Tíminn - 02.09.1966, Blaðsíða 11
FÖSTUDAGUR 2. september 1966
TÍMINN
J1
Verzl. Ócúlus, Austurstræti 7.
Lýsing s. f. raftækjaverzl., Hverfis-
götu 64.
Valhöll h. f. Laugavegi 25
María Ólafsdóttir, Dvergasteini,
Reyðarfirði
Frá skrifstofu borgarlæknis:
arsóttir í Reykjavík vikuna 7. ág.
— U3. ág. samkvæmt skýrslum 12
lækna (11).
Hálsbólga 97 ú\8)
Kvefsótt 69 (34)
Lungnakvef 19 ( '3)
Iðrakvef 34 '40)
Ristill 2(0)
nfluenza 1 ( 3)
Heilahiimnubólga 1 ( 0)
Kveflungnabólga 3 ( 3)
Munnangur 2 •' 3)
Kláði 2 ( ð)
Dílaroði I ( 0)
Minningaspjöld Háteigskirkju
eru afgreidd hjá Ágústu Jóhanns
dóttur, Flókagötu 35 sími
11813, Áslaugu Sveinsdóttur.
Barmahiíð 28, Gróu Guðjónsdótt-
ur, Háaleitisbr. 47. Guðrúnu Karls
dðttur. Stigahl. 4. Guðrúnu Þor
steínsdóttur, Stangarholti 32. Sig
ríði Benónýsdóttur, Stigahlíð 49.
ennfremur í Bókabúðinni Hlíðar á
Miklubraut 68.
* Mlnnlngarspjölo liknars) Aslaug
ar K. P Maack fási 9 eftlrtöldum
stöðum Helgu oorsteinsdóttui Kas'
alagerðl a Kópavogi Sigrlði Glsla
dóttui Kópavogsbrsm 45 Sjúkra
samlagi Kópavogs Skjólbraut 10
Hjónaband
Þann 20. ágúst voru gefin saman
í hjónaband í Neskirkju af séra
Ólafi Skúlasyni ungfrú Björg Sig
urðardóttir Tómasarhaga 17 og
Theodór Blöndal Seyðisfirðí.
Heiimili þeirra verður í Þrándheimi
(Ljósmyndastofa Vigfúsar Sigur
greissonar Miklubraut 64, Rvík.
Söfn og sýningar
Ameríska Bókasafnið verður lok
að, mánudaga 5. sept. en eftir þann
dag breytist útlánsímar safnsins sem
hér segir, mánud., miðvikud, fóstu
daga 12 — 9 þriðjud., fimmtud 12
— 6
>: >:
Gengisskráning
Nr. 64 — 29. ágúst 1966
Sterlingspund 119,74 120,04
Bandar dollar 42,95 43,06
Kanadadollar 39,92 40,03
Danskar krónur 620,40 622.00
Norskar krónur 600,64 602.18
Sænskar krónur 831,45 833,60
Finnsk mörk 1,335,30 1,338.72
Fr. frankar 876,18 878 42
Belg. frankar 86,22 8o.44
Svissn frankar 993,00 095,55
GyUini 1,188,30 1.191,33
Tékkn. kr. 596,40 598 00
V.-þýzk mörk 1.076,44 1.079,20
Lirur 6,88 6,90
Austurr. sch. 166,46 168,88
Pesetar 71,60 71.80
Reiknlngskrónur —
VSrusklptalönd 99,86 100,14
Reikningspunú -
Vöruskíptalönd 120,25 120,55
FERÐIN TIL
VALPARAIS0
EFTIR NICHOLAS FREELING
^>>"<-c>:>>>>:>>:>>>>:>:>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>:v
40
honum. En var þá Raymond nokk-
uð verri? Var þar í rauninni nokk-
uð til að vera hneykslaður yfir.
Hún hafði verið svo full af sjálfs-
þótta og hástemmdum siðgæðis-
hugmyndum. Aðeins fyrir það að
metnaður hennar hafði verið særð-
ur. Aðeins fyrir það að hún hafð'.
látið, frumlega, villta hugsjón
stjórna sér.
En hugmyndin sjálf var Ray-
monds. Þegar hún nú hugsaði sig
betur um, var hann Fred á ýms-
an hátt fremri. Hann talaði ekki
alltaf um peninga. Og þegar öllu
var á botninn hvolft, gerði nann
ekki miklar kröfur. Hann kaus
meira að segja að vera fátækur og
óháður. Hann skreið ekki fyrir
peningum.
Hefði Fred nokkurn t)ma get-
að látið sér detta í hug, að sigla
yfir Atlantshafið? Áreiðanlega
ekki. Slíkt hefði honum aldrei til
hugar komið.
Hverju skipti það raunar, hvort
Raymond nokkru sinni næði að
sigla til Valpariso, eða ekki? Var
það máske ekki aðalat.riðið að ala
með sér hugsjóninaYVár þáðeítt
ekki nægilegt til að sýna að hann
var flestum fremri.
Natalie fann sterka löngun til
að skrifa ávísun fyrir þeirri upp
hæð ,sem hann hafði ætlað að slá
hana um og hreint og beint gefa
honum hana og segja: — Gjörðu
svo vel. Ég hefi séð í gegnum þig,
skilurðu, en jafnframt get ég ekki
látið vera að dást svolítið að þér.
Taktu við miðanum, mér fianst
þú eiga hann skilið. Og hamiugju-
dagarnir þeirra. Voru þeir ekki
einhvers virði, þrátt fyrir allt?
Einnig þá hafði hann gefið henni.
Ef hún gerði nú þetta, væri gam-
an að sjá hvernig hann tæki því.
Mundi hann blygðunarlaust taka á
móti peningum 'hennar. Eða mundi
hann roðna, hafna þeim, og vaða
|uppá hana með skömmum ems
og hún hafði gert við hann? Án
1 efa vildi hann hefnd á einn eða
annan hátt, sem þakklæti fyrir sið-
ast.
— Ég vildi óska að við hefðum
haft tíma til að hugsa þetta gaum
gæfilega, sagði Raymond hugsi.
j Dominique var komin með bifhjól-
ið, og farin til baka með vagn-
inum. Þeir urðu að greiða henni
vel fyrir þetta, ef eitthvað fengist
í aðra hönd. Hún hefði ekki gert
þetta fyrir Korsíkumanninn, sem
hafði svikið hana og látið hin fögru
augu hennar gráta svo mörgum tár-
um.
En hún gerði þetta fyrir Ray-
mond með mestu ánægju? Hann
var maður eftir hennar höfði. Hún
hafði aldrei gefið sig manni á vald
með slíkum unaði, með annari
eins hamingju í hjarta, eins og um
nóttina góðu um borð í bátnum
á höfninni í Saint-Tropez.
Dominique hafði ekki mikið hug
myndaflug, en hún var veik fyrir
bátum, sérílagi skemmtisnekkjum,
sem svifu svo mjúklega til, fyrir
andblænum og hinni minnstu hreyf
ingu sjávgrins. Um nætur gat
rnaður ekkir séð hið skítuga appel
sínuflug og annað rusl, sem
óprýddi höfnina. Heldur ekki
brotnar Coca Cola flöskur, riðg-
aðar dósir, brotin sólgleraugu og
þess háttar, sem lágu um víð og
dreif á botninum. En vatnið var,
tært og hreint og sama mátti segja
um mennina á því.
— Qué, Ramon, ég segi þér
satt, þetta er engin áhætta. Það
er hálf óskemmtilegt, en við bind-
um hana bara. Og það er enginn
veitingastaður í litlu götunni bak
við húsið og alls engin umferð eft-
ir miðnætti. Þetta er alveg leik-
andi létt. Ég vona bara að það,
sem við finnum, verði ómaksins
vert.
— Ég vil bara vera viss, það
er allt og sumt. Margt fyrirtækið
Gúmmívinnustofan h.f.
Skipholti 35 - Símar 3T055 og 30688
mislukkast bara fyrir það að menn
gera sér ekki rétta grein fyrir ein
hverju smáatriði. Það er alveg eins
hægt að taka mann fyrir að stela
10 frönkum eins og heilli million.
Tólfti kapituli.
Natalie fór snemma á fætur og
drakk kaffið í eldhúsinu, í stað
þess að bíða eftir því að henni
væri fært það upp. Meðan hún
drakk hugsaði hún með sér að ef
Raymond hefði sagt satt um bát-
inn, mundi Christophe að sjálf-
sögðu vita full skil á því. Hún
gekk niður að höfninni. Olivia sást
hvergi, hvar gat hún verið? En
þá kom hún auga á Christophe,
sem var að koma frá því að taka
upp net sín. Hann sat í bátnum við
að greiða fiskana úr hinu gauð-
rifna neti. Hún gekk niður eftir
bryggjunni, kippti í fangalínuna
og stökk liðlega um borð. Christ-
ophe brosti til hennar, henti til
hennar klút, svo hún gæti þurrkað
hendur sínar.
— Bonjour, frú.
— Alors, raconte.
Ég hefi verið að spyrja sjálf-
an mig hvar Monsieur Capitaine
hefur alið manninn í seinni tíð.
— Ég hefi á tilfinningunni að
hann sé móðgaður við mig. Hún
sat á lestarhleranum við vélarhús-
ið og horfði á hinar stóru öruggu
hendur, sem ekki stungu sig á hin-
um hárbeittu bakuggum fiskanna.
— Christophe, vitið þér hvort að
það er nokkuð sérstakt að bátnum
hans?
— Hvernig meinið þér? Hvort
það er góður bátur? Hafið þér hug
á að kaupa hann? Ég held að hann
sé ekki falur.
FYRIR HEIMIU OG SKRIFSTOFUR
IDE
IjUXE
V
\^=-
9
m
■ frAbær gæði
■ FRÍTT STANDANDI
■ STÆRÐ: 90x160 SM
■ VIÐUR: TEAK
■ FOLÍOSKÚFFA
■ ÚTDRAGSPLATA MEÐ
GLERI Á
■ SKÚFFUR ÚR EIK ■
HÚSGAGNAVERZLUN
REYKJAVÍKUR
BRAUTARHOLTI 2 - SÍMI 11940
— Nei, það veit ég. Til þess
er hann honnum of dýrmætur.
En mér hefur verið sagt að bol-
urinn væri gallaður. Var að velta
þvi fyrir mér hvort það mundi
vera rétt.
— Hafið þér nokkra ástæðu til
að efast um það? Hin gia.nu augu
voru ufurlitiS háðsk.
— Eg skal viöurkenna að mér
hefur dottið í hug að það gæti ver-
ið lygasaga — til dæmis tfl að slá
ryki í augun á einföldum konum á
skemmtiferð.
— Ha, hann hló hjartanlega.
— Ágætis hugmynd. Hann setti
upp alvörusvipinn aftur.
— Eg held að vini okkar láti sér
ekki detta slikt í hug.
— Þá hefur hann sagt satt.
— Já, það er satt. Ég veit það,
því að ég fann skemmdina siáifur
fyrir viku síðan, pardi daginn. sem
þér komuð hingað. Þér stóðuð nið-
ur við höfnina, en við vorum að
mála bátinn. Ég athugaði byrðing-
ana með hnífnum mínum og fann
stóran fúablett.
—Er það hættulegt? Ég meina
á langri sjóferð?
— Oh punchére. Plankamir í
byrðingnum verða vatnssósa og
linir eins og skemmd pera. Nú fer
ég að skilja. Hann hefur opnað
fyrir yður hug sinn. Þér virðist
hafr ift mikil áhrif á hann. En
það kemur mér ekkj við. Þér skilj-
ið, byrðingurinn er svo fúinn, að
hann mundi láta undan fyrir
þungu höggi, eins og botn í riðg-
aðri fötu.
— Einimitt það. Og þannig liögg
— Ah, það gæti verið hvað, sem
verkast vill. Ég er ekki að mema
klett né rekatimbur, því slíkt geí-
ur sökkt hvaða skipi sem er En
sterkur hafsjór — sjóhnútur. Það
er aldrei gott að vjta Bámrinn
Föstudagur 2. september
7.00 Morgunútvarp 12.00 Há-
degisútvarp 13.15 Lesin -iag
skrá næstu viku 13-30 Víff vtnn
una- 15.00
Miðdegis-
útvarp 18.00__________________
íslenzk tónskáld Löa eftir Frið
rik Bjarnason os Magnús A.
Árnason 1845 Tilkynninaar.
19.20 Veðurfregnir 19 30 Frptt
ir. 20.00 Úr hókmenniaheimi
Dana Þóroddur Guðmundsson
skáld flytur síðara ertndi sitt
um Johannes Ewald 20.30
Píanótónleikar- Artur Rubin-
stein leikur 2100 ,Eg be" að
byrum Jón Ur Vör les nokknr
Ijóð úr fvrstu hók sinni.
21.10 Einsöngur- Gerard Sou/av
syngur. 2130 Útvarpssaran:
„Fiskimennirnir* eftir Hans
Kirk Þorst Hannesson les ifli
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.15 Kvöldsagan .SnánsKa kist
an“ Sólrún Jensdóttir les '4>
22.35 Kvöldhliómleikar. 2310
Dagskrárlok.
Laugardagur 3. septemhar
7.00 Morgunútvarp 12.00 Há-
degisútvarp 13.00 óskalöe siukl
ínga Þorsteinn Ho'oacnn (rvnu
ir lögin.
15.00 Fréttir.
Lög fyrir
ferðafólk. 16.30 Veðurfregnir.
Á nótum æskunnar 17.00 Frétt
ir Þetta vil ég heyra. Guðmund
ur Karl Bragason velur sér
hljómplötur. 18.Ot Söngvar í
léttum tón. 18.45 Tilkynn'ngar
19.20 Veðurfregnir 19.30 Frétt
ir 20.00 í kvöld. Hólmfriður
Gunnarsdóttir og Brynja líene
diktsdóttir stjórna þættínum.
20.30 Úr tónleikasai 21.05 Leik
rit: „Úli plukkari" eftir Inge
Johannsson Leikst’óri: tndriði
Waage Leikritinu var áður út-
varpað fyrjr t'jórum árum. 'ii
00 Fréttir og veðurfreanir
15 Danslög 24.00 Dagskrarlok.
»