Vísir - 22.10.1975, Síða 6

VÍSIR
Ctgefandi: Reykjaprent hf.
Framkvæmdastjóri: Daviö Guömundsson
Ritstjóri og ábm: Þorsteinn Pálsson
Ritstjóri frétta: Arni Gunnarsson
y Fréttastjóri erl. frétta: Guðmundur Pétursson
Auglýsingastjóri: Skúli G. Jóhannesson
Auglýsingar: Hverfisgötu 44. Simar 11660 86611
Afgreiösla: Hverfisgötu 44. Simi 86611
Ritstjórn: Siðumúia 14. simi 86611. 7 iinur
Askriftargjald 800 kr. á mánuöi innaniands.
i lausasögu 40 kr. eintakið. Blaöaprent hf.
Kjarvalsstaðadeilan
Deilan um Kjarvalsstaði hefur nú staðið i 10
mánuði. Ágreiningurinn milli borgaryfirvalda
annars vegar og FÍM-Félags isl. myndlistarmanna
— hinsvegar lýtur að þvi hve strangar kröfur eigi
að gera til þeirra listamanna, sem falast eftir að-
stöðu i húsinu. Talsmenn FIM segja að þeir vilji
setja „eðlilegar lágmarkskröfur” en borgarstjóri
hefur kallað þær kröfur strangar ritskoðunar-
reglur, sem hann muni aldrei geta sætti sig við.
Augljóst er.að allur almenningur er sama sinnis og
borgarstjóri og flykkist fólk á sýningar að Kjarvals-
stöðum og lætur sér fátt finnast um bann FÍM og
Bandalags listamanna, BIL. Þau viðbrögð hafa
talsmenn listamanna skýrt svo, að smekkur al-
mennings sé vanþroskaður og hann þyrfti að aga og
efla til skilnings á betri listum. Slikum skýringum
má bæði játa og neita.
Óumdeilt er, að Kjarvalsstaðir hafa sett ofan sem
sýningarsalur vegna banns FÍM og BÍL. Eru það
engin undur, þar sem tæpur helmingur starfandi
myndlistamanna eru i FÍM og er hart brugðist við
liðhlaupum.
Staðreyndir þessa máls eru þvi þær, að núverandi
ástand i málefnum þessa glæsilegasta sýningarhúss
á íslandi er með öllu óþolandi og jafnframt virðast
kröfur listamannanna óaðgengilegar fyrir
borgina. Sjónarmið borgarstjóra og flestra borgar-
fulltrúa liggja ljós fyrir. Borgarstjóri hefur sagt:
„Borgaryfirvöld vilja, að andlegt frjálsræði riki
innan dyra að Kjarvalsstöðum. Þar má sýna bæði
úrvals list og miðlungi góða—um þá list sem þar er
sýnd má deila—en almenningur og þó umfram allt
timinn á úr þvi að skera, hvað sé vert til langlifis, af
þvi, sem þar kemur fram. Um þetta stendur
djúpstæður ágreningur. Á fundi með fulltrúum FÍM
kom fram, að þeir vildu ekki láta af hinni ströngu
ritskoðunarstefnu og væri áframhald hennar for-
senda af þeirra hálfu til frekari samstarfs við
borgina.”
Þetta voru orð borgarstjóra, er hann gerði
borgarstjórn grein fyrir deilunni á sinum tima. Og
hann bætti við: „Borgaryfirvöld eru hér eftir sem
hingað til reiðubúin til samstarfs við samtök lista-
manna um rekstur Kjarvalsstaða með það mark-
mið i huga, að húsið geti orðið lifandi menningar-
miðstöð i borginni. Húsið, er hins vegar byggt fyrir
fé almerinings i Reykjavik og þvi hlýtur borgar-
stjórn að vilja hafa úrslitaráð um það, hvernig
húsið er notað og umfram allt að koma i veg fyrir
misnotkun þess.”
Þegar framangreind atriði eru skoðuð, ér ljóst, að
likur til samninga eru litlar. Landssamtök eins og
FIM og BIL geta að sjálfsögðu ekki gert kröfu til
yfirráða yfir einni af stofnunum borgarinnar. Hins
vegar er gott samstarf við þessa aðila nauðsynlegt
fyrir Kjarvalsstaði. Ekki er þá önnur lausn fyrir
hendi fyrir Reykjavikurborg en að fá sér listrænan
ráðunaut, sem hefði fé og aðstæður til að beita sér
fyrir og eiga frumkvæði að listrænni starfssemi á
vegum borgarinnar, að Kjarvalsstöðum og annars
staðar i borginni. Slika lausn ættu allir fordóma-
lausir aðilar að geta sætt sig við.
VISIR. Miövikudagur 22. október
Umsjón: GP
Ahugi Fulbright fyrir
utanrikismálum hefur
teymt hann viða um lönd,
þar sem hann hefur setiö
á rökstólum meö þjóö-
höfðingjum. A þessari
mynd sést' hann á skrafi
meö Hussein Jórdaniu-
konungi.
FULBRIGHT ÍKKI
UR I HtLGAN STt
— en samt hœttur þingmennsku
Bandariski öldungardeildar-
þingmaöurinn,Wiiliam Fulbright,
hefur meö öilu sætt sig viö. aö
vera ekki lengur á forsiðum
heimsbiaöanna. Þó hefur hann
alis ekki dregið sig meö öllu út úr
skarkala heimsins.
Fulbright, sem nú er almennur
borgari, hefur feröast til Austur-
landa nær og fjær, til Evrópu og
til Washington. Aðaláhugamál
hans eru enn á sviði utanrikis-
mála og bætts skilnings á milli
rlkja.
Fulbright yfirgaf þingið á
gamlársdag 1974 eftir að hafa set-
ið 30 ár I öldungadeildinni og tvö
ár I fulltrúadeildinni. Frá 1959 og
til afsagnar sinnar var hann for-
seti utanrikisnefndar öldunga-
deildarinnar og einn af aðaltals-
mönnum þingsins um utanrikis-
mál. Hann neytti stöðu sinnar
sem forseti nefndarinnar til að
berjast gegn Vletnamstyrjöld-
inni.
Fulbright situr nú I litilli skrif-
stofu I miöborg Washington
ásamt einkaritara, er var honum
til aðstoðar I öldungadeildinni.
Fulbright kom á fót skipti-
nemakerfi, og nú starfar hann við
þjálfun tæknimanna, tölvufræð-
inga, hjúkrunarmanna, viðgerð-
armanna og annarra. ,,A þeim
þurfa margar þjóðir að halda,”
segir hann.
Frá þvl að hann lét af embætti
hefur hann ferðast til Noregs,
Japan og nokkurra Arabarikja en
við og við heimsækir hinn sjötugi
Fulbright heimariki sitt, Arkans-
as. Breski sendiherrann I Wash-
ington sæmdi hann nýlega, fyrir
hönd Elisabetar drottningar,
nafnbótinni heiðursriddari
breska heimsveldisins.
1 viðtali kvartaði Fulbright
undan þvi, að skiptin frá öldunga-
deildarþingmanni yfir I einkaað-
ila hefðu ekki verið honum með
öllu sársaukalaus: ,,Maður miss-
ir allt starfslið sitt... verður að
breyta öllum háttim inum — all-
ir þessir smáhlutir, sem maður
hefur átt að venjast I 30 ár.
„Það er talsvert átak að breyta
með öllu venjum slnum, finna
skjölin min,allir þessir smáhlutir,
sem fylgja þvi, að reka skrif-
stofu.” Og um leið stóð hann á
fætur til að stilla hitastillinn á
veggnum, en settist brátt aftur,
og muldraði að engu breytti,
hversu hann sneri þessum stilli,
hitinn væri aldrei hæfilegur.
„Ég var með kort hérna ein-
hvers staðar, en nú finn ég það
hvergi. Ég er alltaf að reka mig á
einhverja smáhluti.”
Fulbright yfirgaf öldungadeild-
ina, eftir að hafa tapað forkosn-
ingum fyrir Dale Bumpers þáv.
rlkisstjóra, sem svo sigraði i
aðalkosningum fyrir 11 mánuð-
um. Siðan hefur hann hvergi
komið nálægt stjórnmálum og að-
eins látið sér nægja að fylgjast
með þeim i daglböðunum.
„En ekkert mjög náiðr sagði
hann. „Þegar ég var i öldunga-
deildinni, þótti mér það alltaf
leiðinlegt, hve öldungadeildar-
þingmenn voru óánægðir með
þaö, sem þeir voru. Þá langaði
alla til að verða forseti. En ég
hafði vanist þvi áður, að menn
bæru virðingu fyrir þingmanns-
starfinu, og skoðiði það ekki sem
lltið þrep I metorða tiganum. En
þeir eru margir sem finnst þeir
eiga betra skilið, og vilja verða
forseti”.
í sjónvarpsviðtölum hefur hann
mjög gagnrýnt þennan hugsunar-
hátt. Hann álitur þetta hafa leitt
til þess að forsetaembættið hefur
orðið að miðpunktinum en lækkað
fulltrúadeildina i augum öldunga-
deildarþingmanna og annarra.
Heimsókn Fulbrights til Mið-
austurlanda var I boði sambands
furstadæmanna. Einnig heimsótti
hann nokkur önnur lönd i boði
Arabasambandsins.
Hann segist hafa áhyggjur af
öryggi Miöausturlanda, þrátt fyr-