Vísir - 21.04.1975, Blaðsíða 2

'L
Vísir. Mánudagur 21. apríl 1975.
komu oð spila bingó
risiBsm:
Spilað með þó, sem
Bjarni Bjarnason skrifar:
,,Ég fór á hið svonefnda Bingó
aldarinnar eftir að hafa lesið
það i blöðunum, að Fiat væri i
vinning, en i auglýsingunni
sagði: Auk Fiatsins verður spil-
að um 14 Mallorkaferðir.
Ég fór á staðinn og borgaði
700 krónur við innganginn.
Innifaliö var að visu eitt bingó-
spjald, en samt fannst mér aö-
gangseyrir nokkuð hár. Hvað
um það, ég fór inn og tók þátt i
spilinu.
Eftir að hafa spilað um
nokkrar Mallorkaferðir er gert
hlé, og tilkynnir stjórnandinn
þá, aö i anddyrinu sé hægt að
kaupa spjöld fyrir síðustu
umferðina. Þá umferð, sem bill-
inn er i vinning.
NU runnu á mig tvær grimur.
Skiidi ég það rétt, að spjaldið
sem maður hafði i góðri trú
keypt við innganginn, gilti ekki,
þegar spilað væri um Fiatinn?
Það gat varla verið, þvi i blaða-
auglysingum var þess ekki getið
einu orði.
Til að ganga úr skugga um
þetta sneri ég mér til eins Þrótt-
arans, sem var að afgreiða
bingóspjöld. Upplýsti hann, að
Fiat-spjaldið væri selt sér og
kostaði 1000 krónur stykkið. Það
voru með öðrum orðum 1700
krónur, sem maður þurfti að
borga til að eiga séns i bingóbil-
inn.
Þegar búið var að spila um
allar Mallorkaferðirnar sagðist
stjórnandinn vilja útskýra
„bflaumferðina”. Skýrði hann
þiá frá þvi, að borga þyrfti sér-
staklega fyrir spjöldin, sem nú
yrðu notuð. Heyrðist þá mikill
óánægjukliður i salnum. Var
greinilegt að meirihluti gest-
anna hafði ekki vitað af þessu.
Ég og félagi minn, sem með
mér var, gengum út úr salnum
ásamt eitthvð um hundrað
öðrum. Flestir sátu áfram, þvi
billinn stóð spegilgljáandi á
sviðinu, skreyttur blómum og
erfitt að yfirgefa salinn eftir að
hafa komið i þeim tilgangi að
taka þátt i keppninni um hann.
Þrótti hafði tekizt að spila á
fólkið, sem hafði komið til að
spila bingó.
Skal þetta vera bæði fyrsta og
siðasta skipti, sem ég tek þátt i
bingói.”
— Ilver er afstaða yðar til verk-
falls K.Á.-manna á Selfossi?
Geirlaugur Magnússon, verka-
maður: — Verkfallsmennirnir
hafa rétt fyrir sér. Kaupfélagið
verður að láta undan.
Jóhannes Jónsson, verkstjóri: —
Ég hef ekki myndað mér skoðun i
þvi máli. Ég hef það á tilfinning-
unni,aðþað liggi einhvers staðar
fiskur undir steini. Annar hvor
aðilinn eða báðir hafi ekki gert
nægilega grein fyrir öllum at-
riöum málsins. Ef málið væri eins
einfalt og það litur út fyrir að
vera, þá væri vandinn fyrir löngu
leystur....
Sigurður óskarsson, verka-
maður: — Kaupfélagsst jórinn
hlýtur að lúta i lægra haldi að
lokum. Það er lika eina lausnin á
þessu máli, að það verði farið að
kröfum verkfallsmannanna.
Pétur Magnússon, bankastarfs-
maður: — Ég hélt að það væri úr-
elt aðferð, sem heyrði til liðinni
tið, að duttlungar réðu uppsögn-
um launþega.
„Óhugsandi að trúa ó
kristindóm en viður-
kenna ekki illa anda"
Martin Jensen, verkstjóri: —
Kaupfélagið hlýtur að gefa sig.
Ekki eru verkstæðismennirnir
liklegir til að gera það.
Jakob Pálsson, bifreiðastjóri: —
Ég styð verkfallsmennina. Það
eina rétta er að kaupfélags-
stjórinn endurráði þann mann,
sem hann var búinn að reka.
notuð eru 1 myndinni, voru tekin
upp við raunverulegan djöflaút-
rekstur.”
Þessu næst lýsir presturinn
þvi, sem viðbjóðslegt veröur að
telja I myndinni, en segir svo:
„Þetta er einmitt hið viðbjóðs-
lega, sem haldin manneskja
myndi raunverulega gera og
segja.
A hinn bóginn — og þaö er það
sem veldur almennum mis-
— segir kaþólskur prestur í dómi
um kvikmyndina Exorcist, sem nú
er komin til landsins
Exorcist, kvikmynd-
in viðfræga — eða ill-
ræmda — er nú komin
til landsins og verður
prufusýnd fyrir rétt
yfirvöld nú i vikunni.
Eins og menn rekur
minni til, var mikið
skrifað og skrafað um
þessa mynd i vetur, og
voru menn ýmist
hneykslaðir á henni eða
hrifnir af henni..*
Nýlega var dómur um mynd-
ina birtur i kaþólska fréttaritinu
The Catholic News. Hann er
eftir séra Kenneth Jadoff. í
dómi þessum segir presturinn
meðal annars, að þessi mynd
láti engan ósnortinn.
„Það fyrsta, sem verður að
hyggja að,” segir séra Jadoff,
„er aö það er. raunverulegt
fyrirbrigöi að vera haldinn ill-
um öndum. Það er óskiljanlegt,
aö nokkur geti trúaö á kristin-
dóminn án þess að viöurkenna
að minnsta kosti þann mögu-
leika. Nýja testamentið segir
oftar en einu sinni frá þvi, að
Jesús hafi rekiö burtu illa anda,
og á okkar timum eru til fjöl-
margar skýrslur um, að illir
andar hafi tekið sér bólfestu i
mönnum.”
Siðar i dómnum segir séra Ja-
doff: „Ég lýsi furðu minni á þvi,
hve slæma dóma myndin fær.”
Og enn siðar: „Þó er einn sterk-
asti þáttur myndarinnar fólginn
i þvi, hve vel hún fylgir sann-
leikanum. Til dæmis hafa fáir
gagnrýnendur bent á, að raun-
veruleg, skelfileg iðrahljóð, sem
„Rómversk-kaþólska ritúalið hefur særingar til að reka út djöfla, og sérhver kaþólskur prestur hefur
þær á valdi slnu,” segir I gagnrýni kaþólska prestsins, sem hér er sagt frá.
skilningi — er þetta mjög trúar-
leg mynd. Stef myndarinnar er
hin sigilda barátta milli góös og
ills, og það veröur að segja
myndinni til lofs, aö hið góða
sigrar án þess að gera litið úr
baráttunni og óvissu hennar. —
Ef áhorfandinn ákveður að vera
vitni að skelfingum djöflaút-
reksturs, kemst hann að raun
um, að fátt I myndinni er ofgert
eða dramatiserað um of. Þaö er
hughreystandi aö sjá heiöarlega
mynd um gott og illt, sem svo
yfirnáttúrleg fyrirbæri og
presta — hina innri baráttu
þeirra, óvissu, töp og sigra — I
stað þess að sjá þá alltaf steypta
i sama mótið sibrosandi, reiöu-
búna aö taka vel á móti hver
sem ber að dyrum.
Annar sterkur þáttur mynd-
arinnar er fólginn i þeirri til-
finningu viðbjóðs og haturs-vor-
kunnar, sem áhorfandinn finnur
til vegna hins haldna. Aöra
stundina hafa þeir andstyggð á
veslings verunni, en i næstu
andrá eru þeir fullir vorkunnar i
garð barnsins, sem er varnar-
laust fórnarlamb Satans....
....Það er grimm tilhugun, að
þessi mynd sýnir hvað fremur
væri regla en undantekning, ef
Jesús hefði ekki frelsað mann-
inn,” segir séra Kenneth Jadoff
að lokum.
—SHH
LESENDUR HAFA ORÐIÐ