Vísir - 09.07.1975, Qupperneq 2

2
vísœsm:
Eigum viO aO endurskoOa afstöö-
una til hundahalds?
Ingunn Erla Stefánsdóttir, hús-
móOir: — Ég vil alls ekki að
hundahald verði leyft á nýjan
leik. Af hundunum eru hin mestu
óþrif.
Guöni Stefánsson: — Eg vil endi-
lega fá að hafa hund hér i Reykja-
vik, enda þótt ég viti að það sé
betra fyrir þá að búa uppi i sveit.
Ingibjörg Eggertsdóttir, skrif-
stofustúlka: — Ég er á móti
hundahaldi i þéttbýli. Þessi af-
staða min er vegna þess að ég hef
samúð með hundum og tel að
þeir eigi ekkert erindi hingað til
borgarinnar.
Valmundur Þorsteinsson, sjó-
maöur: — Ég hef engan áhuga á
þvi að hundahald verði leyft i
þéttbýli. Fólkið sem vill hafa
hunda hér er að gera það sjálfu
sér til ánægju en ekki hundanna
vegna.
Linda Norödahl, atvinnulaus sem
stendur: — Ég vildi gjarnan að
mönnum yrði frjálst að hafa
hunda ef þeir óskuðu eftir þvi.
Þetta eru hin gæfustu dýr og ég
skil alls ekki af hverju hundahald
er ekki leyft.
Guörún Jósepsdóttir, starfsstúlka
á Kópavogshæli: — Ég tel að
þeir,sem vilja banna hundahald i
þéttbýli hafi þó nokkuð til sins
máls. Hundar eru fæddir til að
vera frjálsir og lifa upp til sveita.
Vlsir. Miövikudagur 9. júlí 1975
HVERNIG VÆRI AÐ NYTA
STRÆTISVAGNANA BETUR?
Þóröur Jóhannsson Grettisgötu
4(íhringdi:
„Mig langar að beina þeirri
fyrirspurn til forstjóra Strætis-
vagna Reykjavikur, hvort ekki
megi nýta strætisvagnana bet-
ur, áður en farið er út i að kaupa
nýja, sem kosta okkur tugi
milljóna.
Ég fer i vinnuna kl. 7.30 á
morgnana og keyri út á Granda.
Þá er vagnbilstjórinn á Granda-
vagninum inni í kaffivagninum
að fá sér kaffi og mér telst til að
þar sé hann i að minnsta kosti
hálftima. Vagninn sem gengur
um Njálsgötuna og gengur á
kortérs fresti er alltaf hálftóm-
ur. Það er lika rólegt hjá vagni
sem stoppar við Sundahöfn. Um
daginn kom ég inn á verkstæði
strætisvagnanna. Þá var verið
að þvo 18 strætisvagna i einu.
Auðvitað vantar vagna i
Breiðholtið og Arbæjarhverfið,
en eru ekki of margir akandi á
fyrrnefndum leiðum?”
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
Hita-
veita
með
hraði...
ibúi i Lundunum i Garðahreppi
hringdi:
„Það er alltaf verið að
skammast út i það hvað illa sé
unnið i opinberri vinnu. Hér i
Lundunum i Garðahreppi er
verið að grafa fyrir hitaveitu og
getég ekki annað en lýst aðdáun
minni yfir vinnubrögðunum.
Verkamenn lita varla upp og
loftpressan stoppar varla, enda
er búið að grafa núna fyrir hita-
veitu i heilli götu.
Það er ekki alltaf slugsað.
Þarna var unnið með hraði.
Þvi miður á hrósið ekki við
opinbera starfsmenn. Sam-
kvæmt upplýsingum Hitaveitu
Reykjavikur eru það einkaaðil-
ar sem sjá um framkvæmdir.”
Hvar á að ganga —
engar gangstígahellur?
Ibúi I Rofabæ hringdi:
„Það er leitt að heyra um erf-
iðleikana við að koma upp gras-
völlum hér. Eitt er þó skrftið að
niður að einbýlishúsunum eru
t.d. ekki gangstigahellur. Hvar
á fólkið þá að ganga, t.d. þegar
það ætlar í strætó?
Ef verið er með litil börn þá er
það ekki beinlinis heppilegt að
segja þeim að ganga á götunum,
það er heldur gripið til þess aö
ganga á grasinu.
Væri ekki ráð að leggja hellur
þarna? Þá myndi umgengnin
eflaust lagast.”
Hringið
í síma
86611
kl. 15-16
„KOMMUNISTAR MARKA LANGTIMA UTANRIKISSTEFNU...
HLUTLEYSISMÁÞJÓÐAR INNANTÓMT HJAL
Sigurður Jónsson skrifar:
„A þvi er enginn vafi að Is-
lendingar verða fyrr eða siðar
að taka skýra afstöðu til utan-
rikisstefnu sinnar, marka þá
stefnu sem tekur af allan vafa á
þvi hvort við höllumst á sveif
með hinum vestrænu frjálsu
þjóðum eða á sveif meö hinni
austrænu stefnu ófrelsis og kúg-
unar.
Það er geigvænlegt, hve
kommúnisminn hefur færzt i
aukana nú siðustu mánuði i suö-
austur Asiu, en þar hefur hvert
landiö á fætur öðru orðið honum
að bráð. Máske á enn eftir að
koma fram ýmislegt, sem
menn órar ekki fyrir nú.
Kommúnistar marka ekki
stefnu sina i utanrikismálum til
eins dags i senn, eins og við ger-
um. Þeir hafa mjög svo vel
skipulagða utanrikisstefnu og á-
róðursvél þeirra á ekki sinn lika
nokkurs staðar. Þeir hafa einnig
mjög vel skipulagða útbreiðslu-
starfsemi i hinum ýmsu lönd-
um, einnig hér á landi, en hér
eiga þeir marga dygga umboðs-
menn á meðal okkar.
Við siðustu stjórnarmyndun
var þó nokkuð þrefað um það,
hvort Island ætti að hafa hér
NATO-her eða ekki (á friðar-
timum), og einnig var þrefaö
um sjónvarp Bandarikjamanna
frá Keflavikurflugvellinum.
Það varð þó úr, að framsókn-
armenn létu sig, og á Islandi er
enn NATO-her til varnar land-
inu og hinum vestræna heimi,
en Keflavikursjónvarpinu var
hins vegar lokað, það létu
framsóknarmenn nægja til
þess að taka þátt i myndun
rikisstjórnarinnar. „Sáuð þiö
hvernig ég lagði hann piltar”,
sagði Jón sterki við sýslumann-
inn. Ráðherrastólarnir hafa
býsna mikið aðdráttarafl.
Hér hafa vafalaust kommún-
istar verið að verki, svona til
þess að þreifa á þvi, hve sterkir
við værum á svellinu og stefnu-
fastir.
Allur sofandaháttur og allt
hjal um hlutleysi vopnlausrar
smáþjóðar eru innantóm orð,
það hefur fyrir löngu sannazt.
Vopnlausar smáþjóðir sem
byggja utanrikisstefnu sina á
hlutleysi einu, án vinfengis viö
og án verndar vinveittrar stór-
þjóðar, glata fyrr eöa siöar
sjálfstæði sinu. Ég leyfi mér enn
að minna á afdrif Eystrasalts-
landanna.
Það hefur nú um sinn verið
talað mikið um batnandi sam-
búð Bandarikjamanna og
Rússa, nokkurs konar
„DÉTENTE”, en við skulum
lita á hvað „NATO Command-
er” Haig hefur um þetta að
segja i viðtali sem TIME átti við
hann nýlega. Efnislega segir
hann:
„Það eru vaxandi efasemdir
um ágæti „DÉTENTE” i
Evrópu. Annars vegar efa-
semdir tilfinningalegs eðlis og
hins vegar sálfræðilegs eðlis,
sem orsakast af þeirri óvissu
sem rikir um varnir og öryggi
vestur Evrópu.”
Commander Haig likir sam-
skiptunum við Rússa við ein-
stefnuakstur. Þeim er látið allt
mögulegt i té af Bandarikja-
mönnum, sérstaklega tæknilegs
eðlis, en fá á móti litið i staðinn
frá Rússum.
Það er þvi aldrei hægt að
treysta Rússum, þeir eru snið-
ugir i þvi að haga seglum eftir
vindi, og það er varla von að ó-
reyndir ungir menn vari sig á
fagurgala þeirra.
Verum þvi vel á verði Islend-
ingar.”