
er hann var spurður
um útgáfu á ,,Heims-
kringla edr Noregs
Konunga-Sögor”, sem
nú er falboðin i Noregi.
Þetta er útgáfa Schön-
ings, gefin út i
„Hafniæ” 1777—1826.
„Þetta verk stendur
hér i hillu i stofnuninni
hjá okkur.
Þetta er afskaplega falleg út-
gáfa I geysistóru broti, önnur
útgáfa Heimskringlu á frum-
málinu, með danskri og latn-
eskri þýðingu á hverri siðu.
Hvað á hún að kosta?”
12.500 norskar (um 380 þús.
Isl. kr.).
„Já, ekki er nú gefið. Yfirleitt
er það svo, að ef bækur eru hér
til sölu, fæst ekki sama verð
fyrir þær og auglýst er i erlend-
um verðlistum. Það munar tals-
verðu, sem verðið ytra er á und-
an okkur.
Þessi bók hefur ekki verið til
sölu hér nýlega, svo það er ekki
gott að segja á hvað hún færi hér
nú. Nýlega var frumútgáfa
Landnámu til sölu i Danmörku,
vafalaust gott eintak, úr fyrstu
fornritaútgáfunni, sem gefin
var út hér, i Skálholti. Það er
dýrasta fslenzk bók, sem ég veit
um, en hún var verðlögð i verð-
lista á 22 þúsund krónur dansk-
ar (600 þús. kr. isl.) á danskri
fornsölu. Þetta eru að verða
stjarnfræðilegar tölur”.
Það er Björn Ringströms
Antikvariat i Osló, sem býður
Verk Snorra Sturlusonar, sem nú eru falboðin I Noregi. Til vinstri
„Norske Kongers Chronice”, i upprunalegu bandi. Hægra megin
er eitt bindi af þremur af „Heimskringla edr Noregs Kon-
unga-Sögor”, sagt rtvenju gott eintak af Schöningsútgáfunni, I
þremur bindum, alskinnband.
Schönings útgáfu Heimskringlu
I auglýsingabæklingi sinum.
Auk eintaksins, sem til er i
Arnastofnun, mun þessi útgáfa
Heimskringlu vera til i nokkr-
um einkasöfnum. Bókin er i sex
bindum, en venjulega eru bund-
in tvö og tvö saman, og orðin
sjaldgæf.
Þá er boðin önnur útgáfa á
norsku konungasögunum, þar
er Norske Kongers Chronice,
udsat paa dansk aff Peder
Clausson, Köbenhavn 1633.
„Það er aðeins eitt bindi og
ekki eins mikil útgáfa og hitt”,
sagði Jónas. „En hún er i sjálfu
sér dýrmætari fræðunum, þvi
hún er þýdd eftir týndu handriti,
En þetta er ein af aðalheimild-
unum fyrir þvi, að Snorri sé höf-
undur Heimskringlu, þvi það
stendur þarna, og menn telja,
að það hafi staðið i handritinu,
sem hún er þýdd eftir. Og þótt
hún sé á dönsku, hefur það samt
svolitla þýðingu fyrir varð-
veizlu, þvi það má að nokkru
sjá, hvernig textinn hefur verið,
svo gera má samanburð að
vissu marki. Schöningsútgáfan
er gerð eftir handritum sem til
eru.”
Verðið á þeirri bók er 6.300
krónur norskar, eða um 190 þús.
isl. krónur.
Þá er i þessum bæklingi aug-
lýst Laxdæla-Saga á latinu, út-
gefin i Kaupmannahöfn 1826.
Jónas sagði, að latnesku útgáf-
urnar á Laxdælu væri mismun-
andi merkilegar. Hann var ekki
viss f fljótu bragði, hvort Arna-
stofnun ætti einmitt þessa út-
gáfu, né hvort hún væri ein af
þeim merkilegri. Hún er verð-
lögð á 875 krónur norskar —
26.500 kr. isl.
Nokkrar fleiri bækur er
snerta tsland eru til sölu hjá
Bimi Ringström.
—SHH
íslenzka krónan einhvers virði?
Þjófarnir Ihu ekki við íslenzku seðlunum
tslenzka krrtnan er ekki I
miklum metum — að minnsta
kosti ekki hjá frændum vorum
Færeyingum. Nýlega var
fulltrúi eins útflutningsfyrir-
tækja okkar á ferð I Færeyjum.
Kom hann að morgni dags til
umboðsmanns fyrirtækisins,
scm var þá I öngum sínum.
Þarna hafði veriö framið
innbrot þá um nóttina, og öllu
steini léttara stolið frá honum.
Þegar Islendingurinn birtist,
sagði hann að eitt væri lán i
óláni: „tslenzkar krónur eru þó
einhvers virði,” sagði hann.
Nú? spurði íslendingurinn for-
viða.
Skýringin var sú að i efstu
skúffu i skrifboröi forstjórans
hafði verið stórt búnt af islenzk-
um 100 króna seðlum. Þjófun-
um datt ekki einu sinni I hug að
taka búntið meö sér!